บทที่ 999 : เจ้ามันงี่เง่าสิ้นดี! (ต้น)
เด็กผู้หญิงผิวขาวงั้นหรือ?
บนท้องฟ้าที่ว่างเปล่า สายตาของผู้นำสูงสุดแห่งจักรวาลดวงดาวจ้องมองเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวราวหิมะพลางขมวดคิ้ว “นางเป็นใคร?”
ถังเหยี่ยนเผยร่องรอยเคลือบแคลงในแววตาเช่นกัน
นางเป็นใครกัน?
ถัดลงไป ขณะเดียวกันสุนัขอสูรและแม่นางเยว่พากันมองดูเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวเช่นกัน
ร่างเล็กๆ ของเด็กสาวตัวจ้อยเป็นเพียงเงาเลือนราง แสดงว่านี่ไม่ใช่ร่างที่แท้จริง!
ในขณะที่ทุกสายตาต่างมองดูอยู่นั้น เด็กตัวน้อยยกมือขยี้ตาท่าทางงัวเงียประดุจเพิ่งตื่นจากหลับใหล พลันเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าจังหวะนั้นทัณฑ์สายฟ้าสามแถบฟาดตรงลงมาเหนือศีรษะของนางพอดี!
พลังงานแห่งทัณฑ์สายฟ้า ทำให้แผ่นฟ้ากลายเป็นภาพรางเลือนทั่วไป!
ทันทีที่สายตาปะทะเข้ากับทัณฑ์สายฟ้าสามแถบ เด็กสาวตัวจ้อยกะพริบตาถี่ พลันต่อมาร่างเล็กๆ มีอาการสั่นเทาก่อนจะหมุนตัวกลับหลังหันและวิ่งแจ้นไป!
วิ่งแจ้น?
ทุกคนในที่นั้นตกตะลึง!
นางวิ่งหนีไปดื้อๆ หรือ?
สุนัขอสูรและแม่นางเยว่นิ่งงันอยู่กับที่
บนท้องฟ้าว่างเปล่า ทั้งผู้นำสูงสุดแห่งจักรวาลดวงดาวและถังเหยี่ยนก็พลอยตะลึงงันไปเล็กน้อย เด็กนั่นวิ่งไปดื้อๆ?
ไกลออกไป เด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวที่กำลังหนีหายพลันหยุดกึกลงกับที่ ขณะกะพริบตาถี่ยิบ นางจะวิ่งหนีทำไม?
ทำไม?
เด็กสาวตัวจ้อยก้มลงมองดูกรงเล็บของตน ทันใดนั้นท่ามกลางสายตาของคนที่พบเห็น เด็กสาวเหวี่ยงถังหูลู่ในมือใส่ทัณฑ์สายฟ้าสามแถบที่ปรากฏอยู่บนท้องฟ้า
ถังหูลู่เส้นนั้นก่อตัวขึ้นจากพลังชี่ที่พิเศษไม่เหมือนใครทะยานวาบผ่านออกจากบริเวณ
ครู่ต่อมา……
ตูม!
ภาพที่ปรากฏแก่สายตาของทุกคน ทัณฑ์สายฟ้าสามแถบหายวับไปโดยปราศจากร่องรอย ประหนึ่งไม่เคยปรากฏมาก่อน!
บริเวณโดยรอบเงียบกริบ
ในอากาศเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวยิ้มกว้าง พร้อมกับตวัดกรงเล็บไปยังแผ่นท้องฟ้าที่พร่าเลือน แสดงอากัปกิริยาราวกับกำลังทักทายเพื่อนเล่น
นางไม่ได้ต่อสู้ในยามปกติ ทว่าเด็กสาวอีกคนทำอยู่บ่อยครั้ง……
ตอนนี้เอง บนท้องฟ้าปรากฏทัณฑ์สายฟ้าฟาดลงมาอีกหน!
เป็นสายฟ้าถึงสี่แถบ!
ยิ่งไปกว่านั้น สายฟ้านี้ประจุด้วยกฎแห่งเต๋าสี่กฎด้วยกัน!
เมื่อทัณฑ์สายฟ้าสี่แถบปรากฏขึ้นมา ทำให้บรรยากาศรอบข้างกลับกลายเป็นพร่าเลือนไปหมดอย่างสิ้นเชิง!
ด้วยไม่อาจทนทานต่อพลังแห่งทัณฑ์สายฟ้าสี่แถบ!
ขณะกำลังเพ่งมองไปที่ทัณฑ์สายฟ้าสี่แถบ เด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวกะพริบตาปริบ จู่โจมอีกแล้วสินะ? ไม่ได้จะมาเล่นกับนางงั้นหรือ?”
ฉับพลันนั้นเด็กสาวตัวจ้อยโมโหฉุนเฉียว จากนั้นเผยกรงเล็บเล็กๆ ออกไป พร้อมกันนั้นบนกรงเล็บปรากฏถังหูลู่อีกเส้นวางอยู่ นางทำท่าเหมือนจะเหวี่ยงขนมในอุ้งมือ ทว่าสายตาเหลือบเห็นอะไรบางอย่างจึงชะงักพลางกะพริบตาถี่ ก่อนจะค่อยๆ แลบลิ้นเล็กๆ ออกมาเลียแผล็บไปที่ขนมในมือ พอรับรู้รสหวานจัดดังนั้นจึงเลียอีกหน!
อร่อยอะไรเช่นนี้!
เด็กสาวตัวจ้อยชื่นชอบของชิ้นนี้เป็นอย่างยิ่ง นางยิ้มแป้นจนนัยน์ตายิบหยี
เด็กสาวทำท่าว่าจะลืมความโมโหเมื่อครู่เสียแล้ว
บริเวณโดยรอบ ทุกคนมองไปที่เด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวที่กำลังเพลินกับการเลียขนมถังหูลู่อยู่อย่างนั้น
ต่อหน้าทัณฑ์สายฟ้าแห่งกฎเต๋าสวรรค์ นางค่อยๆ กินขนมถังหูลู่อย่างละเลียดทีละนิด……
เยว่ที่ยืนดูอยู่เบื้องล่างเห็นเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวกินถังหูลู่แล้ว นางถึงกับอดออกปากถามสุนัขอสูรไม่ได้ “อร่อยมากขนาดนั้นเชียวหรือ?”
อสูรสุนัขเหลือบมอง ทว่าไม่ได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใด
ทันใดนั้นทัณฑ์สายฟ้าสี่แถบฟาดลงมาตรงๆ ทว่าเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวไม่หลบหลีกแต่อย่างใด และคงปล่อยให้ทัณฑ์สายฟ้าฟาดใส่ตัวเองอย่างนั้น
เมื่อทัณฑ์สายฟ้าสี่แถบฟาดถึงตัวเด็กสาว ทำให้ทุกคนถึงสะดุ้งเฮือกตัวแข็งทื่อ
เด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวยังเฉยอยู่ ทว่าทัณฑ์สายฟ้าสี่แถบกลับหายวับไปกับตา!
ถูกดูดซับไปแล้ว?
ในท้องฟ้าว่างเปล่า สีหน้าของผู้นำสูงสุดแห่งจักรวาลดวงดาวแสดงความสิ้นหวังอย่างยิ่ง
ถังเหยี่ยนเองก็เช่นกัน!
เด็กนั่นดึงเอาทัณฑ์สายฟ้าสี่แถบไปแล้วงั้นหรือ?
เป็นไปได้อย่างไร?
บนท้องฟ้า เด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวมีอาการสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ครั้นต่อมานางทำท่าปลดปล่อยลมหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง พร้อมกับมีสายฟ้าส่วนหนึ่งพุ่งออกมาทางปาก……
ขณะที่ท่ามกลางท้องฟ้ากว้างโล่ง ใบหน้าประหลาดมองลงไปที่เด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวที่อยู่เบื้องล่าง โดยในตอนนี้มิได้มีความเคลื่อนไหวแต่อย่างใด
บรรยากาศโดยรอบกลายเป็นอึดอัดซับซ้อนขึ้นมาทีเดียว
ตอนนั้นเด็กสาวแหงนหน้ามองขึ้นไปยังใบหน้าบนท้องฟ้า ฉับพลันต่อมานางห่อปากทำท่าดูด……จนทำให้ใบหน้าประหลาดเกิดการสั่นอย่างแรงกระทั่งกลายเป็นพร่าเลือน!
ใบหน้านั่นแสดงสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ก่อนจะถอยกรูดรวดเร็วจนกระทั่งหายกลับเข้าสู่จักรวาลดาราในที่สุด!
ในจักรวาลดารา ใบหน้านั่นมองไปยังเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวที่เบื้องล่างด้วยแววตาหวาดกลัวสุดขีด ด้วยตอนนี้นางได้ดูดเอาแหล่งวัตถุพื้นฐานพลังชี่ไปแล้วกว่าหนึ่งในสาม!
หนึ่งในสาม!
นั่นหมายความว่าอะไร?
มันไม่อาจแตะต้องเด็กสาวตัวจ้อยได้!
ใบหน้านั้นหันกลับและหายไปทันทีโดยปราศจากความลังเล!
ในท้องฟ้าที่ว่างเปล่า หลังจากที่ได้เห็นกับตาว่าใบหน้าหลีกเร้นไปไกล ผู้นำสูงสุดแห่งจักรวาลดวงดาวและถังเหยี่ยนต่างหันไปสบตากันจากฟากฝั่งตรงกันข้าม แววตาของทั้งคู่แสดงความประหลาดใจระคนตกตะลึง!
เวลานี้พวกเขาทั้งสองรู้สึกสับสนงงงันยิ่ง!
แม้ว่าใบหน้านั้นจะไม่ใช่ร่างที่แท้จริงของกฎเต๋าแห่งสวรรค์ ทว่าคงเป็นร่างอวตารอย่างแน่นอน ถึงกระนั้นเด็กสาวตัวจ้อยทำให้ฝ่ายตรงข้ามหวาดกลัวจนถึงกับหนีไปเลยงั้นหรือ? นางเป็นสัตว์อสูรชนิดใด?”
บนท้องฟ้าเด็กสาวกะพริบตาปริบ มันหนีไปแล้ว? ความจริงอยากดูดพลังของแหล่งวัตถุพื้นฐานพลังชี่อีกสักหน่อย……
ทันใดนั้นดูเหมือนเจ้าตัวจะนึกขึ้นได้จึงหันกลับ ก่อนจะเหินลงมาตรงไปที่อาหลิงน้อย จากนั้นทั้งสองคนต่างฝ่ายต่างหยุดนิ่งมองกันและกัน
ตอนนั้นเด็กสาวผิวขาวยื่นขนมถังหูลู่ที่ถือให้กับอาหลิงน้อย อีกฝ่ายจึงรับมาและชี้มือไปยังร่างของเยี่ยฉวนที่นอนแน่นิ่งกำลังจะตายอยู่บนพื้น
พลันสายตาของเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวมองตามไปที่เยี่ยฉวน จากนั้นมองเลยไปเห็นกระบี่เทพสังหารที่ชายหนุ่มกำไว้ในอุ้งมือ!
ทันทีที่สายตาเหลือบเห็นกระบี่นางพุ่งเข้าหาทันทีอย่างเดือดดาล ท่ามกลางสายตาของเยว่และสุนัขอสูร เด็กสาวผิวขาวเหินเข้ามาจนประชิดร่างของเยี่ยฉวนก่อนจะใช้กรงเล็บตวัดเปรี้ยงไปที่กระบี่ พลันกระบี่ถึงกับสั่นสะท้านพร้อมกับเสียงร้องแหบพร่าเปล่งออกมาอย่างเจ็บปวด
เหตุการณ์ที่ดำเนินต่อไปจากนี้เด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวไล่ทุบกระบี่เล่มนั้นนานกว่าหนึ่งถ้วยชาเห็นจะได้……กระบี่ผู้ที่แสนจะทระนงไม่กล้าตอบโต้แม้สักครั้ง ทำได้เพียงปลดปล่อยเสียงร้องแห่งกระบี่ออกมาประหนึ่งกำลังวิงวอนขอความเมตตา!
เยว่กับสุนัขอสูรมองหน้ากัน ทั้งคู่ไม่รู้ว่าเหตุใดเด็กสาวตัวจ้อยผิวขาวถึงไล่ทุบตีกระบี่ อีกทั้งไม่กล้าเอ่ยถามด้วยว่าทำไม!
