บทที่ 1379 หลุดพ้น

กลิ่นอายสองกลุ่มเมื่อครู่ก็คือกลิ่นอายสายเลือดของเผ่าเทพยักษ์ และหนึ่งในนั้นไปถึงขั้นเก้าด้วย ตามที่นางรู้มา ฝ่ายเผ่าเทพยักษ์ที่มาที่นี่ก็คือซินอู๋เหินและเทพโบราณขั้นเก้า แต่ตอนนี้กลับมีคนเพิ่มมาอีกหนึ่งคน

ในเวลานี้เอง ซินอู๋เหินหอบพลังที่กดดันร่างกาย ชีวิต และสายเลือดมหาศาล พุ่งทะยานมาทันใด ตอนนี้กับดักกลไกที่นี่หยุดทำงานแล้ว ซินอู๋เหินจึงสามารถเดินทางได้อย่างราบรื่นไร้อุปสรรค

พรึ่บ! พรึ่บ!

ในเวลาเดียวกัน เงาสองร่างก็พุ่งลงมาจากยอดหอคอย

“ท่านอู๋เหิน พวกเรามาช่วยท่าน!”

เทพโบราณหวาไฉ่และเทพโบราณพั่วเยวี่ยเอ่ยด้วยใบหน้ายินดี

“ตายซะ!” เทพโบราณหวาไฉ่ตะโกนลั่น ฝ่ามือสองข้างฟาดพายุฝ่ามือที่แหลมคมอย่างยิ่งออกติดต่อกันมากมาย

ตอนเลือกทรัพยากรก่อนนี้ เทพโบราณหวาไฉ่ครอบครองดอกบัวเก้ามรกตต้นที่สาม จึงสามารถทะลวงไปขั้นที่เก้าได้ทันที อีกทั้งสายเลือดเกิดการเปลี่ยนแปลงไปเพราะผลนภาโลหิต พลังเพิ่มขึ้นอย่างมาก อีกอย่าง ดอกบัวเก้ามรกตมีใบบัวเก้าใบ เป็นทรัพยากรในการทะลวงระดับเทพโบราณขั้นเก้า

เทพโบราณหวาไฉ่ไม่เพียงแต่ทะลวงขั้นเล็กๆ จนเป็นผลสำเร็จ รากฐานยังมั่นคงมากด้วย ส่วนเทพโบราณพั่วเยวี่ยเองก็ทะลวงขั้นแปดสุดยอดได้ราบรื่น และยังมีหวังอย่างมากที่จะทะลวงถึงขั้นเก้าในภายหน้า

“เป็นไปได้อย่างไร? พวกมัน…”

สีหน้าเทพโบราณมู่อวี้และขั้นแปดสุดยอดอีกคนหนึ่งตกตะลึงน้อยๆ

ไม่เพียงแค่ซินอู๋เหินเท่านั้นที่ไปถึงขั้นเก้าสุดยอด เผ่าเทพยักษ์อีกสองคนก็ทะลวงผ่านไประดับขั้นหนึ่ง จึงเป็นการทะลวงขั้นของทุกคน

“เมื่อครู่พวกเจ้าว่าพวกเราทำอะไรพวกเจ้าไม่ได้ มาลองดูว่าจริงหรือไม่!”

สีหน้าซินอู๋เหินเรียบเฉย รอบตัวหมุนวนไปด้วยพลังเสวียนอ้าวห้าธาตุ

“ฝ่ามือทำลายล้างห้าธาตุ!”

ฝ่ามือซินอู๋เหินยกขึ้นมาในฉับพลัน บนนิ้วมือทั้งห้าโอบล้อมด้วยระลอกแสงสีต่างกันห้ากลุ่ม บนระลอกแสงทั้งหมดแฝงไปด้วยพลังเสวียนอ้าวที่ต่างกันออกไป

เขาฟาดฝ่ามือคลื่นห้าสีที่ทรงพลังออกมา ฝ่ามือแสงแฝงไปด้วยพลังมหาศาลที่ทำลายล้างสรรพสิ่ง ทุกที่มันเคลื่อนผ่าน เกล็ดหิมะเหมันต์สลายหายไปทั้งหมด

โครม! ฝ่ามือแสงน้ำวนห้าสีโจมตีลงบนยอดเขาที่หนาวเหน็บ ทำลายล้างทุกอย่างไปมากกว่าครึ่ง หนำซ้ำยังกดดันต่อไปเรื่อยๆ

“อย่าได้ฝัน!” เทพโบราณหานอวี้สีหน้าเย็นชา

ฝ่ามือสองข้างโบกสะบัด พายุหิมะพุ่งทะลวงไปด้านหน้า รวมกันไปที่ยอดเขาหิมะหนาวเยือกเพื่อลองต้านทานการโจมตีซินอู๋เหิน

“ทำลาย!” ซินอู๋เหินตะโกนกร้าว พลังเสวียนอ้าวห้าธาตุกลุ่มหนึ่งรวมเข้าไปในฝ่ามือแสงน้ำวนห้าสีนั้น

ตูม! ในทันใดนั้นเอง ฝ่ามือแสงห้าสีฟาดลงบนภูเขาน้ำแข็งจนแหลกละเอียด จากนั้นตรงดิ่งไปยังเทพโบราณหานอวี้ทันที

“ถึงแม้ว่าซินอู๋เหินผู้นี้จะเพิ่งทะลวงผ่านขั้นเก้าสุดยอด แต่สำนึกรู้ของมันเกรงว่าจะอยู่เหนือครึ่งก้าวสู่จอมเทพทั่วไป…”

สีหน้าเทพโบราณหานอวี้เคร่งขรึม

ในการประมือกันด้วยพลังเทพ นางไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซินอู๋เหินอยู่แล้ว

ในฐานะที่นางเป็นเผ่าวิญญาณบรรพกาล ย่อมไม่สามารถต่อสู้กับซินอู๋เหินด้วยพลังเทพไปตลอด

เทพโบราณหานอวี้โบกมือ ปลดปล่อยพายุหิมะกลุ่มหนึ่งไปต้านทานฝ่ามือแสงน้ำวนห้าสีเอาไว้

ลิ่มเหล็กปลายแหลมสีขาวดำทรงแหลมพุ่งออกมาจากในพายุหิมะโดยพลัน

“ลิ่มผนึกวิญญาณ!”

เหล็กปลายแหลมสีขาวดำมาพร้อมพลังเหมันต์ที่น่ากลัว ยังไม่ทันทะลุโดนซินอู๋เหิน ก็ทำให้ดวงวิญญาณของเขารู้สึกเจ็บปวดหนาวเหน็บอย่างยิ่ง แต่ในตอนนี้เอง เหนือซินอู๋เหินปรากฏดวงตามายาสีเงินขึ้น ภายในดวงตาข้างนั้นมีตราอัสนีเทวะนับไม่ถ้วนส่องประกาย

บึ้ม! เพลิงอัสนีเทวะกลุ่มหนึ่งระเบิดไปบนเหล็กปลายแหลมเย็นยะเยือก

“บัดซบ เจ้านี่!” แววตาเทพโบราณหานอวี้เย็นชา ฉายแววเกรี้ยวกราด

ถ้าหากนางใช้วิชาโจมตีวิญญาณต่อสู้กับซินอู๋เหินอยู่ไกลๆ โอกาสชนะจะมีค่อนข้างมาก แต่ในกลุ่มซินอู๋เหินยังมีจ้าวเฟิงที่ชำนาญศาสตร์วิญญาณเช่นกัน

ตอนแรกเทพโบราณอวี้ห่ายพ่ายแพ้เพราะจ้าวเฟิงและซินอู๋เหินร่วมมือกัน

เทพโบราณอวี้ห่ายก็เคยพูดว่าวิชาดวงตาของจ้าวเฟิงพิสดาร ต้องระมัดระวังให้มาก

ตุบ! ซินอู๋เหินพุ่งออกมาทันใด

การโจมตีชั้นวิญญาณของเทพโบราณหานอวี้ถูกเพลิงดวงตาอัสนีเทวะของจ้าวเฟิงสกัดไว้ พลังโดนลดทอนลงไปมากจนซินอู๋เหินไม่ไยดี

ตูม! บนฝ่ามือซินอู๋เหินเกิดระลอกน้ำห้าแสงรวมตัวขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะระเบิดออกไปอย่างรุนแรง

“ไม่ได้ จะปะทะกับมันตรงๆ ไม่ได้!” เทพโบราณหานอวี้คิดอะไรได้ ถอยร่นไปในทันที

ซินอู๋เหินเป็นถึงเผ่าเทพยักษ์ หากเข้าประชิดตัวอีกฝ่าย ผลที่ตามมาเกินจะคาดเดา!

“พายุนพเก้า!”

บนร่างซินอู๋เหินปลดปล่อยพลังวายุมายา ในวินาทีที่เขาก้าวเท้าออกมา ร่างกายก็เลือนราง พลังสำนึกรู้ที่เบาสบายกลุ่มหนึ่งแฝงอยู่ภายใน จากนั้นพุ่งทะลวงไปในอากาศอย่างรวดเร็ว

หากเทียบกับความเร็วในการหลบหนี อาจจะช้ากว่าครึ่งก้าวสู่จอมเทพ แต่หากพูดเรื่องท่าร่าง ที่นี่ไม่มีใครเทียบซินอู๋เหินได้

ทางเทพโบราณพั่วเยวี่ยและเทพโบราณหวาไฉ่กำลังต่อสู้กับสองคนที่เหลือจากตำหนักวิญญาณบรรพกาล

ถึงแม้พวกเขาสองคนจะเพิ่งทะลวงขั้น แต่รากฐานมั่นคงมาก พลังก็แข็งแกร่งอย่างยิ่ง จึงสามารถรับมืออีกฝ่ายได้

“ผู้อาวุโส!”

จู่ๆ เทพโบราณมู่อวี้ก็พบว่าเทพโบราณหานอวี้กำลังถอยร่น หนีออกห่างจากซินอู๋เหิน จึงอุทานออกมา

“บัดซบ ท่าร่างของเจ้านี่สูงส่งเกินไปแล้ว!”

เทพโบราณหานอวี้เอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

มิติแห่งนี้เล็กแคบเกินไป เมื่อเจอท่าร่างที่สูงส่งลึกล้ำของซินอู๋เหิน ทำให้นางไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้เลย อีกทั้งในมุมอับยังมีจ้าวเฟิง ถ้าหากนางใช้การโจมตีชั้นวิญญาณ จ้าวเฟิงจะต้องขัดขวางแน่นอน

“หนีออกจากที่นี่ก่อน!” เทพโบราณหานอวี้รีบส่งกระแสจิตแจ้งคนอื่นๆ

“ได้!” เทพโบราณมู่อวี้และขั้นแปดสุดยอดพยักหน้าะ

มิติแห่งนี้เล็กแคบจนจำกัดพลังของเผ่าวิญญาณบรรพกาล อีกทั้งหอหยั่งรู้ถูกควบคุมโดยเผ่าเทพยักษ์ เมื่อต้องต่อสู้กันในพื้นที่ของฝ่ายตรงข้ามมักจะรู้สึกกระวนกระวายใจไม่น้อย

สวบ! สวบ! สวบ!

พวกตำหนักวิญญาณบรรพกาลรีบหลีกเลี่ยงการปะทะ แล้วเตรียมหนีออกไปภายนอก

“ตาม!” ซินอู๋เหินตะโกน

ตอนนี้จะปล่อยให้สามคนตรงหน้าหนีไปแบบนี้ไม่ได้

ร่องรอยของกลุ่มพวกเขาถูกเปิดเผย คนอื่นจากตำหนักวิญญาณบรรพกาลในมิติแห่งนี้จะต้องไล่ตามมาแน่

ดังนั้นพูดได้ว่าตอนนี้พวกเขายังตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย และจำเป็นต้องหนีเอาชีวิตรอด แต่หากพวกเขารีบหนีไปในตอนนี้ พวกเทพโบราณหานอวี้ก็จะไล่ตามไม่ลดละ ซึ่งนั่นจะไร้ค่ามาก

นั่นแปลว่าต้องทำให้พวกเทพโบราณหานอวี้และเทพโบราณอวี้ห่ายไล่ตามไม่ได้ ถึงจะนับว่าได้ว่าพวกเขาหนีรอดจริงๆ

ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดี จะปล่อยเทพโบราณหานอวี้ไปแบบนี้ไม่ได้

“ฮ่าๆ จะหนีไปไหน!”

เทพโบราณพั่วเยวี่ยหัวเราะร่วน ในใจรื่นเริงเกินจะเปรียบ ก่อนนี้พวกเขาเจอกลุ่มตำหนักวิญญาณบรรพกาลก็หนีตลอด แต่ครั้งนี้กลับเปลี่ยนเป็นตำหนักวิญญาณบรรพกาลเป็นฝ่ายหนีแทน

“พวกเจ้าเผ่าเทพยักษ์ช้ากว่าพวกเรามากนัก!”

เทพโบราณมู่อวี้หัวเราะเสียงเย็น

ตอนนี้เอง

“เช่นนั้นหรือ?” ในชั้นวิญญาณที่ว่างเปล่า มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

วิ้ง! เบื้องหน้าพวกตำหนักวิญญาณบรรพกาล จู่ๆ ก็ปรากฏเนตรมายาสีเงินข้างหนึ่ง

หลังจากที่หมอกมายากระจายตัวมาช้าๆ แล้ว ในดวงตาก็กลายเป็นเขาวงกตหลากสีสัน สาดซัดแรงดึงดูดมหาศาลออกมา

“ระวัง!” เทพโบราณหานอวี้รีบตะโกนบอก

แต่การร้องเตือนของนางไม่มีความหมายใดๆ

ดวงวิญญาณเทพโบราณมู่อวี้และเทพโบราณขั้นแปดสุดยอดถูกพลังที่ไม่อาจต่อต้านได้รัดรั้งและฉุดดึงเอาไว้

เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีวิญญาณบางส่วนของพวกเขาหลุดลอยหายไป

“จ้าวเฟิง!” เทพโบราณหานอวี้มีสีหน้าทะมึน กัดฟันกรอด

นางเป็นเผ่าพันธุ์ศาสตร์วิญญาณ และแถมยังเป็นครึ่งก้าวสู่จอมเทพ จึงมีพลังต้านทานเนตรเพ่งเทพเจ้าของจ้าวเฟิงได้

ในตอนนี้นางสามารถโจมตีเนตรข้ามนภา หยุดยั้งเนตรเพ่งเทพเจ้าของจ้าวเฟิง แต่นางไม่มีโอกาสทำร้ายจ้าวเฟิง

“ดัชนีเทพยักษ์!”

เปรี๊ยะ! ด้านหลัง แสงดัชนีขนาดยักษ์ที่ทรงพลังพร้อมพลังร่างกายและสายเลือดที่เขย่าขวัญ พุ่งตรงไปอย่างรุนแรง

“ฝ่ามือบุปผาทำลายล้าง!”

“หมัดเทพปฐพี!”

เทพโบราณพั่วเยวี่ยและเทพโบราณหวาไฉ่เองก็สำแดงกลยุทธ์ทรงพลัง ทะยานตรงไปหาเทพโบราณหานอวี้

“บัดซบ คนพวกนี้…” สีหน้าเทพโบราณหานอวี้สับสนวุ่นวายเล็กน้อย

การร่วมมือระหว่างพวกจ้าวเฟิงและซินอู๋เหินพอเหมาะพอเจาะอย่างยิ่ง เห็นได้ชัดว่าปรึกษาหารือกันมาก่อน

เนตรเพ่งเทพเจ้าของจ้าวเฟิงมีผลต่อเทพโบราณขั้นเก้าและขั้นแปดสุดยอดเท่านั้น แต่ไม่มีผลกับเทพโบราณหานอวี้

ส่วนพวกซินอู๋เหินจัดการเทพโบราณหานอวี้เท่านั้น ไม่สนใจอีกสองคน

เมื่อทำเช่นนี้ เนตรเพ่งเทพเจ้าก็จะไม่ถูกขัดขวาง เผ่าเทพยักษ์สามคนร่วมมือกันรับมือเทพโบราณหานอวี้ย่อมต้องเป็นฝ่ายได้เปรียบอยู่แล้ว

ครืน! การโจมตีของเผ่าเทพยักษ์มุ่งไปยังเทพโบราณหานอวี้ทั้งสิ้น

เมื่อประลองพลังเทพตัวต่อตัวกับซินอู๋เหิน เทพโบราณหานอวี้ก็ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ จึงไม่ต้องพูดถึงการถูกรุมโจมตีด้วยพลังเทพของเผ่าเทพยักษ์ทั้งสามคนเลย

“วิญญาณโบราณเปลี่ยนร่าง!”

ในตอนที่พวกซินอู๋เหินโจมตีจนใกล้จะมาถึง เทพโบราณหานอวี้ก็กระตุ้นเคล็ดวิชาสายเลือดขึ้น ในวินาทีต่อมา ร่างของนางเปลี่ยนเป็นโปร่งแสงสีดำสนิท เหมือนว่าจะกลายเป็นกายวิญญาณ

ถึงแม้การโจมตีของเทพโบราณจะทะลุผ่านชั้นวิญญาณ แต่อย่างไรเสีย การโจมตีของพลังเทพก็ไม่ได้ทำลายดวงวิญญาณอะไรมาก

ส่วนวิญญาณของเผ่าพันธุ์วิญญาณโบราณมีแรงป้องกันที่แกร่งกล้า เมื่อสำแดงเคล็ดวิชานั้นออกมา โดยปกติแล้วจะสามารถต้านทานการโจมตีถึงแก่ชีวิตของผู้แข็งแกร่งในระดับขั้นที่สูงกว่าตนเองหนึ่งขั้นได้

โครม! การโจมตีของคนทั้งสามพุ่งทะลวงไปในร่างเทพโบราณหานอวี้ทันที

อาศัยโอกาสนี้ เทพโบราณหานอวี้โบกมือ ฉลามทมิฬร่างหนึ่งหอบเอาพายุหิมะเหมันต์พุ่งขึ้นไปด้านบน

ทันใดนั้นเอง สตินึกคิดของจ้าวเฟิงและดวงตาเทพเจ้าเผชิญหน้ากับการปะทะอย่างมหาศาล

ในเวลาเดียวกัน วิชาดวงตาของเขาก็ถูกขัดจังหวะ

“รีบไป!” ใบหน้าเทพโบราณหานอวี้ขาวซีดเล็กน้อย ก่อนจะตะโกนออกมา

นางเพียงต้านทานผลส่วนมากของเคล็ดวิชาเมื่อครู่ แต่ก็ยังมีบางส่วนที่สามารถทำลายวิญญาณของนางจนบาดเจ็บ

“ตาม!” พวกตำหนักเทพยักษ์รีบไล่ตาม

แสงฝ่ามือ เงาฝ่ามือ คมดัชนีกระจายอยู่ทั่ว ตรงไประเบิดใส่คนจากตำหนักวิญญาณบรรพกาลอย่างรุนแรง

ส่วนจ้าวเฟิงเองก็ใช้เนตรข้ามนภาอยู่เสมอ ปลดปล่อยวิชาดวงตาโจมตีและวิชามายาประเภทต่างๆ ออกมา

ถึงแม้ว่าเป้าหมายของทุกคนจะเป็นเทพโบราณหานอวี้ แต่เป้าหมายเล็กเกินไปก็จะวุ่นวาย ควบคุมได้ยาก

ส่วนเทพโบราณสองคนข้างเทพโบราณหานอวี้ก็โดนระลอกการโจมตีไปด้วย

“ไม่…” เทพโบราณขั้นแปดสุดยอดผู้นั้นถูกระลอกการโจมตีของทุกคนทำลายล้างไปในทันที

สวบ! สวบ!

เทพโบราณหานอวี้และเทพโบราณมู่อวี้หนีออกจากหอหยั่งรู้ไป

ใบหน้าเทพโบราณหานอวี้ซีดขาว กายวิญญาณถูกทำลายไปไม่น้อย ส่วนเทพโบราณมู่อวี้ก็มีบาดแผลกระจายทั่วร่าง ไม่เห็นแขนข้างหนึ่ง

“เทพโบราณหานอวี้เป็นอย่างไรบ้าง?”

เทพโบราณอวี้ห่ายรีบพุ่งไป

ถึงแม้คำพูดจะฟังดูเป็นห่วงเป็นใย แต่ในใจกลับเยาะเย้ย

ยามเทพโบราณอวี้ห่ายพ่ายแพ้ไปก่อนนี้ เทพโบราณหานอวี้ก็ทำให้เขาถูกตำหนิจนไม่เหลืออะไรดี

“วางใจเถอะ พวกเราสองคนอยู่ที่นี่ พวกมันไม่กล้าออกมาและก็หนีไปไม่ได้!”

เทพโบราณอวี้ห่ายหัวเราะน้อยๆ

ในตอนแรกกลุ่มที่เขาเป็นผู้นำก็แพ้พวกซินอู๋เหิน การพ่ายแพ้ในวันนี้ของเทพโบราณหานอวี้จึงปกติอย่างมากในสายตาเขา แต่หากพวกเขาร่วมมือกัน สถานการณ์ก็จะต่างออกไป!

บึ้ม! แต่เทพโบราณอวี้ห่ายเพิ่งเอ่ยจบ บริเวณทางเข้าหอหยั่งรู้ก็มีกลิ่นอายแก่กล้ามหาศาลลอยออกมา

พวกเผ่าเทพยักษ์พุ่งออกมาทันที!