ตอนที่ 925
พวกเราจะมีลูกเมื่อไร
จับ…ชีพจรหรือ
ราชามังกรตกตะลึง คล้ายไม่เข้าใจเจตนาในคำพูดของมู่ชิงเกอชั่วขณะ
ไม่ เขาเข้าใจ เพียงแต่…
“เจ้าบอกว่าเจ้าเป็นหมอเทวดาหรือ” ในที่สุดราชามังกรก็จับใจความสำคัญในคำพูดได้
มู่ชิงเกอกระตุกปากยิ้ม กล่าวกับเขา “ใช่แล้ว ข้าจลืมแนะนำตัว อาจารย์ของข้าคือเทพโอสถ ส่วนข้า…ตอนนี้อาจารย์ปรุงยาที่แผ่นดินเทพมาร ก็เรียกข้าว่าเทพโอสถ”
เทพโอสถ!
เมื่อชื่อนี้เปล่งออกมา รอบด้านก็ส่งเสียงสูดหายใจดังก้อง
ตกใจ!
ตะลึง!
น่าทึ่ง!
คาดไม่ถึงว่ามู่ชิงเกอเป็นศิษย์ของเทพโอสถ ซํ้ายังถูกยกย่องให้เป็นเทพโอสถอีก? เช่นนั้นก็พูดได้ว่า นางสามารถหลอมราชันย์โอสถจอมเทพได้แล้วสิ
ราชามังกร มังกรทั้งหมดตกตะลึง
นางแท้จริงแล้วนางเป็นนางมารจากไหนกัน
ราชามังกรมองมู่ชิงเกอด้วยความตื่นตะลึง ในสมองย้อนนึกถึงข่าวทั้งหมดที่เกี่ยวกับนาง จู่ๆ ก็นึกว่า นางเหมือนนางมารที่สูงเสียดฟ้า เหมือนดวงดาราเจิดจรัสที่ทอแสงในราตรีมืดมิด
“เจ้ามั่นใจหรือไม่ว่าจะแก้ไขปัญหาความยากในการสืบทอดทายาทเผ่ามังกรได้” หลังจากที่อารมณ์กลับมาสงบนิ่งแล้ว ราชามังกรก็ถามด้วยความตื่นเต้น ในเสียงของเขามีความสั่นเล็กน้อยอย่างเก็บไม่อยู่
“ไม่กล้าพูดว่ามั่นใจเต็มร้อย ทุกสิ่งทุกอย่าง ข้าต้องเข้าใจเหตุผลก่อนว่าเหตุใดเผ่ามังกรจึงสืบทอดทายาทยากจึงจะวินิจฉัยได้” มู่ชิงเกอไม่ได้คุยโวโอ้อวด
‘เสี่ยวเกอเอ๋อร์สายเลือดเผ่ามังกร สายเลือดราชาเฟิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นสายเลือดแต่โบราณสายเลือดแต่โบราณ ยิ่งสูงส่งก็ยิ่งยากจะสืบทอด ‘ ซือมั่วถ่ายทอดเสียงกล่าวกับมู่ชิงเกอ
มู่ชิงเกอพยักหน้าอย่างแทบจะไม่ต้องคิด มองราชามังกร
ในดวงตาราชามังกรปรากฎความดึงดันหลายส่วน ผ่านไปครู่หนึ่งเขาจึงกัดฟันกล่าว “ได้ เจ้าจะทำความเข้าใจอย่างไร”
เขาหรี่ดวงตาทั้งคู่ มองมู่ชิงเกอแล้วกล่าว “สายเลือดเผ่ามังกรสูงส่ง ดังนั้นการสืบทายาทจึงยากลำบาก ไม่ใช่ว่าจับชีพจร กินยาแล้วจะแก้ไขได้”
“ลองดูก่อนแล้วค่อยว่ากัน” มู่ชิงเกอกล่าว
ขณะที่พูด นางก็เดินไปข้างหน้า กล่าวกับราชามังกร “ขอจับชีพจรได้หรือไม่”
ราชามังกรมองนางอย่างตื่นตัวปราดหนึ่ง ภายใต้ดวงตาใสสะอาดของนางที่จ้องมองก็ค่อยๆ ยื่นมือของตนออกมา มู่ชิงเกอเองก็แตะนิ้วมือลงบนจุดชีพจรของเขา
“เมื่อครู่ราชามังกรพูดว่า มีมังกรน้อยที่เพิ่งเกิดตายหรือ”มู่ชิงเกอจับชีพจรไปพลางกล่าวไปพลาง
เอ่ยถึงเรื่องนี้มู่ชิงเกอก็รู้สึกได้ว่าชีพจรของราชามังกรเต้นแรงขึ้นหลายส่วนอย่างเห็นได้ชัด
เขาสะกดกลั้นไฟโกรธ “ชัดเจนว่าก่อนคลอดก็ยังดีๆ อยู่ แต่กลับตายระหว่างคลอด นี่คือเด็กน้อยคนแรกของเผ่าในระยะเวลาร้อยปี ตายอย่างไร้ต้นสายปลายเหตุเช่นนี้ข้าโกรธจนทนไม่ไหวจริงๆ
“ดังนั้นราชามังกรจึงนำคนไปหาเรื่องโห่ว คิดอยากจะระบายอารมณ์เพราะเรื่องนี้หรือ ” มู่ชิงเกอพูดเหตุผลที่ราชามังกรไปหาโห่วออกมา
ราชามังกรแค่นเสียงหึหนึ่งครา ไม่ได้ปฏิเสธ
มู่ชิงเกอเก็บมือกลับ มองราชามังกรแล้วกล่าว “เพื่อให้ได้สาเหตุที่ชัดเจนและแท้จริง ข้ายังต้องตรวจสอบร่างกายคนอื่นๆ ด้วย” นางเอ่ยปากขอ
ราชามังกรมองนางอยู่สองวินาที ท้ายทีสุดก็พยักหน้า
เร็วอย่างยิ่ง เผ่ามังกรจำนวนไม่น้อยก็ถูกราชามังกรเรียกมาล้วนแต่ เป็นมังกรวัยแรกรุ่น เยาว์วัย มีทั้งชายและหญิง
พวกเขาแบ่งเป็นสองแถว
มู่ชิงเกอกับราชามังกรก็ไม่ได้อธิบาย เพียงแค่สั่งให้พวกเขาทำตามที่มู่ชิงเกอบอก
ตั้งแต่ศึกษาการปรุงยาจนเป็น มู่ชิงเกอก็พบโรคที่รักษายากอยู่ไม่น้อย แม้แต่คนตายยังชุบชีวิตได้ แต่การรักษาภาวะมีบุตรยาก การเป็นหมัน ยังคงเป็นครั้งแรก
เมื่อตรวจร่างกายของเผ่ามังกรเสร็จแล้ว นางก็ขมวดคิ้วดำดิ่งอยู่ในความคิด
“เป็นอย่างไร มีวิธีหรือไม่” ราชามังกรถามอย่างร้อนใจ
มู่ชิงเกอหลุบตาครุ่นคิด ไม่ได้สนใจ แต่ซือมั่วกลับกวาดสายตาที่ไม่ยินดีออกไป กล่าวหนึ่งประโยค “อย่ารบกวน”
ราชามังกรสีหน้าขรึมเคร่ง นิ่งเงียบอย่างหงุดหงิด
‘เป็นเพราะอะไรกัน เป็นเพราะว่าสายเลือดสูงส่งจริงๆ หรือ ชัดเจนว่าร่างกายของพวกเขาไม่มีปัญหาอะไร’ มู่ชิงเกอถามตัวเองในใจ การเป็นหมันของเผ่ามังกร ชั่วขณะก็ทำให้นางงุนงงจริงๆ ครู่ใหญ่ นางเหลือบตาขึ้นมองราชามังกร “ราชามังกร ศพมังกรน้อยของท่านยังอยู่หรือไม่”
“ทำไม ไม่อยากให้เสียเปล่า จะควักหัวใจมังกรอีกหรือ” ราชามังกรยังไม่ทันเอ่ยปาก ข้างๆ ก็มีมังกรเฒ่ากล่าวอย่างไม่พอใจ
มู่ชิงเกอยกมุมปาก ไม่สนใจคนที่มีความรู้ธรรมดาๆ เช่นเขา มองเพียงแต่ราชามังกร
ราชามังกรยกมือ หยุดอารมณ์โกรธของมังกรตัวอื่นๆ กล่าวถาม “เจ้าคิดจะทำอะไร”
หากเป็นเวลาปกติ มู่ชิงเกอจะต้องพูดจากเสียดสี ‘คงไม่ใช่ว่า ราชามังกรเองก็คิดว่าข้าจะควักหัวใจมังกรหรอกนะ ’ แต่ช่วงเวลาตอนนี้นางไม่มีเวลามาพูดจาเช่นนี้จริงๆ นางจึงกล่าวอย่างตรงไปตรงมา “บางทีอาจจะ พบปัญหาจากร่างเขา”
ราชามังกรนิ่งเงียบครู่หนึ่ง พยักกหน้าตอบรับ
มีคนลงไปเอาศพมังกรมาทันที เมื่อศพมังกรยกมาถึง สิ่งที่มู่ชิงเกอ เห็นก็คือไข่ที่มืดหม่นไร้แสงหนึ่งใบ ในไข่คล้ายยังมีเงาร่างมังกรน้อยที่เลือนรางหนึ่งตัว ไอความตายหนักอึ้ง ไม่มีพลังชีวิตแม้แต่นิดเดียว
ดวงตาทั้งคู่ของมู่ชิงเกอหรี่ลง รับไข่มังกรในมือฝ่ายตรงข้ามมา ใช้พลังเทพตรวจสอบอย่างละเอียดครู่หนึ่ง
นานอย่างยิ่ง นางจึงส่งไข่มังกรคืนฝ่ายตรงข้าม นางมองราชามังกร กล่าวถาม “ราชามังกรทราบหรือไม่ว่า ในเผ่ามนุษย์ตระกูลบางตระกูล สามารถเกิดความยากลำบากในการสืบทอดทายาท ทารกตายในครรภ์จำนวนมาก หรือว่าเด็กส่วนใหญ่ล้วนมีปมด้อยเช่นนี้เหมือนกัน”
ราชามังกรงงงันเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่านางหมายความว่าอย่างไร
นางกล่าวต่อ “ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลของพวกเขาก็มีสมาชิกในครอบครัวน้อยลงเรื่อยๆ ค่อยๆ เสียชีวิต ท่านรู้หรือไม่ว่าเพราะเหตุใด”
ตอนนี้ไม่เพียงแต่ราชามังกรที่สงสัย แม้แต่ซือมั่วก็สงสัยเช่นกัน สายตาทั้งหมด ต่างก็รวมอยู่บนตัวมู่ชิงเกอ นางกล่าวช้าๆ“ตระกูลเหล่านี้คิดว่า สายเลือดของพวกเขาสูงส่ง ไม่ยอมให้สายเลือดตระกูลอื่นมาทำให้ด่างพร้อย ดังนั้นพวกเขาจึงยอมรับแต่เพียงการแต่งงานของคนในตระกูล ให้กำเนิดชนรุ่นหลังที่พวกเขาคิดว่ามีสายเลือดบริสุทธิ์ที่สุด ไหนเลยจะรู้ว่า นี่คือสาเหตุที่ทำให้พวกเขาเกิดความล้มเหลวในการสืบทอดทายาท ทำให้ตระกูลล่มสลาย”
ชนรุ่นหลังที่ได้รับการสืบพันธุ์จากสายเลือดที่ใกล้เคียงล้วนมีปัญหาเหมือนกัน สัตว์อสูรก็ไม่เว้น
มังกรในเขตมังกรต่างก็ปิดปากเงียบ แรกเริ่มยังไม่ได้ใส่ใจ แต่ตามการสืบทอดของแต่ละรุ่น สายเลือดของพวกเขาก็ใกล้ชิดขึ้นเรื่อยๆย่อมต้องทำให้เกิดปัญหาในการสืบทอดชนรุ่นหลัง
สายเลือดสูงส่ง สืบทอดยากที่ไหนกัน
ให้กำเนิดเด็กกับสายเลือดเกี่ยวข้องกันตรงไหน
หลังจากที่มู่ชิงเกอตรวจสอบมังกรน้อยเสร็จแล้วก็คิดถึงปัญหาข้อนี้ออก
“เจ้าว่าอะไรนะ”ราชามังกรไม่โง่ แน่นอนว่าฟังความหมายหนึ่งชั้นของมู่ชิงเกอออก
สายตาของซือมั่วเป็นประกายราวกับแสงดาวระยิบระยับ ในแววตาที่มองมู่ชิงเกอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
“หนึ่งเดือนให้หลัง ข้าจะส่งยาลูกกลอนมาให้หนึ่งชุด ยาลูกกลอนเหล่านี้สามารถเพิ่มอัตราการสืบพันธุ์ อีกทั้งยังแยกสภาวะกีดกันที่ใกล้ชิดออกได้จำนวนหนึ่ง จะได้ผลหรือไม่ กินดูจึงจะรู้” มู่ชิงเกอพูดกับราชามังกรจบแล้วก็ละสายตามองซือมั่วแล้วกล่าว “พวกเราไปกันเถอะ”
“ได้ข้าจะรอเจ้าอีกหนึ่งเดือน!” ราชามังกรกล่าว
มู่ชิงเกอยิ้มน้อยๆ จากมาพร้อมกับซือมั่ว
เมื่อออกจากเขตมังกรแล้ว นางกลับพบว่าซือมั่วมองนางแล้วยิ้มมาตลอดทาง
“เจ้ายิ้มอะไร” รู้สึกถึงความลามก
ซือมั่วกอดมู่ชิงเกอไว้ในอ้อมอก ยิ้มกล่าว “เสี่ยวเกอเอ้อร์มีอารมณ์ไปแก้ปัญหาสืบทอดทายาทให้คนอื่น เช่นนั้นเมื่อไรจะมีเวลามาแก้ปัญหาสืบทอดทายาทของเราสองคนเล่า ข้ารับรอง พวกเราไม่มีทางเกิดสถานการณ์แบบเผ่ามังกรแน่นอน”
มู่ชิงเกออึ้งจนพูดไม่ออก