ตอนที่ 401 ปะทะตี้เทียน

ยามเผชิญหน้ากับคำพูดเรียบๆ ที่แฝงไว้ด้วยการใช้อำนาจบาตรใหญ่ สิ่งนี้ประดุจอำนาจสวรรค์ ตอนที่เอ่ยน้ำเสียงราวกับสรวงสวรรค์กำลังถาม บวกกับชุดคลุมและมงกุฎจักรพรรดิเฉพาะของตี้เทียน เขาในยามนี้จึงเหมือนกับเจ้าผู้ปกครองโลกไร้พรมแดนและกุมชะตาชีวิตของจักรวาล มองซูหมิงจากข้างบนด้วยความน่าเกรงขามอย่างยิ่ง น้ำเสียงไม่ดังมากนัก แต่กลับมีจิตแน่วแน่ที่ไม่มีผู้ใดกังขาหรือต่อต้าน ต้องปฏิบัติตามอย่างเดียวเท่านั้น

ราวกับว่าสิ่งมีชีวิตทุกสิ่งบนโลกใบนี้ เมื่อได้ยินคำพูดเขาแล้วต้องตัวสั่นและคุกเข่าลงกราบไหว้โดยไร้การควบคุม ในใจเกิดความยำเกรงหวาดกลัวอย่างสุดซึ้ง

“เหลวไหล!” เมื่อตี้เทียนกล่าวด้วยการวางอำนาจ ซูหมิงผมแดงตอบเพียงสองคำนี้! เส้นผมซูหมิงเป็นสีแดงเพลิง นัยน์ตาเป็นประกายสีแดงฉาน จ้องตี้เทียนพลางกล่าวเนิบช้า

“เจ้าซ่อมฟ้าดินได้แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า เรื่องซ่อมพวกนี้เป็นงานของพวกจับกัง มีอะไรให้น่าโอ้อวดอย่างนั้นรึ! เจ้าอาบน้ำให้ตะวันและจันทราแล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า หรือว่าการอาบนวดให้ตะวันและจันทราจะทำเจ้าสูงส่ง!

ทว่าในเมื่อเจ้ามีความสุขกับฐานะนั้น ข้าก็จะสนับสนุนเจ้าเต็มที่!” ซูหมิงผมแดงมองตี้เทียนที่กำลังเดินเข้ามาเรื่อยๆ ขณะกล่าวก็ยกมือขวาขึ้นทำสัญลักษณ์มือ นิ้วชี้กับนิ้วโป้งชนกันกลายเป็นรูปวงกลม ก่อนคว้าไปทางผืนปฐพี

ทันใดนั้น ผืนดินพลันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ยามนี้ตี้เทียนยกสองนิ้วมือขวาขึ้น ชี้ไปทางซูหมิงแบบส่งเดช ซูหมิงตัวสั่นสะท้านทันใด ราวกับว่าตรงหน้ามีบางสิ่งที่ไร้รูปกระแทกใส่ ผลักเขาให้กระเด็นถอยไปอย่างต่อเนื่องหลายร้อยจั้ง พรวดเดียวก็ถูกบีบออกจากเขตยอดเขาเชมัน

ซูหมิงตาลาย ยอดเขานั้นค่อยๆ หายไป กลายเป็นแม่น้ำยาวไหลเชี่ยวกรากแทน ทุกอย่างกลับมาเป็นแบบเดิมตอนเขาอยู่นอกยอดเขา

ซูหมิงมีสีหน้ามืดทะมึน ขณะกระเด็นถอยก็ทำสัญลักษณ์มือแล้วคว้าไปทางพื้นดินอีกครั้ง บนใบหน้ามีเส้นเลือดดำปูดขึ้น ก่อนเปล่งเสียงตะโกน

เวลาเดียวกัน ร่างเงาตี้เทียนเดินออกมาจากมวลอากาศตรงหน้าซูหมิง เห็นได้ชัดว่าเขาก็เดินออกจากเขตยอดเขาเชมันเช่นกัน สีหน้ายังคงสงบนิ่ง ไม่มีคลื่นอารมณ์แม้แต่น้อย เขามองซูหมิงแล้วยกมือขวาขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้มิใช่สองนิ้ว แต่เป็นสี่นิ้วฟันลง

ฉับพลันนั้น มวลอากาศตรงหน้าตี้เทียนเกิดเสียงดังแกรก มีรอยแยกยักษ์สี่แห่งปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ภายในเป็นสีดำทึบ มีความหนาวเยือกแผ่กระจายออกมา รอยแยกเหล่านี้เกิดขึ้นเพราะทนรับสี่นิ้วมือของตี้เทียนไม่ไหว พวกมันมีลักษณะเหมือนมังกรดำคดเคี้ยวสี่ตัว กำลังตรงเข้ามายังซูหมิงด้วยความเร็วน่าทึ่ง

ทันทีที่รอยแยกห่างจากซูหมิงไม่ถึงสิบจั้ง ซูหมิงพลันเงยหน้าขึ้น พร้อมกับยกมือที่คว้าไปทางผืนดินขึ้น

“ดึงปฐพี!” นัยน์ตาซูหมิงฉายแววประหลาด ตอนที่ยกสองมือขึ้น แผ่นดินด้านล่างสั่นไหวอย่างรุนแรง รอยร้าวปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้แม่น้ำยาวคล้ายจะถล่มทลายลง สายน้ำหลั่งทะลักเข้าไปในรอยร้าวจำนวนมาก นี่ยังไม่เท่าไร ที่สำคัญที่สุดคือยามแผ่นดินกำลังสั่นสะเทือน กลับมีความรู้สึกซ้อนทับกันเกิดขึ้นบนนั้น

การซ้อนทับนี้ราวจิตวิญญาณของปฐพีหลุดออกจากร่างและลอยขึ้น มองแวบเดียว ผืนดินในระยะหมื่นลี้ล้วนเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ทั้งสิ้น

ทันทีที่ซูหมิงยกสองมือขึ้นและเกิดเงาซ้อนทับดังกล่าว ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำยาวหรือที่ราบก็พากันลอยขึ้นมาปรากฏอยู่ตรงหน้าซูหมิง รวมเป็นแผ่นดินผืนใหญ่ แผ่นดินนี้ตั้งขึ้นปานโล่ยักษ์ ขวางรอยแยกทั้งสี่เอาไว้!

แม้เป็นภาพมายา ทว่าหากมองไกลๆ แผ่นดินที่ตั้งตรงนี้ก็ยังดูน่าทึ่ง!

ส่วนพื้นดินด้านล่างเสียจิตวิญญาณไป แม่น้ำจึงเหือดแห้ง ผิวดินเกิดรอยร้าวจำนวนมาก เหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ราวกับว่าเพียงเหยียบลงหนึ่งก้าวก็ทำให้มันถล่มลงไปได้

ผืนหญ้าสีเขียวบนที่ราบเหี่ยวเฉาและตายลง ทั้งพื้นดินกลายเป็นแดนรกร้าง

แทบจะทันทีที่โล่ป้องกันจากจิตวิญญาณปฐพีขวางตรงหน้าซูหมิง ก็มีเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว รอยแยกทั้งสี่ปะทะกับจิตวิญญาณปฐพี กลายเป็นเสียงกังวานไม่สิ้นสุด แผ่กระจายไปรอบทิศ

รอยแยกทั้งสี่ดูเหมือนธรรมดา ทว่าความจริงแล้วแฝงไว้ด้วยพลังน่าสะพรึงยิ่ง หลังจากปะทะกับแผ่นดินจิตวิญญาณปฐพี แม้จะหายไปสามรอยแยก รอยแยกสุดท้ายกลับประทับตราอยู่บนจิตวิญญาณปฐพี ทำให้แผ่นดินมายานี้ถอยไปอย่างต่อเนื่อง และยังผลักให้ซูหมิงถอยหลังไปหลายก้าว

แต่ซูหมิงผมแดงกลับไม่มีสีหน้าตกใจ เพียงยิ้มเย็นชาแล้วกล่าวขึ้นปานเสียงฟ้าผ่า

“บดขยี้นภา!” แผ่นดินมายาจากจิตวิญญาณปฐพีตรงหน้าซูหมิงพลันถอยเร็วขึ้น หลังจากผลักซูหมิงถอยไปหลายพันจั้งแล้ว ก็มีเสียงดังสนั่นฟ้ามาจากด้านหลังของเขา

ตอนที่เสียงดังขึ้น ราวกับซูหมิงถูกแผ่นดินมายาผลักไปชนกับมวลอากาศ เหมือนมวลอากาศนี้มิใช่ไร้พรมแดน แต่มีม่านกั้นเอาไว้ ครั้นชนแล้วท้องฟ้าก็เกิดหลุมมิติยักษ์ขึ้น!

เมื่อหลุมมิติปรากฏ จิตวิญญาณปฐพีก็ลอยเข้าไปข้างใน ภายใต้การฉีกและทำลาย มิติยักษ์บนท้องฟ้าขยายใหญ่ขึ้นจนมีขนาดเกือบหนึ่งพันจั้ง หากมองไกลๆ จะเหมือนท้องฟ้ารั่ว มีไอหนาวมหาศาลระบายมาจากข้างในและแผ่กระจายลงสู่ผืนดิน

ทั้งยังมีพลังในการสูบที่ไร้ขีดจำกัดขยายมาจากข้างใน เศษดินมากมายบนพื้นหมุนวนขึ้น ถูกหลุมมิติยักษ์กลืนเข้าไป กระทั่งภูเขาเชมันที่ซ่อนอยู่บนพื้นและมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ยามนี้บริเวณที่ซ่อนบิดเบี้ยว เห็นได้ชัดว่าภายใต้แรงดึงดูดนี้ มันทำได้เพียงฝืนต่อต้านเท่านั้น

“ด้วยขั้นพลังข้าในตอนนี้ คงยังไม่ถึงขั้นทำลายท้องฟ้าจนแหลกลาญ ทว่าหากยืมพลังฟ้าดินมา และให้จิตวิญญาณปฐพีจู่โจมจิตวิญญาณนภาก็ยังพอทำแบบนี้ได้อยู่ ในเมื่อเจ้าอยากซ่อมฟ้า เช่นนั้นก็ทำเสีย!

เจ้าทิ้งร่างเงาให้อยู่ในโลกนิรนามนี้ ดูท่าที่นี่คงจะสำคัญกับเจ้ายิ่งนัก ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าอยากรู้ว่าเจ้าจะสร้างฟ้าคืนหรือไม่!” ซูหมิงผมแดงวูบไหวตัว พลันมาปรากฏอยู่อีกทางหนึ่ง สองมือคว้าไปทางแผ่นดิน ขณะผืนดินสั่นสะเทือนก็มีจิตวิญญาณปฐพีลอยขึ้นมาเป็นแผ่นดินมายาอีกครั้ง ซูหมิงถอยหลัง อาศัยแรงจากมันกระแทกใส่อากาศ ทำให้บริเวณนั้นเกิดเสียงฉีกขาด ปรากฏเป็นหลุมมิติยักษ์ขนาดหนึ่งพันจั้ง!

ชั่วเวลาที่แรงดูดรุนแรงขึ้น บริเวณที่ซ่อนภูเขาเชมันบิดเบี้ยวก่อนพังถล่มลง ยอดเขาที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าปรากฏขึ้นบนแผ่นดินอย่างที่พบเห็นได้ยาก!

โดยเฉพาะภายใต้แรงดูดนี้ ยอดเขาสั่นสะเทือน ราวกับจะถูกสูบผืนปฐพีขึ้นมาและถูกดูดเข้าไปในหลุมมิติยักษ์

ตี้เทียนมีสีหน้าไร้อารมณ์ เขายืนอยู่กลางอากาศแล้วยกมือขวาขึ้น ทำสัญลักษณ์มือห้านิ้วก่อนกำหมัด ทันใดนั้น เสื้อผ้าทั้งตัวซูหมิงพัดกระพือ สายลมคลั่งพัดเส้นผมแดงเพลิง ก่อนพลันสังเกตเห็นว่าพลังฟ้าดินโดยรอบลอยเข้ามาจากไกลๆ ด้วยความเร็วน่าทึ่ง นี่ไม่ใช่เพราะถูกหลุมมิติดูด แต่เป็นเพราะหมัดของตี้เทียน

ความกว้างใหญ่ของขอบเขตพลังฟ้าดิน ทำให้ซูหมิงหรี่ม่านตาลง

‘เพียงแค่ร่างเงากลับมีพลังถึงขนาดนี้….บัดซบ ผ่านไปกี่ปีแล้วกันแน่ ในความรู้สึกข้าตี้เทียนยังไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนี้! ผ่านไป…กี่ปีกันแน่…” นัยน์ตาซูหมิงเลื่อนลอย ทว่าก็กลับมาในชั่วพริบตา ความชั่วร้ายวาบผ่าน

‘ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม หากแม้แต่ร่างเงายังสังหารไม่ได้ คงไม่ต้องพูดถึงร่างจริง!’ ซูหมิงยกมือขวาคว้าอากาศอย่างรวดเร็ว ในมือพลันปรากฏลูกตาเปื้อนโลหิตหนึ่งดวง

สิ่งนี้คือลูกตาวิชาซ่อนดวงตาสำเร็จโทษของชายชราสำนักซ่อนมังกรที่เขาเพิ่งได้มา!

ตี้เทียนกำหมัดสูบพลังฟ้าดินเข้ามาจำนวนมาก ก่อนจะคลายมือออก แล้วกดไปทางหลุมมิติยักษ์อันแรก พลังฟ้าดินรวมตัวกันเข้ามา หลั่งทะลักเข้าไปในหลุมมิติยักษ์เหมือนจะอุดมิตินั้นไว้ ทันใดนั้นเอง ซูหมิงอาศัยจังหวะนี้สะบัดลูกตาในมือออกไป สองมือทำสัญลักษณ์อย่างรวดเร็ว แล้วประทับตราหลากชนิดเข้าไปในลูกตานั้นอย่างต่อเนื่อง จิตสัมผัสเขาน่าเกรงขามยิ่งนัก การเปลี่ยนแปลงของตราประทับมากกว่าของชายชราสำนักซ่อนมังกรหลายเท่า

ภูเขาเผ่าเชมันที่เผยตัวบนพื้นดิน ยามนี้สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เศษดินจำนวนมากถูกสูบขึ้นฟ้า กระทั่งภูเขาส่วนล่างยังสั่นไหว เหมือนลอยขึ้นจากพื้นหลายชุ่นแล้ว

หลังจากตี้เทียนกดฝ่ามือลงและเพิ่มพลังฟ้าดินเข้าไปในหลุมมิติยักษ์อย่างต่อเนื่อง หลุมมิติแรกก็ผสานตัวกันอย่างรวดเร็ว ระหว่างที่ซูหมิงประทับตราหลากชนิดลงในลูกตา หลุมมิติแรกถูกเติมจนเต็มและหายไปพอดี ไม่มีร่องรอยแม้แต่น้อย ดูปกติดังเดิม

จากนั้นตี้เทียนผู้มีใบหน้าไร้อารมณ์ก็ทำสัญลักษณ์มือเหมือนเดิม แล้วชี้ไปยังหลุมมิติที่สอง เมื่อเติมพลังฟ้าดินเข้าไปเสร็จ เขาก็หันหน้ามองซูหมิงก่อนก้าวเดินเข้ามา

เงาร่างเขาพลันหายวับไป ชั่วขณะที่ปรากฏตัวอีกครั้ง นัยน์ตาซูหมิงขยับประกาย ถอยหลังพร้อมกับลูกตาอย่างไม่ลังเล

ขณะเดียวกันกับที่ถอยไปหนึ่งพันจั้ง จุดที่เขาอยู่ก่อนหน้านี้มีเสียงมวลอากาศระเบิดดังสนั่น ปรากฏรอยร้าวจำนวนมากปานถูกหมัดไร้รูปต่อยเข้าใส่

รอยร้าวนั้นปรากฏขึ้นแล้วก็ค่อยๆ หายไป เงาร่างตี้เทียนเดินออกมาจากตรงนั้น ตรงมาทางซูหมิงทีละก้าว

ทว่าครั้งนี้ยามตี้เทียนเดินมา ซูหมิงที่อยู่ห่างไปหนึ่งพันจั้งพลันเงยหน้าขึ้น นัยน์ตามีจิตสังหาร ยกสองมือขึ้นผลักไปข้างหน้า ส่งลูกตานั้นไปทางตี้เทียน

“สำเร็จโทษ ซ่อนดวงตา!”