บทที่ 42

ต้องการโค่นล้มกันชัดๆ!

โชคดีที่คุณชายน้อยผู้นั้นไม่ได้มองแค่กู้ซีจิ่ว สายตาของเขากวาดมองช้าๆ เหมือนจะมองแขกทุกคนที่อยู่บนชั้นสองจนทั่ว หลังจากนั้นก็ค่อยๆ นั่งลงไปช้าๆ เพื่อรอเสนอราคาประมูลสมุนไพรชิ้นต่อไป ในที่สุดหญ้าวิเศษที่กู้ซีจิ่วเฝ้าคะนึงหาก็ถูกยกขึ้นมาแล้ว เหมือนกับสมุนไพรอื่นๆ มันถูกบรรจุไว้ในกล่องแก้วผลึก ใบหนึ่ง แก้วผลึกนั้นโปร่งใสแวววาว จึงสามารถมองเห็นสมุนไพรสีแดงต้นหนึ่งที่อยู่ภายในกล่องได้

สมุนไพรชนิดนี้พบเห็นได้น้อยยิ่ง ดังนั้นราคาประมูลเริ่มต้นก็คือ 50,000 ตำลึง องค์ชายหรงฉู่ปรารถนาจะได้สมุนไพรต้นนี้อย่างมาก การเสนอราคาในครั้งที่สองจึงเพิ่มเข้าไปถึง 100,000 ตำลึง

สมุนไพรอื่นๆ ยามที่ราคาขึ้นไปถึง 100,000 ตำลึงคุณชายน้อยผู้นั้นก็จะไม่ประมูลต่อแล้ว ทว่าครั้งนี้กลับพิลึกนัก องค์ชายหรงฉู่พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาก็กล่าวขึ้น อย่างเอื่อยเฉื่อย “เพิ่มหนึ่งตำลึง!”

องค์ชายหรงฉู่กัดฟันกรอด “150,000 ตำลึง!”

“150,001 ตำลึง”

“200,000 ตำลึง!” องค์ชายหรงฉู่เพิ่มเงินเข้าไปอีก 50,000 ตำลึง

“200,001 ตำลึง” เสียงของคุณชายน้อยผู้นั้นยังคงเอื่อยเฉื่อยเช่นเดิม

“250,000 ตำลึง!”

“250,001 ตำลึง”

นี่มันต้องการโค่นล้มกันชัดๆ!

องค์ชายหรงฉู่กำมือแน่น จ้องมองคุณชายน้อยด้วยสายตาเยียบเย็น หากว่าสายตาสามารถสังหารคนได้ดังที่กล่าวกันไว้ คาดว่าคุณชายน้อยผู้นี้คงตายไป 800 รอบแล้ว

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักถามสวรรค์ที่อยู่ข้างกายเขา กำลังขยับริมฝีปากขมุบขมิบเบาๆ ดูเหมือนจะพูดอะไรกับองค์ชายหรงฉู่อยู่หลายประโยค นัยน์ตาขององค์ชายหรงฉู่มีประกายขึ้นมาแวบหนึ่ง แล้วทำการเพิ่มราคาต่อไป

คุณชายน้อยผู้นั้นคล้ายจะทราบว่าองค์ชายหรงฉู่ต้องการครอบครองสมุนไพรต้นนี้ให้ได้ ดังนั้นเขาจึงเพิ่มราคาโดยไม่กะพริบตาเลยด้วยซํ้า ภายใต้การเสนอราคา ประมูลของคนทั้งสอง ราคาของสมุนไพรต้นนั้นก็พุ่งสูง ถึง 800,000 ตำลึง ราคาแพงยิ่งนัก!

ถึงแม้ว่าคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเคยเห็นผู้มีอำนาจมั่งคั่งรํ่ารวยมามากมาย แต่การเสนอราคาประมูลเช่นนี้กลับเพิ่งเคยพบเห็นเป็นครั้งแรก ภายในห้องโถงนั้นเงียบกริบเสียจนสามารถได้ยินเสียงเข็มหล่นกระทบพื้นได้

“800,001 ตำลึง” คุณชายน้อยกำพัดจีบไว้ในมือ พลางอมยิ้มมององค์ชายหรงฉู่ที่อยู่ชั้นบน คล้ายกำลังคอยให้เขาเสนอราคาต่อ

คาดไม่ถึงว่าองค์ชายหรงฉู่จะหยักยิ้มมุมปากบางๆ เหลือบตามองเขาคราหนึ่งแล้วนั่งลงไป เอ่ยเรียบๆ ว่า “ในเมื่อคุณชายให้ความสำคัญกับสมุนไพรนี้มากถึง เพียงนี้ เช่นนั้นข้าก็จะไม่สู้กับเจ้าต่อ หญ้าวิเศษต้นนี้เป็นของเจ้าแล้ว!”

คุณชายน้อยผู้นั้นไม่เอ่ยคำ

คนทั้งหลายก็นิ่งเงียบกันไปหมดเช่นกัน

ผู้คนมากมายในที่นี้มีความสัมพันธ์อันดีกับองค์ชายหรงฉู่ หลายคนทราบกระทั้งว่าที่เขามาในวันนี้ก็เพื่อหญ้าวิเศษต้นนี้ไม่นึกเลยว่า จู่ๆ เขาจะยอมปล่อยมือไปอย่างง่ายดายเช่นนี้!

คนทั้งหลายที่เฝ้ามองกันมาสักพัก ล้วนแต่รู้สึกว่าคุณชายน้อยผู้นี้คงมีเจตนาจะก่อกวนองค์ชายหรงฉู่เท่านั้น ไม่ได้คิดจะประมูลสมุนไพรต้นนี้จริงๆ เกรงว่าคุณชายน้อยผู้นี้จะต้องหลั่งนํ้าตาเสียแล้ว!

เงิน 800,000 ตำลึง มากพอจะเป็นรายได้ทั้งชีวิตของคนทั่วไปด้วยซํ้า!

คุณชายน้อยผู้นั้นนิ่งงันไปชั่วครู่ จากนั้นก็กะพริบตาแล้วมองไปยังองค์ชายหรงฉู่ที่อยู่ชั้นบน ดูคล้ายอยากจะโยนเผือกร้อนลวกมือนี้ออกไปซะ “องค์ชายสี่จะไม่ประมูลแล้วหรือ? สมุนไพรชนิดนี้พิเศษเป็นอย่างยิ่ง ราคานี้คุ้มค่านัก ถ้าไม่ประมูลแล้วท่านอาจต้องเสียใจภายหลังนะ หากท่านเพิ่มราคาอีกนิดหน่อย เพิ่มเงินอีกสักตำลึง ข้าก็จะไม่ประมูลต่อแล้ว…”

ยิ่งเขาพูดเช่นนี้องค์ชายหรงฉู่ยิ่งรู้สึกเบิกบานมากขึ้น ก่อนหน้านี้เขาถูกเจ้าสารเลวนี้หลอกให้เสียเงินไปหลายแสนตำลึง ในที่สุดยามนี้เขาก็สามารถเอาคืนเจ้าเด็กนี่ได้แล้ว!

“สุภาพชนไม่บังควรแย่งชิงของรักจากผู้อื่น ในเมื่อเจ้าชอบมัน ข้าย่อมไม่สู้กับเจ้าต่อ” องค์ชายหรงฉู่กล่าวประโยคนี้ออกมาอย่างสง่าผ่าเผยยิ่ง

“ไม่ประมูลต่อแล้วแน่นะ?”

………………………..

[1] กินดีหมีหัวใจเสือ อุปมาถึง คนมีความกล้ามากกว่า คนทั่วไป

[2] คนรวยรุ่นที่สอง อุปมาถึง ทายาทของเศรษฐีใหม่ที่เพิ่งก่อร่างสร้างตัวจนรํ่ารวย บิดามารดาเคยลำบากมาก่อน เมื่อมีบุตรหลานก็จะพะเน้าพะนอเอาใจจนทำให้เสียนิสัย