№ 621 ข้าไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
เยี่ยจิงมองหนุ่มน้อยชุดแดงที่ถูกเหวี่ยงมาด้วยความตะลึง โต้ตอบไม่ได้ในทันที เพียงรู้สึกว่าหัวสมองขาวโพลน ร่างก้าวถอยหลังคิดจะหลบหลีกตามสัญชาตญาณ แต่ไม่รู้ทำไมคล้ายว่าขณะที่ถอยหลังจะเหยียบโดนชายกระโปรงตัวเอง ร่างนางจึงล้มไปด้านหลังเล็กน้อยอย่างเสียสมดุล แต่ไม่รอให้นางประคองตัวได้ก็โดนหนุ่มน้อยที่พุ่งมากะทันหันชนจนล้มไปกับพื้น
“อื้ม!”
เสียงร้องอู้อี้สองเสียงดังขึ้นพร้อมเสียงอุทานรอบๆ ทันใดนั้นผู้คนโดยรอบแต่ละคนต่างนิ่งไป มองหนุ่มน้อยชุดแดงที่พุ่งชนเยี่ยจิงล้มลงพื้นอย่างตะลึงและตกใจ
เฟิ่งจิ่วโดนเหวี่ยงไปกลับไม่มีความรู้สึกเจ็บยามที่ล้มลงพื้น ใต้ร่างช่างอ่อนนุ่ม ซ้ำยังมีกลิ่นหอมหญิงสาวจางๆ ขณะกำลังจะลุกขึ้นกลับรู้สึกไม่ค่อยถูกต้องสักเท่าไหร่ เหมือนว่าสองมือจับของอะไรนุ่มๆ ไว้จึงขยับฝ่ามือบีบลงไปทันที
ทันใดนั้น ได้ยินเพียงเสียงสูดหายใจบริเวณรอบๆ ดังขึ้นพร้อมกับเสียงอุทาน เธอถึงกับไม่ทันได้คิดอย่างละเอียดว่าสัมผัสที่นุ่มนิ่มและเต็มไปด้วยความยืดหยุ่นในฝ่ามือคืออะไร ขณะเพิ่งเงยหน้าขึ้นก็สบเข้ากับใบหน้าหญิงสาวใต้ร่างที่ตกใจอึ้งและตื่นตระหนก
เธอมองหญิงสาวรูปโฉมงดงามใต้ร่าง และนึกถึงการกระทำที่นางช่วยเด็กน้อยไว้ก่อนหน้านี้ ดังนั้นจึงเผยรอยยิ้มออกมา “ไง…”
ยังไม่ทันเอ่ย ก็เห็นสีหน้าคนใต้ร่างเปลี่ยนจากขาวเนียนเป็นแดงก่ำ ระหว่างที่โกรธเคืองและเขินอายนางสะบัดฝ่ามือตบไปทางเฟิ่งจิ่ว ขณะเดียวกันก็ส่งเสียงตะโกนด่าว่า
“เจ้าคนบ้ากาม!”
“เฮ้ ยะ… อย่าทำข้า!”
เฟิ่งจิ่วยกมือขึ้นขวางไว้ตามธรรมชาติ แล้วเปลี่ยนจากล้มบนร่างหญิงสาวกลายเป็นนั่งตรงช่วงเอวนางแทน พอลุกขึ้นนั่งถึงจะพบว่าสัมผัสอ่อนนุ่มตรงฝ่ามือที่เธอทั้งจับทั้งบีบและรู้สึกคุ้นเคยนิดหน่อย คือหน้าอกอวบอิ่มของหญิงสาวใต้ร่างที่นุ่มนิ่มที่สุด…
เธอนิ่งและตาค้างไปทันที
มิน่าสีหน้าหญิงสาวถึงแดงก่ำทั้งอายทั้งโกรธ หรือว่าเสียงสูดหายใจรอบๆ ที่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงอุทาน เป็นเพราะเธอพุ่งชนสาวงามหนึ่งในสิบผู้มีพรสวรรค์แห่งสำนักศึกษาหมอกดารานามเยี่ยจิงต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้กลางถนน ซ้ำยังไม่ให้เกียรติหญิงสาว ทั้งจับทั้งบีบหน้าอกอวบอิ่มของหญิงสาวต่อหน้าทุกคน นะ นี่มัน…
“ข้าไม่ได้ตั้งใจ!”
เธอรีบร้อนเด้งตัวขึ้นมาส่งเสียงตะโกนลั่น ถึงกับรู้สึกผิดเพราะเหตุนี้และไม่กล้าลงมือกับหญิงสาว
หญิงชุดขาวคนข้างๆ คล้ายจะได้สติกลับมาจากความตกตะลึง ชี้เฟิ่งจิ่วอย่างเกรี้ยวกราดพลางตะโกนลั่น
“เจ้าคนบ้ากาม! นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะกล้าจับนางกลางถนน จะ เจ้า… เจ้ารู้หรือไม่ว่านางคือเยี่ยจิง หนึ่งในสิบผู้มีพรสวรรค์แห่งสำนักศึกษาหมอกดารา!”
นางไม่พูดยังดีกว่า พอพูดไปเช่นนี้คนรอบข้างบางคนที่ไม่รู้จักเยี่ยจิงจึงพากันส่งเสียอุทาน
“ซี๊ด! ที่แท้นางคือเยี่ยจิงนี่เอง!”
“นางเป็นสิบผู้มีพรสวรรค์แห่งสำนักศึกษาหมอกดารา นอกจากรูปโฉมโดดเด่นวรยุทธ์ยังไม่เลว นึกไม่ถึงว่าจะโดนหนุ่มน้อยคนนั้นเอาเปรียบกลางถนน…”
ทันใดนั้น เสียงพูดคุยก็ดังขึ้นโดยรอบ สายตาแต่ละคนต่างมองหญิงสาวที่ลุกยืนขึ้นจากพื้นด้วยความอับอายและโกรธเคืองทั้งเบาตาแดงก่ำอย่างแปลกๆ
เฟิ่งจิ่วกลับไม่มองเยี่ยจิงที่ลุกขึ้นมา แต่เหลือบมองไปทางหญิงชุดขาวที่ประคองเยี่ยจิง
“เจ้าคนบ้ากาม! ข้าจะฆ่าเจ้า!”
ถึงอย่างไรก็เป็นแค่สาวน้อยอายุสิบหก นางที่แม้นิสัยสุภาพอ่อนโยนทว่าแต่ไหนแต่ไรยังไม่เคยได้รับความอับอายแสนลำบากเช่นนี้ยังเบ้าตาแดงจัด ละอองน้ำเกาะกันในดวงตา พร้อมสะบัดฝ่ามือโจมตีไปทางหนุ่มน้อยชุดแดงที่ถอยไปข้างๆ
“เฮ้ อย่าตีๆ ข้าไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ”
……………………………….