ตอนที่ 874 กำลังรอ
เผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นหนึ่งในสี่ของเผ่าพันธุ์ชั้นยอด การที่ถูกจัดไว้ใน
อันดับที่ 3 ในการลอบสังหาร จะต้องมีทักษะที่ไม่ธรรมดา มีความ
แข็งแกร่งทางจิตใจ และเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่
เผ่าหุ่นยนต์ได้ทำการตรวจสอบสมบัติหลายอย่างของเจ็ดดาบ แล้วเขาก็ได้รับสมบัติที่พิเศษบางอย่างจากเจ้าแห่งจักรวาล
“มรดกที่เขาได้รับมาจากเจ้าแห่งจักรวาล มันต้องเป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่สุด ถ้าเขาเติบโตขึ้นจะต้องกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งในเผ่าพันธุ์มนุษย์”
จักรพรรดิความมืดมน กล่าว
“เราจะต้องฆ่าเขา”
“แม้อาจารย์ของเขาจะย้อนเวลาเพื่อฟื้นคืนชีพเขา มันจะต้องมี
ค่าใช้จ่ายจำนวนมหาศาล และสมบัติต่างๆ ที่เจ็ดดาบมี มันจะตกเป็น
ของเรา” ความมืดมนได้มองไปยังเจ็ดดาบ
เจ็ดดาบกำลังจ้องมองไปยังผนึกดวงดาว โดยที่ยังไม่พุ่งไปหามัน
“เตรียมพร้อม” ความมืดมนได้ออกคำสั่งอย่างลับๆ
เผ่าพันธุ์หุ่นยนต์มีความเป็นระเบียนที่สุดทั้งจักรวาล ผู้มีอำนาจสูงสุดคือจักรพรรดิความมืดมน คนอื่นๆ จะต้องทำตามคำสั่ง ส่วนเผ่าพันธุ์อื่นๆ ก็จะได้ใช้งานระบบจักรวาลเสมือนเมื่อยอมจำนนต่อเผ่าพันธุ์หุ่นยนต์
“เป้าหมาย จักรพรรดิเจ็ดดาบ”
“สร้างรูปแบบที่ 6”
“เปิดใช้งานหอแบ่งแยก ”
“โจมตี”
จักรพรรดิที่คอยเฝ้าดูการต่อสู่บริเวรผนึกดวงดาว และทำการกระแทกให้มันไปอยู่ในอาณาเขตอันตราย จนทำให้จักรพรรดิหลายคนต้องตายลงทันที
“ของมีค่า”
“แหวนโลก”
“คว้ามัน”
อมตะนับสิบที่ตายไป ได้ทิ้งสิ่งต่างๆ ไว้ ส่วนคนที่เหลือรอดก็พยายามที่จะคว้ามันไว้
“ฮ่า ฮ่า…พื้นที่ด้านล่างนั้นอันตรายจากพลังงานอันบ้าคลั่งของหอคอยใครที่สัมผัสมันจะต้องตาย มันยากที่จะฆ่าจักรพรรดิ แต่ถ้าดันพวกเขาไปยังพื้นที่นั้น เขาจะต้องจบสิ้นแน่นอน”
อมตะส่วนใหญ่ได้หนีออกจากจุดอันตราย จากนั้นก็เริ่มต่อสู้กับพวกที่
อยู่ด้านนอก
ตอนที่ในกลุ่มพุ่งเข้าหาผนึกดวงดาว มีความเป็นระเบียบมาก แต่ตอนนี้ทุกคนกลับตกอยู่ในสถานการณ์ที่วุ่นวาย การต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด แต่ละฝ่ายเริ่มต่อสู้กัน ทำให้ทีมของพวกเขาหายไป เหลือเพียงแม่ทัพ
การโจมตีทุกรูปแบบจากหลากหลายอาวุธ ทำให้บางส่วนของนักรบได้ถูกผลักไปยังโซนอันตราย
“คว้ามันไว้ให้หมด”
“ฮ่า ฮ่า ข้ากำลังคอยเวลานี้ ผนึกดวงดาวไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ แต่ใน
พื้นที่อันตรายนี้ ข้าสามารถฆ่าจักรพรรดิจากฝ่ายอื่นได้ง่ายๆ มันจะทำให้ข้าได้รับสมบัติจำนวนมาก” มนุษย์ยักษ์ 6 แขนได้ทำการฆ่าด้วยความตื่นเต้น
ไม่ว่าจะเผ่าพันธุ์ หรือจะฝ่ายไหน เขาก็ทำการฆ่าเพื่อความโลภจากสิ่งที่เขาต้องการ
“ผนึกดวงดาวมันจะมีเพียงเจ้าของเดียว ดั้งนั้นหลายๆ คนจะต้องตายเพราะมัน”
หลัวเฟิงมองดูรอบๆ พื้นที่อันตรายที่อยู่ด้านล่าง
“นี่เป็นสนามรบที่เหมาะสม เป็นโอกาสที่หาได้ยาก ที่จะได้จัดการกับ
เหล่าจักรพรรดิ”
ทันใดนั้น…เกิดเสียงดังขึ้นจากอีกด้าน
ลำแสงสีเขียวหยกได้ปกคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ ทำให้จักรพรรดินับแสน
คนต้องตะลึง ทุกคนได้มองไปยังผู้นำ ฝ่ายหุ่นยนต์ จักรพรรดิความ
มืดมน เขาเป็นผู้นำ ทีมนักรบเผ่าหุ่นยนต์ราว 100 คน
จักรพรรดิความมืดมนสูงเกือบ 20 เมตร ได้ถืออาวุธที่เหมือนกับหอคอยสูง 3 เมตร
ส่วนอมตะจากเผ่าอื่นเกือบ 900 คน ต่างก็เผ่าผลาญร่างอมตะ ทุกๆ 8–9 คนจะสนับสนุนนักรบเผ่าหุ่นยนต์ พวกเขาได้สร้างพลังงานที่น่ากลัวและเทมันลงไปยังหอคอย
เผ่าหุ่นยนต์ทั้ง 100 ได้เชื่อมต่อพลังงานไปยังจักรพรรดิความมืดมน ทำให้หอคอยที่เขาถือมีขนาดใหญ่ขึ้น
หลัวจากนั้น…คลื่นแสงสีหยกได้ยิงตรงมายังทีมของจักรพรรดิเจ็ดดาบ
“หอแบ่งแยก” ความสงบนิ่งของจักรพรรดิเจ็ดดาบก็เปลี่ยนไปทันที
สายของเขาได้แสดงความตกใจออกมา
“เผ่าหุ่นยนต์เล็งมาทางนี้!”
“ทำตามแผนที่ข้าบอกไว้ก่อนหน้านี้” เขาตะโกนออกมาอย่างเร่งรีบ
หนึ่งในผู้มีอำนาจที่สุดของสนามรบที่ 7 อยู่ที่นี่ เจ็ดดาบก็ได้เตรียม
แผนการโจมตีและป้องกันไว้ก่อนแล้ว
เผ่าหุ่นยนต์เล็งมายังเจ็ดดาบ เหล่าจักรพรรดิที่อยู่ใกล้กับเจ็ดดาบ ไม่
แสดงความลังเลใดๆ ถ้าพวกเขาไม่ทำก็จะต้องตายแน่ๆ ด้วยคลื่นพลังจากการโจมตีก็รุนแรงพอจะทำให้พวกเขาต้องตายได้ ดังนั้นนักรบฝ่ายมนุษย์จึงเผาร่างอมตะของเขาพร้อมๆ กัน
การกระทำของพวกเขาแปลกประหลาด พวกเขาเผาร่างอมตะสร้างพลังไว้กลางอากาศ
เจ็ดดาบ อ้าปากกว้าง
แม่น้ำสีทองที่ปรากฏออกมา มันมีรูปปั้นสัตว์เทพโบราณอยู่ข้างๆ ตรงกลางของมันได้ดูดกลืนพลังงานที่โจมตีเข้ามา และกระจายพลังงานออกมาปกคลุมฝ่ายมนุษย์
แม่น้ำได้กลืนกินพลังงานทั้งหมดเข้ามา แล้วกระจายออกมาเป็นสีทองสวยงามปกคลุมนักรบฝ่ายมนุษย์ทั้ง 1,000 คน
แสงสีเขียวหยกที่ยิงออกมาได้ปะทะเข้ากับตาข่ายสีทอง ภาพของสัตว์เทพโบราณได้ปรากฎขึ้นมาทั่วตาข่ายสีทอง
“ข้าเดาถูก มันคือบรรพบุรุษสัตว์เทพจริงๆ” จักรพรรดิความมืดมนกัดฟันจากเหตุการที่เห็น
นี่เป็นครั้งแรกที่จักรพรรดิเจ็ดดาบได้เปิดเผย แม่น้ำสีทองโบราณ
———-
หลัวเฟิงตะลึงกับอาวุธของเผ่าหุ่นยนต์ที่เทียบเท่าได้กับสมบัติที่แท้จริง แต่ก็ไม่คาดหวังว่าจักรพรรดิเจ็ดดาบจะเอาแม่น้ำสีทองโบราณออกมา
พลังงานของมันและภาพสัตว์เทพทำให้นักรบทั้งหมดรู้ว่ามันเป็นสมบัติที่น่ากลัว
เผ่าพันธุ์หุ่นยนต์ได้ทำการโจมตีที่แข็งแกร่งมายัง เจ็ดดาบ พลังงานของฝ่ายมนุษย์ที่เผาไหม้ยังห่างไกลจากของฝ่ายหุ่นยนต์ แต่ก็เพียงพอจะป้องกันการโจมตีที่มาจากอีกฝ่าย
“แข็งแกร่ง”
“น่ากลัว”
นักรบหลายคนต่างตกใจและสูญเสียความตั้งใจที่จะได้รับผนึกดวงดาว
“ฆ่า”
“ตาย”
นักรบจาก 4 ฝ่ายทั้งหมดกว่าแสนคนได้ทำการฆ่ากันอย่างบ้าคลั่ง และนักรบที่ไปอยู่ใกล้กับโซนอันตรายก็จะตาย
ทางออกนับพันปรากฎขึ้นมาในสายตา
“หมื่นทางออก”
“ทางออกโผล่มาแล้ว”
ทางออกนำไปสู่พื้นที่หวงห้ามส่วนตัว ใครที่ออกไปได้เร็วที่สุดก็จะได้
ออกจากพื้นที่
“หนี”
“รีบไป” นักรบที่อ่อนแอได้ตกตะลึงกับความบ้าคลั่งที่เกิดขึ้น พวกเขา
ได้มุ่งหน้าไปยังทางออกที่ใกล้ที่สุด
“ตาย”
“ฆ่าให้หมด”
“อย่าเปิดโอกาสให้หนี” จักรพรรดิชั้นยอดและจักรพรรดิระดับขีดจำกัด
ต้องการใช้ประโยชน์จากพื้นที่อันตรายฆ่าให้ได้มากที่สุด เพื่อเก็บ
สมบัติและซากศพ พวกเขาจะไม่มีโอกาสที่จะได้ฆ่าจักรพรรดิได้ง่ายๆ แบบนี้
หลัวเฟิงเข้ามาที่นี่ ไม่ได้บ้าคลั่งไปกับผนึกดวงดาวเหมือนคนอื่นๆ แม้แต่การจะฆ่าจักรพรรดิอื่นๆ เขาก็ไม่สนใจ ถ้าจะให้พูดสิ่งที่เขาสนใจคือทั้งหอคอยดวงดาว
“มันมีพลังเรียกข้า เหมือนเกราะราชา หรือแผ่นโลหะสีดำ”
“แต่ข้าก็ไม่สามารถเป็นเจ้าของมันได้”
“เมื่อข้ามา ผนึกดวงดาวก็ร่วงหล่น”
หลัวเฟิงคิดว่าเรื่องต่างๆ ไม่ใช่ความบังเอิญ มีการเรียกที่รุนแรงหาเขาจากที่นี่ โอกาสที่ผนึกดวงดาวจะบังเอิญจะตกลงมา ตอนที่เขามาที่นี่ก็เป็นไปได้น้อยมาก
ดังนั้น เขาจึงตามคนอื่นๆ และเข้าร่วมกับทีม เมื่อทีมพุ่งไป เขาก็พุ่งไปตามด้วย เขาไม่ได้พุ่งไปรอบๆ แบบสุ่มๆ เขาคอยอยู่ใกล้กับนักรบที่แข็งแกร่งคนอื่นๆ เมื่อผนึกดวงดาวเข้าใกล้พื้นที่อันตรายเขาก็หนีไปพร้อมกับกลุ่มใหญ่
หลัวเฟิงคอยผสมเข้าไปกับกองทัพเงียบๆ และคอยสังเกตสิ่งต่างๆ แต่ภาพรวมทั้งหมดยังไม่มีอะไรพิเศษ
“ช่วงเวลาเกิดดาวตก มันควรจะมีอะไรที่พิเศษบางอย่าง” หลัวเฟิงกำลังรอคอยที่จะเคลื่อนไหว