ตอนที่ 910 พืชกลืนดารา 1 พันเถา

“ใคร ใครเป็นคนออกคำสั่ง ข้าจะต้องรายงานเรื่องนี้ไปให้ผู้นำ

ระดับสูงของสำนักขวานยักษ์” จักรพรรดิจินลี โกรธ

คำสั่งนี้ดูเหมือนจะใช้กับทั้งสองฝ่าย แต่เป็นการปกป้องมนุษย์มาก

ยิ่งขึ้น

ผู้อพยพทุกคนมีอำนาจและภูมิหลังใหญ่ ทำให้พวกเขามักจะไปยังพื้นทวีปเพื่อค้นหาผู้ที่กล้าจะต่อกร แล้วรังแกมนุษย์ที่นั่น

คนคุ้มกันหลายคนมีพลังอยู่ที่ระดับขอบเขต และระดับห้วงมิติ ย่อมถือว่าคนบนโลกมีพลังอ่อนแอกว่า

ในทางตรงกันข้าม มนุษย์โลกไม่กล้าก้าวเข้าไปยังพื้นที่ทะเล ไม่บุกรุกพื้นที่ของผู้อพยพ พวกเขาใช้ยานขนาดเล็กที่รวดเร็วคอยตรวจจับมนุษย์โลก

ในทุกสถานการณ์ มนุษย์โลกก็ต้องทุกข์ทรมานจากผู้อพยพ

3 ผู้จัดการ ในระดับจักรพรรดิ ที่ดูแลผู้อพยพได้มารวมตัวกัน ฟาจาง

จากองค์กรจักรวาลเสมือน จินลี จากสำนักขวานยักษ์ และหญิงสาว

ตัวแทนจากธนาคารจักรวาลแรกเริ่ม จักรพรรดิ ฮั๋วชี ความแข็งแกร่ง

ของเธอนั้นสูงที่สุดในที่นี่ เธอเป็นจักรพรรดิระดับสูงสุด

ส่วนอีกสองคนอ่อนแอกว่าเล็กน้อย

“เรื่องนี้มันมากเกินไปแล้ว เขาทำอย่างงี้ได้ยังไง ใครเป็นผู้ออกคำสั่งนี้ พวกเขาได้พูดคุยกับระดับสูงของสำนักขวานยักษ์ของข้าหรือไม่ ข้าจะต้องรายงานเรื่องนี้ไปแน่นอน” จินลี ส่งเสียงดัง

“คำสั่งนี้มาจาก ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล” ฟาจางกล่าวอย่างสงบ

จินลี เปิดตากว้างขึ้น

ฮั๋วชีแสดงความตกใจ

“ไม่มีข้อผิดพลาด นี่เป็นคำสั่ง ที่ออกมาจากตัวเขาเอง” ฟาจางกล่าว

“มันต้องเป็นหลัวเฟิง ไอ้เจ้าคนน่ารังเกียจหลัวเฟิงนั่น” จินลีกัดฟัน เขารู้สึกอิจฉามาก เขามาถึงระดับจักรพรรดิก็ยังไม่เคยเจอหัวหน้าตระกูล แต่หลัวเฟิงกลับให้ผู้นำเมืองออกคำสั่งได้อย่างง่ายดาย มันมีความแตกต่างกับเขาแค่ไหน

 “แน่นอนว่ามันคือหลัวเฟิง แต่เจ้าจะทำอะไรได้” ฟาจางมองจินลี

จินลีกัดฟันแล้วไม่คิดทำอะไรต่อ

หลัวเฟิงได้ตกลงกับองค์กรจักรวาลเสมือนในฐานะผู้ควบคุมหลัก ไม่ใช่สำนักขวานยักษ์ สำนักขวานยักษ์จ่ายออกไปเป็นจำนวนมากเพื่อที่จะส่งนักสู้หนุ่มสาว ทุกอย่างนั้นอยู่ในการควบคุมขององค์กรจักรวาลเสมือน

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลเป็นหมายเลขหนึ่งขององค์กร เขาเป็นผู้ทรงพลังที่สุดขององค์กร ใครละจะกล้าไปสั่งเขา

“คำสั่ง มีช่องโหว่เสมอ” จินลีกัดฟัน

พลังงานที่แข็งแกร่งและน่ากลัวแพร่กระจายไปทั่วดาวเคราะห์โลก

ทุกๆ คนในทุกพื้นที่รู้สึกถึงพลังงานที่น่ากลัวนี้

“ดูนั้น”

“เกิดอะไรขึ้น”

“นั่นมันคืออะไร”

ทั้งสามจักรพรรดิได้บินขึ้นไปในอากาศเหนือเมืองลอยฟ้า พวกเขาจ้องมองผ่านทั้งพื้นที่หลายพันกิโลเมตร

“นี่มัน…”

ทั้งสามคนตกตะลึง

เถาวัลย์พืชลึกลับได้ปกคลุมโลก มันสูงเหนือชั้นบรรยากาศหมื่น

กิโลเมตร ทั้งสามจักรพรรดิมองเห็นมันได้ชัดราว 1 ร้อยเถาวัลย์

“พืชกลืนดารา”

“พืชกลืนดาราระดับอมตะ ทุกเถาวัลย์มีพลังงานเหมือนกัน พลังงาน

ของมันระดับเดียวกับพืชอมตะ” ฮั๋วชีแสดงความตกใจ

“ตรวจสอบจำนวนเถาวัลย์ของมัน” ฟาจางกล่าว

“1,000” จินลีพูดด้วยเสียงเบา

“พืชกลืนดารา 1,000เถาวัลย์ ผู้มั่งคั่งคนนี้เป็นใคร? การเลี้ยงดูพืชนี้

ต้องใช้เงินนับแสนล้านองค์ประกอบผสม” ฮั๋วชีเปิดตากว้างอย่างไม่

เชื่อสายตา

 “มันคือของหลัวเฟิง? เขาร่ำรวยขนาดนั้นเชียวหรือ? แม้ว่าเขาจะผ่านการทดสอบ ภูเขาเสียดฟ้า ก็จะได้เพียงแค่ แสนล้านคะแนน มันก็ยังไม่พออยู่ดี”

“มันต้องเป็นผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลที่ให้เขามา เจ้าคิดว่าความมั่งคั่งที่น่าสมเพชของเขาจะเพียงพอหรือไง” จินลีพูดอย่างเย็นชา

พืชกลืนดารา 1,000 เถาวัลย์เป็นรูปแบบชีวิตพืชที่พิเศษ แล้วมันยังเป็นระดับจักรพรรดิระดับสูงสุด ความแข็งแกร่งของมันจึงเทียบได้กับนักสู้มนุษย์ระดับจักรพรรดิระดับขีดจำกัด

แม้จะต่อกรกับนักสู้มนุษย์ระดับจักรพรรดิระดับ มันก็ยังคงได้เปรียบ

พลังงานชีวิตของมันนั้นแข็งแกร่งมาก แม้คริสตัลเปลวเพลิงเทพเจ้าที่

แข็งแกร่งที่สุดก็ทำลายมันไม่ได้ ด้วยการกระจายออกของเถาวัลย์ทั้งพันได้ไกลถึง 1 ล้านกิโลเมตร การระเบิดของคริสตัลนั้นเป็นเพียงแค่พื้นที่เล็กๆ เท่านั้น

“คำสั่งจากองค์กรจักรวาลเสมือน”

เสียงเย็นชาได้กระจายไปทั้งดาวเคราะห์โลก เข้าไปที่หูของมนุษย์โลกและผู้อพยพทุกคน

“จากนี้ไปจะไม่มีผู้อพยพคนใดได้รับอนุญาตให้เข้าไปยังเขตพื้นดิน

และไม่มีมนุษย์คนใดได้รับอนุญาตเข้าไปยังเขตทะเลหรือเมืองลอยฟ้า”

“ใครก็ตามที่ต่อต้าน…จะต้องตาย นี่คือพืชกลืนดารา 1 พันเถาวัลย์ และมันจะคอยป้องกันชายแดนของพื้นทวีป หน้าที่หลักของมันคือการเฝ้าระวัง ไม่ว่าจะมนุษย์โลกหรือผู้อพยพหากฝ่าฝืนกฎนี้จะต้องถูกฆ่า”

ไม่ว่าใครก็ต้องรู้สึกโกรธ แต่มนุษย์โลกกลับหยุดความดีใจไม่ได้

“ฮ่า ฮ่า เจ้าพวกผู้อพยพจะไม่มาที่นี่อีกแล้ว”

“มันเป็นเรื่องใหญ่มาก”

“นั่นคือเสียงของใคร? เขาจัดการให้มีสิ่งมีชีวิตระดับอมตะเพื่อปกป้องเราจริงหรือ”

“เจ้าโง่ คนที่ช่วยเราจะต้องเป็นหลัวเฟิง”

———-

ช่วงที่มนุษย์โลกกำลังแสดงความยินดี ผู้อพยพกลับมีความโกรธโดยทั่วกัน

“ใครเป็นคนออกคำสั่งไม่ให้เราเข้าไปยังพื้นทวีป เราไม่เห็นจะได้ยิน

คำสั่งแบบนี้มาก่อน”

“ใครกันที่ออกคำสั่งนี้กัน”

“การที่ใช้ พืชกลืนดารา 1 พันเถาวัลย์คุกคามเรา เขาต้องยิ่งยโสแน่นอนมันเป็นภัยต่อชีวิตของเรา”

———-

จินลี ฮั๋วชี ฟาจาง บินมายังขอบทวีปเอเชีย หลัวเฟิงก็บินมาที่นั่นด้วย พวกเขาแลกเปลี่ยนสายตากัน

“ฝ่าบาทหลัวเฟิง” ฟาจางกล่าวอย่างสุภาพ

“ฟาจาง” หลัวเฟิงยิ้มและพยักหน้ารับเขา

 “หลัวเฟิง แม้ว่าผู้นำเมืองจะออกคำสั่ง เจ้าก็ไม่สามารถใช้ พืชกลืนดารา 1 พันเถาวัลย์กับที่นี่ได้” จินลีคำราม

“มันเป็นภัยกับผู้อพยพทั้งหมด เราจะทำตามคำสั่งของผู้นำเมือง แต่เจ้าต้องเอาพืชนี้ออกไป”

หลัวเฟิงมองกลับไปที่จินลีอย่างเย็นชา และยิ้มให้กับฮั๋วชี ฟาจาง

“เจ้าสองคน ไว้เราค่อยไปคุยกันที่พันธมิตรหง ตอนนี้ข้าขอตัวก่อน”

ฮั๋วชี ฟาจางพยักหน้า

“หยุดอยู่ตรงนั้น” จินลีตะโกน

หลัวเฟิงหันและหายตัวไปโดยทิ้งเสียงเย็นช้าไว้ว่า “เจ้าโง่”

ใบหน้าของจินลี กลายเป็นสีแดง สองคนข้างเขามองไปยังการ

แสดงออกโง่ๆ ของเขา ในสายตาของพวกเขาเห็นจินลี เป็นคนโง่เขลา หลัวเฟิงนั้นคือใคร?

เขาเป็นถึงศิษย์ของผู้นำเมือง

จินลีเป็นเพียงศิษย์ของรุ่นหลังภายในตระกูล เขาไม่เคยแม้แต่จะได้พบกับผู้นำตระกูลของตัวเอง

ระดับของอำนาจเขาต่างกันอย่างชัดเจน แต่เขาก็ยังตะโกนออกมา

หลัวเฟิงไม่แม้แต่จะใส่ใจเขา

“ระวังไว้จินลี อย่างให้ความโกรธเข้าครอบงำเจ้า ไม่อย่างั้นเจ้าจะถูก

ฆ่าโดย พืชกลืนดารา” ฟาจางกล่าวอย่างสงบ แล้วกลายเป็นลำแสง

หายไป

ในบรรดาสามคน มักจะไม่ค่อยเห็นฮั๋วชีตัดสินอะไร

“ใจเย็นไว้จินลี เขาไม่กล้ายุ่งกับการท้าทายของเจ้า เพราะผู้อพยพ

จำนวนหมื่นล้านอยู่เบื้องหลังเจ้า ผู้อพยพทั้งหมดมาจากตระกูลที่ทรง

พลัง พวกเขาล้วนมีเจ้าแห่งจักรวาลอยู่เบื้องหลัง”

“ด้วยสถานะของหลัวเฟิงกับเจ้า เขาไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับเจ้า

ความสามารถของเจ้าถึงจะแข็งแกร่งกว่า แต่เมื่อเขาเอา พืชกลืนดารา 1 พันเถาวัลย์ออกมา เขาก็จะฆ่าเจ้าได้ไม่ยากเลย เมื่อเราอยู่ตำแหน่งเดียวกัน ฉันจะให้คำแนะนำ แก่เจ้าว่า อย่าเอาชีวิตของเจ้าไปเสี่ยงกับเรื่องนี้” แล้วเธอก็บินจากไป

จินลีที่ยืนอยู่กลางอากาศได้จ้องมองไปยังทวีปเอเชีย เขาแสดงความ

ร้อนรนก่อนที่จะหันกลับและออกไปจากตรงนั้น

———–

หลังจากนั้น

สองผู้อพยพที่หยิ่งยโสก็ถูกฆ่าโดย พืชกลืนดารา 1 พันเถาวัลย์ ส่วนคนอื่นๆ ก็ได้รับข่าวนี้อย่างรวดเร็ว และรู้ว่าคำสั่งที่ออกมานั้นเป็นจริง พวกเขาทั้งหมดได้รับคำเตือนอย่างเข้มงวดจากระดับสูง ไม่ให้พวกเขาทั้งหมดล้ำเส้น ผู้นำเมืองเป็นอันดับหนึ่งขององค์กรจักรวาลเสมือน ใครที่จะกล้าต่อต้านคำสั่งของเขา

มนุษย์โลกแสดงความยินดี พวกเขาไม่ต้องคอยทุกข์ทรมานอยู่เงียบๆ พวกเขาสามารถที่จะใช้ชีวิตที่เป็นอิสระ

———-

หนึ่งเดือนต่อมา หลัวเฟิงได้ออกจากโลก

“มี พืชกลืนดารา 1 พันเถาวัลย์ และยังมีจักรพรรดิธงเหล็ก คอยแอบ

ซ่อน” หลัวเฟิงได้พูดกับภรรยา

“และยังมีไพ่ตายอีกมากที่ผมเตรียมไว้ให้คุณ คุณสามารถเลี้ยงดูพืช

อมตะ ผมจะให้คุณดูแลเรื่องทุกอย่าง ผมฝากตะกูลเราไว้กับคุณด้วย”

“อืม” สวีซินพยักหน้า เธอรู้สึกอบอุ่นอยู่ภายใน สามีของเธอออกไป

สำรวจจักรวาล ส่วนเธอคอยเฝ้าบ้าน

“คอยระวังตัวไว้ด้วย” สวีซินกล่าว

หลัวเฟิงยิ้มและพยักหน้า

“พ่อ แม่” หลัวเฟิงลาพ่อแม่ของเขา น้อยชายและลูกชายก่อนออกเดินทาง

หลัวเฟิงทำการเทเลพอต และหายตัวไปจากสายตาของทุกคน

———-

ภายในจักรวาลมืด

ยานอวกาศรูปร่างแมลงสวมเกราะได้บินอย่างรวดเร็ว มันเป็นหนึ่งใน

สามยานอันดับสูงสุดที่หลัวเฟิงมี เขาได้มาจากการล่าจักรพรรดิ

ตามปกติ ยานรูปแบบชีวิตจะถูกใช้โดยจักรพรรดิระดับขีดจำกัด

ภายในห้องควบคุมของยาน

“เราจะไปจัดการกับจักรพรรดิมือปีศาจ เป็นอันดับแรก แล้วค่อยมุ่ง

หน้าไปยังพื้นที่ลับนรกน้ำแข็ง” หลัวเฟิงสั่ง

“ครับนายท่าน” เสียงของยานตอบกลับ