ตอนที่ 1563

ลมกระโชกเมฆแปรปรวน

ที่อยู่ใกล้เมิ่งฮ่าวมากที่สุดในตอนนี้ก็คืออาณาจักรเทพ ซึ่งถูกปกคลุมด้วยกลุ่มหมอกอย่างไร้จุดสิ้นสุด ขณะที่พุ่งผ่านท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวมาด้วยความรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ

โดยปกติแล้วการเดินทางนี้ต้องใช้เวลานานนับร้อยปี แต่ในตอนนี้ก็ผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น เสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น ขณะที่มันใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ

เมิ่งฮ่าวละสายตากลับมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว มองไม่เห็นโลงศพสีเขียวตรงด้านล่างอีกแล้ว เดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ไปปรากฏกายขึ้นตรงเบื้องหน้าทะเลแห่งเปลวไฟ ยกมือขวาขึ้นมาและเปลวไฟก็หดเล็กลงไปจนมีขนาดเท่าฝ่ามือ จากนั้นก็เก็บมันไว้

กองกำลังขนาดใหญ่จากชางหมางพ่ายต่างก็มองตรงมายังเมิ่งฮ่าวกันทั้งหมด พลังการฝึกตนของพวกมันพุ่งขึ้นไป แต่ก็ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะกล่าวอะไรออกมา เมื่อเมิ่งฮ่าวเข้าไปใกล้ พลังของพวกมันก็พุ่งสูงขึ้นไปมากกว่าเดิม

คนทั้งหมดรู้ว่าสงครามที่แท้จริงยังไม่ได้เริ่มต้นขึ้น ตระหนักดีว่าศัตรูที่แท้จริงของเมิ่งฮ่าวก็คืออาณาจักรเทพและอาณาจักรมาร สามสิบสามสวรรค์เป็นแค่ก้อนศิลารองรับเท้าเท่านั้น

เมิ่งฮ่าวไปนั่งลงขัดสมาธิอยู่บนศีรษะกิ้งก่าชรา และจากนั้นก็กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดังก้องคล้ายเสียงฟ้าร้องคำราม

“ยังมีเวลาอีกสามวัน หลังจากนั้นอาณาจักรเทพก็จะมาถึง” ทันใดนั้นแววตาของผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นก็สาดประกายขึ้นด้วยรังสีสังหาร

“ฆ่า!” กองกำลังชางหมางพ่ายแผดร้องคำราม พลังการฝึกตนพุ่งขึ้นไป สีหน้าเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง บางคนยังได้เลียริมฝีปากไปมาอีกด้วย

สำหรับผู้ฝึกตนเหล่านี้ ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมีโอกาสได้สังหารสามสิบสามสวรรค์ไปทั้งหมดก็ตาม แต่พวกมันก็มายังที่แห่งนี้เพื่อต่อสู้ให้กับเมิ่งฮ่าว เพื่อต่อสู้ให้กับผู้ฝึกตนเหนือสูงสุด ด้วยเช่นนั้นคู่ต่อสู้ที่แท้จริงของพวกมันก็คืออาณาจักรเทพและอาณาจักรมาร

คนทั้งหมดต่างก็รู้ดีว่าอาณาจักรเทพถูกถือว่าเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งมากที่สุด ในท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวแห่งความว่างเปล่าไร้ขอบเขต แต่ก็ทำให้พวกมันต้องรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น

พวกมันรู้ว่าคู่ต่อสู้ของตนเอง…ไม่ใช่ผู้ไร้พ่าย เนื่องจากตอนนี้เมิ่งฮ่าวได้อยู่เหนือสูงสุดแล้ว!

และเมิ่งฮ่าวก็เข้าใจได้อย่างชัดเจนมากไปกว่านั้น จริงๆ แล้วเขาตระหนักดีว่าถ้าต้องการ ก็สามารถจะกวาดล้างอาณาจักรเทพและอาณาจักรมารไปได้อย่างง่ายดาย ด้วยการโบกสะบัดมือออกไปแค่ครั้งเดียวเท่านั้น แต่เขาจะไม่ทำเช่นนั้น เหตุผลก็คือว่า…คู่ต่อสู้สุดท้ายของตนเองก็คือเจตจำนงแห่งท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวในความว่างเปล่าไร้ขอบเขต

เจตจำนงนั้นจะต้องฉวยโอกาสมาต่อสู้กับตนเองอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องรักษาสภาพสมบูรณ์ของตนเองไว้ให้ได้มากที่สุด จะไม่ยอมให้สิ่งใดๆ มามีอิทธิพลต่อตัวเองได้

ถ้าเมิ่งฮ่าวมุ่งเน้นไปที่การทำลายอาณาจักรเทพและอาณาจักรมารเพียงอย่างเดียว เจตจำนงแห่งท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวในความว่างเปล่าไร้ขอบเขตก็จะฉวยโอกาสลงมือ อันที่จริงเจตจำนงนั้นกำลังหวังว่าจะมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นอยู่แล้ว ตราบเท่าที่เมิ่งฮ่าวเสียสมาธิ ก็จะเป็นโอกาสของมัน

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้น ขณะที่กลิ่นอายค่อยๆ สงบนิ่งและเยือกเย็นลงอย่างช้าๆ มองออกไปยังดวงดาวต่างๆ ด้วยสายตาที่เย็นชา เฝ้ารอคอยการต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น

สามวันผ่านไป ทันใดนั้นดวงดาวที่อยู่ห่างไกลออกไปก็เริ่มมีระลอกคลื่นบิดเบี้ยวไปมา เสียงกระหึ่มราวเสียงฟ้าร้องคำรามดังก้องขึ้น แรงกดดันแปลกๆ กระจายเต็มไปทั่วบริเวณนั้น ดินแดนอันกว้างใหญ่แห่งหนึ่งจู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นมา

แรงกดดันเริ่มมีความเข้มข้นมากขึ้นในทันที ขณะที่หัตถ์ยักษ์อันเลือนลางข้างหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน และจากนั้นก็พุ่งตรงมายังกองกำลังแห่งชางหมางพ่าย

เจ้าสำนักแค่นเสียงเย็นชา ชุดทองจินหยุนซาน ซาจิ่วตงและไป๋อู้เฉิน ต่างก็ปล่อยพลังการฝึกตนออกไป ส่งผลให้พลังอันมหาศาลพุ่งออกไปต่อต้านหัตถ์ยักษ์นั้น ทุกสรรพสิ่งสั่นสะเทือนขึ้นมาอย่างรุนแรง

อาณาจักรเทพพุ่งผ่านท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว มีขนาดกว้างใหญ่มหาศาล จนสามารถจะมองเห็นได้เพียงครึ่งหนึ่งในตอนนี้ ดูเหมือนว่ามันจะยืดยาวออกไปทั่วทุกทิศทางอย่างไร้จุดสิ้นสุด กลิ่นอายขั้นสูงสุดเก้าแก่นแท้จำนวนมากกระจายออกมา พร้อมด้วยกลิ่นอายของเก้าแก่นแท้, แปดแก่นแท้ และเจ็ดแก่นแท้ทั่วไป

เงาร่างนับไม่ถ้วนกลายเป็นลำแสงพุ่งออกมาจากอาณาจักรเทพ

ด้านหลังพวกมันเป็นกองกำลังผู้ฝึกตน ที่กระจายเป็นกลิ่นอายอันดุร้ายเยือกเย็นกันทั้งหมด

ในชั่วพริบตาพวกมันก็มีจำนวนเพิ่มขึ้นจากหนึ่งล้านคนเป็นสิบล้านคนอย่างรวดเร็ว

ด้านหลังกลุ่มคนเหล่านี้ ยังมีผู้ฝึกตนบินออกมามากขึ้นกว่าเดิม จนดูเหมือนว่าจะพุ่งออกมาอย่างไร้จุดสิ้นสุดตราบชั่วกาลนาน

กองกำลังจากชางหมางพ่ายไม่พูดจา และไม่ลังเลแม้แต่น้อย พวกมัน…เริ่มโคจรพลังการฝึกตนให้พุ่งขึ้นไปเพื่อเตรียมต่อสู้ในทันที!

รังสีสังหารกระจายออกมาจากร่างพวกมันอย่างเข้มข้น แต่ก็ยังไม่เริ่มบินออกไป กลับมองตรงมายังเมิ่งฮ่าวแทน

เมิ่งฮ่าวชี้ตรงไปยังอาณาจักรเทพ และจากนั้นดวงตาก็สาดประกายเจิดจ้าขึ้น ขณะที่กล่าวว่า “กำจัดผู้ฝึกตนจากดินแดนกว้างใหญ่นั้นให้หมดสิ้น!”

ราวกับว่าระลอกคลื่นได้ระเบิดขึ้น ขณะที่ผู้ฝึกตนแห่งชางหมางพ่ายพุ่งทะยานออกไป เสียงกู่ร้องของคนทั่งหมดทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวต้องสั่นสะเทือนไปมา เมื่อพวกมันบินตรงไปโจมตี

ในชั่วพริบตาผู้ฝึกตนทั้งสองกลุ่มก็ปะทะกัน เสียงการต่อสู้อันดุร้ายน่าตกใจก็ดังก้องออกไป เจ้าสำนักและผู้ฝึกตนขั้นสูงสุดเก้าแก่นแท้คนอื่นๆ คล้ายกับเป็นกระบี่อันแหลมคมที่กรีดผ่านลงไปยังกองกำลังของศัตรู

ด้านหลังพวกมันเป็นผู้แข็งแกร่งเก้าแก่นแท้ แปดแก่น และเจ็ดแก่นแท้คนอื่นๆ รวมทั้งจักรพรรดิเต๋าและผู้คนอีกนับไม่ถ้วน ทำการต่อสู้ด้วยความตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด

“ตาย!”

“ตาย!!”

“ตาย!!!”

เสียงแผดร้องคำรามของผู้ฝึกตนที่ต่อสู้กันไปมา ทำให้ท้องฟ้าเริ่มมืดสลัวลงไปในทันที ดวงดาวสั่นสะเทือน แม้แต่ดวงตะวันและจันทราก็ดูเหมือนว่าจะก้มตัวลงด้วยความหวาดกลัว

สงคราม…เริ่มต้นขึ้นอย่างแท้จริงแล้ว!

เจ้าสำนักพุ่งนำหน้าออกไป ติดตามมาด้วยกองกำลังจากชางหมางพ่าย ตัดทะลวงผ่านกองกำลังศัตรูราวกับเป็นคมมีดที่กรีดเฉือนลงไปบนก้อนเต้าหู้

การรุกคืบไปข้างหน้าทุกครั้งที่พวกมันสร้างขึ้นมา ทำให้กองกำลังแนวหน้าของอาณาจักรเทพต้องล้มตายไปมากขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุดกลิ่นคาวโลหิตก็ลอยคละคลุ้งกระจายไปทั่วทั้งท้องฟ้า เกิดการบาดเจ็บล้มตายไปจนยากที่จะนับได้

เมิ่งฮ่าวยืนอยู่บนศีรษะของกิ้งก่าชรา มองไปยังอาณาจักรเทพด้วยสายตาที่เย็นชา มองทะลุผ่านเข้าไปทั้งอาณาจักรจนกระทั่งไปหยุดอยู่ที่รูปปั้นขนาดใหญ่ รูปปั้นนั้นมีรูปร่างหน้าตาที่เหมือนกับผู้อยู่เหนือสูงสุดแห่งอาณาจักรเทพ ซึ่งมีชีวิตอยู่เมื่อนานมาแล้ว เมื่อสายตาเมิ่งฮ่าวไปหยุดอยู่ตรงรูปปั้น ก็รู้สึกได้ถึงพลังอำนาจอันไร้ขอบเขต แต่ในตอนนี้เองที่กลุ่มหมอกเริ่มหมุนวนไปมาอยู่รอบรูปปั้น ทำให้มันบิดเบี้ยวไปมาเล็กน้อย ทันใดนั้นก็ดูเหมือนว่าจะแตกต่างไปจากก่อนหน้านี้อย่างเลือนลาง

“ดูไม่เหมือนกันแล้ว” เมิ่งฮ่าวพึมพำ