ตอนที่ 85 รังมังกรเกราะเหล็ก

ซุปเปอร์มาร์เก็ตเป็นตึกทรงสี่เหลี่ยมและมีบริเวณพื้นที่กว้างขวาง พื้นที่รอบๆ ที่กว้างขวางเดิมมีไว้เพื่อรองรับรถของลูกค้าจำนวนมากเพื่อความสะดวกในการมาใช้บริการ ก่อนยุคมหานิพพาน มีผู้คนอยู่อาศัยรอบบริเวณนี้มากกว่าล้านคน และยังไม่รวมถึงลูกค้าจากเขตอื่นที่เข้ามาใช้บริการในที่แห่งนี้ด้วย

แต่อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน พื้นที่กว้างขวางรอบบริเวณนี้เต็มไปด้วยพวกสัตว์ประหลาดจำนวนมหาศาล

“แล้วเราจะแอบเข้าไปขโมยไข่ของมันยังไงเนี่ย? หรือจะพุ่งเข้าไปทางหน้าต่างชั้นแรก ชั้น 2 ดี?”

หลัวเฟิงยังคงยืนอยู่ในอากาศ และมองดูสัตว์ประหลาดจำนวนมหาศาลเบื้องล่าง “จำนวนขนาดนี้ ถ้าพุ่งเข้าไปตรงๆ พวกมันรู้ตัวแน่! ถ้างั้นลงไปข้างล่างก่อนแล้วกัน อยู่กลางอากาศแบบนี้จะเปลืองพลังจิต”

หลัวเฟิงเหาะอยู่เหนือซุปเปอร์มาร์เก็ต คาร์ฟูร์แห่งนี้มีพื้นที่ค่อนข้างกว้าง! ดังนั้นพื้นที่ของดาดฟ้าจึงกว้างมาก และไม่มีสัตว์ประหลาดใดๆ เฝ้าอยู่

ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกแต่อย่างใด แม้แต่สัตว์ประหลาดยังมีระดับชั้น

ระดับจ่าฝูง ระดับบัญชาการ ระดับไพร่พล!

เพราะซุปเปอร์มาร์เก็ตแห่งนี้เป็นศูนย์กลางของรังสัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาดที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นพวกที่มีตำแหน่งสูงในบรรดาสัตว์ประหลาด…เป็นระดับบัญชาการไม่ก็ระดับจ่าฝูง! พวกบรรดาสัตว์ประหลาดเหล่านี้ไม่ชอบที่ต้องทนกับสภาพอากาศภายนอก พวกมันส่วนใหญ่จึงอาศัยอยู่บนชั้นที่ 3 4 5

ส่วนมังกรเกราะเหล็ก กลับอยู่ในชั้นที่ 1 และชั้นที่ 2 โดยลำพัง

หมูป่าเพลิง 3 เขาระดับจ่าฝูง 2 ตัวก็อาศัยอยู่ในอาคารพาณิชย์ที่อยู่ข้างๆ ห่างไปเพียง 100 เมตร

มีเพียงพวกสัตว์ประหลาดระดับทั่วไปเท่านั้นที่ต้องตากแดดตากลมอยู่ในพื้นที่โล่งแจ้งรอบบริเวณนั้น พวกมันไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในพื้นที่ใจกลางรังได้ บนดาดฟ้าจึงไม่มีสัตว์ประหลาดชนิดใดอยู่เลย

วูบ!

หลัวเฟิงค่อยๆ ลดระดับลงมาจากเบื้องบน ลอยลงมาตรงกลางของดาดฟ้า พวกสัตว์ประหลาดที่ออกันอยู่ในบริเวณลานด้านนอกค่อนข้างอยู่ห่างจากหลัวเฟิง พวกมันจึงมองไม่เห็นเขาสักนิด

“ลงไปชั้นแรก ชั้น 2 ยังไงดี?” หลัวเฟิงลอยลงสู่พื้นดาดฟ้า “ชั้นที่ 3 4 5 อาจมีพวกหัวกะทิอาศัยอยู่กันเยอะ! ลานรอบบริเวณก็มีพวกไพร่พลอีกนับไม่ถ้วน จะเข้าไปยังไงดี?”

หลัวเฟิงครุ่นคิดแล้วก็ขัดแย้งอยู่ในใจ ชัดเจนว่ารังของมังกรเกราะเหล็กราวกับเป็นกำแพงเหล็ก ยากมากที่จะบุกเข้าไปดื้อๆ

“ครืน…”

การต่อสู้ระหว่างเทพสงคราม 2 คน กับสัตว์ประหลาดระดับจ่าฝูง 3 ตัวฟังดูราวกับฟ้าจะถล่มแผ่นดินจะทลาย สัตว์ประหลาดจำนวนนับไม่ถ้วนส่งเสียงโหยหวนหลังจากได้ยินเสียงร้องคำรามและเสียงตึกถล่ม

ส่วนหลัวเฟิงก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิมขณะที่ครุ่นคิดอยู่ในใจ

“มีทางแล้ว!” หลัวเฟิงตาเป็นประกาย “ตึกนี้มีทั้งหมด 5 ชั้น แต่มีลาดจอดรถชั้นใต้ดิน รวมแล้วเป็น 6 ชั้น! ซุปเปอร์มาร์เก็ตทุกที่มีลิฟต์กันทั้งนั้น กระทั่งมีลิฟต์ 2 ตัว ตัวแรกสำหรับลูกค้า ส่วนอีกตัวใช้สำหรับขนถ่ายสินค้าภายใน ลิฟต์พวกนี้เป็นช่องทางเคลื่อนตรง! เราแค่ต้องหาลิฟต์ให้เจอ ก็จะลงไปชั้นแรกและชั้น 2 ได้ในพริบตา!”

แน่นอน…ตัวลิฟต์ถูกพวกสัตว์ประหลาดทำลายเสียหายไปหมดแล้ว

แต่เพราะลิฟต์เป็นแค่ช่องเล็กๆ และพวกสัตว์ประหลาดก็ไม่อยากทำลายโครงสร้างภายในของตึก ช่องลิฟต์จึงเป็นหนทางที่ดีที่จะใช้แอบเข้าไปได้ และยิ่งกว่านั้น…ตึกนี้ยังมีลิฟต์ถึง 2 ตัวด้วย

“ช่องลิฟต์!” หลัวเฟิงเริ่มมองหาไปรอบๆ ดาดฟ้า

วิธีการนั้นง่ายมาก หลัวเฟิงใช้พลังจิตมองผ่านบันไดของดาดฟ้าและมองทะลุดูชั้นล่าง แน่นอน…มีแต่นักอ่านจิตเท่านั้นที่สามารถใช้วิธีการนี้ได้! หลัวเฟิงคืบคลานผ่านดาดฟ้าอย่างระมัดระวังมาก เพราะไม่อยากดึงดูดความสนใจของพวกสัตว์ประหลาดที่ชั้นล่าง

“เจอแล้ว!” หลัวเฟิงเผยสีหน้ายินดี “ใช่…ลงไป…ลงไปอีก ชั้นที่ 4…ชั้นที่ 3…”

หลัวเฟิงใช้พลังจิตกวาดดูเบื้องล่างจนพบกับโครงสร้างของลิฟต์ ช่องลิฟต์ไม่ได้เสียหายอะไรนัก คงเป็นเพราะพวกสัตว์ประหลาดคอยปกป้องตึกนี้เป็นอย่างดี อย่างไรที่นี่ก็เป็นบ้านของพวกสัตว์ประหลาด!

ฟิ้ว!

มีดปาสีดำเริ่มบินโฉบออกมาแล้วค่อยๆ กรีดพื้นปูนเป็นวงกลมที่ดาดฟ้า นี่คือมีดปาชุด 9 ซึ่งแข็งแกร่งยิ่งกว่าเพชรหลายเท่า ราวกับว่าตัดผ่านก้อนเต้าหู้ มันกรีดพื้นเป็นวงกลมทะลุเข้าไปในพื้นดาดฟ้าที่ตรงกับช่องลิฟต์นั้นอย่างรวดเร็ว แผ่นปูนวงกลมถูกหลัวเฟิงควบคุมโดยพลังจิต ลอยออกมาวางอยู่ด้านข้างอย่างแผ่วเบาโดยไม่ทำให้เกิดเสียงดังขึ้นแต่อย่างใด

“จี๊ๆ…” หลัวเฟิงก้มลงมองดูข้างล่าง “ช่องลิฟต์ใช้ได้…อืม เหมือนประตูลิฟต์ชั้น 3 จะชำรุดนิดหน่อย แต่ทุกอย่างก็ยังดูดี”

หลัวเฟิงยิ้มออกมาได้

โล่ด้านข้างของเขาเริ่มลอยขึ้น แล้วหลัวเฟิงก็ขึ้นไปยืนบนนั้น “ลงไป!”

โล่ของเขาค่อยๆ ลอยลงไปในช่องนั้นโดยไม่มีเสียงแม้แต่น้อย ชั้นที่ 5… ชั้นที่ 4… ชั้นที่ 3… สายไฟและประตูลิฟต์ยังสามารถมองเห็นได้ ทว่าก็มีแต่ผุ่นที่เกาะหนามาอย่างยาวนานครอบคลุมปิดบังทุกสิ่งอย่างไปหมด นานมากแล้วที่ไม่มีผู้คนมาใช้งานมัน

“นี่คือชั้นแรก” หลัวเฟิงคอยอยู่หน้าประตูลิฟต์ช่องหนึ่ง

ประตูลิฟต์ถูกปิดสนิท และอึดใจนั้นมีดบิน 2 เล่มก็บินโฉบเข้าไปเสียบที่ช่องเล็กๆ ระหว่างประตู ลิฟต์ที่ปิดสนิทอยู่ มีดบิน 2 เล่มนั้นค่อยๆ เสียบลึกลงไปในช่องของประตูลิฟต์นั้น

“แกร็ก…แกร็ก…”

อาจเป็นเพราะว่าประตูลิฟต์ไม่ได้ถูกเปิดใช้มานานมาก จึงทำให้เกิดเสียงดังขึ้นบ้าง หลัวเฟิงระแวงอยู่เหมือนกัน

“เราอยู่ด้านในซุปเปอร์มาร์เก็ต ไม่มีสัตว์ประหลาดอยู่ในชั้นแรกและชั้นที่ 2 นี้เลย ถ้าเสียงไม่ได้ดังอะไรนัก…พวกที่อยู่ด้านนอกก็น่าจะไม่ได้ยินหรอก”

หลัวเฟิงสูดหายใจลึกแล้วค่อยๆ แง้มประตูลิฟต์ออก เพราะเขาค่อยๆ เปิดออกจึงไม่ได้เกิดเสียงดังอะไรนัก

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกครึ่งหนึ่ง ด้วยพลังจิตของเขาหลัวเฟิงจึงเข้าใจโครงสร้างของประตูลิฟต์ได้ดีและแก้ปัญหาประตูติดได้

“เอาล่ะ!”

หลัวเฟิงกลั้นหายใจ เขาไม่กล้าประมาทเลยแม้แต่น้อย เขาค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ โล่ของเขาจอดลงใกล้ๆ เขาแล้วก็ลอยเข้าไปเก็บที่ด้านหลังของเขาในที่เดิมของมัน

“ในนี้กลิ่นแย่จริงๆ”

กลิ่นเหม็นโชยอยู่ทั่วบริเวณของชั้นแรกนี้อย่างรุนแรง หลังจากสูดเอากลิ่นเข้าไปเล็กน้อย หลัวเฟิงก็รู้สึกไม่สบายตัวขึ้นมาทันที

“ไข่ของมันอยู่ไหนนะ?”

หลัวเฟิงค่อยๆ เคลื่อนไปข้างหน้า พลังจิตของเขาควบคุมอุปกรณ์ต่อสู้ต่างๆ ของเขา ทำให้ร่างกายของเขาเบาและกลมกลืน แต่ละก้าวของเขาแผ่วเบาไร้เสียงใดๆ

“หึ! จี๊ๆ!”

หลัวเฟิงเงยหน้าขึ้นมองด้านบน เพดานระหว่างชั้นที่ 1 และชั้นที่ 2 พังทลายลงมาหมดแล้ว เหลือเฉพาะ ผนังรอบข้างที่ยังไม่แตกหักพังลง พวกชั้นวางต่างๆ และสินค้าเก่าๆ ก็หล่นลงมากองกันเกลื่อนกลาดไปหมด บางครั้งทางเดินของเขาก็ไม่มีช่องไป เขาจึงต้องใช้พลังจิตเพื่อแหวกทางเข้าไปอย่างแผ่วเบา

“มังกรตัวนั้นน่าจะอยู่ใจกลางตึกนี้ เพราะว่ามันน่าจะกว้างขวางที่สุด” หลัวเฟิงมุ่งตรงเข้าสู่ศูนย์กลางของตัวซุปเปอร์มาร์เก็ต หลัวเฟิงค่อยๆ เริ่มเห็นวัตถุบางอย่างรูปทรงกลมแบบไข่…

“ไข่มังกร?”

หลัวเฟิงสูดหายใจลึกแล้วค่อยๆ เคลื่อนเข้าไป

เสียงโหยหวนของสัตว์ประหลาดที่ด้านอกยังคงได้ยินเป็นระยะ ทำให้หลัวเฟิงจึงต้องระมัดระวังทุกขณะ แต่ละก้าวของเขาแผ่วเบาที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

“กลิ่นแรงจริงๆ”

หลัวเฟิงเคลื่อนเข้าไปใกล้วัตถุรูปไข่นั้นอย่างช้าๆ กลิ่นนั้นยิ่งแรงขึ้นไปอีก

“มังกรเกราะเหล็กนั่นน่าจะอยู่ตรงนี้ และกลิ่นนี่คงมาจากตัวมันแน่ๆ”

หลัวเฟิงใกล้เข้าไปในระยะห่างเพียง 10 เมตรจากไข่ใบนั้น แล้วเขาก็ได้เห็นมันอย่างชัดเจน

ไข่ใบนั้นสูงราวๆ 1 เมตร เปลือกเป็นสีน้ำเงิน และมีเส้นใยเล็กๆ ปกคลุมด้านบนไข่เอาไว้

“ไข่ของมังกรเกราะเหล็ก!”

หลัวเฟิงตาเป็นประกาย เขาเข้าถึงไข่ใบนั้นแล้ว

“แล้วใครจะรู้ว่ามันจะวางกับดับเอาไว้รอบๆ กันคนมาขโมยเข่ของมันอย่างนี้ แต่มันยังมีชีวิตอยู่ เราคงใช้พลังจิตเคลื่อนมันไม่ได้”

พอคิดได้ มีดบิน 6 เล่มของหลัวเฟิงจึงลอยขึ้นมา พวกมันลอยเข้าไปกรีดพื้นปูนรอบๆ ไข่ใบนั้นแล้วค่อยๆ เข้าไปตีวงรอบไข่ใบนั้นเพื่อประคองราวกับแหวนเหล็กที่ครอบไข่เอาไว้

ในกรณีนี้ ด้านที่เป็นสันของมีดเป็นด้านที่หันเข้าหาเปลือกไข่

“ไข่มังกรจงมา…”

หลัวเฟิงเปิดกระเป๋าของเขาออกพร้อมกับขยายส่วนพิเศษของกระเป๋าออกกว้าง เขาเปิดปากกระเป๋าครึ่งหนึ่ง ซึ่งตัวกระเป๋าของเขาสามารถใส่ของได้ขนาดเท่าๆ กับตัวคนเลยทีเดียว

ไข่ของมังกรเกราะเหล็กค่อยๆ ลอยเข้ามา…