ตอนที่ 83 ขโมยไข่มังกร?

‘มังกร’ ทั้งชาวตะวันตกและชาวตะวันออกต่างก็ให้ความยำเกรงในคำๆ นี้

ก่อนยุคมหานิพพาน ไม่มีสัตว์ร้ายประเภทไหนที่มีสิทธิ์ถูกเรียกว่ามังกร!

แต่หลังจากยุคมหานิพพาน หลังจากยีนของสัตว์ร้านเกิดการกลายพันธุ์ สัตว์ประหลาดชนิดต่างๆ ที่น่ากลัวได้ถือกำเนินขึ้น เช่น สัตว์ประหลาดประเภทหมูที่มีหลายชนิด ประเภทหมาก็มีหลายชนิด และยังมีประเภทแมว ประเภทหนู ประเภทงู ประเภทอินทรี ประเภทหมี…

แต่ละประเภทต่างก็มีหลากหลายสายพันธุ์!

นอกจากพวกนี้แล้ว ยังมีสัตว์ประหลาดที่มีความพิเศษสูงอยู่จำนวนย่อมๆ ใครก็ไม่รู้ว่าพวกมันวิวัฒนาการมาจากอะไร อาจจะเป็นสัตว์ประหลาดที่เกิดจากปัจจัยพิเศษบางอย่าง! สัตว์ประหลาดพวกนี้จะมีชื่อที่แปลกๆ อยู่ แตกต่างกันไปตามความสามารถ…

มนุษย์เป็นคนตั้งชื่อพวกมันให้แตกต่างกันไป

มังกรเกราะเหล็ก! ก็คือเผ่าสัตว์ประหลาดที่พิเศษมากอย่างหนึ่ง!

เพราะความเร็ว พลัง การป้องกันตัว มันสมอง โครงสร้างร่างกายของมันเกือบจะสมบูรณ์แบบ มนุษย์ถึงได้เรียกมันว่า ‘มังกรเกราะเหล็ก’ การเรียกมันว่า ‘มังกร’ ทำให้คนนึกภาพออกว่ามันทรงพลังและน่ากลัวแค่ไหน

“โฮ่ว์…” หางของมังกรเกราะเหล็กซึ่งยาวกว่าลำตัวของมันกวัดแกว่งอย่างรวดเร็วทำให้เห็นเป็นภาพสลัวๆ สีเขียวเข้ม

ร่างของมังกรเกราะเหล็กพุ่งทะยานเข้าใส่ ‘ดาบเงา’ หวังหงอย่างบ้าคลั่ง

โครม…

ด้วยการโจมตีของมังกร ทางเดินซึ่งเป็นยางมะตอยถึงกับแตกกระจายออก

ครืนน…

หวังหงและมังกรเกราะเหล็ก หนึ่งมนุษย์หนึ่งสัตว์ประหลาด ครืนแรกดังสนั่นที่อพาร์ทเมนต์หลังหนึ่ง กำแพงคอนกรีตแตกกระจายราวกับก้อนเต้าหู้ เพราะการฟาดหางของมังกรเกราะเหล็ก ทั้งกำแพงและเสาของอพาร์ทเมนต์หลังนั้นก็พังถล่มลงมาอย่างไม่มีชิ้นดี

ครืนนน…

อพาร์ทเมนต์ที่ถล่มลงมาทำให้แผ่นดินสะเทือนฝุ่นตลบอบอวนไปทั่วบริเวร

ร่างกายของหวังหงพลิ้วไหวราวกับสายลม แต่ละท่วงท่าของเขาดูเป็นธรรมชาติ จังหวะลงตัวทุกกระบวนท่า แม้ว่าความเร็วการโจมตีของมังกรเกราะเหล็กจะมากจนน่าตกใจ ทุการโจมตีทำให้เกิดเสียงระเบิดที่น่าตื่นตระหนก แต่กระนั้นก็ไม่สามารถทำอันตรายใดๆ กับหวังหงได้เลย มิหนำซ้ำเกล็ดบางส่วนของมันยังแตกเป็นเสี่ยงๆ อีกด้วย

“คิดไม่ถึงว่าหลังจากมันวางไข่ไปแล้วจะยังร้ายกาจขนาดนี้” หวังหงรู้สึกตระหนก “ยังไงเราก็เป็นมนุษย์ ร่างกายของเราอ่อนแอกว่ามังกรเกราะเหล็กขั้นนึงเลย ถ้ายังรับอยู่อย่างนี้ เราแพ้แน่ เราหลบหลีกได้ แต่ทำไปตลอดไม่ได้หรอก แต่ด้วยความสามารถป้องกันตัวของมัน เรายังหาโอกาสโจมตีจุดอ่อนไม่ได้เลย แค่เกล็ดแตกออกไปสองสามชิ้นไม่ได้ทำให้มันได้รับผลกระทบอะไรเลย” หวังหงขมวดคิ้ว “ไม่มีโอกาส…ดูท่าจะต้องเสี่ยงเพื่อหาโอกาสให้ได้สินะ”

…………….

“วิปริตเกินไปแล้ว” หลัวเฟิงซึ่งกำลังสังเกตการณ์อยู่ที่ระเบียงของตึกที่ห่างออกไป อดจะตื่นเต้นขณะที่ได้เห็นเทพสงครามหวังหงและหลี่ค่านต่อสู้กับสัตว์ประหลาดระดับบัญชาการ 3 ตัวไม่ได้ ทางเดินคอนกรีต ถนนยางมะตอย อาคารบ้านเรือน และแม้แต่ตึกสูงใหญ่เกิน 10 ชั้นในพื้นที่ต่อสู้ยังแตกหักและพังถล่มลงมาจนราบเป็นหน้ากลอง ไม่มีสิ่งไหนขวางการโจมตีของพวกมันได้ และการถล่มของตึกสูงใหญ่พวกนั้นก็ไม่อาจทำอันตรายอะไรพวกมันได้เลยแม้แต่น้อย!

“ว่ากันว่าร่างกายของพวกสัตว์ประหลาดมันทนทานยิ่งกว่าเพชร แม้แต่ขีปนาวุธนำวิถียังทำอันตรายพวกมันไม่ได้เลย! ไม่อ่อนแอจริงๆ ด้วย!”

เมื่อตึกขนาดใหญ่สูงเกิน 10 ชั้นถล่มลงมา แม้จะถล่มลงมาใส่มังกรเกราะเหล็ก เพียงแค่การสะบัดหางของมันใส่คอนกรีตที่หล่นลงมาก็เพียงพอให้คอนกรีตกระเด็นออกไปแล้ว และเกล็ดของมันยังไม่เป็นอะไรเลยอีกด้วย

คล่องแคล่วและลื่นไหล ความเร็วของสัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูงและมนุษย์ระดับเทพสงครามต่างก็เหนือความเร็วเสียงด้วยกันทั้งสองฝั่ง!

“สุดยอด…นี่คือสัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูงขั้นสูงและไม่ใช่ชนิดธรรมดาด้วย แต่มันคือ ‘มังกรเกราะเหล็ก’ ทรงพลังยิ่งกว่า ‘อินทรีมงกุฎดำ’ ที่เคยดูในทีวีอีกนะเนี่ย”

ขณะที่หลัวเฟิงเฝ้าดู เลือดในกายของเขาก็เดือดพล่านขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“น่าเสียดายจริง การต่อสู้เร็วไปหน่อย มองแทบจะไม่ทันเลย”

หลัวเฟิงเห็นแค่พลังมหาศาลที่โถมเข้าใส่กันของทั้ง 2 ฝ่ายจนสิ่งรอบข้างพังลงมาเท่านั้นเอง

“โฮ่ว์…”

“โฮก…”

ด้วยเสียงคำรามอันทรงอำนาจของมังกรเกราะเหล็ก สัตว์ประหลาดจำนวนนับสิบล้านภายใต้การนำของพวกระดับบัญชาการราว 30 ตัวซึ่งอยู่ทั่วทั้งบริเวณนั้นก็พุ่งตรงเข้ามาด้วยความรวดเร็ว ในทันทีนั้นเอง ทั่วทั้งบริเวณก็สั่นสะเทือนเลื่อนลั่นราวกับฟ้าถล่ม หมูป่าเพลิง 3 เขา 2 ตัวซึ่งกำลังประมืออยู่กับหลี่ค่านก็ร้องคำรามออกมาปานฟ้าลั่น

…………

“หลี่ค่านนั่นแข็งแกร่งจริงๆ” หลัวเฟิงซึ่งกำลังสังเกตการณ์จากระเบียงเห็นฉากที่อยู่เบื้องล่างราวกับเป็นวันสิ้นโลก “พลองนั่นทรงพลังและการหลบหลีกของเขาก็รวดเร็วสุดขั้ว นี่ต้องเป็นเทคนิคของ ‘วิชาประณีต’ แน่ๆ และเขาก็ต้องเชี่ยวชาญมากด้วย เขาใช้ทุกสิ่งรอบตัวให้เป็นประโยชน์ เขาใช้ประโยชน์ได้จากกระทั่งสัตว์ประหลาดที่พุ่งเข้ามา ทักษะแบบนี้มันเยี่ยมจริงๆ”

หลัวเฟิงทั้งพิจารณาและซึมซับเอาประสบการณ์ในเวลาเดียวกัน

ถึงแม้ว่าเขาจะใช้วิชาประณีตเช่นกัน แต่ว่าเขาก็ยังไม่อาจใช้สิ่งแวดล้อมให้เป็นประโยชน์ได้อย่างสมบูรณ์แบบเช่นนี้

“และคนแซ่หวังนั่นยิ่งแกร่งสุดยอดขึ้นไปอีก”

หลัวเฟิงเฝ้าดูอย่างทึ่งๆ “เทคนิคของเขา ไม่เพียงแต่จะเหนือกว่าวิชาประณีต แต่ยังเหนือกว่าความสามารถในการใช้ประโยชน์จากสิ่งแวดล้อมของหลี่ค่านนั่นซะอีก ดูเป็นธรรมชาติมากๆ ร่างกายของเขาดุจดั่งสายลม เทคนิคของเขาเข้าขั้นปรมาจารย์!”

ถึงแม้ว่าเทคนิคของหลัวเฟิงจะยอดเยี่ยมแค่ไหนแต่ก็ยังแตกต่างจากเทพสงครามทั้งสองนี้มาก

แน่นอน…หลัวเฟิงก็ไม่รู้สถานะของทั้งสองคนนี้

ดาบเงาหวังหง เทพสงครามขั้นสูงที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก! และคู่หูของเขา ‘หมียักษ์’ หลี่ค่าน เทพสงครามขั้นกลางผู้แข็งแกร่งไม่เป็นสองรองใคร พลังของเขาเทียบเท่ากับเทพสงครามขั้นสูงก็ว่าได้

ทั้งสองคนนี้ผ่านการต่อสู้หฤโหดมากมายนับไม่ถ้วน และได้เป็นหัวกะทิในระดับโลก ดังนั้น พวกเขาจึงมีประสบการณ์โชกโชนเลยทีเดียว

ด้วยสิ่งนี้จึงทำให้เทคนิคของพวกเขานั้นถึงขั้นสุดยอด

“ชายแซ่หวังบาดเจ็บแล้ว”

“ไม่สิ…นั่นแค่หลอก มังกรเกราะเหล็กโดนเข้าแล้ว” หลัวเฟิงตาเบิกกว้างขณะที่จับตามองผ่านกล้องส่องทางไกลของเขา

“พระเจ้า…พวกสัตว์ประหลาดมันคลั่งกันใหญ่แล้ว หมูป่าเพลิง 2 ตัวนั่นก็ด้วย”

“ไม่สิ…ถึงมังกรเกราะเหล็กจะบาดเจ็บหนัก แต่มันยิ่งคลั่งกว่าเดิมอีก ชายแซ่หวังนั่นต้องหาทางหนีทีไล่ให้ดีซะแล้ว”

หลัวเฟิงตื่นเต้นกับเหตุการณ์

“โอโห…ชายแซ่หวังกำลังหาทางจัดการกับมังกร! ดีเดือดจริงๆ ดาบของเขาเร็วมาก!”

หลัวเฟิงมองออกว่าชายแซ่หวังกำลังพยายามควบคุมจังหวะของการต่อสู้ แต่แม้ว่ามังกรเกราะเหล็กเพิ่งจะเหนื่อยล้าจากการวางไข่ก็จริง แต่โครงสร้างร่างกายของมันก็ยังคงเหนือกว่ามนุษย์มากๆ

“จังหวะ ใช่…ควบคุมจังหวะการต่อสู้”

“ถ้าเป็นอย่างนี้…ไม่แน่ชายแซ่หวังอาจจะจัดการกับมังกรเกราะเหล็กได้ พอถึงตอนนั้น พวกเขาอาจจะไปเอาไข่ของมันด้วย ไข่นั่นจะให้กำเนิดสายพันธุ์ ‘มังกรเกราะเหล็ก’ แน่นอน มันต้องมีราคาแน่”

ทันใดนั้นเอง หลัวเฟิงก็ตาเป็นประกาย…

ไข่มังกร!

“มังกรเกราะเหล็ก 1 ตัว หมูป่าเพลิง 3 เขา 2 ตัว ระดับจ่าฝูง 3 ตัวออกมาที่นี่ เทพสงคราม 2 คนนั่นก็ด้วย! หมายความว่า…ตอนนี้ไม่มีระดับจ่าฝูงอยู่ที่รังนั่น เป็นโอกาสที่เราจะเข้าไปในรังแล้วขโมยไข่ของมันมา”

หลัวเฟิงได้ยินเสียงหัวใจเต้นตึกๆ…ราวกับว่าจะระเบิดออกมาจากหน้าอก

หัวใจของเขามันเต้นราวกับกลองรบ!

ทั้งตื่นเต้น ทั้งกระวนกระวาย!

หลัวเฟิงไม่ได้วางแผนจะขโมยไข่มังกรมาก่อน เขาคิดว่าเมื่อเทพสงครามไปถึงที่รังของมันแล้วพวกเขาก็ต่อสู้กันที่นั่น ถ้าเป็นอย่างนั้น…ถ้าเขาโผล่เข้าไปเขาไม่รอดแน่ แต่ทว่าตอนนี้สถานการณ์มันต่างออกไป

“เพื่อหลัวฮว๋าจะได้เดินอย่างปกติ เขาจะต้องใช้ ‘ยาอายุวัฒนะ’ แล้วยานั่นก็ราคาตั้ง 3 หมื่นล้าน! ถ้าเราไม่เป็นเทพสงคราม เงินจำนวนนั้นคงต้องหากันทั้งชาติ แต่ถ้าได้ไข่มังกรตัวนั้นต้องเป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยมแน่!”

เมื่อความคิดนี้ผุดขึ้นในหัว หลัวเฟิงก็ไม่อาจอดใจได้อีกแล้ว

มูลค่าของไข่มังกรนั้นสูงมาก การฆ่าเอาชิ้นส่วนของมังกรนั้นไม่ใช่เรื่องยากเกินไปนัก แต่การจะได้ไข่มังกร นี่สิ…กว่าจะได้ยินข่าวเรื่องมังกรออกไข่นั้นเป็นเรื่องยากมาก และสัตว์ประหลาดที่ได้ฉายาว่ามังกรนั้นพวกมันหยั่งทระนงในตัวเองมาก เมื่อพวกมันรู้ตัวว่าจะตาย พวกมันก็จะเลือกทำลายไข่ของตัวเองทิ้งเพื่อไม่ให้ไข่นั้นตกไปอยู่ในกำมือของมนุษย์

เพราะเหตุนี้ จำนวนของไข่มังกรที่หาได้จากทั่วโลกจึงมีอัตราน้อยมากๆ จึงทำให้ราคาไข่มังกรสูงมากขึ้นตามไปด้วย

“ถึงคาร์ฟูร์นั่นจะเป็นรังของมันและมีสัตว์ประหลาดเฝ้าอยู่เยอะ…แต่ก็ไม่มีระดับจ่าฝูงอยู่เลย! ถ้าเราพลาด เราก็แค่หนี!”

หลัวเฟิงขบกรามแน่น

“เราจะต้องไปเอามา ถ้าสำเร็จ รับและแน่งานนี้!”

พอวางมือจากการสังเกตการณ์ หลัวเฟิงก็กระโดดลงจากระเบียบชั้นที่ 16 ในทันที แล้วมุ่งตรงไปข้างหน้าราวกับลูกธนู