ตอนที่ 1564

เทพเริ่มตอบโต้

“บางทีมันอาจจะไม่เหมือนกันอยู่แล้ว และพื้นฐานฝึกตนข้าในตอนนั้นก็ไม่สูงพอที่จะสังเกตเห็นได้” เมิ่งฮ่าวมองไปยังสนามรบรอบๆ บริเวณนั้นด้วยแววตาครุ่นคิด และทันใดนั้นก็สังเกตเห็นสตรีนางหนึ่ง

เป็นสตรีคนเดียวกับที่เคยพยายามจะสังหารตนเองไปในปีนั้น ซึ่งเมิ่งฮ่าวเคยกัดใบหน้านางจนเนื้อฉีกขาดออกมาก้อนหนึ่ง ตอนนี้นางกำลังต่อสู้กับผู้ยิ่งใหญ่เก้าแก่นแท้แห่งชางหมางพ่ายผู้หนึ่ง

ผ่านไปสองพันปี สตรีนางนี้ก็ยังคงอยู่ในขั้นต้นระดับเก้าแก่นแท้ เห็นได้ชัดว่าพื้นฐานฝึกตนของนางไม่มีความก้าวหน้าใดๆ เมื่อเมิ่งฮ่าวตระหนักถึงความจริงข้อนี้ ก็ต้องหรี่ตาเล็กลง การคาดเดาเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับอาณาจักรเทพ และยังได้เชื่อมั่นเป็นอย่างมากว่าตนเองคิดถูกต้องแล้ว ยังไม่อาจจะพิสูจน์อะไรได้

สตรีนางนั้นกรีดร้องแหลมเล็ก ขณะที่ฟาดฝ่ามือโจมตีออกไป ทำให้ทุกสรรพสิ่งที่อยู่รอบตัวเกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น นางกำลังต่อสู้กับผู้ยิ่งใหญ่เก้าแก่นแท้แห่งชางหมางพ่าย ทำให้เกิดเสียงระเบิดราวกับเสียงฟ้าร้องคำรามดังก้องออกไปทั่ว

ย้อนกลับไปในตอนที่เมิ่งฮ่าวเคยต่อสู้กับสตรีนางนี้เมื่อหลายปีก่อน เขาต้องจ่ายค่าตอบแทนออกมาอย่างสูงลิ่ว แต่ในตอนนี้นางคล้ายกับเป็นมดแมลง หลังจากที่มองไปชั่วขณะก็ไม่ให้ความสนใจอีกต่อไป

แค่เมิ่งฮ่าวมองไปเพียงแวบเดียวก็ทำให้นางต้องสั่นสะท้าน ไม่ว่าต้องการหรือไม่ก็ตาม นางก็ต้องยอมรับว่า…เงาร่างที่ดูคุ้นเคยซึ่งยืนอยู่บนกิ้งก่ายักษ์ตรงด้านนอกสนามรบ ทำให้เกิดเป็นแรงกดดันจนถึงระดับที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน บดขยี้ลงมาบนร่างตนเอง

หลายปีก่อนนางเคยดูถูกคนผู้นั้น แต่ตอนนี้เขาได้กลายเป็นสิ่งที่สามารถจะทำให้ท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวต้องสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และสามารถจะกำจัดนางไปได้อย่างง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือ

สายตาที่กวาดมองไปตามธรรมดาของเมิ่งฮ่าวทำให้นางเริ่มสั่นสะท้าน เห็นได้ชัดว่าสายตานั้นประกอบด้วยพลังที่แปลกประหลาด ซึ่งสามารถจะมองข้ามกฎธรรมชาติและทำให้แก่นแท้ต้องสั่นสะท้าน โลหิตพ่นกระจายออกมาจากปากนาง และต้องล่าถอยไปทางด้านหลังในทันที

“มันแข็งแกร่งเช่นนั้นได้อย่างไร?”

“เป็นไปไม่ได้! ในตอนนั้นมันเหมือนกับสุนัขจรจัด แต่ตอนนี้…กลับคาดไม่ถึงว่าแค่มันมองมาแวบเดียวก็ทำให้ข้าไม่อาจจะต่อต้านได้ ช่างเต็มไปด้วยความน่ากลัวอย่างถึงที่สุด!” สตรีนางนั้นถอยไปทางด้านหลังอีกครั้ง เต็มไปด้วยความขมขื่น เสียงระเบิดดังก้องขึ้น ขณะที่ทำการต่อสู้ต่อไป

ราวกับว่าในโลกแห่งนี้ไม่มีอะไรให้เมิ่งฮ่าวรู้สึกน่าสนใจอีกต่อไป

ไม่มีสิ่งที่น่าประหลาดใจใดๆ ภายใต้ท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวแห่งนี้ ราวกับว่าสายตาของเมิ่งฮ่าวคือจุดศูนย์กลางของแสงสว่างทั้งหมด

ในตอนนี้เองที่ระลอกคลื่นอันทรงพลังจู่ๆ ก็ระเบิดออกมาจากอาณาจักรเทพ ระลอกคลื่นนั้นทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวต้องสั่นสะเทือน ขณะที่ชายชราสวมใส่ชุดยาวสีเทาบินออกมา พร้อมด้วยกระบี่สามเล่มที่สะพายอยู่ด้านหลัง กระจายเป็นแสงอันเจิดจ้าพุ่งผ่านท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว แม้แต่ผู้ฝึกตนเก้าแก่นแท้ธรรมดาทั่วไปก็ยัง

ด้วยความน่ากลัวอย่างถึงที่สุด!” สตรีนางนั้นถอยไปทางด้านหลังอีกครั้ง เต็มไปด้วยความขมขื่น เสียงระเบิดดังก้องขึ้น ขณะที่ทำการต่อสู้ต่อไป

ราวกับว่าในโลกแห่งนี้ไม่มีอะไรให้เมิ่งฮ่าวรู้สึกน่าสนใจอีกต่อไป

ไม่มีสิ่งที่น่าประหลาดใจใดๆ ภายใต้ท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวแห่งนี้ ราวกับว่าสายตาของเมิ่งฮ่าวคือจุดศูนย์กลางของแสงสว่างทั้งหมด

ในตอนนี้เองที่ระลอกคลื่นอันทรงพลังจู่ๆ ก็ระเบิดออกมาจากอาณาจักรเทพ ระลอกคลื่นนั้นทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวต้องสั่นสะเทือน ขณะที่ชายชราสวมใส่ชุดยาวสีเทาบินออกมา พร้อมด้วยกระบี่สามเล่มที่สะพายอยู่ด้านหลัง กระจายเป็นแสงอันเจิดจ้าพุ่งผ่านท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว แม้แต่ผู้ฝึกตนเก้าแก่นแท้ธรรมดาทั่วไปก็ยังต้องถูกบดขยี้ไปด้วยพื้นฐานฝึกตนของมัน ชายชราผู้นี้คือ…ผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดเก้าแก่นแท้

 

ถึงแม้เมิ่งฮ่าวจะไม่เคยเห็นชายชราผู้นี้มาก่อน แต่ก็รู้ว่ามันเป็นใคร ย้อนกลับไปในตอนที่อาณาจักรขุนเขาทะเลถูกทำลายไป เมิ่งฮ่าวพยายามจะโจมตีไปยังอาณาจักรเทพ แต่ชายชราผู้นี้ก็ถอนหายใจออกมา และทำการโจมตีมาด้วยพลังที่สามารถสลายพลังระเบิดของอาณาจักรขุนเขาทะเลไปได้อย่างง่ายดาย ทำให้เขาต้องได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส

ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าชายชราไม่ได้มีท่าทางไม่ใส่ใจเหมือนในตอนนั้นอีกแล้ว มันมีท่าทางเคร่งเครียดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ขณะที่ปรากฏกายขึ้นและจากนั้นก็โบกสะบัดชายแขนเสื้อออกไป ทันใดนั้นกลุ่มควันสีเทาก็ลอยขึ้นไปในท้องฟ้า เสียงกระหึ่มขนาดใหญ่ดังก้องขึ้น ขณะที่สายฟ้าฟาดลงมาทั่วทั้งบริเวณนั้น

“เมิ่งฮ่าว!” พลังการฝึกตนของชายชรา กลายเป็นพลังขับไล่ที่ผลักดันให้ผู้ฝึกตนแห่งชางหมางพ่ายทั้งปวงต้องถอยห่างออกไปจากมันในทันที โลหิตพ่นกระจายออกมาจากปากขณะที่คนทั้งหมดลอยละลิ่วไปทางด้านหลัง ผู้ยิ่งใหญ่เจ็ดแก่นแท้และแปดแก่นแท้หอบหายใจออกมา อันเนื่องมาจากแรงกดดันที่กระจายออกมาจากร่างของชายชรา แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่เก้าแก่นแท้ก็ยังรู้สึกตื่นตระหนก

จากระดับพื้นฐานฝึกตนเก้าแก่นแท้ขั้นสูงสุดของชายชราผู้นี้ สามารถจะถือได้ว่าทรงพลังมากที่สุดรองลงมาจากระดับเหนือสูงสุดเท่านั้น เมื่อเทียบกับผู้แข็งแกร่งอื่นๆ ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเมิ่งฮ่าว

กลุ่มคนที่สามารถจะต่อสู้กับมันได้มีแต่เจ้าสำนัก จินหยุนซาน ซาจิ่วตง และเซียนไป๋อู้เฉินเท่านั้น แต่ถึงกระนั้นคนทั้งสี่ก็ยังไม่อาจจะเทียบกับมันได้

ชายชราชุดเทากู่ร้องออกมาจนดวงดาวต้องสั่นสะเทือน ทำให้โลหิตไหลซึมออกมาจากดวงตา หู จมูกและปากของผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วน ร่างมันกลายเป็นริ้วแสงสีเทาพุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าวอย่างรวดเร็ว

 

เจ้าสำนักแค่นเสียงเย็นชา เตรียมที่จะขัดขวางมันไว้ในทันที ในความคิดของเจ้าสำนัก ชายชราผู้นี้กำลังรนหาที่ตาย ดังนั้นมันจะช่วยสงเคราะห์ให้

อย่างไรก็ตามสีหน้าของเมิ่งฮ่าวก็ไม่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย ขณะที่ชายชราพุ่งตรงมา ดวงตาของปลวกยักษ์ที่อยู่ด้านข้างก็สาดประกายขึ้นด้วยแสงอันเย็นชา ขณะที่กลายเป็นสายฟ้าสีขาวพุ่งออกไป เวลาเดียวกันนั้นกลุ่มปลวกขนาดเล็กกว่าก็โผล่ออกมาจากภายในร่างมัน กลายเป็นกลุ่มเมฆอันดุร้าย พุ่งตรงไปยังชายชราด้วยท่าทางตะกละตะกลาม เวลาเดียวกันนั้นราชินีปลวกยักษ์ก็เริ่มกระจายเป็นระลอกคลื่นอันทรงพลังออกมา ทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวต้องบิดเบี้ยวไปมา และกลายเป็นกระแสน้ำวนขนาดใหญ่อยู่รอบๆ ร่างชายชรา

ดวงตาชายชราเบิกกว้างขึ้น ปลวกยักษ์นี้เป็นสิ่งที่มันไม่อาจจะดูแคลนได้ รีบพุ่งพลังการฝึกตนออกไปอย่างรวดเร็ว เพื่อโจมตีไปยังกลุ่มปลวกเหล่านั้น ทำให้มันไม่อาจจะไปต่อสู้กับเมิ่งฮ่าวได้ ถูกตรึงอยู่ในระยะห่างสิบหลี่จากเมิ่งฮ่าว ถูกห้อมล้อมด้วยระลอกคลื่นและพลังระเบิดที่ทำให้ฟ้าดินต้องมืดสลัวลงไป

ที่ห่างไกลออกไปบนสนามรบ เจ้าสำนักและคนอื่นๆ กำลังรุกไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องในตอนนี้ อาณาจักรเทพกำลังพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า เกิดการสูญเสียบาดเจ็บล้มตายกว่าชางหมางพ่ายมากนัก

เห็นได้ชัดว่าผู้แข็งแกร่งแห่งอาณาจักรเทพ ไม่อาจจะหลีกเลี่ยงการโจมตีอันน่ากลัวได้ ถูกกำจัดไปทีละคน

เมิ่งฮ่าวยังคงมีสีหน้าสงบนิ่งอยู่ตลอดเวลา ไม่ยอมเชื่อว่านี่คือขอบเขตพลังของอาณาจักรเทพ เมื่อพิจารณาถึงขุมกำลังที่พวกมันใช้ออกมา เขาจึงคิดว่าการต่อสู้นี้เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

 

เมิ่งฮ่าวไม่รีบร้อน มีอยู่หลายวิธีในการล้างแค้น เหมือนกับสามสิบสามสวรรค์ เขาจะกวาดล้างศัตรูเหล่านี้ไปให้หมดสิ้น นอกจากนั้นผู้ฝึกตนแห่งชางหมางพ่ายที่ตายไปในการต่อสู้นี้ ก็สามารถจะฟื้นคืนชีพกลับมาได้อย่างง่ายดาย ด้วยพลังเหนือสูงสุดของตนเอง

เสียงการต่อสู้อย่างดุร้ายโหดเหี้ยมดังก้องมากขึ้นเรื่อยๆ กองกำลังอาณาจักรเทพถูกผลักดันให้ต้องถอยร่นไปทางด้านหลังครั้งแล้วครั้งเล่า ในตอนนี้เองที่พลังอันแข็งแกร่งก็ระเบิดออกมาจากอาณาจักรเทพ บุรุษวัยกลางคนสีหน้าไร้ความรู้สึก ถือแส้ปัดอยู่ในมือผู้หนึ่งปรากฏกายขึ้น แส้ปัดนั้นทำมาจากเส้นใยสามพันเส้น แต่ละเส้นประกอบด้วยเต๋าอันยิ่งใหญ่ ในทันทีที่มันปรากฏกายขึ้นมา ก็ปลดปล่อยพลังทำลายล้างไปยังกองกำลังแห่งชางหมางพ่าย จนต้องหยุดชะงักนิ่งไปในทันที

บุรุษผู้นั้นกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ใครก็ตามที่บังอาจมาหาเรื่องอาณาจักรเทพ ก็จะถูกกำจัดไปทั้งตระกูล!” มันโบกสะบัดชายแขนเสื้อออกไป ทำให้เกิดเป็นสายลมทำลายล้างม้วนกวาดออกไปทั่วทุกทิศทาง จินหยุนซานส่งเสียงแผดร้องแหลมเล็ก เวลาเดียวกันนั้นซาจิ่วตงก็กลายร่างเป็นพายุทราย หนึ่งคล้ายกับเป็นแสงสว่าง และอีกหนึ่งคล้ายกับเป็นความมืด พุ่งตรงไปขัดขวางบุรุษที่ถือแส้ปัดอยู่ในมืออย่างรวดเร็ว