ตอนที่ 962 มือสังหาร! หลัวเฟิงตาย!

อัศวินได้ยินเสียงหุ่นยนต์รับใช้เตือน เขาลืมตาและมองเห็นหลัวเฟิงเดินออกมาจากที่พัก

“จักรพรรดิดาบสายน้ำ”

ดวงตาของอัศวินส่องแสงแห่งความเป็นปรปักษ์ออกมา และความโกรธก็เติบโตขึ้นมาเต็มหัวใจของเขา เขาต้องรอเป็นเวลา 9 ร้อยปี

“เจ้าต้องได้รับการยกย่องจักรพรรดิดาบสายน้ำ”

อัศวินหายตัวไป

———-

ผู้อาวุโสจากพันธมิตรแดนเหนือ พันธมิตรเผ่าพันธุ์คุก และพันธมิตร 9 ดินแดน พวกเขาได้จ้องมายังวังของจักรพรรดิดาบสายน้ำ ผู้อาวุโสได้รับคำสั่งชัดเจนจากเผ่าพันธุ์ปีศาจ เผ่าพันธุ์หุ่นยนต์ เผ่าพันธุ์แมลง ให้ทำการส่งมือสังหารไปฆ่าจักรพรรดิดาบสายน้ำ

“ดูว่ามันคือวาระสุดท้ายของจักรพรรดิดาบสายน้ำ หรือความพ่ายแพ้ของ 3 เผ่าพันธุ์ชั้นยอด”

ผู้สืบทอดมากกว่าหมื่นได้เฝ้าดูอย่างลับๆ

———-

หลัวเฟิงเดินออกประตูด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า เขาโบกมือให้ประตูปิดโดยที่ไม่รู้ตัว ร่างใหญ่ๆ ได้ปรากฎตัวตรงหน้าหลัวเฟิง มันคืออสูรจากเผ่าพันธุ์อื่นที่ปกคลุมไปด้วยโคลน ตาที่มองมานั้นเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย

อสูรได้กระโจนหาหลัวเฟิงด้วยความเร็วอันไม่น่าเชื่อ ทั้งร่างของมันได้ปล่อยพลังจากการเผาพลาญร่างกายจนทาให้รอบๆ เกิดการสั่นสะเทือน

“อืม…” หลัวเฟิงกล่าว

อัศวินคนอื่นได้เห็น อสูรที่ปกคลุมไปด้วยโคลนทำการเทเลพอตไปหน้าหลัวเฟิง เขาได้ตกตะลึงจากสิ่งที่เห็น เขาคืออัศวินโคลนกลืนกิน

อัศวินที่เห็นเหตุการณ์ก็ได้ทำการหลบเลี่ยงออกมาห่าง 1 พันกิโลเมตร

“อัศวินโคลนกลืนกินต้องการฆ่าจักรพรรดิดาบสายน้ำ ด้วยรึ”

“ไม่จำเป็นต้องโจมตี ข้าควรรอดูว่าละครนี้จะออกมาเป็นยังไง”

———-

หลัวเฟิงถูกโจมตีโดยอัศวินโคลนกลืนกิน ที่กำลังพยายามเผาพลาญร่างอมตะเมื่อหลัวเฟิงทำการก้าวออกมาจากวัง

“ปีกซือหวู๋” หลัวเฟิงตะโกน ปีกก็ปรากฎขึ้นที่หลังของเขาเพื่อทำการป้องกันการโจมตี

ลำแสงจากพลังงานเทพได้เจาะตรงมาที่สมองของหลัวเฟิง พยายามที่จะควบคุมหลัวเฟิง

“พยายาที่จะทำให้ข้าเป็นทาสงั้นเหรอ? มันคงไม่ง่ายอย่างนั้น” หลัวเฟิงกล่าว

ภายใต้การโจมตีของพลังเทพ จิตวิญญาณของหลัวเฟิงไม่มีผลกระทบอะไรเลย

“ไปให้พ้น”

หอคอยมุกที่เหมือนกับสัตว์เทพคอยคุ้มกันจากพลังเทพ อัศวินโคลนกลืนกินประหลาดใจที่ควบคุมจิตวิญญาณจักรพรรดิดาบสายน้ำ ไม่ได้

เขาที่เป็นอัศวิน และกำลังเผาผลาญร่างอมตะยังไม่เพียงพอจะทำมันได้

ทะเลสาบออโร่ร่า 5 สี ที่เงียบสงบตามปกติได้เริ่มต้นสั่นอย่างรุนแรง

ร่องรอยของทะเลสาบห้าสีได้บินตรงมายังอัศวินโคลนกลืนกิน แต่อัศวินโคลนกลืนกินก็ยังเผาผลาญร่างต่อหน้าหลัวเฟิง ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วโดยไม่สนใจต่อ ทะเลสาบห้าสีอันน่าสะพรึงกลัว

“ตาย” อัศวินโคลนกลืนกินอ้าปาก ลิ้นขนาดมหึมาที่ปกคลุมไปด้วยโคนได้พุ่งเข้าหาหลัวเฟิงเหมือนกับกำแพงขนาดยักษ์ มันเป็นหนึ่งในเทคนิคของอัศวิน ลิ้นของเขานั้นมีพลังในการกัดกร่อนจนน่าหวาดหวั่น แม้แต่ร่างกายของอัศวินก็ยังต้านทาน

ไม่ได้ ลิ้นของอัศวินโคลนกลืนกินออกมาเหมือนกับกบ แล้วเร็วราวกับฟ้าผ่า ทำให้หลัวเฟิงถูกจับก่อนที่จะขยับกล้ามเนื้อ

หลัวเฟิงมองไปยังลิ้นที่สองใช้จับ โดยไม่สนอัศวินโคลนกลืนกิน

ลิ้นทั้งสองที่มีพลังงานกัดกร่อนเริ่มทำงาน ปีกซือหวู๋นั้นไม่มีร่องรอยความเสียหายแม้แต่เพียงเล็กน้อย แต่เกราะของหลัวเฟิงเริ่มถูกทำลายและเกิดรูรั่ว มันถูกเผาไหม้และทะลุผ่านเข้ามา

ลิ้นได้กินเกราะและมัดร่างของหลัวเฟิงเหมือนกับแส้ แม้แต่พลังในการป้องกันของหลัวเฟิงก็ไม่อาจต้านทานการโจมตีที่ทรงพลังนี้ได้ ในไม่นานก็ถูกทำลายจนร่างกายของเขาไม่เหลืออะไรเลย เหลือเพียงเกราะที่ถูกทำลาย กับปีกที่ยังคงสมบูรณ์ หอคอยมุก แผนที่ดวงดาว จิตวิญญาณนายพล และแหวนโลก

ทะเลสาบห้าสีได้พุ่งเข้ามา จนเหมือนลูกศรลำแสง มันทำการปิดกั้นพื้นที่โดยรอบ ขัดขวางอัศวินโคลนกลืนกิน ไม่ให้เทเลพอตและเป็นอิสระ อัศวินโคลนกลืนกินตกอยู่ในระยะของทะเลสาบห้าสี

“ฮ่า ฮ่า…” อัศวินโคลนกลืนกินส่งเสียงหัวเราะลั่น เขาจ้องไปยังทะเลสาบห้าสีที่เคลื่อนเข้าหา เขาไม่มีความอับอายที่จะตายโดยสมบัติที่แท้จริงที่ใช้ปกป้องโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล

ทะเลสาบห้าสีที่กว้าง 1 หมื่นกิโลเมตร ได้ทำการหดตัวจนเป็นขนาดของลูกศร

ลูกศรได้เจาะผ่านร่างกายของอัศวินโคลนกลืนกิน จนร่างเขากลายเป็นละลองปลิวหายไป หลังจากที่หายไปแล้วไม่นาน ทะเลสาบห้าสีก็ลอยกลับไปที่เดิม

ทุกอย่างกลับไปสู่ความเงียบ

ทะเลสาบห้าสีที่ค่อยๆ บินไปเรื่อยๆ พื้นที่หน้าวังของหลัวเฟิงที่เกิดความเสียหายก็ได้รับการซ่อมแซมทันที

“ตายแล้ว…”

ผู้ที่เฝ้ามองจากระยะไกลได้เห็นทะเลสาบห้าสี ซึ่งเป็นสมบัติที่แท้จริงที่ทรงพลังที่สุดในจักรวาล พลังที่มากจนทำให้อัศวินถูกทำลายทันที

ทะเลสาบห้าสีเป็นสิ่งที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง

อัศวินอื่นต่างรู้สึกกลัวและเสียใจในเวลาเดียวกัน

จักรพรรดิดาบสายน้ำ นั้นตายแล้ว ข้าจะต้องรายงานเรื่องนี้กลับไป ผู้คนต่างรายงานเกี่ยวกับการตายของหลัวเฟิง

———-

เหล่าผู้สืบทอดที่เฝ้าดูเหตุการณ์จากที่ต่างๆ จากระยะไกล

“จักรพรรดิดาบสายน้ำตายแล้ว?”

“เขาตายแล้วรึเปล่า”

“เขาถูกทำลายไปแล้ว?”

เหล่าผู้สืบทอดได้กระจายข่าวออกไปอย่างรวดเร็ว

———-

เจ้าแห่งหมาป่านภาได้รับข่าวเกือบในเวลาเดียวกัน

“ฮ่า ฮ่า อัศวินโคลนกลืนกินฆ่าจักรพรรดิดาบสายน้ำ”

เขากำลังมีความสุขจนเปลวไฟล้อมรอบตัว

“ฮ่า ฮ่า ตายแล้ว หนึ่งในตัวน่ารำคาญตายแล้ว ข้าหวังว่าอัศวินโคลนกลืนกินจะสามารถควบคุมความคิดของเขาได้ก่อนที่จะถูกฆ่า แต่ก็ยังคงบรรลุเป้าหมายของข้า ผู้นำเมืองที่คอยปกป้องเจ้ามนุษย์ตลอดเวลา ก็ไม่กล้าที่จะบุกเข้าไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล”

เจ้าแห่งหมาป่านภาได้ยืนที่หน้าวังหมาป่านภา และทำการส่งเสียงร้องที่สั่นสะเทือนออกไปยังอวกาศโดยรอบ เป็นความสุขที่อัจฉริยะมนุษย์ได้ถูดจัดการ แต่ในเวลาเดียวกันก็ได้รับการแก้แค้น

———-

บนเกาะบัวฮิเนียล มีเงาจำนวนมากได้บินออกมาจากวังของพวกเขา คลื่นพลังงานที่เกิดจากการเผาผลาญร่างอมตะของอัศวินโคลนกลืนกินมีความรุนแรงมาก ทะเลสาบห้าสีจากทะเลสาบห้าสีทำให้เกิดการสั่นในพื้นที่รอบๆ ทุกคนรู้ว่ามีสิ่งที่น่ากลัวเกิดขึ้น

“มันเกิดอะไรขึ้น” จักรพรรดิเจ็ดดาบพูดเมื่อเขามาถึง เขาได้ทำการเทเลพอตไปยังวังของหลัวเฟิง เขารับรู้ถึงคลื่นพลังงานจากการเผาผลาญพลังเทพของอัศวิน แล้วเขาก็ยังได้เป็นพยานในเหตุการที่อัศวินโคลนกลืนกินถูกฆ่าโดยทะเลสาบห้าสี อัศวินโคลนกลืนกินใช้ลิ้นห่อร่างของหลัวเฟิงไว้ จักรพรรดิเจ็ดดาบจึงไม่เห็นหลัวเฟิง

“ใครที่อัศวินโคลนกลืนกินฆ่า ทำไมทะเลสาบห้าสีถึงมา” จักรพรรดิเจ็ดดาบถามด้วยความสงสัย

“จักรพรรดิเจ็ดดาบ” ฝูงชนหลายคนพูด

จักรพรรดิชาแมน จักรพรรดิลิลลี่ ลี และจักรพรรดิคาซานรินได้เทเลพอตมา

“ใครตาย” จักรพรรดิคาซานรินถาม

“ใครที่ทะเลสาบห้าสีฆ่า”

พวกเขามีข้อมูลน้อยยิ่งกว่าจักรพรรดิเจ็ดดาบ และไม่เห็นแม้แต่การตายของอัศวินโคลนกลืนกิน

“เป็นอัศวินโคลนกลืนกิน” จักรพรรดิเจ็ดดาบพูด

“แต่ข้าไม่รู้ว่าเขาฆ่าใครไป”

ตาของจักรพรรดิเจ็ดดาบกว้างขึ้นเมื่อสังเกตเห็นสมบัติที่กระจัดกระจายอยู่หน้าวัง มันน่าจะเป็นของอัศวินโคลนกลืนกินกับหลัวเฟิง แต่อัศวินโคลนกลืนกินรู้ว่าจะตาย สมบัติของเขาคงจะถูกเก็บไว้ที่อื่น สิ่งที่เหลือทิ้งไว้คือหลัวเฟิง

ตามากมายจับจ้องไปยังปีกสีเงินขนาดใหญ่ จักรพรรดิดาบสายน้ำ เป็นที่รู้จักด้วยปีกนั้น และมีข่าวลือว่ามันคือปีกสมบัติที่แท้จริง

“ปีกนั่น…มันเป็นจักรพรรดิดาบสายน้ำ!” จักรพรรดิเจ็ดดาบกำลังสับสน เขาได้ทำการตัดสินใจว่าเป็นจักรพรรดิดาบสายน้ำ และไม่คาดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น

“มันเป็นจักรพรรดิดาบสายน้ำที่ตาย จักรพรรดิดาบสายน้ำ ถูกฆ่าโดยอัศวินโคลนกลืนกิน”

เกิดเสียงพูดคุยขึ้นมาจากเผ่าพันธุ์ต่างๆ ที่เข้ามา ระดับห้วงมิติที่ได้รับชื่อเสียงไปทั่วทั้งจักรวาล ผู้สืบทอดที่ผ่านการต่อสู้ 620,000 ศึก และได้รับคะแนนเกียรติหลังจากก้าวเข้ามายังดินแดนมรดกสองปี…เขาเพิ่งตาย?

ข่าวนี้จะต้องสั่นสะเทือนไปทุกเผ่าพันธุ์

“นั่นปีกที่เหลือไว้โดยจักรพรรดิดาบสายน้ำ” ฝูงชนกล่าว

“ปีกนั้นคือสมบัติที่แท้จริง”

“ใช่ ถูกแล้ว ปีกนั้นคือสมบัติที่แท้จริง”

ผู้สืบทอดหลายเผ่าพันธุ์จำนวนมากได้รับข่าวร้ายของจักรพรรดิดาบสายน้ำ ที่ถูกฆ่า แต่ก็มีเสียงยินดีจำนวนมากให้ได้ยิน แม้แต่อัศวินที่เฝ้าดูจากระยะไกลก็ยังจ้องมองไปยังวัตถุที่อยู่หน้าวังของหลัวเฟิง โดยเฉพาะปีกสีเงิน มันเป็นการล่อลวงจากสมบัติที่แท้จริง