บทที่ 1001 เขาคือเขา! มีความเป็นไปได้เกือบสิบส่วนว่าคือเขา!

ต่อให้กำไลหรือสร้อยข้อมือที่สวมจะแน่นสักไหน ล้วนถูกทักษะนี้ของเธอรูดออกมาได้ทั้งสิ้น เว้นแต่จะเป็นสิ่งที่เคยผ่านการปลุกเสกมาเป็นพิเศษ ถึงไม่มีทางรูดออกมาได้ และเป็นอย่างที่เธอคาดการณ์ไว้ เธอใช้ทักษะที่ยืดหยุ่นที่สุดก็ยังถอดสนับข้อมืออันนี้ของเขาออกมาจากเขาไม่ได้ แถมจุดที่มือสัมผัสโดนก็มีนูนมีเว้า ไม่ได้ราบเรียบเหมือนที่ตาเห็น กลับเรียบลื่นเกลี้ยงเกลา ให้ความรู้สึกไม่ต่างจากกำไลคู่บุพเพที่สวมอยู่บนข้อมือเธอเอง

หัวใจเธอเต้นถี่รัวขึ้นมา!

ปลายนิ้วเย็นเล็กน้อย

เขาคือเขา!

มีความเป็นไปได้เกือบสิบส่วนว่าคือเขา!

มิน่าเล่าหนึ่งปีครึ่งที่ผ่านมาถึงไม่มีข่าวคราวของเขาเลย ที่แท้เขาเปลี่ยนเป็นฐานะอื่นแล้วมาอยู่ข้างกายเธอ…

อิงเหยียนนั่ว อิงเหยียนนั่ว…

เวรเอ้ย ความจริงแล้วชื่อของเขามีความหมายแฝงอยู่!

เป็นเพราะตนทราบว่ามีตระกูลอิงอยู่จริงๆ ด้วยเหตุนี้จึงไม่เก็บมาใส่ใจ ประกอบกับตอนที่อยู่สำนักศึกษาชุมนุมสวรรค์เขาก็ปฏิบัติต่อเธออย่างเดี๋ยวอบอุ่น เดี๋ยวเย็นชา ซ้ำแสดงอาการสองบุคลิกออกมาอีก แถมกลิ่นอายบนร่างก็มีความผันผวน ถึงทำให้เธอไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรมาโดยตลอด…

ที่แท้เขาไม่ได้ผิดนัด เพียงแต่เธอไม่ทราบเท่านั้น จะว่าไปสรุปแล้วเขาสร้างฐานะตัวตนมากมายขนาดนี้ไปเพื่ออะไร?

เล่นสนุก?

ลองใจเธอ?

หรือว่ามีเหตุสุดวิสัยอย่างอื่น?

ให้ตายเถอะ หากเขามีเหตุจำเป็นอย่างอื่นก็ควรจะอธิบายกับเธอให้กระจ่างอย่างลับๆ มิใช่หรือ?

เธอไม่ใช่คนไร้เหตุผลเสียหน่อย อีกทั้งไม่ใช่ว่าจะให้ความร่วมมือกับเขาไม่ได้ด้วย…

เธอถึงขั้นเคยร่วมเล่นละครที่สมบูรณ์แบบฉากหนึ่งกับเขามาแล้วด้วยซ้ำ!

เขามีอะไรที่ไม่วางใจเธอหรือ?

เมื่อความปีติยินดีในคราแรกสุดผ่านไป เธอก็โมโหขุ่นเคืองขึ้นมาอีกครั้ง เจ้าสารเลวผู้นี้ ทำให้เธอเป็นห่วงเขาอย่างเสียเปล่ากว่าครึ่งปี!

วิชาที่คนผู้นี้ใช้น่าจะไม่ใช่วิชาแปลงโฉม แต่เป็นวิชาแปลงกาย สามารถเปลี่ยนรูปโฉมได้ดั่งใจนึก หลอกเธอจนหัวหมุน!

ทุกครั้งล้วนปรากฏตัวในรูปแบบที่เธอคาดไม่ถึงอยู่รํ่าไป ทำให้เธอเกือบสงสัยในสติปัญญาของตัวเอง การแปลงเป็นอิงเหยียนนั่วครานี้ลงทุนนัก ความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรต้องหดเป็นหนึ่งร้อยหกสิบสองเซนติเมตรว่าน่าตะลึงแล้ว ยามนี้ยังหดเล็กลงไปอีกระดับหนึ่ง สูงไม่ถึงหนึ่งร้อยสามสิบเซนติเมตร…

เช่นนั้นที่เขาบอกว่าได้รับบาดเจ็บจนหดเล็กลงคือความจริงหรือความเท็จกัน?

ด้วยฝีมือของเขาต่อให้หล่มโคลนแห่งนั้นระเบิดรุนแรงกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ก็ทำร้ายเขาไม่ได้กระมัง?

เช่นนั้นเขาจะเปลี่ยนเป็นเด็กน้อยอีกครั้งเพื่ออะไร?

หลอกเย้าเธอเล่น?

หรือว่ามีจุดประสงค์อื่น?

คนผู้นี้กระทำการซับซ้อนคาดเดายากเสมอมา ทำให้ผู้อื่นสับสนงงงวย ทว่าก็รอบคอบละเอียดลออ วิเคราะห์วางแผนได้ลํ้าเลิศ ประหนึ่งจูเก๋อเลี่ยง[1] ก็มิปาน ขอเพียงกลยุทธ์ดี ผู้บัญชาการอยู่ห่างเป็นพันลี้ก็ยังมีชัย แต่ไหนแต่ไรมาเขาไม่เคยกระทำเรื่องราวไร้ประโยชน์เลยจริงๆ ในขณะที่โลกตกอยู่ในสภาวะระสํ่าระส่ายเช่นนี้ เขาน่าจะไม่มีเวลามาหยอกผู้อื่นเล่นแก้เบื่อกระมัง?

เธอนึกถึงฉากยามที่เขากับเธอต้องแยกจากกันขึ้นมา หัวใจสั่นไหวอีกครั้ง ข้อวินิจฉัยอย่างหนึ่งผุดขึ้นมาในสมอง ยามนั้นพลังยุทธ์ของเขาน่าจะสูญสิ้นไปมากนัก เขาบอกว่าต้องปิดด่านกักตนหนึ่งปี หรือในช่วงเวลาหนึ่งปีนี้เขาจะประสบเหตุไม่คาดฝัน ธาตุไฟเข้าแทรกใช่ไหม?

ด้วยเหตุนี้ร่างกายถึงหดเล็กลง?

ส่วนตัวเขาทั้งไม่อยากผิดนัด ทั้งไม่อาจให้โลกภายนอกทราบฐานะที่แท้จริงของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงปลอมเป็นอิงเหยียนนั่วมาอยู่ข้างกายเธอสินะ?

คงเป็นเหตุผลข้อนี้กระมัง?

แต่เมื่อก่อนตอนที่เขาปลอมป็นซือเฉินมาอยู่ข้างกายเธอ พลังวิญญาณก็ดูเหมือนจะประมาณขั้นห้าขั้นหกเช่นกัน และไม่คล้ายว่าเป็นของปลอม ผลคือเขาเพียงซ่อนเร้นพลังวิญญาณบนร่างไว้เท่านั้น!

อิงเหยียนนั่วในครานี้สรุปแล้วเป็นการซ่อนเร้นพลังวิญญาณหรือว่าสูญเสียพลังวิญญาณไปจริงๆ กันแน่?

ในขณะนี้ ข้อสงสัยแทบจะเป็นร้อยๆ ข้อวนเวียนอยู่ในสมองของกู้ซีจิ่ว เพียงแต่ไม่เสียทีที่เคยเป็นนักฆ่ามาก่อน เธอสงบใจลงอย่างรวดเร็ว ความคิดสารพัดวนเวียนอยู่ในใจ ทว่าใบหน้ากลับรักษาความสุขุมไว้ตลอดเวลา เขาอยากเล่นละครงั้นหรือ?

เช่นนั้นเธอจะเล่นเป็นเพื่อนเขาเอง!