№ 203 อาบน้ำด้วยกันกลางค่ำคืน!

เฟิ่งจิ่วที่กลับถึงห้องนอนลงบนเตียง คิดไปคิดมา ก็รู้สึกว่าต้องหนีแล้ว

นายท่านเหยียนผู้นั้นไม่ค่อยปกตินิดหน่อย หน้าเธอก็ใกล้จะหาย ดังนั้นต้องหาเวลาหนีออกไปดีกว่า ขืนอยู่ต่อไป ไม่รู้จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น

วันต่อมา เธอนำยาที่ปรุงเรียบร้อยมาให้หลินเหล่า ก่อนจะหยิบยาทิพย์จิตวิญญาณจากในหอโอสถมาอีกไม่น้อย ขณะกำลังเดินออกไป เห็นหลินเหล่าถือกล่องใบใหญ่เข้ามา ดังนั้น จึงถามว่า “หลินเหล่า ในมือท่านคืออะไรรึขอรับ?”

“เหอะๆ นี่เป็นโสมพันปี สมบัติล้ำค่าหายากในร้อยปี เจ้าลองดูสิ เป็นสินค้าชั้นดีเลยนะ!”

เขาเปิดกล่อง นัยน์ตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “โสมพันปีนี้ เพียงชิ้นเล็กๆ ก็สามารถคืนชีวิตคนที่กลิ่นอายพลังค่อนข้างอ่อนแอ ในหลายครั้งหลายครา ยังเป็นยาทิพย์ที่ช่วยชีวิตคนได้ด้วย”

“ชิ้นใหญ่มากเลย! รากครบสมบูรณ์ ผิวพื้นเนียนชัด เป็นสมบัติที่พบได้ยากจริงๆ ขอรับ” สองตาเธอเปล่งประกาย ยื่นมืออยากจะแตะสักหน่อย หลินเหล่าก็ปิดเก็บมันไปเสียแล้ว

เขามองเฟิ่งจิ่วอย่างระแวดระวัง นำกล่องมากอดไว้ในอ้อมอก กล่าวว่า “นี่เป็นสมบัติล้ำค่าในหมู่สมบัติทั้งปวง เจ้าสนใจมันให้น้อยๆ หน่อยเถอะ ของเช่นนี้ ต้องเก็บไว้ใช้ยามต้องช่วยชีวิตคน”

“รู้แล้วขอรับๆ ข้าแค่ลองดู” เธอยิ้มหน้าเหยเก ในใจกลับกำลังคิด รอถึงเวลาไป จะขโมยโสมพันปีชิ้นนี้ออกไปด้วยแน่นอน

ทั้งวันนี้ เฟิ่งจิ่วคอยหลบนายท่านเหยียนอยู่นิดหน่อย พยายามไม่พบหน้า จนกระทั่งกลางคืนที่ท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง เธอคำนวณเวลาถึงจะเดินไปยังบ่อน้ำพุร้อนหลังเขา คืนนี้กะจะแช่น้ำพุร้อน รอเวลาที่นายท่านเหยียนออกไปข้างนอกหรือไม่อยู่หลายวันนี้ ค่อยออกไปเงียบๆ

หลังจากถอดเสื้อผ้า บนตัวนุ่งผ้าบางไว้ผืนหนึ่ง ถึงจะเดินลงบ่อน้ำพุร้อนด้วยความระมัดระวัง บ่อน้ำพุร้อนหลังเขานี้ค่อนข้างลึก เธอทำได้เพียงเดินไปตามขอบข้าง แล้วนั่งลงแช่น้ำตรงริมบ่อ

เอนพิงขอบพลางถอนหายใจเบาๆ “สบายตัวจริงๆ!” เพราะค่ำคืนค่อยๆ มืดลง ท้องฟ้าจึงเต็มไปด้วยดวงดาว งดงามอย่างยิ่ง

“อยากแช่น้ำร้อน ทำไมถึงมาเองโดยไม่บอกข้าเล่า?”

เสียงที่ดังมาอย่างกะทันหัน ทำให้เธอตกใจเสียจนแทบจะกระโดดขึ้นมา แต่พอคิดว่าบนตัวมีแค่ผ้าบางผืนเดียว ก็รีบมุดลงน้ำไปทันที แววตามีความโกรธเคืองมองยังคนที่เดินออกมาจากมุมมืด

“ท่านมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

นายท่านเหยียนที่เอามือไพล่หลังเดินออกมาบนใบหน้าไม่สวมหน้ากาก เผยให้เห็นรูปโฉมหล่อเหลาราวเทพบุตร แต่ว่า เวลานี้ดวงตาอันลึกล้ำคู่นั้นกลับมองตรงมาบนร่างคนที่อยู่ในน้ำ เมื่อเห็นสองไหล่กลมมน ก็ไม่คิดจะหันหนี กลับชื่นชมมันอย่างใจกว้าง

พูดถึงแล้ว นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาเห็นนางอยู่ในน้ำ ครั้งก่อนในใจไม่มีความคิดอื่นใด จึงไม่ได้ใส่ใจ และไม่สังเกตนัก

แต่พอมองตอนนี้ กลับรู้สึกว่าสาวน้อยอยู่ในน้ำกลางค่ำคืนช่างงดงามดั่งภาพวาด แม้ว่า บนใบหน้าจะพอกยาไว้ ก็ยังคงไม่ส่งผลต่อความเจริญตาสบายใจในดวงตาเขา

เขาเอามือไพล่หลัง ยืนอยู่ริมบ่อน้ำพุร้อน มองสาวน้อยที่ขดตัวกลมอยู่ในน้ำ ใบหน้างดงามแข็งแกร่งจึงผุดรอยยิ้มที่เหมือนจะไม่มีอะไร “ที่นี่เป็นที่ของข้า จะโผล่มาที่นี่ ก็ไม่มีอะไรน่าแปลกกระมัง?”

ระหว่างพูดก็ถอดรองเท้าออก ปลดเข็มขัดหยกตรงเอว ถอดเสื้อนอกออก ตามด้วยชุดซับใน เผยให้เห็นร่างครึ่งบนที่กำยำทรงเสน่ห์

เห็นชายหนุ่มยื่นมือไปที่กางเกง คิดจะถอดมันออก เธอก็ร้อนรนเสียจนพูดติดอ่างขึ้นมา

“ทะ ทะ ท่านจะทำอะไรน่ะ?”………………………………