ตอนที่ 1289 หยุดสงครามได้

พอเผชิญหน้ากับความบ้าคลั่งของเงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนแล้ว ช่วงเวลาการทดสอบยอดเขาลำดับเก้ากับเผ่าหมานก็มาถึง การทดสอบนี้ไม่ใช่เพียงแค่พลังของคนคนหนี่ง แต่ยังทดสอบจิตใจในสงครามยาวนาน กระทั่งยังอยากรู้แน่ชัดด้วยว่าจะใช้วิธีใดเผชิญหน้ากับผู้ฝึกฌานที่ถูกบีบจนถึงทางตันเช่นเดียวกัน

สิ่งเหล่านี้ สำหรับหนึ่งสำนักหนึ่งเผ่าพันธุ์แล้ว เป็นการทดสอบที่หาได้ยากมาก ถึงอย่างไรหากมีสิ่งหนึ่งทำไม่ดีในสงครามแบบนี้ก็จะถูกทำลายสำนักทำลายเผ่าพันธุ์

ซูหมิงต้องการให้ยอดเขาลำดับเก้า ให้เผ่าหมานผ่านขั้นตอนนี้ หลังผ่านไปแล้ว บางทีอาจเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกมาก ถ้าจะไปเผชิญในภายภาคหน้า สู้ผ่านมันเสียตอนนี้เลยดีกว่า เพราะมีแต่ความยากในสงครามเท่านั้นถึงทำให้ผลสงครามหลังได้ ชัยชนะหอมหวาน ให้ไม่มีวันลืมรสชาติหอมหวานนั้นไปชั่วชีวิต

อีกทั้งยังอาศัยโอกาสที่หายากนี้มาให้ศิษย์พี่รองพิสูจน์การบัญชาการของตัวเอง เป็นการฝึกฝนที่ดีสำหรับสถานการณ์ที่ยากยิ่งกว่าในภายภาคหน้า ขณะเดียวกันก็ยังให้การประสานกันของเผ่าหมานกับยอดเขาลำดับเก้าบรรลุถึงจุดเป็นหนึ่งเดียวในสงคราม เป็นการสร้างความสัมพันธ์คล้ายกับสายเลือดที่จะบุกและถอยไปพร้อมพัน

คำสั่งต่างๆ จากศิษย์ถูกส่งไปอย่างรวดเร็ว ส่งไปทั่วทุกมุมสนามรบ ซ้ำยังมี ผู้ฝึกฌานยอดเขาลำดับเก้ากับเผ่าหมานจำนวนมากเข้าไปในสนามรบเพื่อผลัดเปลี่ยนคนข้างๆ แล้วทำสงครามครั้งใหญ่อีกครั้งกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนและเงามืดรุ่งอรุณ

น่าเสียดาย สถานการณ์แบบนี้ไม่อาจดำเนินไปได้นานนักก็เกิดเสียงระเบิด ดังสนั่นฟ้า ทั้งวงแหวนอาคมถูกฉีกออกไปมากกว่าครึ่ง ทำให้ช่องโหว่ของยอดเขาลำดับเก้าเผยออกมากลางฟ้าเป็นวงกว้าง ส่งผลให้ผู้ฝึกฌานเงามืดรุ่งอรุณกับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนบุกเข้าไปในยอดเขาลำดับเก้า

ภายใต้การสั่งการอย่างเด็ดขาดของศิษย์พี่รอง ผู้ฝึกฌานยอดเขาลำดับเก้ากับ เผ่าหมานไม่ได้ดึงดันจะปกป้องช่องโหว่ต่อไป แต่ถอยร่นอย่างเป็นขั้นตอน เปลี่ยนสนามรบให้กลายเป็นโลกที่ตั้งสำนักยอดเขาลำดับเก้า

ซูหมิงเห็นดังนั้น ความชื่นชมในแววตาชัดกว่าเดิม เขาเห็นการเติบโตของยอดเขาลำดับเก้า เห็นความแกร่งที่มากขึ้นเรื่อยๆ ของพวกศิษย์พี่ใหญ่ ทุกอย่างทำให้ในใจเขาที่เหมือนจะมิใช่ของผู้ฝึกฌานอีกหลังกลายเป็นดวงจิตเกิดความอบอุ่นขึ้นมาดั่งในอดีต

ซูหมิงรู้ว่าตนเปลี่ยนไปแล้ว หากเป็นเขาก่อนหน้านี้ ตอนที่เห็นยอดเขาลำดับเก้าถูกล้อมโจมตี จะต้องลงมือเองอย่างไม่ลังเลแน่ สังหารผู้รุกรานทั้งหมด แต่เขาในตอนนี้ไม่เลือกแบบนั้น

อารมณ์ความคิดเขาอยู่ที่หนึ่งสำนักหนึ่งเผ่าพันธุ์มากกว่าว่าจะเหมาะกับการเอาชีวิตรอดในโลกภายนอกหรือไม่ หากเหมาะ เขาจะให้พวกเขาเหมาะสมมากยิ่งขึ้น หากไม่เหมาะ เขาจะเลือกให้พวกเขาอยู่อย่างสงบอย่างน้อยห้าร้อยปี และตัวเขาจะใช้พลังทั้งหมดให้เวลาห้าร้อยปีนี้ขยายไปไม่มีขีดจำกัด

ภาพต่างๆ ตรงหน้าอธิบายได้ว่ายอดเขาลำดับเก้ากับเผ่าหมานเหมาะกับการอยู่โลกข้างนอก พวกเขามีพลังแกร่งกล้าของตัวเอง ต่อให้ซูหมิงไม่อยู่อีก หากให้ความยุติธรรมที่แน่นอนก็จะผงาดขึ้นได้

และซูหมิงให้ความยุติธรรมแบบนี้แล้ว!

“ไม่ว่าคลุ้มคลั่งอย่างไรก็ไม่อาจอยู่ได้นานนัก หนึ่งคนเป็นเช่นนี้ หนึ่งเผ่าพันธุ์เป็นเช่นนี้ หนึ่งสำนักก็เป็นเช่นนี้ หากเอาชนะได้ตอนคลุ้มคลั่งจะเป็นการทำลายความมั่นใจของอีกฝ่ายอย่างสมบูรณ์แบบ สงครามครั้งนี้…จะได้ชัยชนะครั้งใหญ่!” ชั่วขณะที่ซูหมิงพูดขึ้นเรียบๆ เขามองไปในสำนักยอดเขาลำดับเก้า มองศิษย์พี่รองที่กำลังมองสถานการณ์รบด้วยดวงตาวาววับพลางออกคำสั่งไปอย่างต่อเนื่อง

มองจากทั้งสนามรบ ซูหมิงเห็นว่าศิษย์พี่รองเลือกต่างจากเขา เขาเลือกที่จะซ่อนประกายคมกริบชั่วคราว รอตอนที่อีกฝ่ายหมดกำลังแล้วจะโจมตีอย่างสุดกำลังอีกครั้ง แม้วิธีนี้จะต่างกับซูหมิง แต่กลับนุ่มนวลกว่าเล็กน้อย หากทุกอย่างสมบูรณ์ก็จะได้ ชัยชนะครั้งใหญ่

ขณะที่ซูหมิงคิดว่าเห็นผลสุดท้ายแล้ว ช่วงที่ผู้ฝึกฌานเงามืดรุ่งอรุณกับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนบ้าคลั่งสุดๆ แล้วบุกเข้าไปในยอดเขาลำดับเก้าจำนวนมากนั้น…

พลันเกิดเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวมาจากสำนักยอดเขาลำดับเก้า เมื่อเสียงดังก้อง ซูหมิงหรี่ตาลงเป็นครั้งแรก

เขาเห็นว่าแผ่นดินหนึ่งที่ลอยอยู่ในโลกสำนักยอดเขาลำดับเก้าพังทลายลง แรงระเบิดจากแผ่นดินก่อขึ้นเป็นแรงระเบิดตัวเองถาโถมไปโดยรอบทันที กลายเป็นน้ำวนมหึมาลูกหนึ่ง ระหว่างที่น้ำวนหมุนโคจรยังเกิดเสียงครึกโครมสนั่นฟ้า แผ่นดินที่สองกับสามพังลงพร้อมกัน

ต่อมาเป็นที่สี่ ที่ห้า…จนกระทั่งมียี่สิบแผ่นดินระเบิดออกทั้งหมด!

นี่ไม่ได้เกิดจากฝ่ายเงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืน แต่เป็นการเตรียมการของยอดเขาลำดับเก้า!

ทันทีที่ยี่สิบแผ่นดินระเบิดออก แรงทำลายล้างที่เกิดขึ้นวนเวียนไปทั้งโลกยอดเขาลำดับเก้า แต่กลับไปรวมอยู่ที่ช่องโหว่วงแหวนอาคมมากกว่า จึงส่งผลถึงผู้ฝึกฌาน เงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนจำนวนมากในฉับพลัน ตอนนี้เองเกิดการบาดเจ็บล้มตายอย่างอนาถา เสียงคำรามแหลมกับเสียงร้องโหยหวนดังสนั่นฟ้า

ภาพนี้ทำให้ซูหมิงหรี่ตาลง ซ้ำยังทำให้จักรพรรดิรุ่งอรุณเหยียนเผยที่เดิมทีใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวยืนขึ้นโดยพลัน มีสีหน้าจริงจัง จ้องยอดเขาลำดับเก้าตาเขม็ง หากมิใช่เพราะพลันนึกถึงคนที่ทำให้ตนตัวสั่นข้างหลังล่ะก็ เกรงว่าคงออกไปแล้ว

การระเบิดครั้งนี้สังหารผู้ฝึกฌานเงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนเกินกว่าแสนคน!

เห็นได้ชัดว่ายี่สิบแผ่นดินถูกวางวงแหวนอาคมนับไม่ถ้วนกับอาวุธต่างๆ นาๆ ที่เร่งรัดพลานุภาพระเบิดตัวเองไว้ก่อนแล้ว ถึงขนาดหลอมยี่สิบแผ่นดินนี้ ทำให้ พวกมันดูเหมือนแผ่นดิน แต่ความจริงแล้วเป็นของวิเศษมหึมา

ใช้การถอยเป็นการล่อ ชั่วพริบตาที่ฝ่ายเงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนคลุ้มคลั่งที่สุด ก็มอบการโจมตีที่รุนแรงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนให้ สงครามครั้งนี้…หยุดฟ้าดิน!

ซูหมิงยืนขึ้นเงยหน้าหัวเราะเสียงดัง วิธีของศิษย์พี่รองเหนือความคาดหมาย แต่การโจมตีที่เด็ดขาดนี้ทำลายความมั่นใจของผู้ฝึกฌานเงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนจนป่นปี้ ท่ามกลางเสียงครึกโครม ผู้ฝึกฌานเงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หวนคืนที่เหลือแทบจะถอยไปทั้งหมด สีหน้าตกใจกลัว ร่างกายสั่นเทา กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง การตายจำนวนมาก การถูกควบคุมพลัง ความบ้าคลั่งของศัตรูที่ไม่มีการสำนึกเสียใจ ทุกอย่างเหล่านี้ทำให้พวกเขาไม่มีความกล้าในการทำสงครามต่อ

ชั่วพริบตาที่พวกเขายกเท้าถอยก็ลิขิตไว้แล้วว่ายอดเขาลำดับเก้ากับเผ่าหมาน จะผงาดขึ้น ลิขิตไว้แล้วว่าครั้งนี้…จะได้ชัยชนะ!

“ฆ่า!” เสียงคำรามจากผู้ฝึกฌานยอดเขาลำดับเก้าดังก้อง ผู้ฝึกฌานยอดเขาลำดับเก้ากับเผ่าหมานนับไม่ถ้วนล่าสังหารผู้ฝึกฌานเงามืดรุ่งอรุณกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวนคืนที่ถอยไปเหล่านั้นอย่างสุดกำลัง เวลานี้สงครามดูวุ่นวาย แต่สถานการณ์ทั้งหมดเอียงไปทางยอดเขาลำดับเก้าแล้ว

เสียงหัวเราะซูหมิงดังกังวาน ก่อนสะบัดแขนเสื้อพลางส่งเสียงของเขา

“สิ้นสุดสงครามได้ ส่วนเจ้า…เห็นแก่ที่เจ้าให้ความร่วมมือในการฝึกฝน วันนี้จะไม่ ฆ่าเจ้า รีบไสหัวไป!”

เสียงซูหมิงประหนึ่งฟ้าผ่าสะเทือนจิตใจจักรพรรดิรุ่งอรุณเหยียนเผย เขาขยับวูบไหวในอาการตัวสั่นอย่างไม่ลังเล กลายเป็นสายรุ้งยาวบินจากไปอย่างเร็วไว