ตอนที่ 188 รวมโลหิตมหาสมบูรณ์

ผู้คนว่ากันไปต่างๆ นาๆ เสียงสนทนาดังเกรียวกราว การบุกโซ่เขาหานในครั้งนี้ทำให้จิตใจพวกเขาขึ้นลงไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ซูหมิงตกเหวแต่กลับลอยขึ้นมาใหม่ หรือคำพูดจากเผ่าผู่เชียงที่ท้ายสุดก่อให้เกิดความโกรธแค้นและการระเบิดปะทุท่ามกลางความเงียบ

เรื่องเหล่านี้เพียงพอจะทำให้พวกเขาฮึกเหิม ทำให้จิตใจสั่นไหว ทว่าเทียบกันแล้ว ความตื่นตะลึงในจิตใจของทุกคนเวลานี้กลับชนะขาด สิ่งที่ปรากฏตรงหน้ามีเพียงเงาคนที่กำลังแหงนหน้าบนโซ่เหล็กและคนยักษ์เหนือศีรษะอันเป็นที่จับตามอง

เส้นเลือดเก้าร้อยเจ็ดสิบเก้าเส้น มีหลายคนไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต และแทบทุกคนไม่มีทางทำได้ในชีวิตนี้ โดยเฉพาะเมฆเคลื่อนเชี่ยวกรากบนท้องฟ้า เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนราวกับสะท้อนภาพในใจของทุกคน

อีกทั้งบุคคลลึกลับสองคนแห่งเมืองเขาหาน หนึ่งในนั้นปรากฏตรงหน้าพวกเขาแล้ว

ความรู้สึกเช่นนี้ คำพูดคงไม่อาจบรรยาย ทำได้เพียงตื่นตะลึง!

บนยอดเขาเผ่าผู่เชียง จ้าวหมานใบหน้าซีดขาว ความคิดสับสน ไม่มีแรงใคร่ครวญ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหนึ่งวันหนึ่งคืนนี้ ทำให้เขาหมดแรงจนไม่สามารถทำอะไรตามใจนึก เริ่มจากระฆังเขาหาน ทำลายหมอกคุ้มกันภูเขา จากนั้นก็เกือบเผชิญหน้ากับวิกฤติการถูกทำลายยอดเขา

ขณะกำลังมองต้นเหตุของภัยพิบัติทุกอย่างด้วยจิตสังหาร กลับพบว่าต้นเหตุภัยพิบัติเป็นนักรบหมานที่ขาดเพียงเส้นเลือดเดียวก็จะทะลวงสู่ขั้นรวมโลหิตมหาสมบูรณ์

อย่าว่าแต่เขาเลย ต่อให้สามชนเผ่าร่วมมือกันก็ไม่อาจล่วงเกินได้คนแบบนี้!

คนประเภทนี้หากทะลวงสู่ขั้นชำระล้างหลังจากเพิ่มเส้นเลือดอีกหนึ่งเส้น จะเทียบเคียงได้กับผู้แข็งแกร่งชำระล้างตอนกลางทั้งหมด! พวกเขาผู่เชียงจะกล้าล่วงเกินได้อย่างไร!

โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงการลอบกัดของเผ่าตนก่อนหน้านี้และยังมีคำพูดห้ามบุกโซ่เขาหานอีก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทำให้จ้าวหมานผู่เชียงเกิดความกลัวยิ่งนัก

“เขาอยากใช้โซ่เขาหานเพื่อกระตุ้นร่างกาย เพิ่มเส้นเลือดมาอีกหนึ่งเส้น…เผ่าเรากลั่นแกล้งเขาก่อนหน้านี้ หากเขาทำสำเร็จ…” จ้าวหมานผู่เชียงกล่าวพึมพำ เกิดความกลัดกลุ้ม

“มิน่าเขาถึงกล้าแย่งของท่านซือหม่า เขา…มีคุณสมบัตินั้น!”

ชายร่างอ้วนเหมือนภูเขาเนื้อสูดลมหายใจเข้าลึก พลันเดินหลายก้าวมายืนตรงขอบยอดเขา ใบหน้าเค้นรอยยิ้ม ประสานมือคารวะซูหมิงบนโซ่เหล็กส่วนที่แปด

“ค่วงฉางหนิง จ้าวเผ่าผู่เชียงขอคารวะท่าน ความโง่เขลาก่อนหน้านี้ หวังว่าท่านจะไม่กล่าวโทษ ท่านเลือกบุกโซ่ของเรานั่นถือเป็นเรื่องมงคลของเรา พวกข้าขออวยพรท่านตรงนี้ หวังว่าท่านจะเพิ่มเส้นเลือดได้สำเร็จ ชื่อเสียงโด่งดังไปทั้งแดนอรุณใต้ และสร้างชื่อเสียงให้กับเผ่าเรา” ชายร่างเหมือนภูเขาเนื้อกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ สีหน้าเคารพ จากนั้นคารวะต่อเนื่องสามครั้ง

“ค่วงเป่ยซิง จ้าวหมานผู่เชียงขอคารวะ…..ท่าน” จ้าวหมานผู่เชียงเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนประสานมือคารวะซูหมิง

การกระทำของทั้งสองคนทำให้ผู้นำคนอื่นบนยอดเขาผู่เชียงล้วนประสานมือคารวะด้วยความนอบน้อม ซูหมิงมองจ้าวเผ่าและจ้าวหมานบนยอดเขาผู่เชียงแวบหนึ่ง ไม่กล่าวสิ่งใด ยามเขาแสดงเส้นเลือดก็คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ หากจ้าวหมานและจ้าวเผ่าของเผ่าขนาดกลางไม่เด็ดขาดและอดทน ก็คงถูกคนอื่นชิงตำแหน่งไปนานแล้ว

ทว่ายามนี้เวลาเร่งด่วน เมฆบนท้องฟ้าไหลเชี่ยว ซูหมิงรู้สึกว่าอารมณ์พลุ่งพล่านในการชำระล้างกดทับพลังแห่งกระแสกาลเวลา และเหมือนจะเริ่มยับยั้งไม่ไหวแล้ว ราวกับทะลวงถึงชำระล้างได้ตลอดเวลา

“วันนี้ข้าจะทะลวงขั้นชำระล้างในเขตยอดเขาผู่เชียงของเจ้า พวกเจ้าช่วยคุ้มกันข้าที ถือเป็นการลบล้างความผิดก่อนหน้านี้” ซูหมิงกล่าวเรียบๆ

จ้าวหมานผู่เชียงและจ้าวเผ่าสองคนพลันเงยหน้า สีหน้าตื่นตกใจ ทว่าไม่นานก็กลายเป็นจริงจัง พยักหน้าขานรับ

“ท่านไม่ต้องกังวล ยายแก่อย่างข้าจะคุ้มกันให้เอง! เชิญท่านทะลวงขั้นชำระล้างอย่างสบายใจเถอะ หากมีใครกล้าเสียมารยาท ข้าจะไม่ยอมเด็ดขาด!”

บนยอดเขาเหยียนฉือ เสียงหญิงชราดังแว่วเข้ามา แม้น้ำเสียงแก่ชราทว่ากลับทรงพลัง แฝงไว้ด้วยความหนักแน่น

“เหยียนหลวนก็จะคุ้มกันให้ท่าน เชิญท่านข้ามผ่านขั้นชำระล้างอย่างสบายใจ!”

“ฟางเจิน จ้าวหมานบูรพาสงบขอให้ท่านเพิ่มเส้นเลือดได้สำเร็จและไปถึงชำระล้างด้วยขั้นรวมโลหิตมหาสมบูรณ์ นี่เป็นเรื่องใหญ่ของพวกเราสามชนเผ่าแห่งภูเขาหาน ข้าก็จะขอคุ้มกันให้ท่านเหมือนกัน เชิญท่านวางใจ!”

“ฟางเซิน จ้าวเผ่าบูรพาสงบก็ขอคุ้มกันให้ท่าน!”

“หนานเทียนก็ขอคุ้มกันให้ท่าน ท่านโปรดวางใจ!”

“เคอจิ่วซือขอคุ้มกันท่านเช่นกัน!”

“และยังมีข้าเหลิ่งอิ้น ข้าไม่เคยเห็นขั้นรวมโลหิตมหาสมบูรณ์ทะลวงถึงชำระล้างมาก่อน วันนี้จะขอคุ้มกันให้ท่านเช่นกัน!”

ขณะเดียวกันเมืองเขาหานเกิดเป็นคลื่นเสียงหลายชั้น ในคลื่นเสียงนั้นเป็นคำพูดของผู้คนจำนวนมากที่จะคุ้มกันให้ซูหมิง คลื่นเสียงค่อยๆ ดังกังวานฟ้าดิน กลายเป็นคำพูดสะเทือนสวรรค์

“พวกข้าจะขอคุ้มกันให้ท่าน!”

ซูหมิงประสานมือคารวะโดยรอบอยู่บนโซ่เหล็ก จากนั้นพลันก้าวเดิน ภายใต้การโคจรโลหิตทั้งตัว แสงโลหิตสว่างจ้าทะลุออกมาจากร่างกายเขา อีกทั้งเงาคนยักษ์บนศีรษะของเขาก็ขยับแสงวูบวาบเช่นกัน ทำให้โดยรอบแปดทิศพลันกลายเป็นสีแดง!

ซูหมิงโคจรพลังโลหิตทั้งหมด จากนั้นตามด้วยเคล็ดวิชาตราประทับ การควบคุมความละเอียดอ่อน ทำให้ทุกก้าวของเขาเป็นก้าวที่แข็งแกร่งที่สุด พลังชีวิตที่ถูกสูบกลืนค่อยๆ กลับมาสมดุลอีกครั้ง

เขาเดินต่อไปทีละก้าว แสงสีแดงจากในร่างกายขยับวูบวาบ ก่อนหน้านี้เขาเดินผ่านโซ่ส่วนที่แปดมาได้ครึ่งหนึ่งแล้ว ยามนี้เดินต่อไปด้วยการโคจรพลังโลหิตทั้งตัว ความเร็วเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนท้ายที่สุดเขาแทบไม่มองโซ่เหล็ก ทว่าทุกก้าวล้วนเหยียบบนโซ่เหล็กอย่างแม่นยำ

หนึ่งก้านธูปต่อมา ช่วงที่ซูหมิงเหยียบบนเสาหินต้นที่แปด ตรงหน้าเขาห่างจากยอดเขาผู่เชียงแค่ส่วนสุดท้าย! ขณะนั้นเอง ด้วยการโคจรโลหิตอย่างต่อเนื่อง กลิ่นอายพลังมหาศาลจากในร่างกายเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง!

การเพิ่มในครั้งนี้เป็นอย่างที่ซูหมิงคาดเดา เป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาในการยับยั้งแรงกระตุ้นในการข้ามผ่านขั้นชำระล้าง กระทั่งเขาไม่คิดจะยับยั้งมันอีก เพราะวันนี้เขาบุกโซ่เขาหาน และวันนี้เขาจะไปถึงขั้นชำระล้าง!

คนยักษ์จากเส้นเลือดเหนือหัวเขา เส้นเลือดอัดแน่นตรงส่วนใบหน้าของมัน ยามนี้แสงสีแดงขยับวิบวับน่าตะลึง ปรากฏ…เส้นเลือดเส้นที่เก้าร้อยแปดสิบ!

เสียงระเบิดบนท้องฟ้าอย่างต่อเนื่องในฉับพลัน ชั้นเมฆไหลเชี่ยวกรากราวกับมีสองมือยักษ์ล้วงลงไปด้านในแล้วฉีกออก แสงตะวันสาดส่องลงมาชัดเจนรวมกันอยู่ตรงซูหมิง ขณะเดียวกันท้องฟ้าก็บิดเบี้ยว ปรากฏการณ์ในเมืองเขาหานเมื่อหลายเดือนก่อนปรากฏอีกครั้ง!

นี่คือสัญญาณการปรากฏของเทวรูปชำระล้าง ไม่นานเทวรูปก็มาเยือนอีกครั้ง!

เกิดเสียงระเบิดบนท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง ชั้นเมฆจำนวนมากถูกฉีกแยก ลำแสงอ่อนโยนปกคลุมน่านฟ้า ผืนดินสั่นไหว แรงกดดันมหาศาลรวมตัวกลางนภา ยังไม่ทันกดทับลงมาก็เพียงพอจะทำให้ทุกคนตื่นตะลึง

ซูหมิงตัวสั่นสะท้าน ตรงหน้าผากเขายามนี้มีเส้นเลือดปรากฏขึ้นมาหนึ่งเส้นเช่นกัน เส้นเลือดนั้นลาดเอียงราวกับเชื่อมทั้งใบหน้าของเขา หลังจากปรากฏ เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าในร่างกายตนมีเสียงโครมดังสนั่นฟ้าดิน คนนอกไม่ได้ยิน มีเพียงแค่เขาเท่านั้น

ท่ามกลางเสียงดังสนั่น เขาสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่ง รู้สึกถึงการเรียกหาจากบนท้องฟ้า! กระทั่งในเวลานี้ เขายังรู้สึกได้ว่าทุกคนรอบตัวเขารวมถึงผู้แข็งแกร่งขั้นชำระล้างเหมือนจะอ่อนแอลงอย่างชัดเจน

ขั้นรวมโลหิตยิ่งไม่ต้องกล่าวถึง ซูหมิงรู้สึกว่าเพียงแค่ใช้ความคิดก็สามารถดึงเส้นเลือดของพวกเขาออกจากร่างกายได้ ส่วนขั้นชำระล้างเหล่านั้น ในสายตาซูหมิงไม่แข็งแกร่งอีกต่อไปแล้ว

มีเพียงกลิ่นอายพลังชำระล้างตอนกลางจากแต่ละชนเผ่าในสามยอดเขาเท่านั้นที่ซูหมิงต้องให้ความสำคัญเล็กน้อย

‘นี่คือรวมโลหิตมหาสมบูรณ์หรือ…’ ซูหมิงหลับตา ก่อนค่อยๆ ลืมตาขึ้น เขาไม่ยับยั้งการทะลวงขั้นชำระล้างอีก แต่ก้าวเท้าเดินไปบนโซ่ส่วนที่เก้า

“เส้นเลือดเก้าร้อย…แปดสิบ…เส้น!” จ้าวหมานผู่เชียงตัวสั่นเทา สำหรับซูหมิงบนเสาหินตรงหน้า เขาไม่มีความคิดจะต่อต้านแม้แต่น้อย แต่เกิดเป็นความยำเกรงหยั่งลึกแทน

“รวมโลหิต…มหาสมบูรณ์…นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นคนแบบนี้ ทั้งดินแดนอรุณใต้น่าจะหายากยิ่งนัก!” แววตาจ้าวหมานผู่เชียงฮึกเหิม ชาวเผ่าหมานเคารพผู้แข็งแกร่ง โดยเฉพาะคนตรงหน้าที่ต้องทะลวงสู่ขั้นชำระล้างอย่างแน่นอน หากไปถึงชำระล้างก็จะเป็นหมายเลขหนึ่งในแดนแปดทิศรอบภูเขาหานอย่างสมคำกล่าวขาน!

บนยอดเขาบูรพาสงบ จ้าวหมานหายใจกระชั้นถี่ ยามนี้เขามั่นใจแล้วว่าบุคคลนี้จะต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับซือหม่าซิ่นอย่างแน่นอน บางทีอาจจะเป็น…โชคชะตา?

จ้าวหมานบูรพาสงบไม่กล้าคาดเดา ไม่ว่าจะเป็นโม่ซูหรือซือหม่าซิ่น ตอนนี้ก็ไม่ใช่คนที่เขาจะไปคาดเดาอะไรด้วยได้ เขาเชื่อว่าหากโม่ซูเข้าสำนักเหมันต์สวรรค์ ตอนที่กลับมาภูเขาหานอีกครั้งจะต้องเป็นเหมือนแสงตะวันสว่างจ้า

ฟางเซินมีสีหน้าฮึกเหิม เขาทราบแล้วว่าอาการบาดเจ็บของฟางมู่บุตรชายของตนจะต้องหายดีอย่างแน่นอน โม่ซูไม่ได้หลอกเขา

“เขาทะลวงสู่รวมโลหิตมหาสมบูรณ์แล้ว!”

บนยอดเขาเหยียนฉือ หญิงชรามองโซ่เขาหาน ทั้งยังมองหานเฟยจื่อจากไกลๆ นัยน์ตาฉายแววประหลาดใจ

“เฟยเอ๋อร์ ข้าเตรียมทุกอย่างไว้ให้เจ้าแล้ว หลังจากเข้าสำนักเหมันต์สวรรค์ เจ้าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ก็ต้องดูที่โชคชะตาของเจ้า”

ภายในเมืองเขาหาน ขณะแรงกดดันมหาศาลกำลังรวมตัว ช่วงที่เห็นซูหมิงปรากฏเส้นเลือดเก้าร้อยแปดสิบเส้น พวกเขาไม่สนทนาหรือส่งเสียงดังอื้ออึง ทุกอย่างในสายตาของพวกเขาบอกทุกอย่างแล้ว

รวมโลหิตมหาสมบูรณ์!

เวลาเดียวกัน ระฆังเขาหานระหว่างประตูหินชั้นสองและชั้นสามในเมืองเขาหานพลันเกิดเสียงระฆังเบาๆ โดยที่ไม่มีใครเคาะมัน