บทที่ 754 ฉากนั้นดีงามเกินไป
ตี้ฝูอีไม่เคยนึกมาก่อนเลยจริงๆ ว่าดวงตาคู่นั้นของตนจะกลายเป็นรูปทรงน่าเอ็นดูได้ถึงเพียงนี้ อดจะยิ้มออกมาไม่ได้ หันกลับไปนั่งลงอีกครั้ง ท่าทางคล้ายจะคุยกับนางอีกนาน
“เสี่ยวซีจิ่ว ข้าคิดว่าสถานการณ์เช่นนี้น่าจะดำเนินไปอีกหลายวัน ดังนั้นจำเป็นต้องหารือถามไถ่กันเสียหน่อย”
กู้ซีจิ่วเห็นเขานั่งลงแล้วจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก เพียงแต่เธอยังคงระแวงยิ่งนักอยู่ “หารืออะไร?”
“อย่างเช่นหัวข้อการอาบนํ้า ข้าทนหมักหมมไม่ได้ เจ้าก็น่าจะรู้”
กู้ซีจิ่วโมโห “ต่อให้ทนไม่ได้ก็ต้องทน! ร่างของข้าไม่อนุญาตให้ท่านดูหรือสัมผัส! ใช่แล้ว ท่านมีวิชาาทำความสะอาดมิใช่หรือ? วิชาเดียวก็จัดการได้แล้ว!”
ตี้ฝูอีส่ายหน้า “ร่างนี้ของเจ้ามีพลังยุทธ์ไม่พอ ใช้วิชาระดับสูงแบบนั้นไม่ได้”
“เช่นนั้นท่านก็สอนวิชานั้นให้ข้า ข้าจะมาร่ายให้ท่านเอง!”
“ตอนนี้ร่างนั้นของเจ้าก็มีพลังวิญญาณไม่พอเหมือนกัน ใช้ไม่ได้”
มิเช่นนั้นเมื่อคืนเขาจะไปอาบนํ้าที่สระทำไมเล่า?
กู้ซีจิ่วนิ่งค้าง
ตี้ฝูอีมองดูนาง ลองเสนอความเห็นออกมา “มิเช่นนั้นเจ้ามาช่วยข้าอาบไหม? ร่างของเจ้า อาบเองคงคุ้นเคยกว่าถูกหรือไม่? เมื่อถึงเวลาข้าหลับตาเสียก็ใช้ได้แล้ว”
กู้ซีจิ่วเงียบงัน เธอลองนึกภาพฉากนั้น เธอใช้มือของทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายอาบนํ้าให้ตน แถม ‘ตัวเธอ’ ยังมีสีหน้าสำราญ…
ฉากนั้นดีงามเกินไป!
เธอไม่อาจจินตนาการได้!
เธอส่ายหัวอย่างเด็ดขาด “ไม่เอา!”
ตี้ฝูอีเลิกคิ้ว แล้วเสนอแผนที่สอง “แบบนั้นเจ้ารู้สึกว่าเสียเปรียบมากกระมัง? อ่า มิสู้เอาเช่นนี้ พวกเราต่างอาบให้กันเป็นอย่างไร? อันที่จริงเช่นนี้ก็ถือว่าต่างคนต่างอาบ…”
สมองกู้ซีจิ่วปรากฎภาพที่สอดคล้องกันอีกครั้ง เจ้าอาบให้ข้า ข้าอาบให้เจ้า…
ตัวสั่นเทิ้มขึ้นมาทันที แค่คิดก็ไม่ตกลงแล้ว “ไม่ได้!”
ตี้ฝูอีถอนหายใจแล้วเสนอแผนการที่สามอีกครั้ง “นี่ก็ไม่ได้หรือ? เช่นนั้นพวกเราต่างคนต่างอาบเถิด ข้ามองเจ้า เจ้าก็มองข้า ข้าเป็นบุรุษย่อมใจกว้าง อนุญาตให้เจ้ามองมากหน่อยก็ได้ เช่นนี้เจ้าก็ไม่เสียเปรียบแล้ว”
เธอยังคงส่ายหน้าเช่นเดิม “ไม่มีทาง!”
ตี้ฝูอีขมวดคิ้ว “นั่นก็ไม่ดี นี่ก็ไม่เอา สรุปแล้วเจ้าจะเอายังไงกันแน่?! ร่างนี้ของเจ้าเป็นสตรี ข้าคงให้พวกมู่เฟิงเข้ามาช่วยอาบไม่ได้กระมัง?”
กู้ซีจิ่วคิดอยู่หลายวิ “เช่นนั้นก็ให้จิ้งจอกน้อยมาช่วยอาบ…”
กล่าวยังไม่ทันจบก็นิ่งไป
ถึงแม้ร่างนั้นของตนจะเป็นร่างกายของเด็กสาว แต่ยามนี้ผู้ที่อยู่ข้างในคือชายฉกรรจ์ขนานแท้ ให้จิ้งจอกน้อยช่วยอาบนํ้าให้ ถ้าเยี่ยนเฉินรู้ความจริง เข้ามิแหกอกผู้อื่นหรอกหรือ!
ตี้ฝูอีก็คัดค้านเช่นกัน “ไม่ได้! จิ้งจอกตัวนั้นไม่เหมาะสม”
กู้ซีจิ่วครุ่นคิดครู่หนึ่ง ในที่สุดก็คิดสิ่งที่เข้าท่าอย่างหนึ่งออก “ใช่แล้ว หนนี้ท่านพาสาวใช้มาด้วยสองคนนี่ มิสู้ให้พวกนางมาช่วยท่านอาบดีไหม?”
ตี้ฝูอีมองเธอด้วยท่าทียิ้มมิเชิงยิ้ม “นี่เป็นความคิดที่ดี ถ้าเป็นเช่นนี้ ร่างนั้นของข้าก็ต้องอาบนํ้าเหมือนกัน ข้าให้มู่เฟิงมาช่วยเจ้าอาบดีไหม?”
เส้นขนทั่วร่างกู้ซีจิ่วลุกชัน ส่ายหน้าแข็งขัน “ไม่ดี!”
ถึงแม้ร่างกายของตี้ฝูอีจะเป็นบุรุษคนหนึ่ง แต่ผู้ที่อยู่ด้านในคือเธอ!
ถ้าให้มู่เฟิงมาอาบให้…เธอจินตนาการภาพอันบัดซบพวกนั้นไม่ออกเลยว่าจะเป็นอย่างไร!
ใบหน้าพริ้มเพราของตี้ฝูอีก็เคร่งขรึม “ในเมื่อเจ้าทราบว่ายอมรับวิธีนั้นไม่ได้ เช่นนั้นก็น่าจะทราบว่าข้าก็ไม่ยอมให้สาวใช้มาอาบนํ้าให้เช่นกัน!”
กู้ซีจิ่วตกตะลึง “ปกติแล้วท่านมิได้ให้สาวใช้ช่วยท่านอาบนํ้าหรอกหรือ?”