ตอนที่ 778

ต่อสู้ขั้นแตกหักกับเซียนรุ่งอรุณ!

“จื่อตงเจินเหริน…” เมื่อได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้ สีหน้าของปรมาจารย์ซ่งก็เปลี่ยนเป็นซับซ้อนขึ้น พึมพำกับตัวเอง

“ผู้แข็งแกร่งจากเมื่อหนึ่งหมื่นปีมาแล้ว ในตอนนั้น…ท่านคือผู้ถูกเลือกอันดับหนึ่งในดินแดนด้านใต้ จื่อตงเจินเหริน ท่านได้ก่อตั้งสำนักจื่อยิ่น และเป็นปรมาจารย์รุ่นแรกของสำนัก!”

“ท่านอยู่ในขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน แต่ก็ไม่ยินดีที่จะกลายเป็นเซียนเทียม ท่านสาบานว่าจะเดินไปบนเส้นทางของเซียนแท้ ก่อนที่จะผ่านทัณฑ์เซียน ท่านก็ตระหนักว่าได้เดินไปบนเส้นทางที่ผิดพลาด จึงได้ปรุงเม็ดยาขึ้นมาด้วยตนเอง ซึ่งประกอบไปด้วยเส้นใยวิญญาณของท่านเอง เม็ดยานั้นได้กลายเป็นผู้สืบทอดการฝึกตนของท่านต่อไป!”

“ตอนนี้เมื่อท่านได้บรรลุขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าอีกครั้งในฐานะตานกุ่ย เมื่อสัญลักษณ์เวททั้งหมดถูกทำลายลงไป ทัณฑ์เซียนแท้ที่ท่านสะกดมันไว้…ก็จะถูกปลดปล่อยออกมาในที่สุด!”

“น่าเสียดาย ตลอดหลายปีมานี้ มีผู้คนมากมายได้ตายไปในช่วงของทัณฑ์เซียนแท้ น้อยคนนักที่จะทำได้สำเร็จ ตานกุ่ย…ท่านจะทำได้หรือไม่?” ปรมาจารย์ซ่งถอนหายใจ

ตานกุ่ยไม่กล่าวตอบ ปราณม่วงหมุนวนอยู่รอบๆ ร่าง ขณะที่ท่านพุ่งไปข้างหน้า กลิ่นอายท่านได้แตกต่างไปจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง อย่างน่าตกใจยิ่ง ตอนนี้ท่านแข็งแกร่งอย่างเพียงพอที่จะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าจากดินแดนทางเหนือ ที่ทรงพลังมากที่สุดด้วยมือเพียงข้างเดียวเท่านั้น และเห็นได้ชัดว่ายังสามารถสะกดข่มพวกมันลงได้อีกด้วย

เสียงระเบิดดังก้องออกไป ขณะที่พลังอันรุนแรงของตานกุ่ย ทำให้คนทั้งหมดเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แม้แต่มารดาแห่งดอกปี่อ้าน, เซียนรุ่งอรุณ ก็ต้องมองมาและเลิกคิ้วขึ้น

ปรมาจารย์ซ่งส่ายหน้าและถอนหายใจออกมา จากนั้นก็เริ่มต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าอื่นอีกครั้ง ตามมาด้วยร่างจริงที่สองของเมิ่งฮ่าว และปรมาจารย์จินหานที่ได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส

บนพื้นที่ด้านล่าง ผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือต่างก็ตื่นตระหนกไปจนถึงแก่นกาย เมื่อได้เห็นการพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่องเมื่อครู่นี้ หลังจากที่มีการสูญเสียเพิ่มขึ้นจากก่อนหน้านี้ คลื่นแห่งการต่อสู้ระหว่างดินแดนทางเหนือ และดินแดนด้านใต้ก็กลับด้านกันโดยสิ้นเชิง ดวงตาผู้ฝึกตนดินแดนด้านใต้กลายเป็นสีแดงก่ำ ขณะที่พวกมันจัดขบวนขึ้นมาใหม่ และจากนั้นก็แผดร้องพุ่งไปโจมตี ด้วยผู้ฝึกตนมากกว่าหนึ่งแสนคน

โลหิตไหลนองราวกับเป็นแม่น้ำ และท้องฟ้าก็มืดสลัว เสียงของการเข่นฆ่าสังหารทำให้ทุกสรรพสิ่งสั่นสะเทือนขึ้นมาในทันที

ที่ด้านบนขึ้นไป เมิ่งฮ่าวและเซียนรุ่งอรุณกำลังต่อสู้กันอย่างดุร้าย พลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากการโจมตีของคนทั้งสอง ดูเหมือนจะสามารถทำให้ฟ้าดินพังทลายลงไปได้ พื้นฐานฝึกตนของเซียนรุ่งอรุณช่างลี้ลับซับซ้อนเป็นอย่างยิ่ง ถึงแม้ว่านี่จะเป็นแค่ร่างจำแลงก็ตามที แต่นางก็ยังคงมีความแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ ในช่วงเวลาสั้นๆ ที่นางได้ต่อสู้กับเมิ่งฮ่าว คนทั้งสองได้โจมตีกันไปมามากกว่าหนึ่งพันครั้ง เสียงกระหึ่มขนาดใหญ่ทำให้ภูเขาที่อยู่ใกล้กับบริเวณนั้นต้องพังทลายลงไป ตอนนี้มีเพียงภูเขาอสูรโลหิตเท่านั้นที่ยังคงแข็งแกร่งและสูงเสียดฟ้าเหมือนเดิม

อย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์อสูรโลหิตก็ยังคงอยู่ที่ด้านใน ดวงตาปิดอยู่ในช่วงการหลับลึก ร่างกายดูเหมือนจะไร้พลังชีวิตแม้แต่น้อยนิด ถึงแม้ว่าโลกรอบๆ ตัวจะเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงขึ้นก็ตามที แต่มันก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา

พื้นดินแตกร้าว และรอยแยกก็ปรากฏขึ้นในท้องฟ้า การต่อสู้ของเมิ่งฮ่าวและเซียนรุ่งอรุณ คล้ายกับเป็นการปะทะกันของพายุสองลูก ขุนเขาที่เก้าปรากฏขึ้น จากนั้นก็พังทลายลงไป ไข่มุกดำขาวปรากฏขึ้น จากนั้นก็ถูกสะกดข่มไว้ ดอกปี่อ้านส่ายไหวไปมา กลายเป็นแส้ที่เซียนรุ่งอรุณใช้ฟาดลงไปในช่องว่างของอากาศ

ความยากลำบากของการต่อสู้นี้ ไกลเกินกว่าผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือจะคาดคิดหรือทำนายออกมาได้ การปรากฏขึ้นของเมิ่งฮ่าวในสนามรบ ได้เปลี่ยนการต่อสู้ไปโดยสิ้นเชิง

ตอนแรกเป็นการตายไปของเด็กชายชุดแดง จากนั้นก็เป็นชายชราในชุดหนังสัตว์ กองกำลังของดินแดนทางเหนือได้ลดความแข็งแกร่งลงไปถึงสามในสิบส่วน นั่นเป็น…สิ่งที่สามารถจะตัดสินชี้ชะตาได้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะชนะหรือพ่ายแพ้!

จากนั้นเซียนรุ่งอรุณก็ปรากฏกายขึ้น และดูเหมือนว่านางจะสามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ แต่ก็ตรงกันข้ามกับสิ่งที่คนทั้งหมดคาดคิดไว้ เมิ่งฮ่าว…ได้หยิบเอาหุ่นเชิดเซียนเทียมออกมา

ด้วยร่างกายของหุ่นเชิดเซียนเทียม ตอนนี้เขาได้เข้าต่อสู้กับเซียนรุ่งอรุณตัวต่อตัว จนทำให้แผ่นฟ้าหมองมัวผืนดินมืดสลัวลงไปโดยสิ้นเชิง

นอกจากนี้ ตานกุ่ยก็ได้ตื่นขึ้นมา ปลดปล่อยพลังขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าออกมา ตอนนี้ผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือค่อนข้างจะกระวนกระวายใจ ในตอนนี้ดูเหมือนว่าการที่จะได้มาซึ่งชัยชนะ…ไม่ใช่งานที่ง่ายดายอีกต่อไปแล้ว!

เสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น และเมิ่งฮ่าวก็กระอักโลหิตออกมา เสียงปะทุได้ยินขึ้น ขณะที่รอยแตกร้าวกระจายออกไปทั่วทั้งร่างหุ่นเชิด ที่เบื้องหน้าขึ้นไป เซียนรุ่งอรุณกำลังขมวดคิ้ว หุ่นเชิดเซียนเทียมกำลังบังคับให้นางต้องใช้พลังทั้งหมดที่สามารถรวบรวมได้ออกมา

ที่น่าตกใจมากไปกว่านั้นก็คือเวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิตของเมิ่งฮ่าว ซึ่งปะทุขึ้นมาอยู่รอบๆ ร่างเซียนรุ่งอรุณอย่างต่อเนื่อง ยิ่งเขาใช้มันในการต่อสู้มากเท่าใด เขาก็ยิ่งมีความแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น เป็นเรื่องยากที่จะจัดการได้อย่างแท้จริง

ร่างจริงของเซียนรุ่งอรุณ อยู่ในทะเลเทียนเหอและไม่อาจจะจากมาได้ ซึ่งก็หมายความว่าการต่อสู้ในตอนนี้กำลังตกอยู่ในสถานะที่หยุดชะงักนิ่ง!

แน่นอนว่าการหยุดชะงักนี้ เป็นผลดีต่อผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือ!

กองกำลังในที่แห่งนี้ คือกองกำลังหลักที่สองที่รุกรานเข้ามา ตอนนี้ยังมีกองกำลังอีกสี่ส่วนในดินแดนด้านใต้เขตอื่นๆ กำลังพุ่งตรงมายังสำนักเซี่ยเยาราวกับเป็นลูกธนูอันแหลมคม ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นว่าพวกมันจะมาถึงเมื่อไหร่

ถึงแม้ว่ากองกำลังเหล่านั้นจะไม่ได้ประกอบด้วยผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าใดๆ มีแต่ผู้นำที่อยู่ในขั้นตัดวิญญาณก็ตามที แต่กองกำลังเหล่านั้นมีจำนวนมากกว่าหนึ่งแสนคน เมื่อไหร่ที่พวกมันมาถึง ก็จะกลายเป็นตัวแปรที่สำคัญเพื่อสิ้นสุดการหยุดชะงักนิ่งนี้

ที่สำคัญมากที่สุดก็คือ…ผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือนับแสนนี้เป็นแค่กองกำลังที่สองของกองทัพแห่งดินแดนทางเหนือ ตอนนี้กองกำลังที่สาม ที่มีผู้ฝึกตนนับล้านคน กำลังเดินทางข้ามสะพานดอกปี่อ้านมา

กองกำลังที่สามอยู่ในช่วงการเดินทางมาในรูปแบบกองทัพ เมื่อไหร่ที่พวกมันมาถึงยังดินแดนด้านใต้ พวกมันก็รวมผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าอีกสี่คนเข้าไปในการต่อสู้นี้!

ยิ่งไปกว่านั้น พวกมันก็ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าธรรมดาทั่วไป พวกมันเป็นสี่ปรมาจารย์ที่ทรงพลังมากที่สุดในดินแดนทางเหนือทั้งหมด!

ท่ามกลางพวกมันเป็นหัวหน้าตระกูลตี้ ซึ่งมีพื้นฐานฝึกตนที่น่ากลัว มันสามารถที่จะต่อสู้กับเซียมเทียมได้!

เมื่อไหร่ที่พวกมันมาถึงดินแดนด้านใต้ ก็มั่นใจได้ว่าต้องได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน!

นี่เป็นสิ่งที่ผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือทั้งหมดต่างก็ตระหนักดี และผู้ฝึกตนดินแดนด้านใต้ก็สามารถคาดเดาได้ ผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าทั้งหมดที่อยู่ในกลางอากาศ ต่างก็รู้ดีถึงความจริงข้อนี้

ทั้งหมดเหล่านี้เป็นสิ่งที่ดินแดนด้านใต้ไม่อาจจะทำอะไรได้ ถ้าเหตุการณ์ดำเนินไปนานกว่านี้ หายนะอันยิ่งใหญ่ก็จะตกลงมาบนดินแดนด้านใต้!

นอกจากว่า…พวกมันสามารถจะเอาชนะกองกำลังที่สองของผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือนี้ได้อย่างรวดเร็ว ก่อนที่กองกำลังที่สามจะมาถึง บางทีอาจจะสามารถยืดเวลาได้อีกระยะ เพื่อจัดตั้งค่ายกลเวท รวมถึงการได้พักผ่อนบ้าง

ถ้าเกิดขึ้นเช่นนี้ไม่ได้ และพวกมันต้องเผชิญหน้ากับกองกำลังซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างต่อเนื่อง เช่นนั้นกองกำลังดินแดนด้านใต้ก็คงจะเหน็ดเหนื่อยมากขึ้นกว่าเดิม และคงไม่มีเวลาที่จะทันได้ตั้งตัว

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายด้วยแสงอันเย็นชา ขณะที่เขาต่อสู้ไปมากับเซียนรุ่งอรุณ เขาก็เช่นเดียวกันที่ตระหนักดีถึงสถานการณ์โดยรวมทั้งหมด และทำให้ดวงตาแวบรังสีสังหารออกมา เขาสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ ขณะที่ทำการโจมตีไปอีกครั้ง ท่าทางมุ่งมั่นเต็มอยู่บนใบหน้า

โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยนิด เขาขยับมือร่ายเวท ทำให้ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้น ด้วยการใช้พลังทั้งหมดของหุ่นเชิดเซียนเทียมเท่าที่สามารถจะรวบรวมได้ ทำให้หุ่นเชิดของเมิ่งฮ่าวดูคล้ายกับเป็นดวงตะวันที่ลอยอยู่เหนือสนามรบ สาดประกายแสงเจิดจ้าออกไปทั่วทุกทิศทาง

จากนั้นพลังทำลายล้างอันแข็งแกร่ง ก็เริ่มกระจายออกมาจากร่างหุ่นเชิด

นี่คือสัญญาณของการระเบิดตนเอง ซึ่งจะปลดปล่อยพลังการทำลายล้างอย่างที่คาดคิดไม่ถึงออกมา นอกจากนี้…นี่ก็คือหุ่นเชิดเซียนเทียม พลังที่ปลดปล่อยออกมาด้วยการระเบิดตนเองของมัน จะกลายเป็นพลังโจมตีอันแข็งแกร่งน่าหวาดกลัว

กลิ่นอายอันน่ากลัวนั้น ปรากฏขึ้นในทันที ทำให้จิตใจของคนทั้งหมดในสนามรบหมุนคว้าง สำหรับผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าแห่งดินแดนทางเหนือ สีหน้าพวกมันสลดลง

“มันกำลังจะระเบิดตนเอง!!”

“การระเบิดตนเองของหุ่นเชิดนั่น จะปลดปล่อยกระแสคลื่นอันน่าตกใจออกมา ทำให้แม้แต่เซียนเทียมก็ยังต้องถูกกำจัดไป!!”

“เมิ่งฮ่าว…”

ม่านตาเซียนรุ่งอรุณหดเล็กลง และจิตใจนางก็เต็มไปด้วยความรู้สึกถึงวิกฤตการณ์อันร้ายแรง ขณะที่นางเตรียมตัวจะล่าถอยออกไป นางก็โบกสะบัดแส้ดอกปี่อ้านเป็นรูปวงกลม สร้างเป็นเกราะป้องกันเพื่อต่อต้าน

ความมุ่งมั่นของเมิ่งฮ่าว ทำให้นางตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง นางรู้ว่านี่เป็นหุ่นเชิดเซียนเทียม เป็นสิ่งที่อาจจะทำให้เมิ่งฮ่าวอยู่ในตำแหน่งที่เหนือกว่าผู้ใดในดินแดนด้านใต้นี้

กลุ่มที่ทรงพลังใดๆ ก็ตามต่างก็ถือว่าหุ่นเชิดเซียนเทียมนี้มีคุณค่ามากเป็นอย่างยิ่ง มันเป็นของวิเศษอันล้ำค่า ซึ่งสามารถทำให้เกิดความขัดแย้งอย่างรุนแรงขึ้นได้อย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้เมิ่งฮ่าวกำลังจะระเบิดของสิ่งนี้ทิ้งไป!!

เซียนรุ่งอรุณที่กำลังตื่นตระหนก เพิ่งจะเสร็จสิ้นการก่อตั้งเกราะป้องกันขึ้น ในขณะที่เมิ่งฮ่าวได้รวบรวมพลังที่พุ่งขึ้นมาก่อนที่จะระเบิดออก ความเร็วเขาเพิ่มมากขึ้น และทันใดนั้นก็ไปปราฏกายขึ้นที่เบื้องหน้านาง เขาไม่ทำอะไรเพื่อป้องกันตัว จากความสามารถศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ที่นางปลดปล่อยออกมา แต่ยื่นแขนออกไป กระอักโลหิตออกมา…และจากนั้นก็โอบกอดนางไว้

เขาโอบกอดเซียนรุ่งอรุณไว้แน่น หลังจากที่เวทผนึกอสูรรุ่นแปด ทำให้นางตัวนิ่งแข็งไปชั่วขณะ ภายใต้การควบคุมของเมิ่งฮ่าว หุ่นชุดพุ่งสูงขึ้นไปในท้องฟ้า

“เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!” นางกล่าวเสียงเย็นชา สีหน้าเปลี่ยนไป นี่เป็นครั้งแรกที่นางมีโทสะอย่างแท้จริง ดอกปี่อ้านภาพลวงตาส่ายไหวไปมา ปลดปล่อยการโจมตีอันดุร้ายออกมา

ทันใดนั้น รอยแตกร้าวจำนวนมากก็กระจายออกไปทั่วทั้งร่างหุ่นเชิด ที่ด้านใน เมิ่งฮ่าวกระอักโลหิตออกมา และสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ทุกครั้งที่การโจมตีกระแทกลงมา เขาก็จะได้รับบาดเจ็บเหมือนคนที่อยู่ในขั้นสูงสุดค้นหาเต๋า

ขณะที่หุ่นเชิดเริ่มแตกกระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง ลำแสงมากมายนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกไป และพื้นดินก็สั่นสะเทือน ผู้ฝึกตนทั้งหมดมองขึ้นไปด้วยความประหลาดใจ

สิ่งที่พวกมันเห็น ดูเหมือนกับดวงตะวันเป็นอย่างยิ่ง!

จิตใจตานกุ่ยเต้นรัว ท่านรู้ดีถึงความสามารถในการฟื้นฟูความเป็นนิรันดร์ของเมิ่งฮ่าว รวมทั้งเวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิต แต่นี่ก็คือการระเบิดตนเองของวิญญาณเซียน ตานกุ่ยไม่รู้ว่าเมิ่งฮ่าวจะมีชีวิตรอดจากการระเบิดเช่นนั้นได้หรือไม่

ปรมาจารย์ซ่งก็กระวนกระวายใจเป็นอย่างยิ่งด้วยเช่นเดียวกัน

ผู้ที่กังวลใจมากที่สุดก็คือ สี่ผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าแห่งดินแดนทางเหนือที่ยังเหลืออยู่

จิตใจพวกมันเต้นระรัวขณะที่ตระหนักว่า…ถ้าเซียนรุ่งอรุณถูกทำลายลงไปภายใต้การระเบิดนี้ และเมิ่งฮ่าวมีชีวิตรอด…ก็ไม่มีทางที่พวกมันจะสามารถต่อสู้ต่อไปได้ในสงครามครั้งนี้ ถึงแม้ว่ากองกำลังที่สามจะปรากฏขึ้น พวกมันก็คงต้องถูกบังคับให้ต้องหลบหนีจากไป หรือไม่ก็ถูกสังหารไป

สูงขึ้นไปในกลางอากาศ เซียนรุ่งอรุณกำลังตะเกียกตะกายดิ้นรนอย่างรุนแรง ใบหน้าเมิ่งฮ่าวบิดเบี้ยวอย่างดุร้าย และบรรยากาศรอบๆ ตัวเขาก็ดูน่ากลัว เขาถูกเซียนรุ่งอรุณตามรังควานมานานหลายปี และรู้สึกเบื่อหน่ายนางอย่างเต็มที่

“ผู้ที่กำลังจะตายไป…ก็คือเจ้า!” เขากล่าวผ่านร่องฟัน พุ่งสูงขึ้นไปในท้องฟ้ามากขึ้นกว่าเดิม

การระเบิดตนเองที่ด้านล่างไม่ใช่ทางเลือกที่ดี ผู้คนมากมายจะต้องถูกสังหารไป ทั้งสหายและศัตรู ทางเลือกเดียวของเขาก็คือทำการระเบิดตนเองให้สูงขึ้นไปในอากาศ และมุ่งเน้นพลังทั้งหมดไปที่การทำลายเซียนรุ่งอรุณ

เมื่อเขาบรรลุถึงสุดปลายทางด้านบน ความหวาดกลัวก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเซียนรุ่งอรุณเป็นครั้งแรก ตอนนี้นางรู้ตัวดีว่าไม่อาจจะปลดปล่อยตนเองให้เป็นอิสระจากไปได้ แสงแปลกๆ เริ่มสาดประกายออกมาจากดวงตานาง และทันใดนั้น ใบไม้มากมายนับไม่ถ้วนก็เริ่มงอกออกมาจากผิวหนังของนาง แส้ขนาดใหญ่กลายเป็นดอกปี่อ้านยักษ์ และเริ่มพันไปรอบๆ ตัวนาง

ในตอนนี้เอง ที่แสงซึ่งกระจายออกมาจากหุ่นเชิดของเมิ่งฮ่าว ได้บรรลุถึงความเจิดจ้าสูงสุด อากาศแตกกระจายไป และท้องฟ้าก็แวบสีสันขึ้น แรงระเบิดและพลังทำลายล้างอันแข็งแกร่งอย่างยากจะอธิบายออกมาได้ระเบิดขึ้น ม้วนกวาดออกไปทั่วทั้งดินแดนด้านใต้

ทุกสรรพสิ่งสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!

ดอกไม้ยักษ์ที่ห่อหุ้มอยู่รอบๆ ร่างเซียนรุ่งอรุณถูกฉีกกระชากออกเป็นชิ้นๆ ถูกทำลายไปราวกับเป็นหญ้าแห้ง เผยให้เห็นใบหน้าที่อยู่ภายในซึ่งเต็มไปด้วยความหวาดกลัวโดยสิ้นเชิง!

ต่อมาทันใดนั้น ร่างของเซียนรุ่งอรุณก็ถูกปกคลุมด้วยคลื่นพลังแห่งการทำลายล้าง

ด้านในหุ่นเชิด ร่างเมิ่งฮ่าวถูกเฉือนออกเป็นชิ้นๆ และเริ่มถูกเผาไหม้ไป ผิวหนังบางส่วนเริ่มหลอมละลาย ในตอนนั้นเองที่เขากำลังจะถูกห่อหุ้มด้วยพลังแห่งการทำลายล้าง…กระถางสายฟ้าก็ปรากฏขึ้นอยู่บนฝ่ามือ แสงอันเย็นชาสาดประกายอยู่ในดวงตา เขาอาจจะตกอยู่ในสถานการณ์อันร้ายแรงถึงปางตาย ต้องทรมานจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรง แต่เขาก็ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย

เขาเลื่อนสายตาไป…มองลงไปยังสนามรบที่ด้านล่าง…ยังหนึ่งในผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าแห่งดินแดนทางเหนือ มันเป็นปรมาจารย์วัยกลางคนที่อยู่ในชุดยาวสีม่วง ถูกห้อมล้อมด้วยภาพลวงตามังกรวารีที่หมุนวนอยู่รอบๆ ร่างมัน