ตอนที่ 1009 การจ้องมองของเทพเจ้าคือ พิษ! (1)

รัชทายาทถอนหายใจแล้วออกจากห้องด้านหลังไป เขาต้องการเวลาในการปรับตัวให้เข้ากับความเข้าใจอันเหลือเชื่อของซูฉิน

เมื่อซูฉินตื่นขึ้น เสียงฟ้าร้องก็หายไปในโลกอันมืดมิดนอกเทือกเขาชีวิตระทม และความรู้สึกหดหู่ก็ค่อยๆ หายไป

เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดความผันผวนอย่างมากในเทือกเขาชีวิตระทม และเกิดการคาดเดามากมายนับไม่ถ้วน อย่างไรก็ตาม ยกเว้นทุกคนในร้านขายยา ทุกคนรู้ว่าที่มาของทั้งหมดนี้มาจากซูฉิน

ซูฉินได้รู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ในภายหลัง ในขณะที่ความกลัวที่มากล้นปรากฏขึ้นในใจของเขา เขาก็ยังมีความเคารพอย่างลึกซึ้งต่อรัชทายาทอีกด้วย

“คำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ ทำให้ข้าตระหนักได้ว่าถึงเพียงนี้ สมเป็นวิญญาณดาราจริงๆ…”

ซูฉินถอนหายใจในใจ ในวันต่อมา ขณะที่ฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ เขาก็ออกไปหลายครั้งเพื่อปรับตัวให้เข้ากับหอกจินหวู่

ด้วยวิธีนี้ เวลาผ่านไป และครึ่งเดือนผ่านพ้นไป

ในตอนเที่ยงของวันหนึ่ง ในหุบเขาด้านนอกร้านขายยา ร่างของซูฉินปรากฏขึ้นในระยะไกลทันที หลังจากเดินเข้าไปในหุบเขา เขาก็มองไปรอบๆ โดยสัญชาตญาณเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างปกติดี

หุบเขาแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากเมืองดิน

ทุกวันนี้ ซูฉินมักจะทดสอบหอกจินหวู่ ทุกครั้งในที่สถานที่แตกต่าง ครั้งนี้เขาเลือกที่นี่

หอกจินหวู่ของเขานั้นทรงพลังมากจนเมื่อถูกใช้ มันจะทรงพลังมากและหากควบคุมไม่ดีก็จะเป็นเหมือนม้าป่าที่หลุดจากสายบังเหียน ระเบิดพลังออกมาในทันที และอีกาทองคำก็จะสลัวลง .

มีครั้งหนึ่งที่อีกาทองคำเกือบจะเหี่ยวเฉาและล้มลง

ดังนั้น ซูฉินจึงต้องทำการปรับเปลี่ยนอย่างละเอียดครั้งแล้วครั้งเล่า โดยพยายามใช้อาวุธสังหารนี้ให้อยู่ในระยะที่กำหนด เพื่อที่พลังของมันจะอยู่ในขอบเขตที่ อีกาทองคำจะแบกรับได้

“หลังจากปรับไปหลายสิบครั้ง ครั้งนี้ก็น่าจะไม่มีปัญหา”

ซูฉินสูดหายใจเข้าลึกๆ ถอดเสื้อผ้าของเขาออกและเก็บมันออกไป เหลือเพียงกางเกงขาสั้นของเขาเท่านั้น

เมื่อมองดูร่างกายที่เปลือยเปล่า ซูฉินก็ดูหมดหนทาง

“มันเกิดขึ้นทุกครั้ง ต้องหาทางแก้ไข ในอนาคต…”

ซูฉินวางความคิดอื่นๆ ของเขาลง หลับตาและคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากยืนยันในใจหลายครั้ง ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เปิดเผยให้เห็นแสงเจิดจ้า และเขาก็ยกมือขวาขึ้น ออร่าที่น่าประหลาดใจก็ระเบิดออกมาจากตัวเขา

ทันใดนั้นทั้งหลังของเขาก็เผยให้เห็นโทเท็มอีกาทองคำ ซึ่งยังคงเวียนว่ายต่อไป และแพร่กระจายไปยังร่างกายส่วนบนของซูฉิน

โทเท็มอีกาทองคำนั้นว่องไว เมื่อมันแพร่กระจาย ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เสี้ยวลมหายใจนี้กลายเป็นพายุไฟ กวาดไปทั่วทุกทิศทาง ทำให้พื้นดินเหี่ยวเฉาในทันที หินหลอมละลายและส่งผลกระทบไปไกลถึงหลายพันฟุต

ภายในรัศมีหนึ่งพันฟุต ทะเลเพลิงลอยขึ้นมาจากพื้นดิน แม้แต่สายลมที่อยู่รอบๆ ก็ไม่สามารถทำอะไรกับทะเลเพลิงได้ ราวกับว่าการดำรงอยู่ของเปลวไฟนั้นเป็นอิสระจากกฎแห่งฟ้าดิน

ในใจกลางทะเลเพลิง ซูฉินยืนอยู่ที่นั่น ร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อยในขณะนี้ เขามุ่งความสนใจไปที่การควบคุมโทเท็ม เปลี่ยนรูปลักษณ์ของมันให้เหมือนวิญญาณแรกเริ่มอีกาทองคำของเขา

นี่คือวิธีที่เขาเชี่ยวชาญในช่วงเวลานี้ หากรูปลักษณ์ภายนอกเปลี่ยนไปก็จะควบคุมพลังไม่ได้ หากมีการเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของเขาเองทุกอย่างจะดีขึ้นมาก ดังนั้นภายใต้การควบคุมของเขา โทเท็มบนร่างกายของเขาจึงเคลื่อนที่เร็วขึ้น และเร็วขึ้น ในท้ายที่สุด รูปร่างก็แทบจะไม่ชัดเจน มองเห็นได้เพียงเงาของหอกสีดำซึ่งก่อตัวอย่างรวดเร็วเท่านั้น

แม้ว่าจะยังคงพร่ามัวมองเห็นได้คร่าวๆ เท่านั้น ทันทีที่เงาของหอกสีดำปรากฏขึ้น ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าแต่ก่อนก็ผุดขึ้นมาจากร่างของซูฉิน

ในขณะนี้ซูฉินไม่ได้ใช้พลังใดๆ ยกเว้นอีกาทองคำ ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้นโดยวิญญาณแรกเริ่ม พลังที่น่าสะพรึงกลัวที่เขาสามารถแสดงออกมานั้นน่ากลัวยิ่งกว่าพลังเต็มที่ของวิญญาณแรกเริ่มทั้งสิบสามดวงก่อนหน้านี้

เรียกได้ว่าความก้าวหน้าครั้งนี้น่าตกใจจริงๆ

จากนี้จะเห็นได้ว่าหอกจินหวู่นี้น่าตกตะลึงอย่างยิ่ง

แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงร่องรอยของพลังต้องห้ามในอีกาทองคำที่ซูฉินดึงออกมา แน่นอนว่ามันเป็นขีดจำกัดของเขาในขณะนี้ แต่ก็เป็นไปได้ว่าเมื่อฐานการบ่มเพาะของซูฉินสูงขึ้น และเขายังคงศึกษาต่อไป เขาจะสามารถปลดปล่อยออกมาได้มากขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ซูฉินก็เงยหน้าขึ้นยกมือขวาขึ้นแล้วกดลงบนหน้าอกของเขา ตำแหน่งนั้นตรงกับก้นหอกสีดำที่ปรากฏ

เขาคว้ามันไว้!

หอกสีดำที่ดูคลุมเครือถูกซูฉินคว้าจับโดยตรงจากโทเท็มบนร่างกาย

ทันทีที่มันปรากฏขึ้น สีของท้องฟ้าและโลกเปลี่ยนไป ฟ้าร้องส่งเสียงคำราม และเมื่อเสียงคำรามดังก้อง ซูฉินก็เพิกเฉยต่อมัน ขณะที่เขาเหวี่ยงมือขวา เงาหอกสีดำก็ระเบิดพลังออกราวกับมังกรดำที่ทำลายล้างโลก และกวาดไปเป็นวงกลมรอบตัวเขา

ขณะที่แผ่นดินสั่นสะเทือน หินก็ถล่มลงมา และหุบเขาก็สั่นสะเทือน หอกสีดำก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

ดูเหมือนหอก แต่ก็ดูเหมือนอีกาทองคำเช่นกัน เปลวไฟที่อยู่รอบๆ ลอยขึ้นมาจากพื้นดินแล้วพุ่งตามไป และมีคมที่สองอยู่ที่ปลายหอก

นั่นคือดาบจักรพรรดิ!

ดาบจักรพรรดิที่ถูกอีกาทองคำกลืนกิน!

มันยังอยู่ในการปรับปรุงของซูฉินในไพ่ตายนี้ด้วย

ท้องฟ้าคำราม ความผันผวนรูปวงกลมขนาดใหญ่ที่ยังคงระเบิดต่อไป ซูฉินหายใจอย่างรวดเร็วและเซเล็กน้อย แต่เขาก็รู้สึกตื่นเต้น

เขาตรวจสอบให้แน่ใจว่าอีกาทองคำสามารถทนรับการบริโภคนี้ได้ ดวงตาของเขาแสดงความตื่นเต้น และกำลังจะจากไป

แต่ในขณะนี้ จู่ๆ เสียงอันสงบก็ดังมาจากท้องฟ้า

“ไม่เลว!”

เมื่อคำพูดดังกล่าวดังก้อง ร่างของรัชทายาทก็ปรากฏขึ้นในคลื่นพลังบนท้องฟ้าที่ถูกหอกสีดำพัดออกไป โดยไม่สนใจทุกสิ่งและก้าวไปข้างหน้า

เมื่อใกล้เข้ามา ความผันผวนทั้งหมดที่นี่ก็หายไป และไม่มีใครสามารถสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่นี่ได้