ตอนที่ 280

กระถางชีวิต?

แดนสวรรค์จื่อยิ่น สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในสำนัก

มีตำนานมากมายที่เกี่ยวกับเรื่องราวของแดนสวรรค์แห่งนี้ ซึ่งทั้งหมดต่างก็มีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับจื่อตงเจินเหรินผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งสำนักเมื่อหนึ่งหมื่นปีมาแล้ว

หลายปีหลังจากการก่อตั้งสำนัก แดนสวรรค์นี้ก็ค่อยๆ กลายมาเป็นสถานที่ซึ่งสำนักจื่อยิ่นใช้ปลูกต้นสมุนไพร ในที่สุดสถานที่แห่งนี้ก็มีต้นสมุนไพรมากมายหลายชนิด มากกว่าต้นสมุนไพรของดินแดนด้านใต้รวมกันทั้งหมด

นั่นเป็นสถานที่ของเต๋าสำรองแห่งแผนกเม็ดยาบูรพา ภายในแดนสวรรค์จื่อยิ่น ที่ห่างไกลออกไป สุดทางที่ยืดยาวไม่รู้จบของสนามเพาะปลูกต้นสมุนไพร เป็นภูเขาที่สูงจนเหมือนจะไร้จุดสิ้นสุด!

ภูเขานี้สามารถมองเห็นมาจากสถานที่ห่างไกลอย่างน่าเหลือเชื่อ รู้จักกันในนามว่า ภูเขาจื่อตง!

เนื่องจากหนึ่งในตำนาน ในปีต่อมา  จื่อตงเจินเหริน ได้นั่งอยู่บนยอดเขา และเริ่มค่อยๆ ตายไปในช่วงการเข้าฌาณ…หลังจากนั้น มันก็กลายเป็นสถานที่ของการแสวงบุญ

ตรงเชิงเขามีกระถางปรุงยาขนาดใหญ่มหึมา กำลังส่องแสงทั้งหมดเจ็ดสีออกมา มันดูเหมือนกระถางที่อยู่บนสุดของภูเขาตงหลาย ยกเว้นว่าค่อนข้างดูเหมือนของจริงมากกว่า มันกระจายกลิ่นอายเก่าแก่โบราณออกมา

ทันใดนั้น อากาศที่เชิงเขาก็เริ่มเป็นระลอกคลื่นคล้ายกับเป็นของเหลว เงาร่างมากมายโผล่ออกมา และเมื่อระลอกคลื่นจางหายไป เมิ่งฮ่าว, ฉู่อวี้เยียน, เยี่ยเฟยโม่ และคนอื่นๆ ทั้งหมดก็อยู่ที่นั่น

ที่เบื้องหน้าพวกเขา เป็นภูเขาที่สูงใหญ่อย่างน่าตกใจ ตรงเชิงเขา มีเส้นทางเล็กๆ สิบเส้นทาง วกวนไปมาตรงขึ้นไปที่ด้านบน แต่ละเส้นทางเริ่มที่นั่น และจากนั้นก็กระจายขึ้นไปด้านบนซึ่งแตกต่างกันออกไป

การเลือกแต่ละเส้นทาง ก็ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของผู้สอบแต่ละคน ที่จะเลือกในเส้นทางนั้นๆ แต่อย่างไรก็ตาม ก็ยังมองเห็นได้อย่างง่ายดาย ถึงความแตกต่างกันเล็กน้อย ในการเดินไปอย่างยากลำบากของแต่ละเส้นทาง

เมิ่งฮ่าวมองขึ้นไปบนยอดสูงสุดของภูเขาอันใหญ่โตนี้ เขตที่สูงขึ้นไปดูเลือนลาง และจริงๆ แล้วก็ไม่อาจจะมองเห็นจุดสูงสุดของมันได้ และก็ไม่อาจจะประมาณได้ว่าภูเขาลูกนี้สูงมากเท่าใดเช่นกัน

เมิ่งฮ่าวไม่ใช่เพียงคนเดียวที่มองขึ้นไป อีกเก้าคนที่อยู่รอบๆ เขา รวมถึงฉู่อวี้เยียน และเยี่ยเฟยโม่ก็มองไปเช่นเดียวกัน

นอกจากเส้นทางทั้งสิบแล้ว สิ่งหลักๆ ที่เต็มอยู่ในสายตาของพวกเขาก็คือ กระถางปรุงยาขนาดยักษ์!

หลังจากเวลาผ่านไป ดวงตาเยี่ยเฟิงโม่สาดประกายด้วยความมุ่งมั่น มันหันหน้าชำเลืองมองมายังคนอื่นๆ สายตาของมันไม่ได้หยุดอยู่ที่ใครคนใดคนหนึ่ง สีหน้าที่ทรนงของมัน ดูเหมือนจะบอกว่า มันรู้ว่ามันจะกลายเป็นเทพกระถางม่วง และไม่มีใครในผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ จะสามารถมาเทียบกับมันได้

ความภาคภูมิใจและอหังการ ดูเหมือนจะเติมเต็มอยู่ในความคิดของมัน เต็มเปี่ยมไปด้วยความเชื่อมั่นว่า ตำแหน่งเทพกระถางม่วงต้องเป็นของมันแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น!

มันพุ่งตรงไปยังกระถางปรุงยา และนั่งลงขัดสมาธิในตำแหน่งทิศตะวันออก

ฉู่อวี้เยียนมองไปยังมัน และสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยแสงแห่งความมุ่งมั่น

“ท่านอาจจะเป็นเจ้าโอสถจอมกระถาง ผู้ที่ข้ายอมรับนับถือเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ข้าต้องต่อสู้กับท่านแล้ว…” นางนั่งลงไปข้างกระถางปรุงยาหลับตาลง

หลังจากนาง, เมิ่งฮ่าวและคนอื่นๆ เข้าไปใกล้กระถาง และเลือกตำแหน่งที่แตกต่างกันนั่งลง การแข่งขันช่วงแรกได้เริ่มขึ้น ถึงเวลาที่ผู้สมัครจะได้รับกระถางชีวิตของแต่ละคน!!

เมิ่งฮ่าวไม่รู้ว่าจริงๆ แล้ว ต้องทำอย่างไรถึงจะได้รับกระถาง แต่ทันทีที่บุคคลทั้งสิบนั่งลงขัดสมาธิรอบๆ กระถางปรุงยาเจ็ดสี แสงที่อยู่รอบๆ กระถางก็เริ่มเปลี่ยนไป จากนั้นก็พุ่งตรงมายังผู้เข้าแข่งขันในทันที

แรงสั่นสะเทือนวิ่งผ่านเข้ามาในร่างเมิ่งฮ่าว และทันใดนั้น ก็สัมผัสได้ถึงบางสิ่งกำลังเรียกเขาอยู่ พึมพำอยู่ภายในจิตใจ เขายื่นมือออกไปสัมผัสมันด้วยจิตสัมผัส ทันใดนั้น จิตใจเขาก็หมุนเคว้งคว้าง และรู้สึกราวกับว่ากำลังไม่อาจควบคุมร่างกายได้

เขามองไม่เห็นภูเขา หรือแดนสวรรค์อีกต่อไป แต่ปรากฎเป็นโลกแปลกๆ ยืดยาวออกไปที่เบื้องหน้าสายตา

มันกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต และเต็มไปด้วยกลุ่มหมอกที่ม้วนตัวไปมา แสงหกสีสาดส่องไปทั่วทุกที่ แสงนั้นไม่มีสีม่วง มันส่องทะลุกลุ่มหมอก ส่องสว่างไปทุกที่ เมิ่งฮ่าวมองไปรอบๆ อย่างเงียบๆ เขาไม่รู้สึกถึงร่างกายตัวเอง แต่เขาก็อยู่ที่นั่น ทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่า เขาสามารถขยับเคลื่อนไหว

ร่างกายของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ในโลกแห่งนี้ มีเพียงเจตจำนงของเขาเท่านั้น โลกขยายออกไปที่เบื้องหน้า ขณะที่เขาพุ่งผ่านกลุ่มหมอก ขณะที่เขาเคลื่อนไหว ลำแสงพุ่งผ่านเขาไปเป็นระยะ

ดูเหมือนสถานที่แห่งนี้ไม่มีจุดสิ้นสุด ทุกสิ่งทุกอย่างดูเลือนลาง…

ด้านในแดนสวรรค์ ด้านล่างภูเขา ข้างกระถางปรุงยา เมิ่งฮ่าวนั่งขัดสมาธิอยู่ที่นั่น สีหน้าเขาดูเหมือนจะเปลี่ยนไปมา ราวกับว่าเขากำลังตกอยู่ในความฝัน คนอื่นๆ ทั้งหมดที่อยู่รอบๆ เขาก็เป็นเช่นเดียวกัน สีหน้าของพวกมันดูเหมือนจะเปลี่ยนไปด้วยความประหลาดใจ, สับสน และครุ่นคิด

ในขณะเดียวกันนั้น ด้านนอกของแดนสวรรค์จื่อยิ่น ด้านบนยอดเขาตงหลาย สิบจอภาพส่องแสงเจิดจ้าหลากสี ทันใดนั้น ก็เบ่งบานออกมาจากกระถางปรุงยา ภาพค่อยๆ แจ่มชัดขึ้นเรื่อยๆ บนหน้าจอ มองเห็นแต่ละคนภายในการทดสอบ

นักปรุงยาทุกคนแห่งแผนกเม็ดยาบูรพา ซึ่งนั่งอยู่บนยอดเขา รวมถึงตัวแทนจากสำนักและตระกูลต่างๆ ซึ่งมาสังเกตการณ์ ต่างก็มองเห็นได้อย่างชัดเจนขณะที่พวกเขานั่งขัดสมาธิอยู่

ทุกกิริยาท่าทางของคนทั้งสิบภายในแดนสวรรค์ ทุกคนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

ยอดเขาเงียบสงบ และทุกคนก็ดูเหมือนจะถูกแบ่งความสนใจไปมาระหว่างจอภาพทั้งสิบ

หลินไห่หลง มองไปที่พวกเขา และพึมพำกับตัวเอง “การทดสอบเทพกระถางม่วงทุกครั้ง ผู้เข้าร่วมต้องถูกแบ่งออกเป็นสี่ด่าน และเผชิญกับสี่การทดสอบ แต่ก่อนที่จะเผชิญกับการทดสอบ พวกมันต้องได้รับกระถางชีวิตของตัวเอง กระถางชีวิตก็คือกุญแจ…ชนิดของกระถางก็ขึ้นกับโชคของนักปรุงยานั้นๆ โดยสิ้นเชิง…”

เมิ่งฮ่าวไม่รับรู้ถึงกาลเวลา ขณะที่เขาดำเนินการผ่านความว่างเปล่าที่ไร้จุดสิ้นสุด ทั้งหมดที่มองเห็นก็คือกลุ่มหมอก และแสงหกสี ไม่มีอะไรอื่นอีก

หลังจากเวลานานผ่านไป เมิ่งฮ่าวเริ่มรู้สึกเหน็ดเหนื่อย ทันใดนั้น แสงสีม่วงก็สาดประกายอยู่ตรงเบื้องหน้าขึ้นไป เมิ่งฮ่าวเพ่งมองไป ความสนใจของเขาพุ่งไปยังแสงสีม่วง ซึ่งทันใดนั้น ก็ปรากฎขึ้นในโลกที่ขาดแสงสีม่วงแห่งนี้

แสงสีม่วงไม่ได้เคลื่อนไหว เพียงแต่หยุดนิ่งอยู่ที่นั่น ส่องประกายออกมา ทันใดนั้น กระถางปรุงยาก็เริ่มมองเห็นอยู่ในแสงนั้น มีขนาดเท่ากับกำปั้นของเด็กทารก

สัญลักษณ์เวทหมุนวนไปมาอยู่รอบๆ กระถางปรุงยา ซึ่งกระจายเป็นแสงสีม่วงออกมา

ในขณะที่เจตจำนงของเมิ่งฮ่าวกำลังจะเคลื่นที่ตรงไปแตะสัมผัสกระถางปรุงยา ทันใดนั้น มันก็พุ่งไปด้านหลัง สัญลักษณ์เวทพริ้วไปมา ก่อนที่เมิ่งฮ่าวจะเข้าไปใกล้ มันก็พุ่งห่างออกไปไกล

เมิ่งฮ่าวพึมพำกับตัวเองสักพัก จากนั้นก็เดินต่อไป เวลาผ่านไปไม่นาน เขาก็มองเห็นแสงสีม่วงอื่นอีก ภายในแสงเป็นกระถางปรุงยาอื่น ที่ดูแตกต่างจากกกระถางแรกเล็กน้อย โดยที่มันมีอยู่สามขา แต่เมื่อเมิ่งฮ่าวเข้าไปใกล้ มันก็พุ่งจนหายลับตาไป

“ถ้าเช่นนั้น” เมิ่งฮ่าวคิดกับตัวเอง “ข้าต้องเลือกกระถาง และกระถางก็ต้องเลือกข้าด้วย…” เขาตัดสินใจหยุดการเคลื่อนไหว ระงับเจตจำนงตัวเองให้เยือกเย็น “ข้าจะใช้เต๋าแห่งการปรุงยาของข้าติดต่อกับโลกแห่งนี้ ซึ่งถูกสร้างขึ้นมาโดยมารดาแห่งเตา ข้าจะค้นหากระถางชีวิตซึ่งมีชะตากรรมที่จะตกเป็นของข้าในความว่างเปล่า…” ด้วยเช่นนั้น เขาจึงหลับตาลง

เวลาผ่านไปนาน, นานมากๆ เมิ่งฮ่าวค่อยๆ เยือกเย็นลง ในที่สุด ภายในจิตใจ เขามองเห็นรูปทรงกลมแห่งเจตจำนงเก้าลูก นี่เป็นเก้ารูปทรงกลมของผู้แข่งขันคนอื่นๆ ภายในเขตการทดสอบนี้

เขาสามารถสัมผัสพวกมัน และพวกมัน ก็สามารถสัมผัสเขาได้เช่นเดียวกัน

มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ พวกเขาไม่อาจมองเห็นซึ่งกันและกัน แต่พวกเขาก็รู้สึกซึ่งกันและกันได้ เมิ่งฮ่าวและคนอื่นๆ พึ่งพาเต๋าแห่งการปรุงยา เพื่อสัมผัสโลกแห่งนี้ และพยายามจะไขว่คว้ากระถางชีวิตของแต่ละคน

อย่างช้าๆ เมิ่งฮ่าวมองเห็นหนึ่งลำแสง ปรากฎขึ้นรอบๆ คนอื่นๆ ทั้งเก้า ฉู่อวี้เยียนเป็นที่สนใจของกระถางปรุงยาที่มีสีแตกต่างกันเจ็ดถึงแปดใบ

สำหรับเยี่ยเฟยโม่ มีกระถางสิบสองใบกำลังหมุนวนไปรอบๆ ตัวมัน ทั้งหมดดูเหมือนต้องการจะให้มันเลือก

บุคคลอื่นๆ มีกระถางอย่างน้อยสองถึงสามใบ

เมิ่งฮ่าวเป็นเพียงคนเดียวที่มีกระถางปรุงยาหนึ่งใบอยู่เบื้องหน้า จิตใจเขาจมดิ่งลงไปชั่วครู่ก่อนที่จะทำจิตใจให้สงบ

“ในเต๋าแห่งการปรุงยาของข้า” เขาคิด “ร่างกายของข้าก็คือกระถางปรุงยา และจิตใจก็คือสูตรยา น้อยคนนักที่จะสอดคล้องกับปรัชญาเช่นนี้ ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับข้า ที่จะดึงดูดกระถางชีวิตที่เหมาะสมได้” เขาเริ่มพึมพำ ส่งเจตจำนงออกไปทั่วทุกทิศทาง “กระถางปรุงยา ถ้าเจ้าติดตามข้ามา เจ้าจะบรรลุถึงขั้นสูงสุด มากับข้า และกลายเป็นความนิรันดร์!”

ทันใดนั้น แสงจำนวนมากมายจนนับไม่ถ้วน ปรากฎขึ้นท่ามกลางความว่างเปล่าของโลกแห่งนี้ มากกว่าหนึ่งหมื่นแสงกระพริบไปมา ในทุกๆ มุมของโลกแห่งนี้ กระถางปรุงยาสั่นสะท้าน ราวกับว่าพวกมันมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อเสียงของเมิ่งฮ่าว

“ในเต๋าแห่งการปรุงยาของข้า ร่างกายของข้าคือกระถางปรุงยา และจิตใจก็คือสูตรยา ข้าจะกลั่นสกัดสิ่งของมากมายในธรรมชาติ ข้าจะกลั่นสกัดเปลี่ยนแปลงดวงตะวันและจันทรา การกลั่นสกัดเช่นนั้นต้องใช้กระถาง, กระถางชีวิตของข้า ติดตามข้ามาเพื่อเป็นชีวิตแห่งการเปลี่ยนแปลง…” เจตจำนงของเขากระจายออกไป เข้มข้นมากขึ้น ทำให้จำนวนกระถางปรุงยาที่มีปฏิกิริยาตอบรับมีมากกว่าหนึ่งแสนกระถาง ครึ่งหนึ่งท่ามกลางพวกมันเริ่มสั่นไปมาอย่างรุนแรง ดูเหมือนจะมีความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และบางส่วนก็ยังคงลังเล

“ข้าขอสาบานว่า กระถางปรุงยาใดๆ ที่ติดตามข้า จะไม่มีวันถูกทำลายไป ไม่มีทางแหลกสลาย!” เจตจำนงของเขาดังก้องออกไป เข้มข้นแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ท่ามกลางห้าหมื่นกระถางที่กำลังสั่นสะท้าน หนึ่งหมื่นกระถางเริ่มส่งเสียงหึ่งๆ ออกมา

“ข้าขอสาบานว่า กระถางปรุงยาใดๆ ที่เป็นของข้า เมื่อข้าบรรลุเต๋า มันก็จะได้กำเนิดใหม่!” เจตจำนงของเขาดังราวเสียงฟ้าฟาด ท่ามกลางหนึ่งพันกระถางปรุงยา มีกระถางสีม่วง ซึ่งทันใดนั้น มันก็พุ่งออกมาจากที่ไหนสักแห่ง มุ่งหน้าตรงมายังเมิ่งฮ่าว

ดวงตาเมิ่งฮ่าวเปิดขึ้น และที่เบื้องหน้า เขามองเห็นกระถางสีม่วงเก้าขา!

มันเปล่งประกายด้วยแสงสีม่วงเจิดจ้า ขณะที่ลอยอยู่ในอากาศตรงหน้าเขา สัญลักษณ์เวทกระจายออกมาหมุนวนไปรอบๆ เห็นได้ชัดจากการมองเพียงแค่แวบเดียวว่า มันเป็นกระถางที่ไม่ธรรมดาเป็นอย่างยิ่ง

“นี่คือกระถางชีวิต ซึ่งเป็นของข้า เลือกมาจากภายในความว่างเปล่า…” ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายเจิดจ้า และค่อยๆ ยกมือขึ้น เพื่อไปจับกระถาง ในเวลาเดียวกันนั้นเองที่ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องอันทรงพลังก็สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งโลกแห่งนี้

กระถางปรุงยาที่อยู่เบื้องหน้าเมิ่งฮ่าวเริ่มสั่นสะท้าน ขณะที่กระถางปรุงยาทั้งหมด ซึ่งลอยตัวอยู่รอบๆ ผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ทั้งเก้า พวกมันทั้งหมดดูเหมือน…หวาดกลัว…

มีบางสิ่งที่น่ากลัว และน่าตกใจกำลังจะเกิดขึ้น!