ตอนที่ 699 สังหารสามี

ใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้สองคนสบตากัน สีหน้าหนักใจเอ่ยว่า “ฮูหยินหลิน ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ช่วยใต้เท้า แต่เจ้าสุนัขเซี่ยอวิ๋นจิ่นนั่นไม่รับเงินทอง ตอนนี้เขาถึงกับนำคนไปเมืองหยางเฉิงรายงานปู้เจิ้งสื่อด้วยตนเอง หากใต้เท้าปู้เจิ้งสื่อมาจัดการคดีนี้ด้วยตนเอง ย่อมต้องให้คนมาตรวจสอบ พอตรวจสอบเข้า ก็เกรงว่าใต้เท้ายากจะหนีความผิดพ้น”

ฮูหยินหลินได้ฟังใต้เท้าข่งก็แผดเสียงร้องไห้ดัง “เช่นนั้นตอนนี้จะทำเช่นไร”

ฮูหยินหลินร้องไห้ไม่หยุด คร่ำครวญจนขอบตาแดงก่ำ ลุกขึ้นยืนกล่าวน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ข้าจะรีบส่งคนนำจดหมายไปเมืองหลวงขอให้อ๋องจิ้นช่วยชีวิตใต้เท้าด้วย แม้ใต้เท้าตกอยู่ในมือปู้เจิ้งสื่อ เขาเองก็ต้องค่อยๆ สอบความ อ๋องจิ้นมีเวลาช่วยใต้เท้าเรา”

แววตาใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้เปล่งประกายวาบ เกรงว่าอ๋องจิ้นคงไม่ยื่นมือช่วยคนพิการไร้ประโยชน์ กลับกันเขาคงคิดกำจัดคนไร้ประโยชน์นี่ทิ้ง อย่างไรเงินทองที่ใต้เท้าหลินได้มาก็ล้วนส่งมอบให้อ๋องจิ้น หากอ๋องจิ้นเข้ายุ่งคดีนี้ ก็จะทำให้ฮ่องเต้ทรงทราบ หากฮ่องเต้ทรงทราบว่าโอรสตนยื่นมือยาวมาสาวโกยเงินทองถึงเมืองหนิงโจว เกรงว่าก็คงไม่ปล่อยอ๋องจิ้นไว้

ดังนั้นตอนนี้ใต้เท้าหลินจึงจบสิ้นแล้ว ที่พวกเขามาวันนี้ไม่ใช่เพื่อช่วยใต้เท้าหลิน แต่เพื่อคิดเตือนให้ฮูหยินหลินกำจัดใต้เท้าหลิน

ใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้สองคนสบตากัน หันไปมองฮูหยินหลินกล่าวว่า “ฮูหยิน ท่านทำเช่นนี้ ไม่เพียงแต่จะทำให้ใต้เท้าตาย แต่ยังทำร้ายครอบครัวพวกท่านด้วย”

ฮูหยินหลินตกใจ หันไปมองใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้ “หมายความเยี่ยงไร”

“ใต้เท้าหาเงินมาได้ก็ส่งมอบเข้าจวนอ๋องจิ้น อ๋องจิ้นไม่อยากให้ผู้ใดรู้เรื่องนี้ ตอนนี้ใต้เท้าตกอยู่ในมือปู้เจิ้งสื่อมณฑลใต้ เป็นได้ว่าจะเอ่ยถึงอ๋องจิ้น หากเอ่ยถึงอ๋องจิ้น ตระกูลหลินพวกท่านจะหนีรอดหรือ อ๋องจิ้นเป็น พระโอรสฮ่องเต้ อย่างมากก็ทรงกริ้วตำหนิและกักบริเวณ แต่หากเขาถูกฮ่องเต้กริ้วและกักบริเวณ จะปล่อยตระกูลหลินท่านไปหรือ”

“ใช่ ฮูหยินอย่าเพิ่งส่งจดหมายถึงอ๋องจิ้นในยามนี้ เจ้าสุนัขเซี่ยอวิ๋นจิ่นจับตาดูพวกท่านอยู่ หากท่านส่งจดหมายไป ก็จะถูกเขาจับจุดอ่อนมาข่มขู่ได้”

ฮูหยินหลินได้ฟังใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้สองคนก็นึกกลัวขึ้นมา ไม่กล้าส่งจดหมายเข้าเมืองหลวงอีก

นางหันหน้าไปมองใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้ พลางกล่าวอย่างร้อนใจ “นี่ก็ไม่ได้ นั่นก็ไม่ได้ เช่นนั้นจะทำเยี่ยงไร ใต้เท้าตกอยู่ในมือปู้เจิ้งสื่อจะรอดพ้นหรือ”

กล่าวจนสุดท้ายก็ร่ำไห้อีกครั้ง

ใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลินสองคนสีหน้าปวดใจตาม มองฮูหยินหลินกล่าวว่า “ใต้เท้าเป็นเช่นนี้ พวกเราเองก็เสียใจมาก เจ็บปวดใจมาก ก่อนหน้านี้พวกเรายังหารือกัน ไม่ให้สุนัขเซี่ยสร้างความลำบากใจให้ใต้เท้า น่าเสียดายเจ้าสุนัขเซี่ยอวิ๋นจิ่นไม่รับเงินทอง ยิ่งไม่สนใจพวกเรา เขาส่งลูกน้องมาเฝ้าคุมใต้เท้าหลินไว้ด้วย”

“ฮูหยิน ท่านคิดอยากแก้แค้นให้ใต้เท้าหรือไม่ ความจริงตอนนี้ก็มีโอกาส”

ฮูหยินหลินพอได้ฟังใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลิน แววตาก็ดุดัน จ้องมองพวกเขา “แก้แค้นอย่างไร”

ใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้สบตากันอีกครั้ง สุดท้ายใต้เท้าข่งยืนขึ้น กล่าวว่า “ตอนนี้ใต้เท้าหลินถูกคนของเซี่ยอวิ๋นจิ่นควบคุมตัวไว้ พวกเราอยากพบเขาก็ไม่ได้ แต่ฮูหยินทำได้ ท่านไปพบใต้เท้าหลิน จากนั้นก็…”

กล่าวถึงตรงนี้ใต้เท้าข่งก็พูดไม่ออก

แต่ใต้เท้ากู้ร้อนใจเอ่ยต่อว่า “ฮูหยิน เสียสละใต้เท้าเถิด เช่นนี้จึงจะรักษาตระกูลหลินเอาไว้ได้ ถือโอกาสนี้แก้แค้นให้ใต้เท้า”

ใต้เท้ากู้กล่าวจบ ฮูหยินหลินก็ตกใจ หันไปมองใต้เท้ากู้ “ท่านหมายความเยี่ยงไร”

ใต้เท้ากู้เองก็ไม่คิดปิดบังอ้อมค้อม กล่าวตรงไปตรงมาทันทีว่า “ฮูหยิน ใต้เท้าตกอยู่ในมือใต้เท้าปู้เจิ้งสื่อไม่มีทางรอดแน่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไยฮูหยินไม่ลงมือกำจัดเขาด้วยตนเอง เช่นนี้ก็จะรักษาตระกูลหลินและทุกอย่างของตระกูลหลินในตอนนี้เอาไว้ได้ และยังถือโอกาสใส่ความเซี่ยอวิ๋นจิ่น”

“เซี่ยอวิ๋นจิ่นเป็นถงจือเมืองหนิงโจว ไม่ได้มีหลักฐานแน่ชัดก็ควบคุมตัวใต้เท้า ปรากฏทำให้ใต้เท้าตาย เรื่องนี้เป็นการปฏิบัติหน้าที่ผิดพลาดของเขา ถึงตอนนั้นปู้เจิ้งสื่อมาตรวจสอบคดีนี้ ก็จะลงโทษเขา ถึงตอนนั้นตำแหน่งขุนนางเขาก็จะรักษาไว้ไม่ได้ ส่วนตระกูลหลินก็รักษาทุกอย่างไว้ได้ทั้งหมด”

“หากใต้เท้าปู้เจิ้งสื่อมาสอบสวนคดีนี้ ตัดสินว่าใต้เท้าหลินเกี่ยวข้อง ถึงตอนนั้นใต้เท้าปู้เจิ้งสื่อย่อมต้องมีคำสั่งยึดทรัพย์ทั้งหมดของตระกูลหลิน ตระกูลหลินก็จะหมดสิ้นทุกอย่าง ฮูหยินและเครือญาติสายหลักตระกูลหลินก็จะพลอยติดร่างแหไปด้วย”

“ฮูหยินควรคิดถึงบุตรชายและบุตรสาวท่าน คิดถึงทรัพย์สมบัติท่านด้วย”

ยามนี้ฮูหยินหลินนิ่งอึ้งไปแล้ว พูดไม่ออกสักคำ

นางรู้ว่าที่ใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลินพูดมาถูกต้อง แต่จะให้นางสังหารสามีตนเอง นางจะทำเรื่องเช่นนี้ได้เยี่ยงไร

แต่หากนางไม่ทำ สามีตนตกอยู่ในมือปู้เจิ้งสื่อ ตระกูลหลินย่อมต้องติดร่างแหไปด้วย

ฮูหยินหลินยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้าสลด สุดท้ายได้แต่ร่ำไห้อย่างปวดร้าว ใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลินรีบกล่าวว่า “ฮูหยิน ท่านรีบตัดสินใจเถอะ อย่าได้เสียเวลาอีกเลย เซี่ยอวิ๋นจิ่นไปเชิญใต้เท้าปู้เจิ้งสื่อมาสอบสวนแล้ว”

ฮูหยินหลินขอบตาแดงก่ำ มองใต้เท้าข่งกับใต้เท้ากู้ตรงหน้า “พวกท่านให้ข้าทำเช่นนี้ ก็เพราะกลัวติดร่างแหไปด้วยสินะ พวกท่านคิดผลักความผิดทั้งหมดให้ใต้เท้าข้าใช่หรือไม่”

คดีนี้ใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลินเองก็มีส่วนเกี่ยวข้อง พวกเขาร้อนใจให้นางลงมือสังหารสามีก็เพื่อปกป้องตนเอง

ใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลินไม่ปฏิเสธ “คนเราล้วนมีนิสัยละโมบ พวกเราทำเช่นนี้ก็เพราะไร้หนทาง ตอนนี้พวกเรากับครอบครัวฮูหยินเป็นดังตั๊กแตนสองตัวถูกมัดบนเชือกเดียวกัน ประสบสถานการณ์เดียวกัน ฮูหยิน อย่าได้โทษพวกเรา ตอนนั้นพวกเราก็ถูกใต้เท้าลากมาร่วมวงด้วย หากพวกเราไม่เห็นด้วยกับใต้เท้า ใต้เท้าก็จะจัดการพวกเรา พวกเราได้แต่จำใจทำ ดังนั้นใต้เท้าควรรับผิดชอบ”

ฮูหยินหลินรู้ว่าสองคนนี้พูดได้ถูกต้อง แต่ในใจยังคงโมโหยากทานรับไหว ขอบตานางแดงก่ำมองทั้งสองคนกล่าวว่า “พวกท่านเองก็ได้เงินทองไปไม่น้อย ตอนนี้มาบอกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม”

กล่าวจบ นางก็ยกมือปิดหน้าร่ำไห้ ตัดใจลงมือกับสามีนางไม่ลงจริงๆ

ใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลินเงียบงันไปครู่หนึ่งก็เอ่ยขึ้นว่า “ฮูหยิน ตัดสินใจให้เร็วหน่อยดีกว่า หากยังไม่ลงมืออีกก็คงไม่ทันแล้ว”

เมืองหยางเฉิงห่างจากเมืองหนิงโจวไม่นับว่าไกล เดินทางไปมารวดเร็วมาก

ฮูหยินหลินได้ฟังใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลิน ก็พลันเงยหน้าจ้องมองพวกเขา กล่าวว่า “ข้าไปตระกูลฟางสักหน่อย ขอร้องฮูหยินผู้เฒ่าฟางได้หรือไม่”

ตระกูลฟางเป็นหัวหน้าสี่ตระกูลใหญ่เมืองหนิงโจว ปู้เจิ้งสื่อทางมณฑลใต้นี้เป็นท่านอาเล็กของตระกูลฟาง

ฮูหยินหลินเอ่ยปาก ใต้เท้าข่งกับใต้เท้าหลินก็ห้ามไว้ “ฮูหยินอย่าได้ทำเช่นนี้เด็ดขาด แต่ไรมาตระกูลฟางบอกกล่าวชัดเจน ใต้เท้าฟางยิ่งเป็นคนเข้มงวด มีชื่อเสียงดีพร้อม หากตระกูลพวกเขารู้เรื่องนี้ ก็ได้แต่บอกให้ฮูหยินให้ความร่วมมือกับทางการ ไม่เปิดทางสะดวกให้อย่างแน่นอน”

เพราะตระกูลฟางเข้มงวด ดังนั้นแม้รู้ว่าตระกูลพวกเขามีปู้เจิ้งสื่อ ตระกูลหลินเองก็ไม่กล้าไปมอบของขวัญให้ตระกูลฟาง แม้ส่งไปเขาก็ไม่รับ อย่าหาเรื่องหลู่เกียรติตนเองเสียดีกว่า