ตอนที่ 911 จักรพรรดิมือปีศาจได้รับบาดเจ็บหนัก

เทเลพอตผ่านจักรวรรดิเทพ และใช้ยานอวกาศรูปแบบชีวิตเดินทางผ่านจักรวาลมืดเป็นเวลาหนึ่งเดือน หลัวเฟิงก็มาถึงที่อยู่ของจักรพรรดิมือปีศาจ

 “โชคดีที่มีเทียนเฉิน ทาสอีกสิบเอ็ดคน เป็นนักสู้จากเผ่าพันธุ์อื่นๆ

ทั้งหมด มีเพียงเทียนเฉินเป็นมนุษย์ นอกจากทาสจิตวิญญาณทั้งสามที่เขามี ยังมีทาสระดับอมตะที่อ่อนแออีกจำนวนมากที่เป็นมนุษย์ด้วย”

“อมตะมนุษย์จำนวนมาก ทำให้มีสัญลักษณ์ทั่วดินแดนมนุษย์ ทำให้

ง่ายที่จะเทเลพอตผ่านจักรวรรดิเทพ”

“อย่างน้อยข้าก็เข้าถึงจักรวรรดิใดๆ ในจักรวาลที่มีดินแดนมนุษย์ได้

ง่าย”

“และทาสเผ่าพันธุ์อื่นก็ช่วยทำให้เข้าถึงดินแดนที่ห่างไกลอื่นๆ ได้ง่ายขึ้น มันช่วยประหยัดเวลาบินได้มาก” หลัวเฟิงกำลังมีความสุขจากการมีทาสจำนวนมากมาย

หนึ่งชีวิตที่อาศัยมายาวนาน ทำให้พวกเขาทำการสำรวจมากกว่าหนึ่งที่ จึงมีการสร้างสัญลักษณ์ทิ้งไว้มากมาย

ทาสคนอื่นรวมถึงเทียนเฉินได้ทำเครื่องหมายไว้มาก แล้วมันก็พร้อมใช้สำหรับหลัวเฟิง

“นายท่านเรากำลังเดินทางเข้าสู่จักรวาลหลัก”

ยานอวกาศรูปแบบชีวิตชะลอตัวลง และออกจากจักรวาลมืดมาสู่

จักรวาลจริง

“ดาวมือปีศาจ” หลัวเฟิงยืนอยู่ในห้องควบคุมยานอวกาศและมองไปยังอวกาศ ด้านล่างมีดาวฤกษ์ขนาดใหญ่ และดาวเคราะห์สีเขียวที่ปล่อยคลื่นพลังงานออกมา

“ตามข้อมูลขององค์กรจักรวาลเสมือน เขาอยู่ในรังตัวเองมาได้ครึ่งปี

แล้ว เขาได้เชื่อมต่อกับจักรวาลเสมือนทำให้รู้ตำแหน่งของเขาว่าอยู่ที่นี่” หลัวเฟิงขมวดคิ้วขณะมองไปยังดาวเคราะห์สีเขียว

จักรวาลเสมือนไม่ได้รู้ทุกอย่าง พวกเขาให้ข้อมูลออกมามากที่สุดเท่าที่ทำได้

“หลัวเฟิงให้ข้าออกไป” เสียงของบาบาต้าดังขึ้นในจิตใจของหลัวเฟิง

“ออกมา”

หลัวเฟิงให้บาบาต้าออกมาจากแหวนโลก บาบาต้ากำลังหุ้มเกราะสีดำ และส่วมหน้ากากที่เผยให้เห็นดวงดาสีแดงเลือด รูปร่างเหมือนเด็ก มีความสูง 1.45 เมตร มีเขาสีทองสองเขาอยู่บนหัว

บาบาต้ากับหัวใจแห่งวิวัฒนาการ

รายได้ของหลัวเฟิงในเขตสงครามนั้นมีมาก เขาจึงซื้อมันให้กับบาบาต้า เพื่อที่จะให้ฝึกฝนและวิวัฒนาการ ปลอกแขนคอมพิวเตอร์เป็น AI ช่วยเหลือ ที่บาบาต้าทำให้

“ข้าอยากจะเห็น ซาลูฟู ตาย” บาบาต้ากัดฟัน

“ได้ งั้นคอยอยู่ข้างๆ ไว้” หลัวเฟิงกล่าว

บาบาต้าพยักหน้า ดวงตาเขาเต็มด้วยความเกลียดชัง แม้เขาจะยอมรับหลัวเฟิงว่าเป็นเจ้านาย แต่เจ้านายเก่าเขาพาไปด้วยตลอดเวลา จนกลายเป็น AI ชีวิต ยูฮันโบจึงเปรียบเหมือนกับพ่อ

“ไปกันเถอะ”

เกราะเถาวัลย์เทียมฟ้าพันรอบหลัวเฟิง เกราะทองก็ปกคลุมทั้งหน้า ปีกซือหวู๋ถูกเก็บไว้ในร่างกายเพราะมันเป็นอย่างเดียวที่สามารถระบุว่าเขาเป็นใคร

เขาเก็บยานอวกาศ

คนเกราะสีดำ และเกราะสีทองได้เทเลพอตไปยังชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์สีเขียว

“ทำไมถึงไม่เข้าไป” บาบาต้าถามด้วยความร้อนรน

“ให้ข้าตรวจสอบตำแหน่งที่ถูกต้องก่อนที่จะเคลื่อนไหว”

หลัวเฟิงทำการสแกนไปทั่วทั้งดาวเคราะห์

“หลัวเฟิง ข้ากำลังสูญเสียการควบคุม”

“มันยากมากที่ที่จะเห็น AI ชีวิตสูญเสียการควบคุม นั้นหมายความว่าอารมณ์มีผลต่อการตัดสินใจของเจ้า”

“ฮ่า ฮ่า นั้นถือเป็นเรื่องดี” หลัวเฟิงหัวเราะ

บาบาต้ากำลังเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

หลัวเฟิงไม่ค่อยรู้สึกอะไร เพราะเขาไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับยูฮันโบมาก่อน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง เขามีเพียงความเคารพให้กับผู้อาวุโสเท่านั้น

“มันต้อง มันต้องอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนี้” บาบาต้าบ่นพึมพำ

“เจอแล้ว” หลัวเฟิงพูดโพล่งออกมา

“บนดาวเคราะห์นี้ใช่ไหม” บาบาต้ารู้สึกดีใจอย่างประหลาด

“ใช่ จากการสแกนเขาอยู่บนดาวเคราะห์นี้ ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บ

รุนแรง”

เครื่องสแกนของหลัวเฟิงมีความก้าวหน้ามาก สามารถหลบหลีก

การการตรวจจับของจักรพรรดิมือปีศาจ

“ใครจะสนว่าเขาบาดเจ็บหนัก ยังไงเราก็ต้องฆ่าเขา”

“งั้นไปกันเลย” บาบาต้ารีบผลักดัน

“เราไปดูเขาตอนนี้เลย”

บาบาต้าถูกพาไปด้วยเทเลพอต จุดหมายคือพื้นที่หลักของดาวเคราะห์

มีสถานที่ต้องห้ามภายในจักรวรรดิจักรวาลกูลูน ตระกูลใหญ่ทั้งหลายที่อยู่ภายในจักรวรรดิรู้เกี่ยวกับมัน มีอมตะที่ทรงพลังครอบครองพื้นที่นั้นไว้อยู่

อมตะนี้ไม่ได้ทะเยอทะยานมากเกินไป เขาได้เอา 9 กาแลคซีภายใน

อาณาเขตดวงดาวไว้เท่านั้น ไม่มีใครที่กล้าจะไปยุ่งกับเขา

แล้วพื้นที่หลักในอาณาเขตดวงดาวนั้นคือ ดาวมือปีศาจ

“จักรพรรดิมือปีศาจกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่ เจ้าต้องระมัดระวังตัวไว้ไม่

งั้นเจ้าจะต้องตายแน่” อมตะกล่าวกับพนักงานหญิง

“ค่ะ” ผู้หญิงที่ฉลาดและงดงามที่สุดถูกรวบรวมมาจากกาแลคซีรอบๆ พวกเธอกำลังสั่นกลัวอยู่ภายใน มันผ่านมา 1 พันปี แล้วที่จักรพรรดิมือปีศาจอารมณ์ไม่ดี เรื่องเล็กน้อยก็อาจทำให้เกิดโศกนาฏกรรมได้

“เข้าไปด้านใน” อมตะออกคำสั่ง

ผู้หญิงกว่า 8 ร้อยคนได้ยกถ้วยชามเข้าไปในพระราชวัง พวกเธอเดินลึกเข้าไปจนมาถึงห้องโถงใหญ่ภายใน

เมื่อเข้ามาได้ครึ่งหนึ่งก็ได้ยินเสียงเย็นชาดังขึ้น

“จักรพรรดิมือปีศาจ”

ต้นเสียงที่เย็นชาได้กระจายแรงกดดันไปทั่ว

ผู้หญิงทั้งหมด 800 ได้คุกเข่าลง แรงกดดันที่น่ากลัวนี้ได้ทำให้แม้แต่

อมตะต้องคุกเข่าลงเช่นกัน

“พระเจ้า นี่มันแรงกดดันอะไรกันนี้ มันแข็งแกร่งเป็นร้อยเท่าของ

เจ้านายในช่วงที่แข็งแกร่งที่สุด เขาเป็นใคร แล้วทำไมถึงมาที่นี่”

หลังคาของวังถูกฉีกกระชาก แล้วเงาสีเทาได้ลงมาจากฟ้า

เงาสีทองลอยมาเตะเงาสีเทาจนกระจายเลือดสีทองออกมา และบินกลับขึ้นไปยังพื้นที่วังที่ถูกทำลาย ชายที่ดูเหมือนปีศาจมีหัวเป็นอินทรี ในชุดเกราะสีเทา

อมตะที่กำลังคุกเข่าได้ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

 “เทเลพอตงั้นเหรอ มันจบแล้วนายท่าน ชายเกราะสีทองสามารถเทเลพอตได้” อมตะคิด

พนักงานจำนวนมากในพระราชวังได้คุกเข่าลง บางคนแอบมองเหตุการที่ไม่อยากจะเชื่อว่าจักรพรรดิมือปีศาจ จะถูกปราบอย่างง่ายดาย เงาสีทองได้ส่องประกายอยู่เหนือพวกเขา

“เทเลพอต?” มือปีศาจได้ลอยขึ้นกลางอากาศ และมองไปยังชายที่ใส่

ชุดเกราะสีทองพร้อมกับโค้งคำนับอย่างสุภาพ

“ยินดีที่ได้พบนายท่าน ถ้านายท่านสามารถที่จะเทเลพอตได้ ท่านต้องเป็นจักรพรรดิระดับสูงสุดเป็นแน่ ถ้าข้าล่วงเกินอะไรไปกรุณาบอกข้า…ข้าจะพยายามเต็มที่เพื่อจะชดใช้ ถ้ามันยังไม่พอ ท่านสามารถเอาชีวิตของข้าแทน”

หลัวเฟิงมองลงมาพร้อมกับระเบิดเสียงดังออกมา “เจ้าเข้าใจเรื่องวิธีการ”

“นั่นเพราะท่านสามารถเทเลพอต มันเป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะหนีรอด แม้

จะอยู่ในจุดที่ดีที่สุด มันยังคงห่างไกลจากความแข็งแกร่งของท่าน”

 “ยิ่งไปกว่านั้น ข้าได้รับบาดเจ็บรุนแรง ข้าได้สูญเสียความแข็งแกร่ง

มันทำให้ง่ายที่จะฆ่าข้า ข้าได้แต่ทำให้ดีที่สุดเพื่อความอยู่รอด ข้าทำได้แค่ยอมจำนนเท่านั้น”

เสียงของมือปีศาจดังจนพนักงานด้านล่างได้ยิน

มือปีศาจไม่กลัวความอัปยศ เขาพูดตรงไปตรงมา เสียงของเขาก็กระจายไปทั่ว เขาได้แสดงความจริงใจให้เจ้าหน้าที่ด้านล่างเห็น

“ฮืม พวกเจ้าหน้าที่ด้านล่างได้เห็นข้าแบบนี้ ถ้ารอดจะต้องฆ่าพวกมันให้หมด” มือปีศาจคิดอยู่ภายใน

———-

“ทำให้จักรพรรดิมือปีศาจเป็นเหมือนข้ารับใช้”

“ชายเกราะทองนั้น แข็งแกร่งกว่าจักรพรรดิมือปีศาจ” พนักงาน

จำนวนมากไม่เข้าใจถึงอันตรายที่กำลังเข้ามา

———-

 “หลัวเฟิง ฆ่ามัน ฆ่ามัน” บาบาต้าสื่อสารกับหลัวเฟิง

“โปรดได้บอกสิ่งที่ข้าล่วงเกิน ข้ายังไม่ทราบว่าเกี่ยวกับเรื่องอะไร” มือปีศาจกล่าวอย่างสุภาพ

“มันไร้ประโยชน์ เพราะยังไงเจ้าก็ต้องตาย” หลัวเฟิงจ้องไปยังมือปีศาจ

“ข้า…” มีความกลัวในสายตาของมือปีศาจ เขากำลังจะพูดหลัวเฟิงก็

ปรากฎตัวขึ้นมาตรงหน้าเขาแล้ว หลัวเฟิงใช้เถาวัลย์หนามที่เคลือบพิษแทงออกไปข้างหน้า

เถาวัลย์ได้ทะลุเกราะแล้วเข้าไปในร่างกายของมือปีศาจ หลังจากนั้น

เลือดสีทองก็ไหลออกมาทั่ว

ร่างกายของมือปีศาจถูกพิษกัดกร่อน ดวงตาของเขากำลังเต็มไปด้วย

ความกลัว หลังจากที่ถูกทำลายก็ทิ้งไว้แต่เลือดสีทอง ชุดเกราะ แหวนโลก

เงาสีดำ ได้มายืนข้างๆ หลัวเฟิงซึ่งคือบาบาต้า

 “มันจบแล้ว กว่า 6หมื่นปี…” ดวงตาที่เหมือนคริสตัลสีเลือดได้จ้อง

มองด้วยความรู้สึกซับซ้อน

หลัวเฟิงคอยมองดูโดยไม่ขัดจังหวะ

“หัวหน้า เห็นเหมือนกันไหม มือปีศาจตายแล้ว”

“เขาตายแล้ว”

“ตั้งแต่ตอนที่ได้รับมรดก ข้าไม่กล้าแม้จะบอกว่าเขาเป็นศัตรู ไม่เคย

คิดว่าจะได้แก้แค้นสำเร็จ”

“เจ้าได้แก้แค้นรึยัง ”

“เจ้านี่ไม่สามารถป้องกันใดๆ ได้เลย แต่ในตอนนั้นเราถูกไล่ล่าเป็น

เวลานาน แต่กับหลัวเฟิงเจ้านี่มันอ่อนแอเกินไป…” บาบาต้าบ่นพึมพำ

เสียงรอบๆ ตัวหลัวเฟิงเงียบลงด้วยพลังงานวิญญาณ เครื่องสแกนขนาดเล็กของเขาก็ไม่พบการแทรงแซงใดๆ หลัวเฟิงได้แต่ทนรอและเฝ้าดูบาบาต้าอย่างเงียบๆ