บทที่ 962 ไม่คาดคิดเลย

“หยุดมือ!” เยี่ยนเฉินตะโกนออกไปในทันใด เสียงนี้ของเขาดังกึกก้องยิ่ง ทะลุผ่านชั้นเมฆ แว่วไปถึงหูสตรีนางนั้นจริงๆ

นิ้วของสตรีนางนั้นชะงักไปเล็กน้อย เหลือบมองด้านล่างอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง สายตานั้นปานเทพเซียนที่กำลังก้มมองมดปลวกบนพื้นดิน สูงส่งเหนือปวงชน

“สามหาว!” เสียงดังสนั่นหวั่นไหวปานฟ้าร้องดังอยู่เหนือศีรษะ ทำให้ทุกคนสะดุ้งโหยง คนยักษ์ผู้หนึ่งที่สูงถึงสองร้อยยี่สิบเซนติเมตรปรากฏตัว ออกมาจากหมู่เมฆเบื้องหลังสตรีนางนั้น คนยักษ์ผู้นี้้ขี่หลังสิงโตทองตัวหนึ่งอยู่ บนร่างสวมเกราะทองเจิดจ้า สองแขนเปิดเปลือย เผยให้เห็นมัด กล้ามสีเข้ม ในมือถือง้าวจันทร์เสี้ยว[2]สีทองอร่ามเล่มหนึ่ง ดูสูงใหญ่ทรงพลังยิ่ง ดุดันเหี้ยมหาญ

“ผีน้อยเช่นเจ้าเป็นตัวอันใด?! กล้าตะโกนใส่ราชินีลี่ของพวกเราได้อย่างไร?!” คนยักษ์ผู้นั้นพอปรากฏตัวขึ้นก็เกรี้ยวกราด เสียงดังปานฟ้าผ่า ทรงพลังเหมือนคิงคองในหนัง!

เห็นได้ชัดยิ่งว่าคนยักษ์ผู้นี้เป็นผู้คุ้มกันของสตรีนางนั้น เขาคงคิดจะสั่งสอนเยี่ยนฉินสักหน่อย ตะโกนยังไม่ทันจบ ง้าวจันทร์เสี้ยวในมือก็ชี้ลงมาทางเยี่ยนเฉิน ลำแสงสีทองสายหนึ่งพุ่งตรงมาที่เยี่ยนเฉิน!

สีหน้าเยี่ยนเฉินแปรเปลี่ยนเล็กน้อย ไม่คาดคิดเลยว่าพออีกฝ่ายปรากฏตัวขึ้นก็จะสำแดงกระบวนท่ายิ่งใหญ่ทันที!

ในช่วงวิกฤตไม่อาจคิดให้ถี่ถ้วนได้ รีบสร้างกำแพงทองคุ้มกันทันที ในขณะเดียวกัน เหล่าสหายตัวน้อยที่อยู่รอบกายเขาก็ลงมืออย่างพร้อมเพรียงกันโดยมิได้นัดหมาย จิ้งจอกน้อยปล่อยกำแพงวารีออกมากั้น จางฉูฉู่ เล่อชิงซิ่ง เล่อจื่อซิ่งต่างก็ปลดปล่อยวิชาป้องกันของพวกเขาออกมา

แสงทองของคนยักษ์ผู้นั้นดุดันร้ายกาจยิ่ง ถูกคมมีดวายุของกู้ซีจิ่วสกัดไว้ก่อน จากนั้นก็ตีกำแพงวารีของจิ้งจอกน้อยแตก พัดกำแพงไม้ของจางฉูฉู่กระเด็น…

ชั่วพริบตาเดียว แสงทองสายนั้นก็ทำลายกำแพงป้องกันของพวกกู้ซีจิ่วทั้งสามจนพินาศย่อยยับ พุ่งไปถึงเบื้องหน้ากำแพงทองของเยี่ยนเฉินถึงได้ชะงักลงครู่หนึ่ง เกิดเสียงดังเปรี๊ยะ กำแพงทองของเยี่ยนเฉินก็พังทลายลงแล้วเช่นกัน อานุภาพที่หลงเหลืออยู่ยังไม่หมดลง เข้าปะทะกับกำแพงที่คู่แฝดเล่อชิงซิ่งเล่อจื่อซิ่งสร้างขึ้น…

สองพี่น้องเล่อชิงซิ่งเล่อจื่อซิ่งหน้าแดงกํ่า แต่เคราะห์ดีที่ในที่สุดก็หยุดยั้งไว้ได้!

ดูเหมือนคนยักษ์ผู้นั้นนึกไม่ถึงว่าผีน้อยที่อยู่ด้านล่างจะสามารถสกัดกั้นลำแสงทองที่เขาส่งไปได้ ดวงตาเบิกกว้างปานคิงคอง “เหล่าผีน้อยก็มีฝีมืออยู่บ้างนี่! รับไปอีก…”

เขายกมือขึ้นหมายจะส่งออกไปอีกกระบวนท่าหนึ่ง ทันใดนั้นด้านหลังพลันเย็นวาบ มีบางสิ่งจ่อแนบต้นคอเขา

“ไอ้ตัวใหญ่ หยุดมือซะ!”

นํ้าเสียงใสกระจ่างนั้นแฝงเยียบเย็นเอาไว้รางๆ ทำให้คนยักษ์เกราะทองผู้นั้นแข็งทื่อไปทันที ดูเหมือนเขาจะคาดไม่ถึงว่าจะมีคนที่สามารถลอบจู่โจมเขาจากด้านหลังได้ พลันหันกลับไปมองตามสัญชาตญาณ เด็กสาวเยาว์วัยคนหนึ่งยืนสง่าอยู่ด้านหลัง เด็กสาวคนนั้นอายุราวสิบหกสิบเจ็ดปี บนร่างสวมชุดสีดำทะมัดทะแมง ผิวเนียนกระจ่างปานหยก เครื่องหน้างดงามลํ้าเลิศ ดวงตาดุจดาราที่เยือกเย็น หางตาเรียวเฉี่ยวขึ้นเล็กน้อย ดูเหมือนจะเป็นโฉมงามที่แฝงความเด็ดเดี่ยวปราดเปรียวไว้

เมื่อครู่เด็กสาวยังยืนรวมกับกลุ่มคนเบื้องล่างอยู่เลย นึกไม่ถึงว่าพริบตาเดียวก็มาโผล่ด้านหลังเขาแล้ว มือนางถือกระบี่สั้นทอประกายวาวแววเล่มหนึ่ง คมกระบี่พาดอยู่ที่ลำคอเขา คมกระบี่เย็นเฉียบทำให้เส้นขนบนผิวของคนยักษ์เกราะทองลุกชันปานหนังไก่

กระบี่เล่มนั้นมิใช่กระบี่ธรรมดาแน่นอน คนยักษ์เกราะทองผู้นี้ฝึกฝนถึงขั้นฟันแทงไม่เข้านานแล้ว แต่ยามที่กระบี่เล่มนี้จ่อต้นคอ เขายังคงสัมผัสถึงไอสังหารที่เฉียบคมยิ่งนักบนตัวกระบี่ได้ เสิ่งเหล่านี้มิใช่เรื่องสำคัญ เรื่องสำคัญที่สุดคือที่แท้แล้วเด็กสาวผู้นี้โผล่มาได้อย่างไร?!

ความเร็วเช่นนี้ช่างน่าหวาดหวั่นโดยแท้!

“เจ้าเป็นใคร?!” คนยักษ์เกราะทองทั้งตะลึงทั้งเกรี้ยวโกรธ น่าจะเป็นครั้งแรกที่เขาถูกกระบี่จ่อคอได้

——————————————————————

[1] มังกรเจียว ตำนานกล่าวไว้ว่าเป็นมังกรมีเกล็ด อาศัยตามลุ่มหนองหรือถํ้าตามภูเขา มีขนาดตัวเล็กกว่ามังกรฟ้า มีหัวและลำคอเล็ก ไม่มีเขา มี 4 ขา ลักษณะโดยทั่วไปคล้ายกับงู และแต่ละท้องที่ก็มีรายละเอียดปลีกย่อยแตกต่างกันออกไป

[2] ง้าวจันทร์เสี้ยว เป็นอาวุธโบราณชนิดหนึ่งของจีน มีปลายแหลมใช้แทง ด้านข้างมีคมรูปจันทร์เสี้ยวใช้สำหรับฟัน อาวุธชนิดนี้มีทั้งแบบที่มีคมสองข้างและแบบมีคมข้างเดียว