№ 748 เฟิ่งจิ่วสร้างรากฐาน

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

สิ้นคำสั่งฆ่าจากเจ้าสำนัก ทุกคนก็ตะโกนเสียงดังพร้อมกัน สองคำว่าฆ่าที่ตะโกนออกมาติดๆ กันแฝงไปด้วยจิตสังหารและความดุร้ายมากล้น แม้พวกอาจารย์ส่วนมากจะเป็นผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังและระดับปราชญ์นักรบ แต่ก็ไม่มีใครถอยหรือหวาดกลัว แต่พุ่งเข้าไปล้อมโจมตีผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณสองคนที่เหลือนั้น

หนึ่งคนแรงน้อย หลายคนมากพลัง พวกเขาทุกคนรวมพลังกันจะสังหารผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณไม่ได้ได้อย่างไร?

ไอสังหารพรั่งพรู จิตสังหารรุนแรงที่ระเบิดออกมาบนร่างพวกเขาก่อตัวกลายเป็นไอสังหารพุ่งตรงไปยังผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณสองคนนั้น แม้กำลังพวกเขาเทียบไม่ได้กับสองคนนั้น แต่ภายใต้การนำทัพของผู้อาวุโสระดับกำเนิดวิญญาณสี่คนตรงหน้า รวมถึงเจ้าสำนักกับรองเจ้าสำนัก แต่ละคนท่าทางสง่างามดุจสายรุ้ง และดุร้ายปานพยัคฆ์

“เสี่ยวจิ่ว!”

กวนสีหลิ่นวิ่งเข้ามาประคองนางที่บาดเจ็บไว้ มองเลือดทั่วร่างนาง ในใจเป็นกังวล “ข้าจะห้ามเลือดเจ้าก่อน”

“เฟิ่งจิ่ว เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง? ยังดีหรือเปล่า?” เซียวอี้หานเอ่ยถาม มองเขาอีกครั้ง ยามนี้คำว่าน้องเฟิ่งนั้นกลับยังเรียกไม่ออก

ใครจะกล้าเรียกเด็กหนุ่มที่สู้กับผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณได้โดยลำพังว่าน้องกัน? ก่อนหน้านี้ไม่รู้ตื้นลึกหนาบางเกี่ยวกับพลังเขา ยามนี้รู้แล้ว ไหนเลยยังกล้าเรียกคนที่กำลังทั้งแข็งแกร่งและน่ากลัวกว่าตนเองเป็นน้อง?

“ยา”

ขณะที่กวนสีหลิ่นจะหยิบยา ก็เห็นมือหนึ่งยื่นมาเบื้องหน้าเขา พร้อมส่งยาขวดหนึ่งให้ เงยหน้ามองเนี่ยเถิงคนนั้น ไม่ได้สนใจเขาแต่หยิบยาขวดหนึ่งจากในห้วงมิติเทลงตรงไหล่เฟิ่งจิ่ว

เนี่ยเถิงมองนางที่สีหน้าขาวซีด นี่คือครั้งแรกที่เขาเห็นนางเป็นเช่นนี้ แม้ทั่วร่างมีบาดแผลน่าอึดอัดใจไม่สิ้นสุด กลับยังคงไม่อาจบดบังความสง่างามแพรวพราวบนร่างนางไว้ได้

สู้กับผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณเพียงลำพัง กำลังนางแข็งแกร่งถึงขั้นนี้แล้วหรือ?

เฟิ่งจิ่วไม่สนใขเนี่ยเถิง แต่หยุดสายตาลงบนร่างทุกคนที่ล้อมโจมตีผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณสองคนนตรงหน้านั้น รู้สึกว่ากลิ่นอายในร่างปั่นป่วนขึ้นมาอย่างหยุดไม่ได้อีกต่อไป พลังวิญญาณทั่วร่างก็เริ่มไหลเวียน

“พี่ ข้าจะสร้างรากฐาน ช่วยปกป้องข้าที!”

เธอเอ่ยคำพูดแค่เท่านี้ ผลักเขาออกไป ขณะที่นั่งลงขัดสมาธิ สองมือวางตรงหน้าอกวาดเครื่องหมายซับซ้อนออกมา แล้ววางสองเขตอาคมติดๆ กันไว้บริเวณรอบกายนาง

กวนสีหลิ่นอึ้งไป สะ สร้างรากฐาน? ที่นี่? ตอนนี้หรือ?

หลังจากตกใจ เขาพลันสงบจิตใจ เห็นนางวางเขตอาคมพร้อมนั่งขัดสมาธิปรับกลิ่นอาย กลิ่นอายพลังวิญญาณบนร่างเอ่อล้นขึ้นมา ทันใดนั้นก็ปั้นหน้าเคร่งขรึม แล้วเฝ้าอยู่นอกเขตอาคมราวกับเทพารักษ์ คอยระวังรอบๆ ป้องกันผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณสองคนนั้นลงมือกับนางในตอนนี้

คนที่ตะลึงไม่ใช่แค่กวนสีหลิ่น แม้แต่เนี่ยเถิงยังตกใจไปสักพัก ไม่ได้พูดอะไร แค่เฝ้านอกเขตอาคมไปเงียบๆ เพื่อปกป้องนาง

ส่วนเซียวอี้หานก็ถลึงตาอย่างประหลาดใจ “สะ สร้างรากฐาน?” เจ้าบ้า! ไม่ได้ฟังผิดกระมัง? นึกไม่ถึงว่าเฟิ่งจิ่วจะสร้างรากฐานที่นี่? ไม่ได้กลัวจะปกป้องไม่ไหว หากเขตอาคมเขาถูกผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณนั่นทำลาย และขัดขวางการสร้างรากฐานเขาก็เสียแรงเปล่าสิ?

“พวกเราก็จะปกป้องเขาด้วย”

พวกหัวหน้ากงแห่งตลาดมืดไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ล้อมจู่โจมด้านหน้า แต่เฝ้าด้านนอกเขตอาคมเฟิ่งจิ่วเพื่อปกป้องเขา

พวกเขาเฝ้าตรงเจตอาคม ทางนั้นพวกเจ้าสำนักกับรองเจ้าสำนักกำลังล้อมโจมตีผู้ฝึกตนระดับ มีอาจารย์ไม่น้อยได้รับบาดเจ็บและถูกโจมตีกระเด็นออกไป ดวงตาเห็นพวกอาจารย์ระดับหลอมแก่นพลังในเงื้อมมือผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณสองคนนั้นยังรับมือไม่ไหว ยิ่งเห็นก็ยิ่งวิตก

ทว่าในเวลาเดียวกันนี้ หลังจากผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณเหวี่ยงทุกคนออกไป ก็สะบัดมือมาทางเขตอาคมทันที…

……………………