บทที่ 1456 กลับไปที่เกาะเทียนอวี่

ณ ดินแดนเทพรกร้าง อ่าวทะเลคราม เกาะเทียนอวี่

พรึ่บ! ม่านแสงสีฟ้าที่ปกคลุมอยู่กลางอากาศเหนือตำหนักแลกเปลี่ยนซื้อขาย จู่ๆ ก็มีแสงมายาหลากสีกระเพื่อมออกมา จากนั้นคนผู้หนึ่งจึงปรากฏกายขึ้นภายใน

“ถึงแล้ว!” จ้าวเฟิงลืมตาขึ้นด้วยสีหน้ายินดี

ก่อนจะใช้การส่งวิญญาณ เขายังกังวลอยู่ไม่น้อย กลัวว่าจะเกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้น

“ตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขาย!” จ้าวเฟิงมองตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายด้านล่าง

ตอนที่เขาเพิ่งมาถึงดินแดนเทพรกร้าง ก็ได้พำนักอยู่ที่เกาะเทียนอวี่แห่งนี้ ต่อมา เขายังเป็นตัวแทนของเผ่าแพะเพลิงทองเข้าร่วมการประลองแย่งชิงตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขาย ทั้งยังได้ชัยชนะมา และเพราะเหตุนี้ เขาจึงไปยั่วโทสะเจ้าเกาะของเกาะเทียนอวี่เข้า…

‘ไม่รู้เผ่าแพะเพลิงทองและเผ่าแพะหยกเขียว ตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง?’

จ้าวเฟิงครุ่นคิดในใจขณะเตรียมตัวเดินทางไป

ในตอนนั้นเขาเพิ่งมาถึงดินแดนเทพรกร้าง เดินทางเพียงลำพัง ไม่รู้อะไรทั้งสิ้น ดีที่ได้อวี้หลินเอ๋อร์จากเผ่าแพะหยกเขียวพาเขาร่วมทางไปด้วย

ส่วนเผ่าแพะเพลิงทองก็เป็นสถานที่แรกในดินแดนเทพรกร้างที่เขาพักพิง แต่จู่ๆ จ้าวเฟิงก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง

“องครักษ์ของตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายเป็นคนจากเผ่าเขี้ยวฉลาม!”

จ้าวเฟิงประหลาดใจอยู่บ้าง เผ่าเขี้ยวฉลามก็เป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งของเกาะเทียนอวี่เช่นกัน

ตอนที่เขาเดินทางออกจากเกาะเทียนอวี่ ได้สังหารผู้อาวุโสเผ่าหมาป่าเหมันต์นัยน์ตาฟ้า ตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายจึงกลับคืนสู่เผ่าแพะเพลิงทอง แต่ตอนนี้ องครักษ์ส่วนมากของตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายกลับเป็นคนจากเผ่าเขี้ยวฉลาม

เมื่อกวาดประสาทสัมผัสเทพดูแล้ว จ้าวเฟิงก็พบว่าคนดูแลด้านในตำหนักก็เป็นคนจากเผ่าเขี้ยวฉลามเช่นกัน!

“ไม่ทราบว่าเป็นผู้อาวุโสท่านใด มาที่นี่ต้องการอะไรกันแน่?”

ด้านในตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขาย สีหน้าเทพแท้จริงเผ่าเขี้ยวฉลามตะลึงไปเล็กน้อย

เมื่อครู่ จู่ๆ ประสาทสัมผัสเทพสายหนึ่งก็กวาดมองเขา ในวินาทีนั้น เขารู้สึกว่าความลับทั้งหมดของตนเองถูกฝ่ายตรงข้ามอ่านจนทะลุปรุโปร่ง ด้วยประสบการณ์ในขั้นเทพแท้จริงของเขา ผู้ครอบครองประสาทสัมผัสเทพนี้จะต้องเป็นเทพแท้จริงที่แกร่งกล้าผู้หนึ่งแน่

พรึ่บ! จ้าวเฟิงพลันปรากฏกายขึ้นในห้องลับ

ผู้อาวุโสเผ่าเขี้ยวฉลามสูดลมหายใจลึกขณะมองไปที่จ้าวเฟิง

เขาอึ้งไป ท่าทางเหมือนระลึกถึงอดีต

จากนั้นสีหน้าผู้อาวุโสก็เปลี่ยนไปในฉับพลัน เขาผลุงตัวขึ้นด้วยใบหน้าหวาดกลัวถึงขีดสุด “จ้าว…จ้าวเฟิง!”

ในตอนนั้น เจ้าเกาะเทียนอวี่เชิญขั้วอำนาจต่างๆ ทั้งเกาะมาร่วมกันสังหารจ้าวเฟิง

เผ่าเขี้ยวฉลามเองก็เป็นหนึ่งในนั้น และเขาเองก็เป็นหนึ่งในบรรดาเทพแท้จริงที่ล้อมสังหารจ้าวเฟิง เพียงแต่เขาค่อนข้างโชคดี มีชีวิตรอดมาได้ แต่ความแข็งแกร่งของจ้าวเฟิงก็ยังคงตราตรึงอยู่ในใจของเขาไม่เสื่อมคลาย

หนำซ้ำเมื่อครู่นี้ จ้าวเฟิงเพิ่งทะลุผ่านปราการพลังของค่ายกลมาจนถึงห้องพักของเขาโดยตรง พลังที่น่ากลัวขนาดนี้ทำให้เทพแท้จริงจากเผ่าเขี้ยวฉลามอกสั่นขวัญแขวน

“ผู้อาวุโสจ้าว ไว้ชีวิตด้วย…” เทพแท้จริงเผ่าเขี้ยวฉลามทรุดตัวลงคุกเข่าเสียงดัง

“ตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายแห่งนี้เป็นของเผ่าเขี้ยวฉลามไปแล้วหรือ?”

จ้าวเฟิงเอ่ยถามเสียงเรียบ

ตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายจะเปลี่ยนเจ้าของก็ไม่ใช่เรื่องอะไร แต่การประลองชิงตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายจัดขึ้นในทุกพันปี แปลว่าเผ่าเขี้ยวฉลามได้ตำหนักนี้มาครอบครองด้วยวิธีการอื่น

“คะ…คือพวกเราร่วมมือกันต่อสู้กับเผ่าแพะเพลิงทอง แล้วบีบให้พวกเขายอมยกตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายให้!”

ผู้อาวุโสเผ่าเขี้ยวฉลามกายสั่นเทิ้ม หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งก็กัดฟันเอ่ย ถึงเขาจะไม่พูด จ้าวเฟิงก็สามารถสืบเรื่องทั้งหมดได้สบายๆ

“ผู้…ผู้อาวุโสจ้าว พวกเราเผ่าเขี้ยวฉลามก็ไม่อยากทำแบบนี้ แต่ว่านี่เป็นคำสั่งจาก…”

ผู้อาวุโสเผ่าเขี้ยวฉลามรีบอธิบายและอ้อนวอน

“เบื้องบน?” เหนือเกาะเทียนอวี่คืออ่าวทะเลคราม ส่วนผู้ปกครองอ่าวทะเลครามก็คือเผ่าหยกทอง

จ้าวเฟิงระลึกถึงเหตุการณ์ที่ตนเองออกจากเขตผาเก่าอย่างอดไม่ได้

ตอนนั้นพูดได้ว่าเขาสร้างความวุ่นวายให้ทั้งเขตผาเก่า ขั้วอำนาจมากมายในนั้นต่างควานหาตัวเขา และสืบพบได้ไม่ยากว่าเขามาจากเกาะเทียนอวี่

ส่วนเผ่าแพะเพลิงทองที่มีความเกี่ยวข้องกับเขา จะต้องโดนสอบสวนจากเผ่าหยกทองอย่างหนักแน่ ถึงจ้าวเฟิงและเผ่าแพะเพลิงทองจะไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กัน แต่เรื่องของจ้าวเฟิงถูกเปิดโปงแล้ว และกลายเป็นผู้ร้ายของเขตผาเก่า

เช่นนั้นแล้ว เรื่องที่เขาลอบคุ้มครองเผ่าแพะเพลิงทองอย่างลับๆ ย่อมไม่เป็นความลับอีกต่อไป

เผ่าพันธุ์อื่นในเกาะเทียนอวี่จึงรวมกำลังกันโจมตีเผ่าแพะเพลิงทองอย่างอุกอาจ

ก่อนอื่น ขั้วอำนาจหลายแห่งกดดันเผ่าแพะเพลิงทองให้ยอมส่งมอบตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขาย

ส่วนผู้อาวุโสสูงสุดเผ่าหมาป่าเหมันต์นัยน์ตาฟ้าถูกจ้าวเฟิงสังหาร เผ่าเขี้ยวฉลามจึงกลายเป็นขั้วอำนาจที่แข็งแกร่งที่สุด ได้ควบคุมตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายอย่างราบรื่น

“ตายซะ!” จ้าวเฟิงแค่นเสียงเย็น พลังวิญญาณกลุ่มหนึ่งวาบผ่านไป

ถ้าหากเบื้องบนมีคำสั่งลงมา เผ่าแพะเพลิงทองคงจะสาบสูญไปแล้ว พูดได้ว่าทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของเผ่าพันธุ์อื่นๆ

ตุบ! วิญญาณผู้อาวุโสเผ่าเขี้ยวฉลามถูกสังหาร ร่างล้มลงกับพื้น

พรึ่บ! หลังจากสังหารผู้แข็งแกร่งเผ่าเขี้ยวฉลาม จ้าวเฟิงก็ใช้ประกายมิติเดินทางออกจากตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขาย

……

ด้านนอกเผ่าแพะเพลิงทองมีขั้วอำนาจทั้งสี่ของเกาะเทียนอวี่รวมตัวกันอยู่

“เทพแท้จริงเทียนหั่ว พวกข้ารีบเร่งรุดเดินทางมา ท่านไม่ออกมาต้อนรับสักหน่อย จะไม่เป็นการเสียมารยาทมากไปหน่อยหรือ!”

วัยกลางคนร่างท้วมฟากเผ่าหมาป่าเหมันต์นัยน์ตาฟ้าหัวเราะเสียงต่ำ

ถึงแม้ว่าผู้อาวุโสสูงสุดเผ่าหมาป่าเหมันต์นัยน์ตาฟ้าจะถูกสังหารไปแล้ว แต่เผ่านี้ยังคงมีอำนาจมาก ไม่ถึงขั้นล่มสลายแน่นอน

“ฮ่าๆ นี่จะไม่ต้อนรับพวกเราเช่นนั้นหรือ?” ผู้แข็งแกร่งขั้นเทพแท้จริงคนหนึ่งของเผ่าปีกมรกตก้าวออกมา

พรึ่บ! เมื่อระลอกแสงกวาดผ่านไป ผู้อาวุโสผมขาวผู้หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นที่กลางอากาศ ข้างๆ ผู้อาวุโสยังมีเงาคนจำนวนมาก นั่นคือผู้อาวุโสทั้งห้าของเผ่าแพะเพลิงทอง ถัดจากนั้น คนอื่นๆ ของเผ่าแพะเพลิงทองต่างแย่งกันแสดงตัวออกมา

“ตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขาย เผ่าข้าก็ยกให้ไปแล้ว พวกเจ้าจะเอาอะไรอีก?”

เทพแท้จริงเทียนหั่วหรือผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่าแพะเพลิงทองมีสีหน้าเคร่งเครียดนัก

เมื่อหลายสิบปีก่อน ขั้วอำนาจขนาดใหญ่ทั้งหกแถวนี้ดาหน้าเข้ามากดดัน เผ่าแพะเพลิงทองจึงจำต้องยกตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายให้

“เทพแท้จริงเทียนหั่ว เจ้ายกตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายให้เผ่าเขี้ยวฉลาม ส่วนพวกเราไม่ได้อะไรเลย?”

แววตาชายวัยกลางคนร่างท้วมจากเผ่าหมาป่าเหมันต์นัยน์ตาฟ้าฉายแววเจ้าเล่ห์

“แล้วพวกเจ้าจะเอาอย่างไร?” เทพแท้จริงเทียนหั่วนิ่งเฉย

“ฮี่ๆ ไม่สู้พวกเจ้าจงมอบสายแร่ผลึกเทพระดับต่ำใต้ฝ่าเท้าพวกเจ้ามาซะ…”

เทพแท้จริงจากเผ่าปีกมรกตหัวเราะชั่วร้าย

“หากเจ้าเห็นด้วย ในภายหน้าพวกข้าจะไม่มารบกวนอีก อยู่รวมกันแบบสันติ!”เทพแท้จริงอีกคนเอ่ยอีก

“ฝันไปเถอะ! พวกเจ้าเห็นเผ่าแพะเพลิงทองเป็นอะไร?” เทพแท้จริงเทียนหั่วโมโหโกธราขึ้นมาทันที

ในระยะหลายสิบปีมานี้ เผ่าแพะเพลิงทองแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั้งหมดนี้เป็นเพราะสายแร่ผลึกเทพระดับต่ำใต้ดิน

“การยกตำหนักแลกเปลี่ยนค้าขายให้ ถือว่าเป็นการถอยอย่างที่สุดของพวกเราแล้ว อย่างอื่นอย่าได้ฝัน!” ยอดผู้อาวุโสพลันลุกขึ้นยืน

ขณะนี้ ยอดผู้อาวุโสทะลวงขั้นเทพแท้จริงได้แล้ว และเพราะเหตุนี้เอง เผ่าแพะเพลิงทองถึงมีความกล้ามากขึ้น

“นี่พวกเจ้าคิดจะสร้างความบาดหมางขึ้นระหว่างขั้วอำนาจต่างๆ เพื่อให้เกิดสงครามงั้นรึ?”

ดวงตาชายวัยกลางคนร่างท้วมหรี่ลง แต่สายตากลับฉายแววเย็นยะเยือกอำมหิตออกมา

“พวกเจ้า!” เทพแท้จริงเทียนหั่วโมโหอย่างยิ่ง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ถึงเรื่องนี้จะกลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตขึ้นมาและกระจายไปถึงเผ่าหยกทอง แต่เพราะจ้าวเฟิง เผ่าหยกทองคงจะไม่ช่วยเหลือพวกเขา

“หากเทพแท้จริงเทียนหั่วไม่รังเกียจแล้วละก็ พวกเราจะลงมือเก็บผลึกด้วยตนเอง!”

ชายวัยกลางคนร่างท้วมคนนั้นนำเผ่าหมาป่าเหมันต์นัยน์ตาฟ้าบุกเข้าไปในอาณาเขตของเผ่าแพะเพลิงทอง

เปลวเพลิงลุกโชนในแววตาเทพแท้จริงเทียนหั่วและผู้อาวุโสทั้งห้า แต่กลับไม่ได้ทำอะไร

ในกลุ่มเผ่าแพะเพลิงทอง “บัดซบ ถ้าพี่จ้าวเฟิงอยู่ที่นี่ พวกมันไม่กล้าทำแบบนี้แน่!”

เด็กน้อยอ่อนเดียงสาผู้หนึ่งในเผ่าแพะหยกเขียวเอ่ยด้วยใบหน้าเคียดแค้น

เด็กน้อยผู้นี้ก็คือคุณชายน้อยหลิวอวิ๋นของเผ่าแพะหยกเขียว

“อย่าพูดจาเหลวไหล!” อวี้หลินเอ๋อร์แห่งเผ่าแพะหยกเขียวที่อยู่ด้านข้างเอ่ยเสียงต่ำ

เรื่องของจ้าวเฟิงนางรู้แค่คร่าวๆ เท่านั้น แต่หลิวอวิ๋นไม่รู้อะไรสักอย่าง ถึงแม้ว่านางก็หวังว่าจะได้เจอจ้าวเฟิงอีก แต่ก็ไม่อยากให้จ้าวเฟิงกลับมาหาความตาย

“ฮ่าๆ เจ้าพูดถึงจ้าวเฟิง? ตอนนี้เขาเป็นนักโทษในประกาศจับของเขตผาเก่า เขาจะกล้ากลับมาหรือ?” ชายวัยกลางคนร่างท้วมผู้นั้นหัวเราะเสียงดังลั่น

แต่ทันทีที่เขาเพิ่งพูดจบ ก็มีเสียงเย็นชาดังขึ้นด้านหลัง “เจ้ากำลังพูดถึงข้าหรือ?”

“ใครกัน?” ชายร่างท้วมผู้นั้นหวาดกลัวจับขั้วหัวใจ ถอยกรูดออกไป

เป็นใครกันแน่ที่มาโผล่ด้านหลังตัวเขาโดยที่ไม่มีใครรู้ตัว คิดไม่ถึงเลยว่าแม้แต่เขาก็ไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น หลังจากที่ชายร่างท้วมถอยไป ร่างของจ้าวเฟิงก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าทุกคน

ถึงแม้ว่าผมจะเปลี่ยนสีไป แต่คนที่คุ้นเคยกับเขาก็ยังจำได้

“จ้าวเฟิง!” เทพแท้จริงเทียนหั่วตื่นตระหนก พูดอะไรไม่ออก

“พี่จ้าวเฟิง!” หลิวอวิ๋นตะโกนอย่างร่าเริง

“เป็นเขาจริงหรือ…เขากลับกลับมาทำไมกัน?”

อวี้หลินเอ๋อร์ชะงักค้าง ใบหน้าฉายแววลนลาน จ้าวเฟิงเป็นถึงผู้ร้ายนำจับของขั้วอำนาจจำนวนมากในเขตผาเก่า

“จ้าว…จ้าวเฟิง เจ้ายังกล้ากลับมาอีกรึ!” วัยกลางคนร่างท้วมเบิกตากว้าง ในใจลนลานอย่างยิ่ง หากจะพูดกันเรื่องความสามารถ พวกเขาทุกคนที่นี่ล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้จ้าวเฟิง

“มีอะไรต้องกลัว?” จ้าวเฟิงมองชายวัยกลางคนพลางถามขึ้น

“ผู้อาวุโสจ้าว พวกเรากำลังจะไปเดี๋ยวนี้ ข่าวเรื่องเจ้ากลับมาคราวนี้ พวกเราจะเก็บเป็นความลับ!” ผู้อาวุโสเผ่าปีกมรกตยิ้มอ่อนโยน

เขาเชื่อว่าจ้าวเฟิงคงจะต้องลอบกลับมาที่นี่แน่ๆ จึงไม่กล้าจะทำอะไรกระโตกกระตาก

“ดี พวกเจ้าช่วยเก็บความลับให้ข้าด้วย!” จ้าวเฟิงหัวเราะเสียงเย็นขณะมองคนทั้งสอง

ทันใดนั้นเอง พลังวิญญาณที่แข็งแกร่งก็พุ่งออกมา

โครม ตูม! ในชั้นวิญญาณของเทพแท้จริงทั้งสองจึงรู้สึกเหมือนกับว่าตนเองอยู่ในนรกอัสนีเทวะ สายฟ้าจำนวนมากระเบิดออกมา กำจัดดวงวิญญาณของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

สมาชิกจำนวนไม่น้อยแถวนั้นถูกควันหลงของพลังวิญญาณเข้า ดวงวิญญาณเทพจึงสลายไปทันที

ครืน~ ในวินาทีนั้นเอง เทพแท้จริงทั้งสองและครึ่งเทพแท้จริงนอนแผ่บนพื้น ไร้ซึ่งกลิ่นอายใดๆ แต่ในสายตาคนนอก จ้าวเฟิงเพียงแค่ปรายตามองไปเท่านั้น

เพียงปราดเดียวก็สามารถสังหารคนได้ทั้งกลุ่ม!

“เฮ้อ ไม่ได้ควบคุมให้ดี!” อันที่จริงจ้าวเฟิงเพียงแค่ต้องการจะสังหารเทพแท้จริงแค่สองคนเท่านั้น แต่คนพวกนี้อ่อนแอเกินไป

เขาทุ่มพลังทั้งหมดเพื่อควบคุมพลังจอมเทพ แต่กลิ่นอายพลังเพียงเท่านี้ก็สามารถสังหารพวกเขาได้ในทันที

“ไม่ได้ควบคุมให้ดีหรือ?” เหล่าขั้นเทพแท้จริงตัวสั่นเทิ้ม

ไม่ได้ควบคุมให้ดี เพียงสายตาเดียวก็สามารถสังหารคนได้ถึงครึ่งกลุ่ม นี่หากไม่ได้ควบคุมละก็ เกรงว่าทุกคนที่นี่ก็คงตายกันหมด

“ผู้อาวุโส…ไว้ชีวิตพวกเราด้วย…” ทุกคนที่นั่นทรุดตัวลงคุกเข่าทันใด

ย้อนกลับมามองเผ่าแพะเพลิงทอง พวกเขากระวนกระวาย ไม่สามารถสงบจิตใจได้

“เทพแท้จริงเทียนหั่ว เจ้าจัดการคนพวกนี้ได้ตามสบาย!”

จ้าวเฟิงมองผู้อาวุโสสูงสุดเผ่าแพะเพลิงทอง

สาเหตุเพราะเขา เผ่าแพะเพลิงทองจึงต้องโดนกลั่นแกล้งจากเผ่าอื่นๆ เขาไม่รู้ว่าในช่วงเวลาที่ผ่านมา เผ่าแพะเพลิงทองต้องยากลำบากมาเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงยกสิทธิ์ในการจัดการให้กับเผ่าแพะเพลิงทอง

“รับทราบ!” ผู้อาวุโสเผ่าแพะเพลิงทองตกใจ รีบลุกขึ้นมาในทันที

ในวินาทีนี้ เหตุการณ์ทั้งหมดก็เปลี่ยนแปลงไป ขั้วอำนาจทั้งสามที่เมื่อครู่ยโสโอหัง ตอนนี้ทรุดตัวลงคุกเข่า อ้อนวอนขอชีวิต