ตอนที่ 548 ความฝันที่ไม่มีวันจางหาย (1)

ฝนที่ตกหนักยังคงมีอยู่ ทำให้แผ่นดินเปียกโชกและกระแทกเข้ากับกำแพงป้อมปราการอย่างไม่ลดละ เนื่องจากค่ายกลเคลื่อนย้ายตั้งอยู่ในพื้นที่เปิดโล่ง ฝนจึงชะล้างเลือดบนพื้นอย่างรวดเร็ว

ฟ้าร้อง ฟ้าแลบเป็นครั้งคราว ร่างโคลนควันของหวังเฉินกำลังซ่อมแซมการก่อตัวของค่ายกลอย่างรวดเร็วและปรับปลายทางของมัน

สถานที่นี้ถูกแทรกซึมโดยองครักษ์ชุดดำ ดังนั้นแม้ว่าจะมีการซ่อมแซมค่ายกลเคลื่อนย้าย ก็ยังยากที่จะรับประกันความปลอดภัยของปลายทางที่ต้องการ

ดังนั้น วิธีที่ปลอดภัยกว่าคือการเปลี่ยนปลายทางของการเคลื่อนย้าย

ในระหว่างกระบวนการซ่อมแซม กงเซียงหลงมักมองไปในทิศทางของพรมแดนของ เผ่าเสียงสวรรค์ด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

“ที่นี่ดูเหมือนจะไม่ได้จัดไว้สำหรับข้าโดยเฉพาะ เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะรู้ว่า ข้าอยู่ที่ไหน ยิ่งกว่านั้น ถ้าพวกเขากำหนดเป้าหมายข้า พวกเขาคงไม่ส่งคนมาน้อยขนาดนี้”

“มันเหมือนกับว่าพวกเขาหยุดทุกคนที่เข้าใกล้ชายแดน ไม่น่าจะมีปัญหากับป้อมปราค่ายกลเคลื่อนย้ายแห่งนี้” ซูฉินพูดด้วยเสียงต่ำจากด้านข้าง

“เผ่าเสียงสวรรค์ควรจะกำลังค้นหาสายลับ” ซานเหอเดินเข้ามาและพูดช้าๆ

“เป็นไปได้ไหมว่าเส้นทางของเราคือเส้นทางที่แท้จริง” เย่หลิงถามด้วยความประหลาดใจ หลังจากนั้นเธอก็มองไปรอบๆ โดยสัญชาตญาณ เนื่องจากจากการวิเคราะห์ก่อนหน้านี้ มีโอกาสสูงที่จะมีผู้เชี่ยวชาญแอบติดตามเส้นทางการช่วยเหลือที่แท้จริง

“ไม่จำเป็น จากการปะทะกับเผ่าเสียงสวรรค์ ยังเปิดเผยว่าพวกเขายังไม่รู้เส้นทางที่แท้จริงของสายลับของเรา ดังนั้นจึงควรกำลังค้นหาตามพื้นที่ชายแดนหลายๆ มณฑล”

ดวงตาของกงเซียงหลงเป็นประกาย

ซูฉินพยักหน้าอยู่ภายใน

สำหรับภารกิจนี้ ทุกคนเข้าใจว่ามีโอกาสสูงที่พวกเขาเป็นเพียงการเบี่ยงเบนความสนใจ การกลับมาของสายลับที่ซ่อนตัวอยู่ในเผ่าเสียงสวรรค์ จะต้องเป็นอะไรที่คล้ายกับความเท็จเก้าประการและความจริงหนึ่งเดียว

สิ่งนี้ทำให้เผ่าเสียงสวรรค์ยากต่อการค้นหาและสังหารเขาอย่างแม่นยำ และยังมีสายลับของเผ่าเสียงสวรรค์ในเขตเฟิงไห่ด้วย ดังนั้นการเคลื่อนไหวของวังผู้ถือดาบในระดับหนึ่งจึงไม่แสดงถึงเส้นทางที่แม่นยำของสายลับ

นี่เป็นเหตุผลที่สำนักงานภาคสนามส่งทีมออกมาจำนวนมาก

ในความเป็นจริง ซูฉินรู้สึกด้วยซ้ำว่าเป็นไปได้ที่ทีมสนับสนุนทั้งหมดที่อยู่บนพื้นผิวจะเป็นการก่อควันเพื่อสร้างความสับสนให้กับเผ่าเสียงสวรรค์ อาจมีทีมลับดำเนินการอยู่

นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าสายลับที่กลับมาจากเผ่าเสียงสวรรค์ ไม่ต้องการความช่วยเหลือใดๆ

นี่เป็นเกมหมากรุกระหว่างทั้งสองฝ่าย

จากเรื่องนี้ซูฉินก็สัมผัสได้ถึงการตกต่ำลงของเผ่าพันธุ์มนุษย์อีกครั้ง

ตัวอย่างเช่น แม้ว่าจะมีข้อจำกัดในการเข้ามาของผู้ฝึกฝนวิญญาณแรกเริ่ม แต่ความจริงที่ว่าผู้ฝึกฝนเผ่าเสียงสวรรค์จำนวนมากที่ต่ำกว่าขอบเขตวิญญาณแรกเริ่มสามารถเข้ามาได้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าแนวป้องกันของเขตเฟิงไห่นั้นอ่อนแอ

ทุกคนเข้าใจสิ่งนี้ดี

ไม่นานต่อมา ท่ามกลางเสียงระเบิดดังสนั่น ค่ายกลเคลื่อนย้ายก็ได้รับการซ่อมแซม

ไม่ว่าเส้นทางในครั้งนี้จะเป็นของจริงหรือของปลอม ทั้งกลุ่มก็ยืนยันว่าพวกเขาจะเดินหน้าต่อไป ในขณะนี้ พวกเขาก้าวเข้าสู่ค่ายกลอย่างรวดเร็วและหายไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

เมื่อพวกเขาปรากฏตัวอีกครั้ง พวกเขาอยู่ในหุบเขาอันเงียบสงบที่เขตแดนของมณฑลหลินหลาน

“คอยระแวดระวัง น่าจะมีผู้แทรกซึมจากเผ่าเสียงสวรรค์ค่อนข้างมากที่นี่ ก่อนอื่นข้าจะสืบหาที่ซ่อนของสายลับที่เราได้รับ ข้าหวังว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่”

ขณะที่เขาเดินออกไป กงเซียงหลงพูดด้วยเสียงต่ำ ในเวลาเดียวกัน เขาก็หยิบ เข็มทิศออกมา

มีวิธีการสื่อสารลับมากมายระหว่างผู้ถือดาบ และการใช้งานก็แตกต่างกันไปในแต่ละภารกิจ มีเพียงผู้รับผิดชอบภารกิจเท่านั้นที่รู้

ตัวอย่างเช่น เข็มทิศนี้เป็นสิ่งประดิษฐ์วิเศษพิเศษที่ได้รับมอบในการปฏิบัติภารกิจนี้ มันจะนำทางพวกเขาไปยังตำแหน่งของสายลับ

ภารกิจของพวกเขาคือการตามหาอีกฝ่ายและจากไป

ในระหว่างการฝึกลับ วังผู้ถือดาบได้ให้ความรู้นี้แก่ทุกคน

กงเซียงหลง ทำการผนึกมือเป็นชุดและชี้ไปที่เข็มทิศ ทันใดนั้นเข็มก็หมุนอย่างรวดเร็ว มันไม่เพียงแค่ชี้ไปในทิศทางหนึ่ง แต่กลายเป็นภาพ มีจุดสีแดงบนหน้าจอซึ่งอยู่ห่างจากที่นี่ไปพอสมควร ในขณะนั้นมันริบหรี่อย่างอ่อนแรง

เมื่อเห็นจุดสีแดงกะพริบ ทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

นั่นหมายความว่าอีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่

จิตวิญญาณของกงเซียงหลงได้รับการยกขึ้นในขณะที่เขาเริ่มวางแผน

เขาไม่สามารถผลีผลามไปรับสายลับได้ ถ้าเขาตรงไป เป็นไปได้มากว่าตำแหน่งของอีกฝ่ายจะถูกเปิดเผย ดังนั้น สิ่งแรกที่เขาต้องทำคือดึงดูดเผ่าเสียงสวรรค์ออกมาและจัดการพวกมันในเวลาเดียวกัน ในขณะเดียวกันก็ต้องไปรับสายลับ ทั้สามสิ่งนี้ต้องทำควบคู่กันไป

งานของซูฉินคือการจัดการเผ่าเสียงสวรรค์ในบริเวณนี้ให้ได้มากที่สุด เขาร่วมมือกับเย่หลิง

สำหรับทีมที่จะล่อเผ่าเสียงสวรรค์ ประกอบด้วยซานเหอ หวังเฉิน และคนอื่นๆ

กงเซียงหลงจะไปรับสายลับด้วยตัวเอง

เมื่อได้ยินการแผนการของกงเซียงหลง ซูฉินก็พยักหน้า วิธีการของพวกเขาเป็นแบบแผนและเป็นสิ่งจำเป็น ดังนั้นพวกเขาจึงแบ่งออกเป็นสามกลุ่มอย่างรวดเร็ว

ร่างกายของซูฉินแกว่งไปแกว่งมาและเขาก็หลอมรวมเข้ากับค่ำคืน จากนั้นเขาก็เริ่มค้นหาสมาชิกเผ่าเสียงสวรรค์ ในบริเวณใกล้เคียง

มันเหมือนกันสำหรับเย่หลิง ผู้ถือดาบสำนักงานภาคสนามในทีมของพวกเขาก็กระจายออกไปเช่นกัน

เวลาผ่านไป หนึ่งชั่วโมงต่อมา เมื่อเสียงคำรามดังก้อง ความผันผวนของอาคมก็ดังขึ้นจากระยะไกล

ซูฉินเงยหน้าขึ้นและมองดู นั่นคือที่ตั้งของซานเหอ และหวังเฉิน พวกเขามีหน้าที่ดึงดูดความสนใจของเผ่าเสียงสวรรค์

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าซูฉินก็ขมวดคิ้ว

นี่เป็นเพราะในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า เขาไม่พบร่องรอยของเผ่าเสียงสวรรค์ในบริเวณนี้ ราวกับว่าอีกฝ่ายไม่มีตัวตน ซึ่งไม่ตรงกับการคาดเดาก่อนหน้านี้ว่าอีกฝ่ายกำลังค้นหาสายลับ

“มีบางอย่างผิดปกติ!” ซูฉินระแวดระวังมากยิ่งขึ้น

ซานเหอและหวังเฉินพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ ปฏิบัติการล่อเหยื่อของพวกเขาไม่ได้ดึงดูดสมาชิกของเผ่าเสียงสวรรค์เลย

สถานการณ์แปลกประหลาดนี้ทำให้หัวใจของทุกคนจมดิ่ง