ตอนที่ 983 อัสนีสวรรค์สามพันสาย (2)

ในยุคของจักรพรรดิโบราณหยิงหวง มีเพียงอัจฉริยะของราชวงศ์เท่านั้นที่จะทำเช่นนี้ภายใต้การอุปถัมภ์ของผู้อาวุโส โดยใช้คนต่างเผ่ามาแบกรับหายนะแทน

สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดของซีหนานถูหลิงคือ เมื่อผู้ที่เป็นแกนกลางของพิธีกรรมถึงขีดกำจัด หายนะทั้งหมดจะถูกส่งต่อไปที่ผู้ที่ถูกกำหนดให้แบกรับหายนะแทน และเมื่อคนๆ นั้นตายลงเขาจะกลายเป็นท่อนไม้ที่มีความพิเศษ

ท่อนไม้ชิ้นนี้มีพลังแห่งคำสาป และเมื่อมันระเบิด พลังของมันก็น่าอัศจรรย์อย่างมาก

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หนิงหยางก็มองไปยังสถานที่ๆ ทูตสวรรค์เสียชีวิต มีท่อนไม้อยู่ที่นั่น

ในเวลาเดียวกัน ท้องฟ้าด้านนอกก็กลับมาเป็นปกติเมื่อสายฟ้าสลายไป และเมฆดำก็สลายไป แต่ความผันผวนจากพื้นโลกยังคงแพร่กระจายออกไป

ดูเหมือนจะอยู่ห่างออกไปเพียงสามพันลี้ แต่ตอนนี้มีสายฟ้าสามพันสายลงมา ทำให้ทั่วทั้งทะเลทรายหลิวฟาสั่นไหส ทำให้ภูเขาจำนวนนับไม่ถ้วนสั่นสะเทือน และแม้แต่เทือกเขาชีวิตระทมก็สั่นอย่างรุนแรง

มีเสียงอุทานอยู่ตลอดเวลา พร้อมด้วยความหวาดกลัว

ร่างแล้วร่างเล่าลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า สัมผัสศักดิ์สิทธิ์กระจายออก ความตื่นตระหนก และความระมัดระวังก็ปะทุขึ้น

“ผู้เชี่ยวชาญคนไหนที่กำลังก้ามข้ามทัณฑ์สวรรค์?”

“มันไม่เหมือนกับการก้ามข้ามทัณฑ์สวรรค์ แต่เหมือนกับการขัดเกลาบางสิ่งมากกว่า!”

ชั่วขณะหนึ่ง ความสงสัย และการคาดเดานับไม่ถ้วนก็เกิดขึ้นท่ามกลางผู้คนทั้งหมดในทะเลทรายหลิวฟา และแม้แต่วิหารก็สั่น และออกไปค้นหาสาเหตุ

แต่พวกเขาไม่พบอะไรเลย

ผลกระทบของเหตุการณ์นี้ส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อผู้ฝึกฝนในทะเลทรายหลิวฟา

ในฐานะผู้แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ฝึกฝนอิสระ โม่กุยกำลังหายใจเข้าลึกๆ กลางอากาศของเทือกเขาชีวิตระทม มองท้องฟ้าด้วยดวงตาที่ผุกร่อน และพึมพำ

“สายลมกำลังจะพัดโหมในทะเลทรายหลิวฟา… ”

อารมณ์ที่คล้ายกันก็เกิดขึ้นในใจของผู้เชี่ยวชาญหลายคน ฝั่งของมู่เต้าจื่อ ชายชราในชุดคลุมดำที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาก็สั่นสะท้านเช่นกัน เขานิ่งเงียบมาเป็นเวลานาน จากนั้นมองมู่เต้าจื่อแล้วพูดด้วยเสียงต่ำ

“อย่าออกจากเทือกเขาชีวิตระทมในอนาคตอันใกล้นี้ ข้าแค่กลัว ข้ารู้สึกแย่อยู่เสมอ เจ้าไม่ได้ทำอะไรพิเศษเมื่อเร็วๆ นี้ใช่ไหม?”

มู่เต้าจื่อส่ายหัวอย่างรวดเร็ว

“อาจารย์ ศิษย์คนนี้อยู่ที่นี่มาตลอด กำลังเตรียมสร้างประตูภูเขา และไม่ได้ทำอะไรพิเศษ”

ชายชราในชุดคลุมดำพยักหน้า

ในขณะนี้ ซูฉินผู้ที่ทำให้เกิดความปั่นป่วนเหล่านี้ ได้ลืมตาขึ้นท่ามกลางแสงแดดอย่างไม่เต็มใจ เขาสัมผัสได้ว่าร่างกายของเขาอ่อนแอมาก แต่ในขณะเดียวกันเมื่อเขาอ่อนแอ ก็มีพลังอันน่าประหลาดใจปั่นป่วนอยู่ภายใน

วิญญาณแรกเริ่มทั้ง 13 ดวงล้วนมาถึงขั้นสามแล้ว

ความแข็งแกร่งของมันพุ่งสูงขึ้น และผู้ฝึกฝนวิญญาณแรกเริ่มคนใดก็ตามที่เผชิญหน้ากับเขาจะรู้สึกสิ้นหวัง และหวาดกลัวในใจ

ในขณะนี้ ซูฉินสามารถต่อสู้กับผู้ฝึกฝนสลักวิญญาณในช่วงแรกของการบำรุงเต๋าได้แล้ว

ผู้ฝึกฝนในระดับบำรุงเต๋านั้นแข็งแกร่งกว่าผู้ฝึกฝนวิญญาณแรกเริ่มมาก พลังของพวกเขาอยู่ใกล้กับสลักวิญญาณมากกว่าใคร เมื่อพวกเขาสร้างเต๋าสวรรค์ พวกเขาสามารถทะลวงผ่านข้อจำกัด เปลี่ยนความว่างเปล่าให้กลายเป็นความจริง และสร้างคลังความลับที่แท้จริงขึ้นมา!

ด้วยเหตุนี้ สามวันผ่านไปในขณะที่ซูฉินกำลังรักษาตัว

เทือกเขาชีวิตระทมอยู่ไกลออกไป

หลังจากที่ หลิงเอ๋อเห็นว่าซูฉินสบายดีที่นี่ ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง และแนะนำร้านขายยาให้รัชทายาทรู้จัก

“ท่านปู่ ร้านขายยาของข้าสวยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะการตกแต่งของข้า มันดูดีมาก ข้าเช็ดทำความสะอาดทุกวัน และมันก็สะอาดหมดจด” หลิงเอ๋อมีความสุข หนิงหยาง และอู๋เจียนหวู่ก็อยากรู้อยากเห็นเช่นกัน และกัปตัน ยังได้แสดงความคาดหวังอีกด้วย

สำหรับหลี่โหยวกง เขาก็ตื่นเต้นในใจเหมือนกัน คราวที่แล้วเขาหนี แต่คราวนี้เขาแตกต่างออกไป ตอนนี้บรรพบุรุษโม่กุยก็ทำอะไรเขาไม่ได้

รัชทายาทยิ้ม รู้สึกมีความสุขในใจ ครั้งหนึ่งด้วยสถานะพิเศษ ไม่สามารถชื่นชมความสุขทางโลก และไม่มีความรู้สึกผูกพันทางครอบครัว จากนั้นเขาก็ถูกปราบปรามในทะเลเพลิงสวรรค์ และทนทุกข์ทรมานอย่างหาที่ใดเปรียบ

แม้แต่ตอนที่เขากลับมา เขาก็อยู่ตัวคนเดียวเป็นส่วนใหญ่ แต่ทุกวันนี้ เมื่อเด็กๆ เหล่านี้อยู่รอบๆ แม้เขาจะไม่พูดอะไร แต่ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่หาได้ยากในหัวใจ

ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินคำพูดที่มีความสุขของหลิงเอ๋อ เขาก็ยิ้ม และพยักหน้า แต่เมื่อเขามองไปยังโลกภายนอก สีหน้าของเขาก็แปลกเล็กน้อย

“หลิงเอ๋อ ร้านขายยาของเจ้าในเมืองหินอยู่ห่างออกไปสามร้อยลี้หรือเปล่า?” “

“ใช่แล้ว ท่านปู่ มันอยู่ในเมืองดินนั้น ในที่สุดข้าก็ถึงบ้านแล้ว” ดวงตาของหลิงเอ๋อแสดงความคาดหวัง

ในขณะนี้ ขณะที่ดวงอาทิตย์เทียมค่อยๆ เข้าใกล้เทือกเขาชีวิตระทม ซูฉินก็เลื่อนการรักษาตัวเองของเขาออกไป และลุกขึ้นยืนอย่างอ่อนแอ ด้วยการประคองของ หลิงเอ๋อ เขามองออกไปข้างนอกในทิศทางของเมืองดิน ด้วยความรู้สึกลึกๆ ในใจ

ครั้งนี้ข้าออกไปเป็นเวลาครึ่งปีแล้ว

แต่ครู่ต่อมา ดวงตาของซูฉินก็หรี่ลง

ความพินาศปรากฏขึ้นในการรับรู้ของเขา

จากนั้นเสียงคำรามก็ดังมาจากทิศทางของเมืองดิน และเมื่อฝุ่นฟุ้งกระจาย บ้านที่เหลือไม่กี่หลังก็พังทลายลง

ซูฉินตกตะลึงอย่างแท้จริงในขณะนั้น