ตอนที่ 952 : ปัญหาของชื่อเสียง

หลัวเฟิง และ คาซานริน บินออกไปเหมือนกับลำแสง ดินแดนแห่งสมบัตินั้นไร้ขอบเขตและทะเลสาบนั้นก็มีพื้นที่กว่าล้านตารางไมล์

“นี่เราต้องบินแบบบนี้ไปไกลแค่ไหนกัน?” คาซานริน พูดขึ้น “เทเลพอร์ทไปกันเถอะ”

“ได้” หลัวเฟิง ตอบกลับ

ร่างเผ่าโมชานของเขาเปลี่ยนเป็นแผ่นโลหะและพวกเขาก็ได้เทเลพอร์ทไปแทบจะพร้อมกันกับ หลัวเฟิง ตามมาด้วย คาซานริน แม้ว่ามันยากที่จะรู้สึกได้ถึงตำแหน่งที่แม่นยำ ระหว่างการเทเลพอร์ทแต่ หลัวเฟิง และ คาซานริน ก็ไม่ได้เทเลพอร์ทไปไกลขนาดนั้น

พวกเขาได้ปรากฏตัวขึ้นด้านในภูเขาที่ห่างไกล คาซานริน มองลงไปและชี้ไปที่ตรงยอดเขาและพูดขึ้น “ไปที่นั่นกันเถอะ ข้าพนันว่าต้องมีหลายคนที่พยายามหาตัวเจ้า อย่างน้อยเราก็จะมีเวลาเงียบๆ ที่นี่บ้าง”

“ดี” หลัวเฟิง ยิ้มและดำดิ่งลงไปพร้อมกับ คาซานริน

มีแม่น้ำ อยู่ที่เนินเขานั้นและน้ำก็ไหลเวียนไปมา หลัวเฟิง และ คาซานรินได้ลงไปยืนที่ข้างๆ แม่น้ำ

“เจ้าคือ ดาบสายน้ำ จริงๆ งั้นรึ?” คาซานริน อดไม่ได้ที่จะถาม

“เจ้าอยากรู้จริงๆ รึ?” หลัวเฟิง มองไปที่อีกฝ่าย

“ไม่ ข้าไม่ได้หมายถึงแบบนั้น” คาซานริน อธิบาย “ข้าไม่ได้สอบสวนเจ้า ข้าแค่สงสัย ดาบสายน้ำ นั้นโด่งดังเพราะเขาฆ่าจักรพรรดิได้ตอนเป็น ระดับห้วงมิติ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ทำได้แค่สิ่งมีชีวิตพิเศษอย่างซูชอง ข้าพนันว่ามีหลายคนที่สงสัย”

“งั้นก็คิดซะว่าข้าคือ ดาบสายน้ำ” หลัวเฟิง พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มและพยักหน้าให้

“เจ้าไม่ใช่เขางั้นรึ?” คาซานริน อึ้ง “รึบางทีเจ้าจะใช่? เจ้าคือตัวปลอมที่มนุษย์ต้องการให้เผ่าพันธุ์อื่นๆ คิดว่าเป็น ดาบสายน้ำ อยากให้พวกเขาเข้าใจผิดงั้นรึ? น่าประทับใจ น่าประทับใจจริงๆ ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะสามารถปกป้อง ดาบสายน้ำ ตัวจริงๆ แล้วและให้คนอื่นเสียงแรงเปล่าหากฆ่าเจ้า นอกจากนี้แล้วเผ่าพันธุ์ก็จะมีเวลาทำให้เจ้ากลับมามีชีวิตได้อีกหากดูจากพรสวรรค์ของเจ้าแล้ว”

‘คาซานริน ผู้นี้จินตนาการได้เหนือคาดจริงๆ’ หลัวเฟิง คิดกับตัวเอง

คาซานริน พูดขึ้นมา “วางใจได้ ข้าจะไม่บอกใคร เจ้าไม่ทำให้ข้าเข้าใจผิดหรอกใช่รึเปล่า? บางทีเจ้าอาจจะเป็น ดาบสายน้ำ ตัวจริงๆ ก็ได้”

“เจ้าคิดได้ตามที่เจ้าต้องการ” หลัวเฟิง พูดขึ้น พร้อมกับยิ้ม “เจ้าเรียกข้าแบบเดิมรึ ดาบสายน้ำ ก็ได้ ข้าจะตอบทั้งสองอย่าง”

“เจ้า…” คาซานริน ไม่รู้ว่าจะตอบรับยังไง

“หยุดพูดเรื่องนี้ได้แล้ว” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ข้าสงสัยเกี่ยวกับสมบัติที่นี่”

หลัวเฟิง มองไปที่ช่องเขา ฉากนี้นั้นแทบทำให้หยุดหายใจ ภูเขานั้นสูงชัน และมีต้นไม้เติบโตอยู่ทั่ว หินและแม่น้ำ มีอยู่ทั่วทุกที่ หลัวเฟิง มองไปรอบๆ อยู่นาน

“สมบัติซ่อนอยู่ที่ไหนกัน?” หลัวเฟิง อดไม่ได้ที่จะถามออกมา “ข้ายังไม่เห็นสมบัติเลยตั้งแต่ที่มาที่นี่”

“มีสมบัติอยู่ทั่วทุกที่” คาซานริน พูดติดตลก “แน่นอนว่าพวกมันล่องหนไม่ให้เจ้าเห็น”

“เจ้าหมายความว่ายังไง?” หลัวเฟิง ถามต่อ

“ข้าก็ไม่รู้อะไรเลย ผู้มาใหม่ เข้าไปโลกแห่งเกียรติและคุยกับเพื่อนของเราในพันธมิตรหงให้มากกว่านี้แล้วเจ้าจะรู้เอง ให้ข้าแนะนำ เจ้าสักหน่อยแล้วกัน” คาซานริน ชี้ไปรอบๆ “สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ทุกคนของโรงเรียนนั้นต่างก็ทิ้งสมบัติไว้ที่นี่และพวกเขาก็ตั้งเงื่อนไขไว้สำหรับสมบัตินั้นๆ ตราบใดที่เจ้ามีสิทธิ์ สมบัตินั้นก็จะปรากฎตัวออกมาตอนที่เราเดินเข้าไปใกล้”

“ปรากฎตัว?” หลัวเฟิง อ้ำอึ้ง “สมบัติไม่ใช่สิ่งมีชีวิต พวกมันจะรู้ได้ยังไงว่าเรามีสิทธิ์รึเปล่า?”

“เจ้าไม่เข้าใจ” คาซานริน ชี้ไปที่ท้องฟ้าแล้วพูดขึ้นมา “โรงเรียนทำการควบคุมทะเลสาบห้าสีเอาไว้ พวกเขารู้ทุกอย่างที่เจ้าทำและสัมผัสที่นี่”

หลัวเฟิง กระจ่างขึ้นมาทันที ถูกต้อง ข้ารู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในหอคอยดวงดาว มันก็เหมือนกับทะเลสาบห้าสี

“ระดับของการสืบทอดที่เจ้าไปถึง ก็ยิ่งทำให้พลังเทพของเจ้าแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณและร่างอมตะของเจ้า ระบบควบคุมของโลกแห่งเกียรตินั้นควรที่จะเชื่อมต่อกับทะเลสาบห้าสี” คาซานริน พูดขึ้นมา “ในอีกความหมายคือระบบควบคุมจะทำการเก็บข้อมูลเจ้าและเมื่อเจ้ามีสิทธิ์สำหรับสมบัติ มันก็จะเปิดให้เจ้าเอง มีสองเงื่อนไขในการได้รับสมบัติมา หนึ่งคือมีสิทธิ์ สองคือไปหาสมบัติโดยตรง”

คาซานริน ยิ้มและพูดต่อ “ถ้าเจ้าต้องการสมบัติ เจ้าก็แสดงพรสวรรค์ในโลกแห่งเกียรติในวังของเจ้า หากเจ้าไม่ต้องการเผยมันให้คนอื่นรู้ แม้ว่าวังนั้นจะเป็นของเจ้าแต่ระบบควบคุมนั้นจะรู้ทุกการเคลื่อนไหวของเจ้า จำไว้ว่าแสดงพลังของตน ไม่งั้นแล้วระบบจะไม่เก็บข้อมูล”

หลัวเฟิง พยักหน้า มันเหมือนว่าเขาอยู่ในหอคอยดวงดาวที่เขาสามารถเห็นทุกการเคลื่อนไหวภายในนั้นแต่นั่นคือมากสุดที่เขาทำได้ เขาไม่สามารถตรวจสอบจิตวิญญาณและตรวจสอบความลับในตัวของเหล่าคนอื่นๆ ได้

“หากเจ้าเป็น ระดับห้วงมิติ จริง เจ้าสามารถเผยตัวตนของเจ้าในวังได้” คาซานริน พูดขึ้นมา “มี ระดับห้วงมิติ น้อยคนนักที่จะมาที่นี่ตั้งแต่ที่จักรวาลกำเนิดมาและทุกคนนั้นต่างก็เท่าเทียมกับจักรพรรดิ นั่นทำให้เจ้าพิเศษ บางทีอาจจะมีสมบัติบางอย่างที่รอคอย ระดับห้วงมิติ อยู่”

“อ่า…” หลัวเฟิง ยิ้มพร้อมกับมีความคิดไหลเข้ามาในหัว

‘ข้าจะทำการเก็บข้อมูลของโลกแห่งเกียรติทีหลัง’ หลัวเฟิง คิด ‘ข้ารู้แค่เพียงเล็กน้อยเพราะข้ามาใหม่’

ในตอนที่ หลัวเฟิง และ คาซานริน ซ่อนตัวอยู่ในที่แห่งไกลในดินแดนแห่งสมบัติ ที่หนึ่งก็เต็มไปด้วยความวุ่นวาย

ข่าวของ ดาบสายน้ำ ที่ได้ปรากฏตัวในดินแดนแห่งสมบัติและเผชิญหน้ากับ ไบชาน นั้นลามไปอย่างกับไวรัส ผ่านโลกเสมือนของโลกแห่งเกียรติ ศิษย์นับหมื่นได้รู้ถึงเรื่องนี้ ยกเว้นแค่บางคนที่ปิดแจ้งเตือนเอาไว้

ซู่! ซู่! ซู่!

สิ่งมีชีวิตหนึ่งได้ปรากฏตัวขึ้นมาที่ประตู ผู้แข็งแกร่งที่ซึ่งรีบมายังดินแดนแห่งสมบัติต่างก็ต้องการมาดู ดาบสายน้ำ ผู้โด่งดัง

“ดาบสายน้ำ อยู่ไหนกัน?” พวกเขาต่างก็ถามออกมา

“มนุษย์อยู่ไหนกัน ดาบสายน้ำ ผู้นั้นอยู่ไหนกัน?”

“ดาบสายน้ำ ได้บินหนีไปกับ คาซานริน ของตระกูลหมอกทมิฬ” คนที่รู้ความจริงตอบออกมา

“เจ้ายืนยันได้รึเปล่าว่ามนุษย์ผู้นั้นคือ ดาบสายน้ำ?”

“เราต่างก็ยืนยันได้ เขาคือ ดาบสายน้ำ และมีจักรพรรดิไม่มากในหมู่มนุษย์ จักรพรรดิผู้มีพรสวรรค์นั้นหายาก เจ้าคิดว่าจะมีคนอื่นที่เทียบเท่าดาบสายน้ำ ได้งั้นรึ? บังเอิญว่า ดาบสายน้ำ เองก็อยู่ในเส้นทางสัตว์เทพอสูร เจ้าคิดว่าจะมีคนมีพรสวรรค์สองคนที่อยู่ในเส้นทางเดียวกัน ที่ซ่อนตัวตน และโด่งดังขึ้นมาพร้อมกันงั้นรึ? เขาต้องเป็น ดาบสายน้ำ แน่”

“เข้าท่า ไปกันเถอะ ข้าอยากเห็น ดาบสายน้ำ ผู้นี้ ข้ารู้ว่ารางวัลที่เผ่าปีศาจ หุ่นยนต์และเผ่าแมลงเสนอมา พวกนั้นใจกว้างกันอย่างมากโดยเฉพาะเผ่าปีศาจที่เสนอสมบัติล้ำค่ามาให้ แม้ว่าคนเราจะพอหาสมบัติล้ำค่าได้ แต่เหล่าอัศวินอวกาศต่างก็คลุ้มคลั่งไปกับมัน”

******

แม้ว่าดินแดนแห่งสมบัตินั้นจะกว้างขวางแต่มันมีผู้แข็งแกร่งมากมาย และ หลัวเฟิง กับ คาซานริน นั้นอยู่กับที่มาสักพักแล้ว

“ดูนั่น นั่นไม่ใช่ คาซานริน หรอกรึ?”

“ใช่ เห็นมนุษย์เกราะดำ ที่อยู่ข้างๆ เขาหรือไม่? นั่นต้องเป็น ดาบสายน้ำ แน่”

“ดาบสายน้ำ น่ะคือ ระดับห้วงมิติ หรอกรึ? ทำไมข้าไม่รู้สึกถึงพลัง?”

“ดาบสายน้ำ มีสมบัติล้ำค่าซึ่งปกปิดพลังของเขาอยู่”

พวกเหล่านี้ต่างก็บินลงไปที่ช่องเขา หลัวเฟิง และ คาซานริน เงยหน้าขึ้นมา และพบว่าสามคนได้มาถึง

“โดนเจอจนได้” หลัวเฟิง ส่ายหน้า เขาคิดว่าจะเดินทางในดินแดนแห่งสมบติเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นไปไม่ได้

“ดาบสายน้ำ”

“ดาบสายน้ำ”

ทุกคนต่างก็มีความสูงถึง 5 ฟุต เอวที่กว้างและกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งราวกับถือโล่เอาไว้ พวกเขามีหกแขนและหกตา มองมาที่ หลัวเฟิง พวกเขาต่างก็พยามมองหาความลับเบื้องหลัง ระดับห้วงมิติ ผู้นี้ที่สามารถฆ่าจักรพรรดิระดับขีดจำกัดได้

“เจ้าใช่ ดาบสายน้ำ รึเปล่า?” ผู้แข็งแกร่งเกราะเขียวถามขึ้นมา

“ต้องใช่แน่”

“ต้องใช่แน่ๆ” อีกสองคนพูดขึ้นมา

“ผู้แข็งแกร่งจากตระกูลทาไบ พวกเจ้าต้องการอะไรจาก ดาบสายน้ำ?”

“หยุดปฏิเสธได้แล้ว” ผู้แข็งแกร่งเกราะม่วงพูดขึ้นมา “มันเป็นไปไม่ได้ที่ผู้มีพรสวรรค์สองคนจะซ่อนตัว และอยู่ในเส้นทางสัตว์เทพอสูรจะมาจากเผ่ามนุษย์ได้”

“ดาบสายน้ำ” คนใส่เกราะเขียวพูดขึ้นมาอีกครั้งและมองมาที่ หลัวเฟิง “ข้าได้ยินเรื่องของเจ้ามาแต่ข้าไม่เชื่อ! เผ่ามนุษย์นั้นมียีนส์ดั้งเดิมและไม่ว่าเจ้าจะเข้าใจกฎลึกซึ้ง หรือมีเทคนิคที่ทรงพลังเพียงใดแต่เจ้าก็ไม่อาจเอาชนะจักรพรรดิได้โดยไม่ใช้ร่างกายอื่น ข่าวลือบอกมาว่าเจ้าอยู่แค่ระดับห้วงมิติ ข้าพนันว่ามันต้องโกหกแน่ๆ!”