บทที่ 123

สงสัยว่าท่านเป็นตัวปลอม

กู่ซีซีตกตะลึง “อะไรนะ?”

กู้ซีจิ่วกล่าวต่อไป “ตอนอยู่จวนแม่ทัพท่านกล่าวว่า ไม่ใช่ว่าใครก็มีคุณสมบัติพอจะได้รับการรักษาจากอาจารย์ท่าน ความหมายก็คือข้าฐานะตํ่าต้อย ไม่คู่ควรให้เจ้าสำนักถามสวรรค์ลงมือ กล่าวราวกับเจ้าสำนักถามสวรรค์เป็นคนที่เห็นแก่ผลประโยชน์ประจบประแจงแต่ผู้มีอำนาจอย่างเดียว เป็นการทำให้ชื่อเสียงของเจ้าสำนักถามสวรรค์เสื่อมเสียชัดๆ ถามหน่อย เรื่องเช่นนี้คนเป็นลูกศิษย์พึงกระทำออกมาหรือ? ข้าสงสัยว่าท่านเป็นตัวปลอมแล้วผิดตรงไหน?!”

ฝูงชนต่างตะลึงงัน จู่ๆ ทุกคนก็มีความรู้สึกว่า พอได้ฟังวาจานี้ของกู้ซีจิ่วก็สงสัยฐานะของสตรีศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เบื้องหน้านี้นิดๆ…

แม้แต่องค์ชายหรงฉู่ผู้นั้นที่เห็นนางเป็นแขกผู้ทรงเกียรติมาโดยตลอดในใจก็มีความลังเลขึ้นมาเล็กน้อย มองกู่ซีซีอย่างแคลงใจ

เขาไม่ได้ระแวงฐานะสตรีศักดิ์สิทธิ์ของกู่ซีซี ถึงอย่างไรเขาก็แอบตรวจสอบนางอย่างลับๆ แล้ว เป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์นางนั้นแห่งสำนักถามสวรรค์จริงๆ สายข่าว ของเขามีประสิทธิ์ภาพย่อมตรวจสอบกู่ซีซีอย่างถึงที่สุด ทราบว่านางเป็นตัวจริงแน่นอน

แต่เขามีข้อสงสัยเล็กน้อย กู่ซีซีดูไม่คล้ายจะได้รับความเอ็นดูจากอาจารย์ตามที่ตัวนางกล่าวเลย มิฉะนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ทราบแนวทางการรักษาของอาจารย์เช่นนี้

ใบหน้าของกู่ซีซีแทบคงหน้ากากเฉยเมยเย็นชาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว ยังคงเถียงข้างๆ คูๆ “ข้าหมกมุ่นอยู่กับวิชาแพทย์และไม่ชมชอบสอบถามธุระกงการของผู้อื่น ข้า… ข้าไม่รู้ก็ไม่เห็นแปลกเลย…”

“ไม่แปลกหรือ?” กู้ซีจิ่วเอ่ยทวนอีกครั้ง เจือด้วยความเย้ยหยันจางๆ “ท่านอาจจะรู้สึกว่าไม่แปลก แต่ถ้าคนนอกสักคนจะรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกก็คงไม่ผิดกระมัง?”

กู่ซีซี นิ่งงัน

กู้ซีจิ่วเคลื่อนสายตากวาดมองฝูงชน “ทุกท่านรู้สึกว่าข้ามีข้อสงสัยเช่นนี้ผิดหรือไม่?”

พอเอ่ยถึงตรงนี้ย่อมไม่มีผู้ใดปฏิเสธ แม้แต่พวกกู้เทียนฉิงที่มีใจอยากซํ้าเติมก็ไม่กล้าส่งเสียงคัดค้าน

นัยน์ตาพยัคฆ์ของกู้เซี่ยเทียนเปล่งประกายวาววาม พยักหน้ารัวๆ “ถูกแล้วที่สงสัย ไม่ผิดเลยแม้แต่น้อย!”

จักรพรรดิซวนกระแอมไอ “คุณหนูกู้หกพูดจามีเหตุผล”

แม้แต่จักรพรรดิซวนก็ยังกล่าวเช่นนี้ คนอื่นๆ ย่อมพากันคล้อยตาม

ใบหน้าหล่อเหลาของทูตสวรรค์ฝ่ายขวาผู้นั้นไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แต่กลับตัดสินออกมาอย่างเฉียบขาด “หัวข้อนี้นับว่ากู้ซีจิ่วชนะแล้ว”

กู่ซีซีสีหน้ายํ่าแย่ยิ่งนัก เกี่ยวกับการตัดสินนี้นางก็อับจนเหตุผลและหลักฐานจะโต้แย้งแล้วสูดลมหายใจเบาๆ แล้วเอ่ยปาก “ข้าคือศิษย์ของสำนักถามสวรรค์หากทุกท่านไม่เชื่อ สามารถไปพิสูจน์ที่สำนักถามสวรรค์ได้!”

ใต้เท้าเผยหน่วยข่าวกรองกล่าว “ไม่ต้องพิสูจน์แล้ว ท่านคือตัวจริง”

กู่ซีซีมองเทียนจี้เยวี่ยอีกครั้ง เทียนจี้เยวี่ยจึงเอ่ยปาก “ตอนนี้ไม่ใช่การถกปัญหาว่าเจ้าเป็นตัวจริงหรือตัวปลอม แต่เป็นข้อสงสัยของคุณหนูกู้หกสมเหตุสมผล หรือไม่ ยามนี้พิสูจน์ได้แล้วว่าสมเหตุผล”

ก็ได้! กู่ซีซีเองก็ไม่อยากพัวพันกับปัญหาข้อนี้ต่อแล้ว นางจ้องกู้ซีจิ่วเขม็ง “ถึงข้อสงสัยที่คุณหนูกู้หกมีต่อฐานะของข้าจะมีเหตุผล แต่ที่นางกล่าวหาว่าวิชาแพทย์ของข้าไร้ประโยชน์ล่ะมีเหตุผลอันใด?! วิชาแพทย์ของข้าเป็นเช่นไร ข้าคิดว่าทุกท่านที่อยู่ที่นี่น่าจะทราบกันดีอยู่แล้วกระมัง? เหตุใดจึงกล่าวว่าไร้ประโยชน์?” คนที่อยู่ในเหตุการณ์ครั้งนี้มีหมอสองท่านที่มีชื่อเสียงมากอยู่ด้วย พวกเขาพากันพยักหน้า “วิชาแพทย์ของสตรีศักดิ์สิทธิ์กู่สูงส่งยิ่งนัก สามารถเรียกขานว่าหมอ เทวดาได้เลย”

กู้ซีจิ่วระบายยิ้ม กล่าวเรียบๆ “บนโลกนี้มีคนอยู่มากมายที่พบตัวจริงแล้วไม่สมดั่งคำรํ่าลือ ข้าไม่สั่นชื่อเสียงอันสูงส่งโด่งดังของท่าน ข้าจะพูดแค่สิ่งที่ตัวข้าพบเห็นมา ก่อนหน้านี้สตรีศักดิ์สิทธิ์กู่เคยจับชีพจรตรวจอาการให้ข้า กล่าวว่ารอยบนใบหน้าข้ามีมาตั้งแต่ยามอยู่ในครรภ์ ประโยคนี้จริงไหม?”

กู่ซีซีชะงักงัน ตอนอยู่ที่จวนแม่ทัพนางจับชีพจรตรวจอาการให้กู้ซีจิ่วเป็นเพราะสงสัยฐานะของอีกฝ่าย