บทที่ 548

ผู้บงการตัวจริง

เชือกเส้นนั้นคือเชือกเซียนชนิดหนึ่ง ยิ่งดิ้นหนักเท่าไหร่ ก็ยิ่งรัดแน่นเท่านั้น

ดังนั้นยามนี้เชือกเซียนเส้นนั้นจึงรัดแน่นเข้าในผิวเนื้อของสองคนนั้น นี่ทำให้ทูตเฉิงเอ้อหวาดหวั่นขึ้นมา เกรงว่าสองคนนี้จะดิ้นรนหนักจนถูกเชือกเซียนเส้นนี้รัดขาด…

ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เหลือบมองหลงซือเย่แวบหนึ่ง “แก้ได้หรือไม่?”

หลงซือเย่เข้าไปตรวจดูครู่หนึ่ง คิ้วขมวดแน่น “สิ่งที่พวกเขาโดนเหมือนจะเป็นการผสานวิชามายากับวิชากู่เข้าด้วยกัน…วิชาเช่นนี้ ซือเย่มิเคยเห็นมาก่อนขอรับ”

เขามองไปที่กู้ซีจิ่ว “ซีจิ่ว วิชากู่เช่นนี้เจ้าเคยเห็นไหม?”

กู้ซีจิ่วเม้มปากแน่น “วิชากู่ข้าเคยเห็นเจ้าค่ะ ส่วนวิชามายาแก้ไม่เป็น”

ดวงตาหลงซือเย่ส่องประกายเล็กน้อย “ข้าสามารถแก้วิชามายาได้ เจ้ากับข้ามิสู้ร่วมมือกันแก้…”

ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ปรายตามองเขาแวบหนึ่ง ทูตเฉิงเอ้อที่อยู่ด้านข้างเข้าใจท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างดี รีบกล่าวว่า “พวกเขาถูกวิชาสองชนิดที่ผสมผสานกัน ไม่อาจแก้ไขได้ด้วยการร่วมมือทั่วไป! สองคนนี้คนหนึ่งคือองค์ชายของอาณาจักร คนหนึ่งคือสานุศิษย์สวรรค์ จะให้เกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นไม่ได้ ให้ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์กับแม่นางกู้แก้ไขเรื่องนี้ด้วยกันเถิด”

หลงซือเย่ไร้วาจา

กู้ซีจิ่วย่อมไม่อยากให้สองคนนี้เกิดอุบัติเหตุขึ้นเช่นกัน เธอสามารไม่เหลียวแลอวิ๋นซิงหลัวได้ แต่องค์ชายหรงเช่อเป็นเพื่อนของเธอ ยามนี้กลับถูกทำให้กลายเป็นเช่นนี้ เธอก็รู้สึกไม่ดีอยู่ในใจ

เพียงแต่ กู่ชนิดนี้มิใช่จะแก้ได้ง่ายดายปานนั้น จะต้องลากตัวผู้วางกู่ออกมาจัดการ!

กู้ซีจิ่วกล่าวความคิดเห็นของตนออกมา หลงซือเย่ขมวดคิ้ว “จะไปตามหาผู้วางกู่คนนั้นอย่างไร?”

กู้ซีจิ่วตอบว่า “ข้าไม่รู้วิธีควบคุมวิชามายานี้ แต่ถ้าเป็นเพียงวิชากู่ ผู้วางกู่น่าจะอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ มิเช่นนั้นเขาจะไม่สามารถควบคุม แต่พอผนวกวิชามายาด้วย ข้าก็เดาไม่ได้แล้ว…”

ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เหลือบมองคนทั้งสองที่กลิ้งเกลือกอยู่บนพื้นแวบหนึ่ง กล่าวอย่างเฉยชา “วางใจเถิด ผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังจะถูกจับในไม่ช้า”

กู้ซีจิ่วมองเขา “หา?”

ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ตบไหล่เธอเบาๆ “เปิ่นจุนมีวิธีจัดการของตัวเอง”

หัวใจกู้ซีจิ่วสั่นไหวแวบหนึ่ง หรือว่าท่านเทพศักดิ์สิทธิ์จะคาดเดาเหตุการณ์ในวันนี้เอาไว้ก่อนแล้ว ดังนั้นจึงเตรียมการไว้ล่วงหน้าสินะ?

กู้ซีจิ่วมองเขาอีกครั้งอย่างอดใจไม่อยู่ ดวงตาที่นัยน์ตาขาวดำตัดกันชัดเจนคู่นั้นเจือแววสงสัยไว้

ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เอ่ยเรียบๆ “เปิ่นจุนรู้ว่าคืนนี้จะต้องมีการลอบโจมตี เพียงแต่ไม่รู้ว่าผู้ที่มาก่อกวนคือสองคนนี้เท่านั้น”

กู้ซีจิ่วก็เป็นคนเฉลียวฉลาดเยือกเย็นคนหนึ่ง ปะติดปะต่ออยู่ครู่หนึ่ง เข้าใจขึ้นมาทันใด

ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์รับดวงวิญญาณหูชิงชิงไว้กล่าวว่าจะซ่อมแซมนางให้สมบูรณ์ เกรงว่าจะเป็นเพียงกลลวง!

แผนการยอดเยี่ยมที่จะหลอกล่อให้ผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังเผยกายออกมา

ด้วยเหตุนี้เขาจึงประกาศต่อภายนอกว่าสามารถซ่อมแซมดวงวิญญาณของหูชิงชิงได้ และกล่าวว่าจะซ่อมแซมในคืนนี้ คนที่บงการอยู่เบื้องหลังเกรงว่าจะถูกหูชิงชิงเปิดโปงตัวตน ด้วยเหตุนี้ถึงใช้แผนร้ายควบคุมองค์ชายหรงเช่อและอวิ๋นซิงหลัว ให้พวกเขามาก่อกวนที่นี่ จงใจมาลอบสังหารตัวเธอกู้ซีจิ่ว จุดประสงค์คือล่อให้ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์และพรรคพวกออกมาต่อกรกับศัตรู พอพวกท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ออกมา เกรงว่าผู้บงการคนนั้นก็คงจะไปขโมยดวงวิญญาณที่เสียหายของหูชิงชิง!

นี่คือกลยุทธ์ส่งเสียงบูรพาตีฝ่าประจิม![1]

แต่ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์บอกว่าเตรียมการไว้ก่อนแล้ว…

เช่นนั้นความหมายของเขาก็คือดูออกนานแล้วว่าที่คือแผนล่อเสือออกจากถ้ำ ดังนั้นจึงใช้แผนซ้อนแผน จงใจแสร้งทำเป็นติดกับ เขาปรากฏตัวที่นี่อย่างเป็นทางการ ล่อให้ผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังคนนั้นไปขโมยวิญญาณหูชิงชิง จากนั้นเขาก็หว่านแหจับ!

กู้ซีจิ่วหันมองรอบๆ ที่นี่เกิดเสียงอึกทึกขึ้นไม่น้อย แต่คนที่มากลับมีไม่มาก มีเพียงลูกศิษย์บางส่วนที่ยืนมองอยู่ไกลๆ

ส่วนพวกกู่ฉานโม่รวมถึงผู้คุ้มกันคนอื่นๆ ล้วนไม่อยู่ที่นี่…

หากว่าเธอคาดการณ์ไม่ผิด คนเหล่านั้นคงไปดักจับผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังคนนั้น!