บทที่ 376

ออกหน้าให้เธอ 3

เดิมทีกู้เซี่ยเทียนเหม่อลอยอยู่บ้าง จู่ๆ ได้ยินเขาเอ่ยถามเช่นนี้จึงสะดุ้งโหยง มึนงงอยู่ชั่วขณะ ในที่สุดก็นึกถึงเรื่องที่วันก่อนซัดฝ่ามือใส่กู้ซีจิ่วเพื่อช่วยบุตรชายขึ้นได้

หน้าเขาเปลี่ยนสีทันที เผยสีหน้าสำนึกผิดออกมา “ข้ามิได้ตั้งใจลงมือกับบุตรสาว เป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ…”

“เหตุสุดวิสัย? สุดวิสัยอันใด?”ปลายนิ้วตี้ฝูอีเคาะโต๊ะเบาๆ “มีเรื่องเร่งด่วนอันใดถึงทำให้ท่านลงมือกับนางโดยตรง?”

กู้เซี่ยเทียนอึกอัก “…เรื่องนี้…”

ตี้ฝูอีกล่าวอย่างเย็นชา “นางกระทำเรื่องคอขาดบาดตายอะไรถึงทำให้แม่ทัพกู้ต้องพิฆาตญาติมิตรเพื่อคุณธรรม[2] ต้องร่วมมือกับผู้อาวุโสของสำนักเก้าดาราเพื่อลงมือกับนางเชียวหรือ?”

กู้เซี่ยเทียนพูดไม่ออก

เดิมทีเขาต้องการปิดบังเรื่องนี้จากทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย นึกไม่ถึงว่าทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายผู้นี้เพียงตรวจสอบอาการบาดเจ็บของกู้ซีจิ่วครู่เดียวก็ทราบกระจ่างแจ้งแล้ว!

กู้ซีจิ่วก็ใจเต้นรัวเช่นกัน วันก่อนเธอได้รับบาดเจ็บจริงๆ แต่โชคดีที่พกโอสถสมานแผลอย่างดีติดตัว หลังจากกินลงไปก็รู้สึกค่อยยังชั่วแล้ว ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่ไปเสาะหาบ้านเช่ากับองค์รัชทายาทหรงเจียหลัว และไปดื่มชากับเขา…

วันนั้นหลังจากกลับถึงเรือนพักใหม่ของตน อารมณ์เธอค่อนข้างพลุ่งพล่าน เลือดลมไหลเวียนเร็วกว่าปกติไปบ้าง เมื่อเธอตรวจตัวเองดู พบว่ามีสาเหตุมาจากเลือดลมได้รับความกระทบกระเทือนไม่ได้ร้ายแรงอะไร ด้วยเหตุนี้จึงกินยาเข้าไปอีก…

เมื่อวานก็พักผ่อนทั้งวัน รู้สึกว่าร่างกายตนฟื้นฟูโดยสมบูรณ์แล้ว นึกไม่ถึงว่าวันนี้ถูกตีฝูอีจับชีพจรครู่เดียวก็วินิจนัยทั้งหมดได้แล้ว!

ข้อมือเธอถูกฝ่ามือเขากุมจนเริ่มเจ็บนิดๆ เธอคิดจะชักกลับอีกครั้ง กลับถูกเขาเหลือบตามองแวบหนึ่งคล้ายเป็นการตักเตือน “ว่าง่ายๆ หน่อย!”

กู้ซีจิ่วชะงัก

ตี้ฝูอีมองกู้เซี่ยเทียนที่อยู่คุกเข่าอยู่ตรงนั้น “เจ้าจะพูดออกมาเองไหม? หรือจะให้ข้าไปตรวจสอบด้วยตัวเอง?”

กู้เซี่ยเทียนเหงื่อตก ทราบว่าเมื่อคนผู้นี้เกิดความสงสัยขึ้นแล้ว เรื่องใดก็ไม่อาจหลบซ่อนหูตาของเขาไปได้ จะต้องถูกเขาตรวจสอบจนถึงที่สุด!

เมื่อเป็นเช่นนี้มิสู้เล่าด้วยตัวเองดีกว่า…

เขาพลันตัดสินใจ เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันก่อนออกมา

แน่นอนว่าเขาไม่สามารถเล่าบทสนทนาของทุกคนซ้ำอีกรอบได้ จึงเล่าเพียงคร่าวๆ เท่านั้น

บอกแค่ว่าสองแม่ลูกคู่นั้นพูดจาระรานกู้ซีจิ่วหลายคำ ยั่วยุจนกู้ซีจิ่วโมโห ถึงเกิดการลงไม้ลงมือขึ้น แสดงให้เห็นอีกครั้งว่าตนเจตนาช่วยเหลือคนไม่ได้คิดทำร้ายคน…

ตี้ฝูอีเงียบฟังจนจบ สายตาก็หันเหไปหาหรงเจียหลัว “เจ้ายังมีกระเรียนบันทึกเสียงเหตุการณ์ยามนั้นอยู่หรือไม่? เอาละ นำออกมาแสดงต่อหน้าฝูงชนอีกครั้งเถอะ ข้าอยากจะรู้จริงๆ แท้จริงแล้วแม่ลูกคู่นั้นด่าทออันใด กระทำการใดถึงทำให้เสี่ยวซีจิ่วโกรธเคืองจนอยากสังหารพี่ชาย”

ตอนเขาเอ่ยว่า ‘เสี่ยวซีจิ่ว’ น้ำเสียงเป็นธรรมชาติยิ่งนัก ทำให้หัวใจกู้ซีจิ่วพลันเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมา

เธอก็นึกไม่ถึงว่าเขาจะออกหน้าเรื่องนี้ให้เธออย่างฉับพลัน ในใจอุ่นวาบเล็กน้อย

กระเรียนบันทึกเสียงตัวนั้นยังอยู่ที่องค์รัชทายาทหรงเจียหลัว ด้วยเหตุนี้จึงถูกนำออกมาอีกครั้ง

ประสิทธิภาพการบันทึกเสียงของกระเรียนดีเยี่ยมมาก ประสิทธิภาพการถ่ายทอดยอดเยี่ยมยิ่ง เสียงที่อยู่ภายในไม่ตกหล่นเลยสักนิด

ในห้องโถงเงียบมาก ฝูงชนจึงล้วนได้ยินเสียงที่อยู่ในกระเรียนบันทึกเสียงอย่างชัดเจนทุกถ้อยคำ

ภายในห้องโถงเต็มไปด้วยเสียงโวยวายอย่างลำพองใจของเหลิ่งเซียงอวี้ รวมถึงการคุกคามของกู้เทียนเฉา…

เมื่อการถ่ายทอดสิ้นสุดลง สายตานับไม่ถ้วนก็ตกลงบนร่างกู้เซี่ยเทียน มีทั้งเย้ยหยัน ประหลาดใจ และไม่อยากเชื่อ

ท่าทางภายนอกของเหลิ่งเซียงอวี้ดูมีการศึกษายิ่งนัก ไม่นึกว่านางจะปฏิบัติต่อบุตรสาวที่ถือกำเนิดจากอดีตฮูหยินอย่างเลวทราม และไร้การอบรมสั่งสอนถึงเพียงนี้…

แล้วกู้เซี่ยเทียนยังรักใคร่โปรดปรานสตรีเช่นนี้ดั่งสมบัติลํ้าค่ามาเนิ่นนานหลายปีด้วย!

เรื่องอื้อฉาวในครอบครัวถูกเปิดเผยออกมาต่อหน้าผู้คนเช่นนี้ กู้เซี่ยเทียนอับอายจนอยากหาซอกหลืบสักที่แล้วมุดเข้าไปซะ! ใบหน้าชราแดงเถือก

…………………

[1]คดงอ เป็นศัพท์แสลงของคนจีน ในที่นี้หมายถึง เบี่ยงเบนทางเพศ

[2]พิฆาตญาติมิตรเพื่อคุณธรรม หมายถึง มีความยุติธรรมไม่เอนเอียง ต่อให้ผู้ที่กระทำความผิดเป็นญาติตนก็ต้องลงโทษอย่างไม่ลำเอียง