ตอนที่ 189 เหมันต์สวรรค์มาเยือน

โซ่ส่วนที่เก้าเป็นปลายทางของโซ่เขาหานเส้นนี้เชื่อมกับยอดเขาผู่เชียง หากยืนอยู่ด้านบนจะมองเห็นยอดเขาผู่เชียงได้อย่างชัดเจน

ซูหมิงเดินไปทีละก้าว ในช่วงที่เหยียบบนโซ่ส่วนที่เก้า มีเสียงระเบิดดังมาจากในร่างกายเขา ไม่เพียงแค่เขาที่ได้ยิน เพราะมันกังวานออกมารอบตัว

นี่คือการปะทะกันระหว่างเส้นเลือดในร่างกาย เป็นเค้าลางก่อนการปรากฏเส้นเลือด! แม้เสียงไม่ดังมาก ทว่ากลับทำให้จ้าวหมานและจ้าวเผ่าผู่เชียงรวมถึงทุกคนที่ได้ยินเกิดความตื่นตะลึง ราวกับเส้นเลือดของพวกเขาถูกเสียงระเบิดเหนี่ยวนำ พากันปะทุขึ้นมาทีละเส้น

ความรู้สึกของกาลเวลาบนโซ่ส่วนที่เก้าบรรลุถึงจุดน่าสะพรึง ทำให้ซูหมิงไม่อาจเร่งจังหวะก้าว เมื่อเดินไปได้เกือบสองส่วน เขาพลันตัวสั่นสะท้าน เสียงโครมครามในร่างกายเด่นชัดมากขึ้นเรื่อยๆ จนสะเทือนฟ้าดิน คนยักษ์สีแดงโลหิตด้านบนมีเส้นเลือดเพิ่มมาอีกหนึ่งเส้นตรงหน้าอกทันใด!

เก้าร้อยแปดสิบเอ็ดเส้น!

ซูหมิงเงยหน้ามองท้องฟ้ายามตะวันทอแสง ดวงตาทั้งสองข้างที่ซ่อนอยู่ในผ้าคลุมเปล่งประกาย การแสดงพลังรวมโลหิตสมบูรณ์ขณะบุกโซ่เขาหาน นอกจากเพื่อบรรลุเป้าหมายการสร้างความตื่นตะลึงของเขาแล้ว ยังต้องการใช้พลังที่เพิ่มขึ้นเพื่อพิชิตโซ่เขาหานด้วย

พวกจ้าวหมานสามชนเผ่าต่างคิดว่าซูหมิงใช้การบุกโซ่เขาหานเพื่อเพิ่มเส้นเลือดของตัวเองเท่านั้น ทว่ากลับไม่เคยคิดเลยว่าซูหมิงจะมีเป้าหมายที่สองแฝงเอาไว้เช่นนี้

ซูหมิงสูดลมหายใจเข้าลึก ลมภูเขาพัดกระทบใบหน้า ทำให้การหายใจเหมือนหยุดชะงัก เหมือนต่อให้สูดเข้าไปก็ยากจะกลืนลง โซ่เหล็กแกว่งไกว ทุกครั้งที่โคลงเคลงจะเหมือนกับกระแสของกาลเวลา

“เส้นเลือดเก้าร้อยแปดสิบเอ็ดเส้นยังไม่พอ” ซูหมิงกล่าวพึมพำเดินหน้าต่อไป เขาไม่รู้ว่าคนที่พิชิตโซ่เขาหานก่อนหน้านี้ทำกันอย่างไร แต่ในความรู้สึกเขา ต่อให้ผ่านไปได้ก็คงเสียพลังชีวิตไปมาก

นัยน์ตาซูหมิงเป็นประกายวาววับ ขณะก้าวเดินต่อไป ระยะห่างจากยอดเขาผู่เชียงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ หนึ่งก้านธูปต่อมา กลิ่นอายพลังจากในตัวเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

การเพิ่มของเส้นเลือดในครั้งนี้เหมือนกับตรงหน้าอก สะท้อนจากคนยักษ์เหนือศีรษะของเขา ในช่วงที่ทุกคนโดยรอบเห็นเหตุการณ์ดังกล่าว บนตัวซูหมิงปรากฏเส้นเลือดเส้นที่เก้าร้อยแปดสิบสอง

เสียงฮือฮาดังสนั่น เมืองเขาหานคึกคักขึ้นมา ชาวเผ่าจากสามชนเผ่าทุกคนยามนี้มองซูหมิงด้วยแววตายำเกรง

“เส้นเลือดเก้าร้อยแปดสิบสองเส้น เมื่อเขาเดินจบโซ่ส่วนที่เก้าจะเพิ่มเส้นเลือดมาอีกกี่เส้น!”

“ข้าไม่เคยเห็นนักรบขั้นรวมโลหิตมหาสมบูรณ์มาก่อน เขา…หรือว่าเขาจะท้าทายตำนาน ท้าทายสิ่งที่หายากยิ่งเป็นยุคบรรพบุรุษหมาน…เส้นเลือดหนึ่งพันเส้น!”

“เส้นเลือดหนึ่งพันเส้นหรือ…ข้าเคยได้ยินตำนานเก่าแก่ว่า ผู้มีเส้นเลือดหนึ่งพันเส้นหากทะลวงขั้นชำระล้างจะเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดรองจากขั้นเซ่นไหว้กระดูก!”

เสียงสนทนาดังสนั่น จ้าวหมานและจ้าวเผ่าสามยอดเขาเงียบขรึม สีหน้าเคารพยำเกรง

ซูหมิงเดินต่อไป เขารู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่ง แม้เส้นเลือดเพิ่มมาเพียงหนึ่งเส้น แต่ก็เหมือนกับการก้าวกระโดด ทำให้เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงพลังในกำมือของตน มันคือพลังโลหิตจากเส้นเลือดเก้าร้อยแปดสิบสองเส้น เป็นพลังของนักรบรวมโลหิตมหาสมบูรณ์!

เขามองท้องฟ้าตลอดเวลา ชั้นเมฆถูกแหวกออก มีหมอกเข้ามาแทนที่ มันไม่คงรูปเหมือนก้อนเมฆขนาดนั้น ทว่ากลับเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม เทวรูปชำระล้างกำลังรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว หากมันปรากฏอีกครั้งก็หมายความว่าซูหมิงกำลังข้ามผ่านไปขั้นชำระล้าง

“ในที่สุดข้าก็ต้องทะลวงขั้นชำระล้าง…” ซูหมิงมองเมฆที่ไหลเชี่ยวกรากบนท้องฟ้า สีหน้าซับซ้อน ค่อยๆ เดินบนโซ่เหล็กทีละก้าว

ขณะเดินบนโซ่เหล็กเหมือนกับเดินอยู่ท่ามกลางกาลเวลา ทว่าในความคิดซูหมิงกลับผุดภาพภูเขาทมิฬในความทรงจำ กี่ปีมาแล้ว บางทีอาจสี่ห้าปี บางทีอาจนานกว่านั้น เขาเองก็บอกกับตัวเองมิได้เหมือนกัน

ภาพความสับสนและเจ็บปวดตอนที่เพิ่งมาถึงแดนอรุณใต้ ภาพชายหนุ่มนอนอยู่กลางภูเขา น้ำตารินไหล มองท้องฟ้าด้วยความสับสน ยังคงติดอยู่ในความคิดของเขา เดิมทีเขาก็มีพลังที่แข็งแกร่งอยู่แล้ว ยามนี้พลันเพิ่มมาอีกครั้ง เส้นเลือดบนตัวคนยักษ์ทะยานถึงเก้าร้อยแปดสิบสามเส้น!

แสงสีแดงเปล่งจากเส้นเลือดเก้าร้อยแปดสิบสามเส้นจนทิ่มแทงสายตาของทุกคน

แรงกดดันมหาศาลที่เพียงพอจะทำให้ขั้นรวมโลหิตทุกคนตัวสั่นเทาระเบิดออกมาจากตัวซูหมิงทันที ภายใต้แรงกดดัน ชาวเมืองเขาหานและชาวเผ่าสามยอดเขาในขั้นรวมโลหิตทุกคนล้วนตัวสั่น อยากจะคุกเข่าลงกราบไหว้ ราวกับเสียการควบคุมร่างกาย

นี่คือการยับยั้งเส้นเลือด มีเพียงทะลวงสู่รวมโลหิตมหาสมบูรณ์แล้วเท่านั้นถึงจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้เหมือนกับนักรบขั้นชำระล้าง!

ครั้งแรกคือจิงหนานผู้แข็งแกร่งขั้นชำระล้างคนแรกที่ซูหมิงพบ ความตื่นตะลึงและความกระหายจากก้นบึ้งหัวใจเขากลายเป็นเมล็ดพันธุ์ของผู้แข็งแกร่งชำระล้าง และในตอนนั้นมันก็เจริญพันธุ์ในก้นบึ้งหัวใจเขาไม่หยุด

“ข้าอยากไปถึงชำระล้าง ข้าอยากเป็นผู้แข็งแกร่งขั้นชำระล้าง…” ซูหมิงพึมพำ นี่คือความคิดจริงๆ ของเขาในตอนนั้น เป็นผู้แข็งแกร่งขั้นชำระล้างเพื่อปกป้องชนเผ่าของตัวเอง

ทว่าตอนนี้…ซูหมิงมีสีหน้าเจ็บปวด เขาอยู่ใกล้ขั้นชำระล้างยิ่งนัก ใกล้จนแตะถึงได้ทุกเมื่อ ทว่า…ความปรารถนาจะไปให้ถึงมันเพื่อปกป้องชนเผ่าในตอนนั้นกลับหายไป

ความเจ็บปวดหลอมรวมกับกลิ่นอายพลังทั้งตัว เป็นที่สังเกตเห็นของทุกคน ความอัดอั้นที่ไม่อาจกล่าวบางอย่างทำให้เสียงดังเกรียวกราวจากโดยรอบเงียบลง

ซูหมิงเดินต่อไป ยามนี้เส้นเลือดของเขาเพิ่มมาอีกหนึ่งเส้นเป็นเก้าร้อยแปดสิบสี่เส้น! แทบทั้งตัวเขาแน่นขนัดไปด้วยเส้นเลือด ประหนึ่งครอบครองทุกส่วนของร่างกาย

เสียงระเบิดดังก้องนภา เสียงฟ้าผ่ากึกก้อง สายฟ้าลากยาวลงมาอย่างต่อเนื่อง หมอกที่อบอวลบนท้องฟ้ายามนี้รวมตัวกันเป็นเค้าโครงเทวรูปชำระล้าง ในช่วงที่เค้าโครงมันปรากฏ ความน่าเกรงขามก็มาเยือน ทุกสิ่งมีชีวิตบนผืนดินพลันตกตะลึง

ซูหมิงยังคงเดินต่อไป ในความคิดเขาผุดภาพของปี้ถูจ้าวหมานภูผาดำ

ผู้แข็งแกร่งชำระล้างคนที่สองที่เขาพบ กระทั่งตอนนั้นซูหมิงยังรู้สึกว่าประทับใจปี้ถูมากกว่าจิงหนานเสียอีก

ความแข็งแกร่งของปี้ถูมาจากขั้นชำระล้าง เคล็ดวิชาหมานพิลึกเหล่านั้น การต่อสู้เป็นตายในครั้งนั้น ทำให้ซูหมิงหมดกำลังใจหลายต่อหลายครั้ง และยิ่งปรารถนาจะไปให้ถึงชำระล้างมากขึ้น

เสียงระเบิดดังสนั่นในร่างกายของเขา เส้นเลือดทะยานสู่เก้าร้อยแปดสิบห้าเส้น! ความเร็วในการเพิ่มเส้นเลือดทำให้ทุกคนมีสีหน้าเหลือเชื่อ

โดยเฉพาะพวกหนานเทียนและหานเฟยจื่อ นัยน์ตาฉายแววตื่นตกใจจนยากจะอำพราง

พวกเขาพลันเข้าใจแล้วว่าเหตุใดเมื่อหลายเดือนก่อนซูหมิงถึงไม่ทะลวงถึงชำระล้าง! เพราะเขายังไม่พอใจกับจำนวนเส้นเลือด เขา….อยากเพิ่มเส้นเลือดให้มากกว่านี้!

เส้นเลือดเก้าร้อยแปดสิบเส้นเรียกได้ว่ารวมโลหิตมหาสมบูรณ์ ทว่าในขั้นรวมโลหิตมหาสมบูรณ์ ทุกเส้นเลือดที่เพิ่มขึ้นจะเป็นการเพิ่มความแข็งแกร่งหลังจากไปถึงขั้นชำระล้างอย่างมาก และความต่างของระดับก็มากเช่นกัน!

ซูหมิงเดินหน้าต่อไปอย่างเงียบๆ เขาเหมือนกลับมาอยู่ในเมืองเขาหานครั้งแรก เห็นเหอเฟิง เห็นหานเฟยจื่อ เขาในตอนนั้นคงไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ เป็นเจ้านายของเหอเฟิง กระทั่งเคยประมือกับหานเฟยจื่อ

“ท่านปู่เห็นหรือไม่ ลาซูกำลังจะทะลวงขั้นชำระล้างแล้ว…กำลังจะวาดลายหมานของตัวเอง ลายหมานของข้าจะเป็นอะไรดี…” ซูหมิงกล่าวพึมพำ ขณะเดินเส้นเลือดในร่างกายเพิ่มมาอีกหนึ่งเส้น

เก้าร้อยแปดสิบหก!

เวลานี้ซูหมิงเดินผ่านโซ่ส่วนที่เก้าไปมากกว่าครึ่ง ห่างจากยอดเขาผู่เชียงตรงหน้าไม่ถึงร้อยจั้ง ทำให้ซูหมิงเห็นเงาคนบนยอดเขาอย่างชัดเจน

พวกจ้าวหมานผู่เชียงก็เห็นเสื้อคลุมดำของซูหมิงอย่างชัดเจนเช่นกัน

จ้าวหมานผู่เชียงก้มหน้าลงด้วยสีหน้าเคารพ จ้าวเผ่าข้างกายก็ก้มหน้าลงเช่นเดียวกัน ราวกับรอการมาถึงของซูหมิง

บนท้องฟ้ายามนี้มีแสงโลหิตส่องสะท้อน สายฟ้าผ่าลงมาเสียงดังสนั่น เทวรูปชำระล้างกำลังรวมตัวอย่างช้าๆ จากแค่เค้าโครงค่อยๆ แผ่ขยายจนสมบูรณ์

แรงกดดันที่หนาแน่นมากขึ้นปกคลุมฟ้าดิน!

ทันใดนั้น บนยอดเขาเหยียนฉือพลันมีแสงสีขาวเด่นชัดขยับวูบวาบ หากเป็นช่วงปกติในยามกลางวันคงไม่เป็นที่สังเกตมากนัก ทว่ายามนี้ฟ้าดินโดยรอบกลายเป็นสีแดงโลหิต ทำให้แสงสีขาวเด่นชัด

แสงดังกล่าวเป็นที่สังเกตของผู้คนจำนวนมาก กลับมีน้อยคนนักที่จะทราบถึงความเป็นมาของมัน

“อาคมเคลื่อนย้าย?” จ้าวหมานบูรพาสงบตะลึงงัน มองตาจ้าวเผ่าบูรพาสงบ ก็พบว่าต่างฝ่ายต่างเกิดความสงสัย

คนที่สงสัยยังมีเผ่าผู่เชียง แม้แต่เผ่าเหยียนฉือเองก็ยังฉงน หญิงชราจ้าวหมานเหยียนฉือพลันหมุนตัวกลับไปมองตำแหน่งของแสง ตรงนั้นเป็นใจกลางยอดเขาเหยียนฉือ บนพื้นมีภาพสัญลักษณ์ขนาดยักษ์อยู่

“จ้าวหมาน อะ…อาคมเคลื่อนย้ายนี้มีแค่สำนักเหมันต์สวรรค์เท่านั้นถึงจะใช้งานได้…..หรือว่า…” เหยียนหลวนมองหญิงชรา

หญิงชราเงียบไปชั่วครู่ ก่อนพยักหน้า

แทบจะเป็นช่วงที่แสงอาคมเคลื่อนย้ายเพิ่งปรากฏ กลับถูกแรงกดดันจากเทวรูปชำระล้างบนท้องฟ้าบดขยี้จนแหลกสลาย

ขณะเดียวกัน บนน่านฟ้าในเขาลึกแห่งหนึ่งห่างจากเมืองเขาหานไปไกลหมื่นลี้พลันเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น มีแสงสีขาวปรากฏกลางอากาศ ก่อขึ้นเป็นภาพสัญลักษณ์ก่อนระเบิดกระจุย เงาคนสามคนเดินออกมาด้วยสภาพย่ำแย่

“เมืองเขาหานเกิดอะไรขึ้น เหตุใดอาคมเคลื่อนย้ายถึงถูกรบกวน ทำให้พวกเราถูกส่งมาที่นี่!”

สามคนที่เดินออกมา คนนำหน้าสุดเป็นชายชราเสื้อขาว ดวงตาเป็นประกายแวววาวแฝงไว้ด้วยความน่าเกรงขาม ยามนี้ขมวดคิ้วมองไปทางเมืองเขาหาน

อีกสองคนเป็นบุรุษหนึ่งสตรีหนึ่ง ทั้งสองคนอายุราวสามสิบปี ลักษณะไม่ธรรมดา ขั้นพลังล้วนเป็นชำระล้าง!

ส่วนคนที่กล่าวคือบุรุษ