บทที่ 1344 เคลื่อนพลทั้งหมด

“ผู้บุกรุก ตายเสีย!”

เสี้ยวขณะที่ผู้แข็งแกร่งเผ่ามังกรโบราณอัสนีเพลิงปรากฏตัวขึ้นก็คำรามเสียงดัง ทำให้ท้องฟ้ารอบด้านสั่นไหวอยู่ชั่วขณะ

“กายวัฏสงสารขั้นเก้า!”

จ้าวเฟิงไม่พูดพร่ำทำเพลง หมุนตัวหนีไปทันที

หากเป็นเทพโบราณขั้นเก้าทั่วไป จ้าวเฟิงอาศัยอาวุธเทพระดับสุดยอดสองชิ้น บางทีอาจจะต้านทานได้ แต่เผ่ามังกรโบราณอัสนีเพลิง ตอนมีชีวิตอยู่เป็นเผ่าพันธุ์นักรบที่น่ากลัว ตอนนี้ยิ่งเป็นกายวัฏสงสาร หากปะทะกับเขาก็เท่ากับรนหาที่ตาย อีกทั้งข้างๆ ยังมีคู่เทพเซียนปีศาจอีก

“ไสหัวไป!”

จ้าวเฟิงเพิ่งจะหันหลังกลับก็เห็นคู่เทพเซียนปีศาจโจมตีมา เขารีบรวมพลังเทพรวมศูนย์เป็นโล่แสงบิดเบี้ยวมืดหม่นทันที จากนั้นก็กระตุ้นกระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณอีกครั้ง!

วู้ม แซ่ด แซ่ด!

มังกรสายฟ้าตัวใหญ่มหึมาพุ่งออกมาจากกระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณ

พลานุภาพและแสงอัสนีที่น่าหวาดหวั่นทำให้คู่เทพเซียนปีศาจมีสีหน้าตกใจไปเล็กน้อย แต่ว่าพวกเขาเป็นกายวัฏสงสาร จึงไม่เกรงกลัวอะไรทั้งนั้น

“เขตแดนคุกมายา!”

ในตอนที่คู่เทพเซียนปีศาจเตรียมสำแดงการโจมตีที่ทรงพลัง ตาซ้ายของจ้าวเฟิงก็ใช้วิชาลวงตาวิญญาณทันที ถึงแม้พลังฝึกตนของคู่เทพเซียนปีศาจสูงถึงขั้นแปดสุดยอด แต่ก็ยังคงถูกวิชาลวงตาของจ้าวเฟิงจนงงงันไปครู่หนึ่ง

ครืน ตูม บึ้ม!

ด้วยเหตุนี้ คู่เทพเซียนปีศาจจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ถูกมังกรแสงอัสนีตัวมหึมาทะลุผ่านทันที ร่างแหลกลาญไม่มีชิ้นดีและกระเด็นถอยไปข้างหลัง

ส่วนจ้าวเฟิงอาศัยช่องว่างนี้หลบหนีไป

“จะหนีไปไหน!” กายวัฏสงสารขั้นเก้าที่อยู่ด้านหลังคำรามลั่น ก่อนสะบัดฝ่ามือ

ครืน ฟู่ ฟู่! มังกรเพลิงแสงอัสนีพราวพร่างทะยานออกมา ไม่ว่าจะเป็นรัศมีอำนาจหรือพลังก็ล้วนล้ำหน้าการโจมตีมังกรอัสนีที่จ้าวเฟิงใช้กระจกปล่อยออกมา ทุกที่ที่มังกรเพลิงอัสนีเคลื่อนผ่าน เบื้องหน้ามีแต่ความวินาศ

“ปราการมิติ!”

จ้าวเฟิงพลันกระตุ้นชุดคลุมมิติ ปลดปล่อยมิติทับซ้อนที่เลือนรางชั้นหนึ่งออกมา

ในตอนที่มังกรอัสนีเพลิงปะทะเข้ากับพลังมิติชั้นนี้ก็ได้รับผลกระทบทันที

ครืน แซ่ด แซ่ด! ไม่นานเท่าใด พลังมิติกลุ่มนั้นก็ถูกมังกรเพลิงอัสนีตัวนั้นทำลายแต่ว่าเสี้ยวขณะนี้ จ้าวเฟิงหายไปอย่างไร้ร่องรอยนานแล้ว

“ตามไปเร็ว อย่าปล่อยเจ้านั่นหนีไป!” คู่เทพเซียนปีศาจรีบตะโกนขึ้น

ตอนนี้กายวัฏสงสารขั้นเก้าของเทพโบราณโยวเฉวียนมาถึงแล้ว ผู้บุกรุกยังจะมีพลังต้านทานอีก?

ต่อให้เขาหนีอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือของมังกรโบราณอัสนีเพลิง

“ไม่ต้องรีบ!” มังกรโบราณอัสนีเพลิงพูดเสียงต่ำ

ตอนคู่เทพเซียนปีศาจเตรียมจะซักถามก็ได้รับกระแสจิตของเทพโบราณโยวเฉวียน “ผู้บุกรุกคนนี้น่าจะรวมตัวกับเทพโบราณลั่วหลิงแล้ว มันยังมีมังกรวารีล้างโลกาและแมวความลับสวรรค์เป็นผู้ช่วยอีก พวกเจ้าจับได้ก็จับ ขอแค่อย่าให้มันหนีไปก็พอ…”

“เช่นนี้รึ? แต่ว่านายท่าน ไยท่านจึงตามมาด้วยตนเอง!”

หลังจากฟังประโยคนี้จบ สีหน้าของคู่เทพเซียนปีศาจตะลึงไป

หากเป็นดังเช่นที่นายท่านพูดมา พวกเขาสองคนลงมือร่วมกับมังกรโบราณอัสนีเพลิงก็ไม่แน่ว่าจะจับจ้าวเฟิงได้จริงๆ แต่ทว่าเทพโบราณโยวเฉวียนตามมาด้วยตัวเอง เช่นนั้นทุกอย่างก็ไม่ใช่ปัญหาแล้ว

ถึงแม้เนตรสังสารวัฏจะไม่เชี่ยวชาญด้านต่อสู้ แต่จะดีร้ายอย่างไรเทพโบราณโยวเฉวียนก็เป็นเทพโบราณขั้นเก้า พลังจะดูถูกไม่ได้เลย

“ตอนนี้คนทั้งหมดของหอมารสวรรค์ฟังคำบัญชาของข้า กำลังรวมตัวกันไปที่พวกเจ้า ถึงตอนนั้นข้าจะให้พวกมันได้ลิ้มลองรสชาติของความสิ้นหวัง!”

เทพโบราณโยวเฉวียนแค่นเสียงเย็นอีกครั้ง คำพูดเย็นชาสะท้อนในวิญญาณของพวกเขาทั้งสาม ความเกลียดชังที่เทพโบราณโยวเฉวียนมีต่อจ้าวเฟิงไม่อาจจะบรรยายออกมาได้

เทพโบราณโยวเฉวียนนำพลังทั้งหมดออกมาเพื่อชัยชนะของการลงมือครั้งนี้ อีกทั้งยังออกโรงด้วยตนเอง นอกจากนั้นเขายังเคลื่อนกำลังพลทั้งหมดในหอมารสวรรค์ที่เคลื่อนได้อีกด้วย!

พลานุภาพมากมายเพียงนี้มีเพื่อสังหารผู้บุกรุกสองคน และจับแมวความลับสวรรค์กลับมา

“หืม? ไม่รีบร้อนตามมา?” จ้าวเฟิงค่อนข้างแปลกใจ

ตามเหตุการณ์ปกติ กายสังสารวัฏขั้นเก้าน่าจะมาจับกุมตนเองอย่างสุดกำลัง ด้วยความเร็วของมังกรโบราณอัสนีเพลิง การไล่ตามจ้าวเฟิงก็ไม่นับว่ายากเกินไปส่วนจ้าวเฟิงก็เตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว หากสู้ไม่ได้ก็จะใช้ไพ่ตาย ให้มังกรวารีล้างโลกาและแมวขโมยตัวน้อยลงมือ หากยังไม่ไหวอีกก็จะเรียกผู้ช่วยจากห้วงฝันบรรพกาลมา แต่ถึงแม้มังกรโบราณอัสนีเพลิงและคู่เทพเซียนปีศาจจะไล่ตามจ้าวเฟิง กลับไม่ได้พยายามมากเท่าใด

“แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ในเมื่อพวกเจ้าให้เวลาข้า เช่นนั้นข้าก็จะทำให้พวกเจ้าประหลาดใจ!” จ้าวเฟิงหัวเราะ หลบหนีต่อไป

……

สมาชิกที่สามารถลงมือได้ทั้งหมดในหอมารสวรรค์ถูกเทพโบราณโยวเฉวียนเรียกรวมพล

ในห้องลับห้องหนึ่ง สตรีซูบผอมคนหนึ่งมีสีหน้าหวาดผวา

นางก็คือหนึ่งในสมาชิกคนที่ร่วมมือกับพวกเทพโบราณเสวียนหมัวไล่สังหารอย่างบ้าคลั่งในซากปรักหักพังเผ่าความลับสวรรค์

“เป็นเขาจริงๆ ด้วย ตอนนี้กลุ่มเทพโบราณเสวียนหมัวตายหมดแล้ว…”

สตรีร่างผอมค่อนข้างหดหู่ พวกเขาห้าคนปฏิบัติภารกิจมาหลายปี ตอนนี้กลับเหลือนางเพียงคนเดียว จู่ๆ สตรีผอมซูบหยิบป้ายส่งข่าวออกมา หลังจากได้ข่าวของเทพโบราณโยวเฉวียนแล้วก็ไม่ได้เคลื่อนไหว

นางเคยเผชิญหน้ากับจ้าวเฟิงมาแล้วหลายครั้ง เบาะแสมากมายเพียงพอ จึงสามารถอาศัยเนตรทำนายทำนายเหตุการณ์คร่าวๆ ต่อไปของตนเองได้

“ด้านร้าย!”

……

“ถ้าจับผู้บุกรุกได้ ทุกคนจะได้รับคะแนนคุณูปการเป็นรางวัล!” ผู้อาวุโสผมขาวคนหนึ่งมีสีหน้าตื่นเต้น ออกเดินทางทันที

สมาชิกทั้งหมดในหอมารสวรรค์เคลื่อนกำลังไปยังทิศทางคร่าวๆ ทางหนึ่ง ส่วนจ้าวเฟิงที่กำลังหลบหนี ในที่สุดก็สัมผัสถึงจุดนี้ได้

หลังจากดวงตาเทพเจ้าของเขามองทะลุปรุโปร่งแล้วก็พบว่าแถวนี้มีคนไม่น้อยกำลังเคลื่อนกำลังพล แต่ไม่ได้ปรากฏตัวมาลงมือกับเขา

“คิดไม่ถึงเลยว่าหอมารสวรรค์จะส่งกำลังพลมามากมายเพียงนี้เพื่อจัดการข้า!”

จ้าวเฟิงหัวเราะอย่างเหนื่อยหน่าย อีกฝ่ายช่างประเมินตนสูงเกินไปแล้วจริงๆ

“ข้างหน้านั่นมัน?” สายตาจ้าวเฟิงอึ้งไปเล็กน้อย

ในเสี้ยวขณะเดียวกัน จ้าวเฟิงรู้สึกว่าด้านหลังมีความกดดันมหาศาลกลุ่มหนึ่งลอยมาอากาศรอบด้านร้อนแผดเผาเป็นอย่างยิ่ง มีอัสนีแผ่ขยายอยู่รางๆ

ครืน! มังกรโบราณอัสนีเพลิงและคู่เทพเซียนปีศาจพลันกระตุ้นพลัง ไล่ตามมาด้วยความเร็วสูงที่สุด

ขณะเดียวกัน รอบกายจ้าวเฟิงก็ค่อยๆ มีร่างคนแปลกหน้าหลายคนปรากฏขึ้น

ถึงแม้พวกเขาจะมองไม่เห็นจ้าวเฟิง แต่กลับได้รับการชี้แนะจากคนบางคน จึงรู้ถึงจุดเป้าหมาย กำลังล้อมมายังจ้าวเฟิงอย่างรวดเร็ว

“ให้ข้าดูสิว่าเจ้าจะกำเริบเสิบสานไปถึงไหน!” ตอนนี้เอง เสียงคำรามเย็นชาก้องกังวานมาจากเบื้องหน้า

ครืน ตูม บึ้ม! พลานุภาพสะท้านฟ้าบดขยี้มา สิ่งก่อสร้างรอบด้านแหลกเป็นชิ้นทันที เสี้ยวขณะต่อมา ร่างสูงใหญ่ดำทะมึนก็ปรากฏขึ้นในครรลองสายตาของจ้าวเฟิง

เขาสวมชุดคลุมสีดำ ตัวอยู่ในหมอกขมุกขมัวน่าขนลุก ดวงตาที่นำทางไปสู่นรกจ้องจ้าวเฟิงเขม็ง

ตอนที่เทพโบราณโยวเฉวียนเห็นจ้าวเฟิง สีหน้าเหี้ยมโหดน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ความโกรธแค้น ตื่นเต้น และเกลียดชังล้วนปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา

“ทายาทเนตรสังสารวัฏขั้นเก้า!”

แววตาเรียบเฉยของจ้าวเฟิงจ้องเพ่งไปยังเทพโบราณโยวเฉวียน

ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้ จ้าวเฟิงประมือกับเทพโบราณโยวเฉวียนมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ทั้งสองคนกลับเจอกันเป็นครั้งแรก

“คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะลงมือเอง…”

จ้าวเฟิงคิดไม่ถึงจุดนี้จริงๆ ท่าทางความเกลียดชังที่เทพโบราณโยวเฉวียนมีให้ตนจะถึงขีดจำกัดแล้ว

ตอนนี้ ในที่สุดจ้าวเฟิงก็คิดตกแล้วว่าทำไมเมื่อครู่มังกรโบราณอัสนีเพลิงจึงไม่ลงมือกับตน เพราะเทพโบราณโยวเฉวียนคิดจะทรมานตน สังหารตนด้วยมือเขาเอง กระทั่งทำเป็นกายวัฏสงสาร ให้จ้าวเฟิงจะอยู่ก็ไม่ได้ จะตายก็ไม่ได้

ขณะเดียวกันนี้เอง มังกรโบราณอัสนีเพลิงและคู่เทพเซียนปีศาจปรากฏตัวขึ้นข้างหลังจ้าวเฟิง และจ้าวเฟิงยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอ่อนแออื่นๆ จากรอบด้านอีกด้วย

“ตายเสีย!” เทพโบราณโยวเฉวียนมองจ้าวเฟิงอย่างเย็นเยียบ

ในตอนที่เขาพูดประโยคนี้ออกมา จ้าวเฟิงก็สัมผัสได้ถึงคลื่นพลังเทพรอบด้านที่กดดันเป็นอย่างยิ่ง

“ช้าก่อน เจ้าไม่อยากรู้หรือว่าทำไมแมวความลับสวรรค์จึงยอมติดตามข้า ฟังคำสั่งของข้า?”

จู่ๆ จ้าวเฟิงก็เอ่ยปากขึ้น

สีหน้าเทพโบราณโยวเฉวียนตะลึงไปเล็กน้อย จ้าวเฟิงรู้จักชื่อเรียกแมวความลับสวรรค์ เขาไม่ได้รู้สึกแปลกใจ สิ่งที่เขาสนใจที่แท้จริงคือเหตุใดแมวความลับสวรรค์จึงยอมติดตามจ้าวเฟิง ช่วยจ้าวเฟิงให้ได้ของล้ำค่าในคลังสมบัติมา ทั้งยังฟังคำบัญชา สังหารสมาชิกของหอมารสวรรค์

ก่อนหน้านี้ในตอนที่จับแมวความลับสวรรค์มา ไม่ว่าเขาจะทำอะไร แมวความลับสวรรค์ก็ไม่ให้ความร่วมมือทั้งสิ้น

“บอกวิธีของเจ้ามา แล้วข้าจะให้เจ้าได้ตายสบายหน่อย!” เทพโบราณโยวเฉวียนลังเลอยู่ชั่วขณะ จากนั้นพูดขึ้นอีกครั้ง

อย่างไรจ้าวเฟิงก็จะต้องถูกสังหารแน่ๆ หากสามารถล้วงข้อมูลพวกนั้นออกมาได้จะเป็นการดีที่สุด ล้วงออกมาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ในเมื่ออีกไม่นานแมวความลับสวรรค์ก็จะถูกผู้แข็งแกร่งขั้นจอมเทพเอาตัวไปแล้ว

“หากข้ามอบของทุกอย่างที่ขโมยไปจากคลังสมบัติออกมา จะปล่อยข้าไปได้หรือไม่?”

จ้าวเฟิงแสดงท่าทีหวาดกลัว พร้อมทั้งต่อรองกับเทพโบราณโยวเฉวียน

เทพโบราณโยวเฉวียนชะงักไป คิ้วขมวดเป็นปม

หากลงมือสังหารเลย ในตอนที่จ้าวเฟิงสู้ไม่ได้ เป็นไปได้อย่างมากว่าอาจจะระเบิดตัวเองจนของล้ำค่าส่วนใหญ่พินาศย่อยยับไป จิตใจของเทพโบราณโยวเฉวียนสับสนไปขณะหนึ่ง

“ไม่สิ มันกำลังดึงเวลา!”

สีหน้าของเทพโบราณโยวเฉวียนเปลี่ยนไปทันที จิตสังหารเย็นเยียบก่อตัวราวกับวัตถุจริง เมื่อครู่เขาถูกผลประโยชน์ในคำพูดของจ้าวเฟิงดึงดูด ทำให้ไม่ได้ใคร่ครวญให้รอบด้าน

เมื่อใจสงบลงเขาก็ค้นพบจุดน่าสงสัยมากมาย

อย่างแรก ก่อนหน้านี้จ้าวเฟิงเพียงแค่หนีสะเปะสะปะไปในหอมารสวรรค์ ไม่ได้มีทีท่าจะหาทางออก ต่อมา เทพโบราณลั่วหลิงรวมตัวกับจ้าวเฟิงแล้ว แต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงา

สุดท้าย มังกรวารีล้างโลกาและแมวความลับสวรรค์ไม่ได้ปรากฏตัวขึ้น ทั้งหมดนี้ผิดปกติเกินไป ทำให้ใจของเทพโบราณโยวเฉวียนเกิดความไม่สงบขึ้น

“ฆ่ามัน!” เทพโบราณโยวเฉวียนบัญชาทันที

เสี้ยวขณะต่อมา ตาซ้ายของเขาแผ่กระจายพลังวิญญาณที่น่ากลัวออกมา พลังเสวียนอ้าวที่เหนือทุกสิ่งแผ่ระลอกคลื่นออกมาจากในนั้น

อีกด้านหนึ่ง ตาข่ายอัสนีเพลิงสีชาดพวยพุ่งออกจากกรงเล็บทั้งสองของมังกรโบราณอัสนีเพลิง จากนั้นบิดเบี้ยวกลายเป็นกลุ่ม แล้วก่อตัวขึ้นเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัว

จ้าวเฟิงยังรู้สึกถึงคลื่นพลังเทพไม่น้อยที่ตำแหน่งอื่นรอบด้าน

ตอนนี้จ้าวเฟิงถูกขั้นเก้าสองคน ขั้นแปดสุดยอดสองคน ทั้งยังมีเทพโบราณคนอื่นอีกจำนวนหนึ่งล้อมสกัดเอาไว้แล้ว

“พวกเจ้าฆ่าข้าได้รึ?” จ้าวเฟิงหัวเราะหยัน

เพียงพูดออกไปเช่นนี้ คนทั้งหมดรอบด้านล้วนตกตะลึง จากนั้นเผยสีหน้าเย้ยหยัน

“ใกล้จะตายอยู่แล้วยังโอหังถึงเพียงนี้!”

“น่าขันนัก เสี้ยวขณะต่อไปจะให้เจ้าตายโดยไร้ที่ฝัง!” เทพโบราณทั้งหลายหัวเราะเหยียดหยามไม่หยุด

มีเพียงแค่เทพโบราณโยวเฉวียนที่ความกระวนกระวายในใจยิ่งรุนแรงขึ้น

วู้ม! ดวงตาทั้งสองของเขาปะทุกลุ่มแสงมืดหม่นออกมา แฝงด้วยเสวียนอ้าวสงสารวัฏสูงสุด ราวกับสามารถพันธนาการทุกสรรพสิ่งในฟ้าดินได้

การโจมตีวิชาดวงตาของเทพโบราณโยวเฉวียนกำลังจะปะทะจ้าวเฟิง แต่เขาก็ยังคงไม่สนใจแม้แต่น้อย

“ตาเจ้าแสดงฝีมือแล้ว!” จ้าวเฟิงพูดเสียงต่ำ ชายเสื้อโบกสะบัด

สตรีเครื่องหน้าวิจิตรพร้อมร่างอ้อนแอ้นอรชรปรากฏขึ้นทันที

“เงาวิญญาณพิฆาต!” เสี้ยวขณะที่เทพโบราณลั่วหลิงปรากฏกาย ดวงจันทร์สีเงินในมือสะบัดเบาๆ ประกายสีเงินสุกสว่างกะพริบวูบไหว

ฉัวะ ฟิ้ว การโจมตีวิชาดวงตาของเทพโบราณโยวเฉวียนถูกประกายเลือนรางสีเงินนี้ทะลวงผ่าน

เสี้ยวขณะต่อมา การโจมตีวิชาดวงตาของเทพโบราณโยวเฉวียนถูกเฉือนออกเป็นชิ้นนับไม่ถ้วน แล้วสลายหายไปในฟ้าดิน