ตอนที่ 904 ภูเขาเสียดฟ้า

รางวัลที่ใหญ่ที่สุดแน่นอนว่ายังเป็นการสืบทอดความเป็นความตายจากหอคอยดวงดาว แผนที่ดวงดาวและผนึกดวงดาว หลังจากทรมานมากกว่า 6,000 ปี จิตใจของเขาได้พัฒนาขึ้นอย่างมากและเทพอสูรของเขาก็ยังยกระดับขึ้นอีกระดับด้วย

ในด้านของความร่ำรวย

ระหว่าง 1 เดือนของการฆ่าในหอยคอยกว่า 40 การต่อสู้ ทุกครั้งได้รับเงินหลายพันล้าน บางครั้งอาจจะมากกว่านั้น รวมทั้งหมดแล้วมันเป็นเท่าไหร่ แม้ว่าในตอนที่ฆ่านั้นบางทีเขาจะเปิดการเชื่อต่อกับจักรวาลเสมือนเพื่อเพิ่มค่าคะแนนสะสม แต่เขาไม่ได้บอกมันมากกว่าครึ่ง แม้จะเป็นแบบนั้นตัวเลขที่เขาได้มาก็ยังน่าตกใจ จำนวนเงินที่เขาสามารถแลกเปลี่ยนได้นั้นอาจจะไม่มากเท่ากับการฆ่าแต่ยังไงมันก็ยังสูงอยู่ดี

“ถ้ารางวัลไม่ได้มาก ข้าคงไม่มีทางซื้อไวน์ลิงอัคคีม่วงนี้ได้” หลัวเฟิง พูดขึ้น “หลังจากที่ข้าลาออกมา ข้าได้พบว่ามันมีขวดหนึ่งในระบบ

กองทัพ ข้าตกใจอย่างมากที่พวกเขามีมัน! ข้าจึงคิดถึงท่านและซื้อมันมาโดยไม่ลังเล”

“ฮ่า ฮ่า…” ทรูหยัน อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เขาเอามือถูขวด

พร้อมกับมองมันอย่างมีความสุข

ไวน์ลิงอัคคีม่วงนี่เป็นรางวัลพิเศษ ที่สิ่งมีชีวิตของจักรวาลที่ชื่อลิงอัคคีม่วงสามารถสร้างมันขึ้นมาได้

แม้ว่ามันจะมีชื่อว่าลิงแต่อันที่จริงมนุษย์และลิงนั้นไม่ได้มีความสัมพันธ์กัน อันที่จริงแล้วมันเกิดขึ้นโดยจักรวาล ลูกบอลไฟสีม่วงนั้นเป็นตัวแทนของลิง และมันคือเปลวไฟลึกลับ!

ที่มีพลังงานอันทรงพลัง

มีลิงอัคคีม่วงกว่าหมื่นตัวในจักรวาลแต่หลายปีที่ผ่านมา จำนวนของมันได้ลดลงเรื่อยๆ โดยไม่เพิ่มขึ้นเลย

ที่ผ่านมานี้ก็แสดงถึงพลังของสิ่งมีชีวิตชั้นสูงบวกกับสภาพแวดล้อม มันเหมือนกับเขตเปลวไฟที่น่ากลัวพวกนี้แม้แต่อัศวินก็ยังไม่กล้าเข้าไป อัศวินได้กลายเป็นเถ้าทันทีแต่ลิงอัคคีนั้นไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ พวก

มันน่ะโด่งดังขึ้นมาก็เพราะไวน์ ดังนั้นชื่อของมันจึงกลายเป็นไวน์ลิง

อัคคีม่วง

สำหรับไวน์นี่แล้ว แค่รสชาติของมันอย่างเดียวก็ทำให้มันเป็นไวน์

ชั้นสูง

แน่นอนว่ามีไวน์มากมายในจักรวาล แค่รสชาติอย่างเดียวจะไม่มีราคาสูงแบบนั้น

จุดแรกของไวน์นี่คือส่งผลดีต่อร่างกายและจิตวิญญาณ ใครก็ตามที่ดื่มมันจะรู้สึกได้ว่าความเข้าใจในเรื่องกฎไฟได้พัฒนาขึ้นมา!

ร่างกายของพวกเขาจะปรับตัวให้เข้ากับกฎไฟมากว่าเดิมและแข็งแกร่งขึ้นจุดที่สองคือแน่นอนว่าเป็นสิ่งที่ต้องดื่มเพื่อเมา!

แม้ว่าจะแข็งแกร่งเพียงใด เป็นอัศวินหรือมากกว่านั้นแต่ตราบใดที่ไม่คิดที่จะกำจัดแอลกอฮอล์จากภายในหลังจากที่ดื่มเสร็จ คนนั้นก็ต้องเมาเป็นธรรมดา เมื่อพวกเขาตื่น พวกเขาจะรู้สึกปวดหัวและไม่นานก็

หายไป พวกที่แข็งแกร่งขึ้นมา พวกเขาน่ะชื่นชอบจุดนี้เป็นหลักเพราะมันยากที่สิ่งมีชีวิตชั้นสูงนั้นจะเมา มันต้องใช้เงินไปนับไม่ถ้วนกว่าจะทำแบบนั้นได้

นอกจากสองจุดนี้แล้ว

มันยังมีความสามารถอื่นๆ หนึ่งแก้วก็สามารถทำให้คนธรรมดาพัฒนาเป็นนักรบระดับจักรวาลและดื่มมากกว่านี้มันจะทำให้เขาเข้าใจถึงกฎไฟ แน่นอนว่าไม่มีใครเสียเงินเป็นล้านล้านล้านเพียงเพื่อเป็นนักรบระดับจักรวาลหรอก

แม้แต่ อมตะ เองก็ยังไม่คู่ควรกับ 1% ของแก้วเดียว!

สำหรับไวน์นี้…หลัวเฟิง ได้ใช้เงินไป 8 หมื่นล้าน!

“โชคของเจ้านี่ดีจริงๆ” ทรูหยัน ร้องออกมา “ระบบกองทัพนั้นมี

สมบัติมากมาย เพราะพวกเขามีให้หลากหลายเผ่าพันธุ์ใช้ และมีหลายอย่างที่หาไม่ได้จากพันธมิตรหง! หลายอย่างมาจากเขตที่แสนไกลในจักรวาล และสมบติที่พวกเขาได้ใช้เพื่อสร้างสมบัติที่แท้จริงของกองทัพมันมีหลากหลายเผ่าพันธุ์…ดังนั้นบางครั้งมันจึงมีสมบัติพิเศษ แค่สิ่งเดียวที่ต้องการคือคะแนนในการเอาไปแลกมันมา แม้ว่านักรบที่แข็งแกร่งจะหาไวน์นี่เจอแต่น้อยคนนักที่จะแลกมันด้วยคะแนนมากมายแบบนี้ ดังนั้นเจ้าจึงได้มันมา”

“ถูกต้อง นี่เป็นหนึ่งในสมบัติพวกนั้น” หลัวเฟิง ยิ้ม

“แม้แต่ข้าก็ไม่สามารถซื้อมันมาดื่มได้มากๆ ข้าจะดื่มครั้งละนิด” ตา

ของ ทรูหยัน เป็นประกาย “ข้าจะเรียกเพื่อนมาดื่มมันด้วย”

หลัวเฟิง หัวเราะออกมา

“การกลับมาครั้งนี้เจ้าวางแผนอะไรไว้?” ทรูหยัน ถาม

“ข้าจะลองผ่าน เขตภูเขาเสียดฟ้า ก่อน” หลัวเฟิง ตอบ “หลังจากนั้นข้าจะมุ่งหน้าไปสำรวจเขตลับ อ่ะ! ใจเย็นไว้อาจารย์ แน่นอนว่าข้าจะมุ่งหน้าไปที่ที่อันตรายไม่มาก ยิ่งโด่งดังก็ยิ่งเสี่ยง ข้ารู้ตัวข้าดี”

“ดีมาก” ทรูหยัน ผ่อนคลายลง “แม้ว่าเจ้าจะระวังตัวแต่เขตลับนั้นก็

ยังมีอันตรายที่เกินกว่าที่เจ้าคาด พวกนั้นยังไงซะก็เป็นพื้นที่พิเศษ กฎพวกนั้นน่ะไม่ได้ตามกฎของจักรวาลอื่นๆ”

“ข้าเข้าใจ” หลัวเฟิง พยักหน้า

“ข้ารู้ความแข็งแกร่งของเจ้า ดาบสายน้ำ!” ทรูหยัน หัวเราะออกมา

พร้อมกับพูดขึ้น ชื่อ ดาบสายน้ำ นี้ได้สร้างพายุที่เขตนอกสงคราม เขาได้มีชื่อเสียงขึ้นมาแล้วและแม้แต่ในหมู่จักรพรรดิมนุษย์ เขาเองก็อยู่อันดับสูงด้วย

ในด้านของรุ่นเยาว์

มีแต่ เจ็ดดาบ หรือบางคนเท่านั้นที่เทียบได้

“เจ้าต้องเก็บตัวตน ดาบสายน้ำ ของเจ้าเป็นความลับ” ทรูหยัน ย้ำ

“ข้ากล้าที่จะพูดที่นี่เพราะข้าน่ะป้องกันการตรวจสอบไว้หมดและนี่คือ

อาณาเขตของผู้นำเมือง”

“ข้าเข้าใจ” หลัวเฟิง พยักหน้า

“อืม มุ่งหน้าไปที่เขตภูเขาเสียดฟ้า” ทรูหยัน หัวเราะออกมา “มันหลายพันปี แล้ว ที่ข้าได้ยินคนอื่นพูดถึง เรื่องที่เจ้าไม่ได้ทำอะไรเลย มันทำให้นักรบหลายคนไม่พอใจ การอยู่เหนือกว่าผู้อื่นโดยไม่มีความ

แข็งแกร่ง มันเป็นธรรมดาที่พวกนั้นจะไม่พอใจ”

“ในตอนที่เจ้าผ่านได้ เจ้าค่อยมาดื่มกับข้า!” ทรูหยัน กอดขวดไวน์

เอาไว้

“ได้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้” หลัวเฟิง นั่งลงตรงหน้าก่อนจะหลับตาลงเชื่อม

ต่อไปยังจักรวาลเสมือน

“เจ้าเด็กนี่ตรงไปตรงมาจริงๆ” ทรูหยัน กระพริบตาปริบๆ

*******

ในจักรวาลเสมือนที่ เขตภูเขาเสียดฟ้า

ภูเขาด้านข้างนั้นสูงกว่าลูกอื่น ในตอนที่ หลัวเฟิง ปรากฏตัว เขาก็ได้บินไปยังภูเขาลูกที่สูงที่สุดในสามลูก การทดสอบภูเขาเสียดฟ้า เพราะเขาเป็นสมาชิกเขตหลัก เป็นธรรมดาที่เขาจะมาทดสอบได้

…

ที่ตีนภูเขา เงาสามเงานั่งขัดสมาธิกำลังเล่นเกมอยู่

“เจ้าลิงขาว มีใครบางคนมา”

“มีใครบางคนอยู่ที่นี่”

“เร็วเข้า ลุกขึ้น”

ทั้งสามนั้นเหมือนขอทาน พวกเขาลุกขึ้นยืน ชายตัวสูงหัวกระทิงคน

หนึ่งมองไปที่ หลัวเฟิง แล้วหัวเราะออกมาทันที “เป็นนายท่าน หลัวเฟิงนี่เอง แม้วาท่านจะเป็นศิษย์ของผู้นำเมืองแต่ท่านมั่นใจกับการจะผ่านการทดสอบ เขตภูเขาเสียดฟ้า รึ? ท่านอยู่แค่ระดับห้วงมิติ เอง!”

“เจ้ากระทิง เจ้าพูดอะไร นี่คือนายท่าน หลัวเฟิง มีอะไรที่เขาทำไม่ได้บ้าง” ชายหัวลิงรีบเดินมา

“นายท่าน ท่านจะเริ่มแล้วรึ?” หญิงสาวที่เป็นงูมองมาที่เขา สายตา

เธอนั้นเหมือนกับน้ำ

หลัวเฟิง หัวเราะ “ความรู้สึกนี้คุ้นเคยดีจริงๆ”

“คุ้นเคย?” ทั้งสามคนตะลึง

“ข้ากำลังจะเริ่มแล้ว” หลัวเฟิง ยิ้มและโล่ก็ได้โผล่ขึ้นมาในมือของเขา

มันคืออุปกรณ์เทพอสูร

การสู้ในจักรวาลเสมือน หอคอยดวงดาว ปีกซือหวู๋อ และทุกอย่างจะ

หายไป แม้แต่การเพิ่มพลังของเขาอย่างเกราะนายพลและจิตวิญญาณนายพลเองก็หายไปด้วย ที่เขามีก็แค่ร่างระดับ ระดับห้วงมิติ ที่คล้ายกับอัจฉริยะระดับนี้ทุกคนแต่ความต่างเพียงอย่างเดียวคือจิตใจและความคิดที่แข็งแกร่ง!

แน่นอนอุปกรณ์เทพอสูรเองก็เป็นของที่เขาเลือก สิ่งเดียวที่เขามี

แน่นอนว่าไม่ได้ดีเท่าที่มีในความเป็นจริงแต่มันก็เพียงพอให้สำหรับ

ระดับห้วงมิติ ใช้

“มา” ชายหัวกระทิงเหวี่ยงขวานไปมา

“มาดูความแข็งแกร่งของท่านกัน” ลิงได้มองมาที่เขาราวกับส่ายๆ หน้า

“นายท่านหลัวเฟิง ข้าคงต้องขอโทษด้วย” การโจมตีทางจิตวิญญาณอันไร้รูปร่างของหญิงสาวงูได้เริ่มต้นขึ้น

กรร….

การป้องกันของเทพอสูรได้ปรากฏขึ้นกลางอากาศ เทพอสูรตัวใหญ่ได้คำรามออกมาและพุ่งไปข้างหน้าฉีกทะลุกระทิงและกระทืบลิงพร้อมกับฟาดหางเข้าใส่หญิงสาวงู

การต่อสู้จบลงทันที

เขาได้ผ่านส่วนตีนภูเขาไปได้

“ส่วนนี้ง่ายจริงๆ” เขาเดินหน้าต่อ เขาลืมไปแล้วว่าในตอนที่เขาเป็น

ระดับห้วงมิติ ในตอนแรก เขาไม่สามารถผ่านระดับนี้ไปได้ด้วยซ้ำ แต่กว่า 7,000 ปี ในเขตนอกสงคราม เขาได้พัฒนาขึ้นอย่างมาก

…

ที่ส่วนกลางของภูเขานั้นก็ยังง่ายดาย!

…

ที่ยอดเขา เขามีปัญหาเล็กน้อยแต่ด้วยจิตใจที่แข็งแกร่งของเขา ในตอนที่เขาเอาจริง เขาได้ปล่อยการฟาดหางที่ทรงพลังที่สุดออกมาทำให้เขาผ่านไปได้

“ยินดีด้วย นายท่านหลัวเฟิง ท่านผ่านการทดสอบเขตภูเขาเสียดฟ้า ในระดับห้วงมิติ”

“มนุษย์คนใดที่ผ่านจุดนี้ไปได้แน่นอนว่าย่อมเป็นอัจฉริยะในรอบสิบ

ล้านปี”

พวกเขาทั้งสามนั้นต่างก็แปลกใจอย่างมากและทำความเคารพต่อ หลัวเฟิง

หลัวเฟิง ยืนที่ยอดเขาและมองไปยังดินแดนกว้างใหญ่ด้านล่าง เขาเห็นภูเขาที่เตี้ยกว่าสองลูก ในตอนที่เขายืนอยู่ ความคิดมากมายก็ไหลเข้ามาในหัว

พวกชนชั้นสูงของมนุษย์คงได้ข่าวที่เขาผ่านการทดสอบเขตภูเขา

เสียดฟ้าไปได้แล้ว

ข่าวนี้เหมือนกับพายุที่กระจายตัวไปอย่างรวดเร็ว