№ 225 ไล่ตามตลอดทาง!

เฟิ่งจิ่วหลบไปข้างๆ ม้าตัวนั้นก็ปลีกมาด้านข้าง ยื่นหน้ายื่นคอเข้าไปใกล้ ลิ้นแลบออกอยากจะเลียหน้าเธออยู่ร่ำไป ชายหนุ่มข้างกันมองเสียจนนิ่งอึ้งไป ก่อนจะเร่งรีบคุมเชือกม้าพลางตะโกน

“เหล่าไป๋ เขาเป็นผู้ชายนะ!”

จากนั้น ค่อยเอ่ยกับเฟิ่งจิ่วด้วยความเสียใจ “เหล่าไป๋หื่นกามไปบ้าง เดาว่าคงเห็นคุณชายรูปโฉมงดงาม จึงเข้าใจผิดว่าท่านเป็นผู้หญิง”

เฟิ่งจิ่วกระตุกมุมปาก มองม้าอ้วนตัวนั้นที่ยังดิ้นรนจะพุ่งเข้ามา ถามว่า “นี่เป็นม้าอะไรรึ? ไยจึงมีเขาด้วยเล่า?”

“เหล่าไป๋เป็นสัตว์วิญญาณที่กลายพันธุ์ เพราะมันรูปร่างเป็นม้า และมีเขาเช่นมังกร ด้วยเหตุนี้ จึงเรียกมันว่าม้ามังกร ความเร็วในการวิ่งของม้าพลังวิญญาณตัวอื่นจะเร็วยิ่งนัก แต่เหล่าไป๋กินเยอะซ้ำยังเกียจคร้าน ถึงเลี้ยงมาเสียจนอ้วนท้วมเพียงนี้”

ชายหนุ่มถึงกับมองม้ามังกรตัวนั้นแวบหนึ่งอย่างช่วยไม่ได้นัก บอกว่า “เดิมทีข้าไม่คิดจะพามันออกมา แต่คนในบ้านข้าบอกจะเชือดมันทำเป็นอาหาร ในใจทนไม่ไหวจึงพามันออกมา นึกไม่ถึงเดินมาครึ่งทางก็เริ่มวุ่นวายเสียแล้ว”

“ฮี้! ฮี้ๆ!”

ม้ามังกรนามเหล่าไป๋ร้องฮี้ หางสะบัดไปมา ยังคิดพุ่งไปหาเฟิ่งจิ่ว

เธอเห็นแล้วแปลกใหม่อย่างมาก เอ่ยว่า “ม้ามังกรตัวนี้ดูจะมีพลังวิญญาณมากนะ” ระหว่างพูด ก็ยื่นมือออกไปลูบๆ หัวมัน เห็นม้าตัวนั้นร้องฮี้พลางนอนลงบนพื้น สี่ขาถีบกีบม้าขึ้นฟ้าด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ

เห็นเช่นนี้ มุมปากเฟิ่งจิ่วก็กระตุกน้อยๆ อย่างกลั้นไม่อยู่ แอบคิดว่า ‘เป็นม้าบ้ากามอย่างที่คิดเลย!’

“ข้าชื่อ ไป๋เสี่ยว ท่านล่ะ?”

เฟิ่งจิ่วมองเขาแวบหนึ่ง กล่าวว่า

“พบกันโดยบังเอิญไม่มีเหตุอันใด ไยต้องถามชื่อแซ่ด้วยเล่า?”

พูดจบ หลังประสานมือคารวะ สาวก้าวเดินหน้าต่อไป ที่เธอใช้คือฝีเท้าตามเมฆ ด้วยเหตุนี้ ความเร็วในการเดินทางจึงไวมาก แค่ออกท่าชั่วพริบตา ก็ออกไปไกลห้าสิบเมตรแล้ว

“ฮี้!”

เหล่าไป๋ที่ล้มอยู่บนพื้นเห็นเฟิ่งจิ่วเดินไป ร้องฮี้ผุดลุกขึ้นมาจากพื้น กระทืบกีบม้าไล่ตามเธอไป

“อ๊ะ! เหล่าไป๋รอเดี๋ยวสิ ข้ายังไม่ได้ขึ้นม้าเลย!” ไป๋เสี่ยวอุทาน ถูกลากวิ่งไปทั้งที่จูงเชือกม้าอยู่

เฟิ่งจิ่วที่ได้ยินการเคลื่อนไหวด้านหลังหันกลับไปชำเลืองมอง เส้นเลือดสีดำตรงขมับก็นูนขึ้น เร่งความเร็วพุ่งไปทันที

แต่ว่า ที่ทำให้คาดไม่ถึง คือเหล่าไป๋ตัวนั้นดูอ้วนราวกับหมู แต่พอวิ่งขึ้นมากลับไม่ออมแรงเลยสักนิด ไม่นึกเลยว่าจะไล่ตามมาตลอดทางโดยที่เธอไม่อาจสลัดทิ้งได้

ดวงตาเห็นว่าจะถึงหมู่บ้านข้างหน้าแล้ว จึงค่อยๆ ชะลอความเร็วลงถอนหายใจเบาๆ หันกลับไปเหลือบมอง ก็หยุดลงอย่างง่ายดาย

“ฮู่! ข้าจะบ้าตาย!”

ไป๋เสี่ยวโดดลงมาจากหลังม้า ตัวลงนั่งหอบหายใจอยู่บนพื้น เมื่อเห็นเหล่าไป๋หมอบลงตรงหนุ่มน้อยชุดแดงอย่างเอาอกเอาใจ ทำได้เพียงถลึงตามองตรงๆ

เฟิ่งจิ่วตอนนี้ก็ถลึงดวงตาจ้องมองม้าบ้ากามตรงหน้าที่มองเธอน้ำลายสอ จะพูดยังไงดีล่ะ!

ม้ามังกรตัวนี้ไม่แข็งแรง กลับอ้วนท้วมไปทั้งตัว ช่างดูไม่งามเอาเสียเลยจริงๆ ถึงแม้ความเร็วในการวิ่งจะไม่ช้า แต่ เธอไม่อยากให้ม้าตัวอ้วนเช่นนี้มาคอยติดตามหรอกนะ

“เฮ้ ดูแลม้าเจ้าให้ดีๆ หน่อย อย่าให้มาตามข้าอีก”

เธอพูดพลางมองไปทางชายหนุ่มบนพื้น สิ้นสุดน้ำเสียง เงาร่างสีแดงแวบไปเข้าประตูหมู่บ้านด้านหน้าอย่างรวดเร็ว เวลาเพียงแวบเดียว ก็หายลับไปท่ามกลางฝูงชน

เหล่าไป๋นิ่งงันสักพัก ร้องฮี้ลุกยืนขึ้นกระทืบกีบม้าไล่ตามไปต่ออย่างว่องไว

ไป๋เสี่ยวทำได้เพียงกัดฟัน ถลึงดวงตาตะโกนอย่างโกรธเคือง

“เหล่าไป๋! ข้าจะเฉือนเจ้าเป็นพันครั้ง! หากวิ่งไปอีกข้าจะไม่เอาเจ้าแล้วจริงๆ นะ!”

สิ้นสุดน้ำเสียง ก็เร่งรีบลุกขึ้นไล่ตามไป

………………………………….