บทที่ 1516 ปะทะเป่ยหมิงฮุยอีกครั้ง

เขตชะตาสวรรค์ แถวๆ มหาสมุทรเพลิงสวรรค์

ทูตสวรรค์เป่ยหมิงฮุยนำกลุ่มจอมเทพป้าหลงและจอมเทพเทียนจี้สองเจ้าตำหนัก กำลังไปค้นหาร่องรอยของจ้าวหยูเฟย

ในมือเป่ยหมิงฮุยมีของทรงสี่เหลี่ยม ตรงกลางมีลูกแก้วสีเงินลูกหนึ่ง

นี่คืออุปกรณ์ค้นหาของเผ่าความลับสวรรค์ พวกเขาเจอเศษเสี้ยวกลิ่นอายของจ้าวหยูเฟยในเผ่าพันธุ์วิญญาณ จนสร้างอุปกรณ์ชิ้นนี้ได้เป็นผลสำเร็จ

“จ้าวหยูเฟยซ่อนตัวอยู่ที่ไหนกันแน่?”

จอมเทพป้าหลงกระวนกระวายเล็กน้อย

ในตอนที่เขากำลังโอดครวญอยู่นั้นเอง อุปกรณ์ค้นหาในมือเป่ยหมิงฮุยก็เปล่งแสงแวววับเจิดจ้า

“จ้าวหยูเฟยอยู่ทางนั้น!” ใบหน้าเป่ยหมิงฮุยฉายแววตื่นเต้นยินดี

จากนั้นกลุ่มคนทั้งหมดก็ตรงไปยังยังทิศทางที่อุปกรณ์ค้นหาชี้ให้

อีกฝั่งหนึ่ง

จอมเทพชื่อเสวี่ยและชายชุดคลุมยาวกำลังไล่ล่าจ้าวหยูเฟย แต่ทันใดนั้น เป้าหมายที่พวกเขาไล่ล่าก็เกิดเปลี่ยนทิศทางไปเสียอย่างนั้น อีกทั้งการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ทำให้ระยะห่างระหว่างพวกเขาและจ้าวหยูเฟยใกล้กันเข้ามาส่วนหนึ่ง

“แม่เด็กคนนี้เป็นอะไรไป?” ผู้อาวุโสชุดคลุมยาวสงสัยในใจ

“จะสนใจอะไรมากมาย จับนางให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน!”

จอมเทพชื่อเสวี่ยนัยน์ตามีประกายวูบวาบ ความเร็วเพิ่มขึ้นฉับไว

ที่นี่คือเขตลำนำดารา เป็นที่ตั้งของแดนศักดิ์สิทธิ์โลกันตร์ จะทำอะไรต้องกังวลมากมายถึงขนาดนั้นเชียวหรือ?

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ! จอมเทพสองคนรีบเปลี่ยนทิศทาง ไล่ล่าตามไป จากระยะห่างในตอนนี้ พวกเขาสามารถโจมตีเพื่อรบกวนจ้าวหยูเฟยได้แล้ว

วูบ! จอมเทพชื่อเสวี่ยยื่นมือขวาส่งแสงเพลิงสีแดงฉานสายหนึ่ง พุ่งทะลวงออกไปด้านหน้า

จ้าวเฟิงที่อยู่ไกลลิบรู้ดีว่าจ้าวหยูเฟยทำไปเพื่อปกป้องตนเอง ไม่มาหาตนเพื่อล่อผู้ไล่ตามออกไป ในใจเขาเกิดความรู้สึกอบอุ่น แต่ความโกรธเกรี้ยวมีมากกว่า

“สหายซิน ต้องรบกวนให้เจ้าลงมือแล้ว!” จ้าวเฟิงเอ่ยทันที

ศัตรูเป็นถึงจอมเทพ เขาไม่สามารถเผยสถานะโดยง่าย ยิ่งไปกว่านั้นให้ซินอู๋เหินลงมือก็เพียงพอแล้ว

ฟิ้ว! ร่างซินอู๋เหินสว่างวาบแล้วหายไป

ในวินาทีต่อมา เขาปรากฏตัวขึ้นด้านหน้าจอมเทพชื่อเสวี่ยและผู้อาวุโสชุดคลุมยาว

โครม ตูม! การโจมตีสายหนึ่งของจอมเทพชื่อเสวี่ยปะทะเข้าใส่ร่างซินอู๋เหิน ถูกขวางไว้อย่างง่ายดาย เกิดแค่สะเก็ดแสงสีแดงเท่านั้น

เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์เช่นนี้ จอมเทพชื่อเสวี่ยและผู้อาวุโสชุดคลุมยาวใจพลันสั่นสะท้าน หวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง

สามารถขัดขวางการโจมตีของจอมเทพชื่อเสวี่ยด้วยกายเทพได้สบายเช่นนี้ หากไม่ใช่จอมเทพขั้นสอง ก็คงเป็นจอมเทพขั้นสาม!

สรุปคือจอมเทพที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นนี้ ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะไปล่วงเกินได้

“ผู้อาวุโสให้อภัยด้วย ข้าน้อยจอมเทพชื่อเสวี่ยจากแดนศักดิ์สิทธิ์โลกันตร์ ก่อนนี้เกิดเรื่องขัดแย้งกับสตรีด้านหน้านางนั้น ถึงได้ไล่ล่านาง…”

จอมเทพชื่อเสวี่ยรีบก้มศีรษะอธิบาย

เขาคิดว่าจู่ๆ คนตรงหน้ายื่นมือเข้ายุ่ง ย่อมต้องเกี่ยวข้องกับแม่นางน้อยเผ่าพันธุ์วิญญาณคนนั้นแน่

“หากล่วงเกินไป ต้องขออภัยด้วย!” ผู้อาวุโสชุดคลุมยาวขอโทษขอโพยทันที

จ้าวเฟิงสังเกตทั้งหมดจากที่ไกลลิบ พร้อมกันนั้นเขาก็รวบรวมห้วงความคิด เตรียมจะส่งเสียงบอกจ้าวหยูเฟย แต่ในเวลานั้นเอง ครรลองสายตาของจ้าวเฟิงปรากฏเงาคนสามร่างที่ทำให้เขาเปลี่ยนท่าทีไปทันใด

“หาเจอแล้ว!” จอมเทพเทียนจี้จิตใจฮึกเหิม ไม่นึกเลยว่าพวกเขาจะเจอเป้าหมายของภารกิจในครั้งนี้ก่อน

การปรากฏตัวของพวกเป่ยหมิงฮุยทั้งสาม จ้าวหยูเฟยย่อมสัมผัสได้เช่นกัน

“แข็งแกร่งเหลือเกิน!” กลิ่นอายทรงพลังที่คนทั้งสามแผ่ออกมาทำให้จ้าวหยูเฟยรู้สึกตื่นตระหนก ในเวลาเดียวกันนางก็ประหลาดใจเล็กน้อย ทำไม่เพียงครู่เดียวก็ต้องมาเจอจอมเทพที่เก่งกาจจำนวนมากขนาดนี้

“ดี!” เป่ยหมิงฮุยจ้องเพ่ง ยื่นมือออกมาปลดปล่อยพลังบริสุทธิ์กลุ่มหนึ่ง

“พวกเจ้า…” พริบตานั้น จ้าวหยูเฟยก็รู้ได้เลยว่าเกิดเหตุไม่ชอบมาพากลขึ้นแล้ว

แต่เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีจากเป่ยหมิงฮุย นางไม่มีกำลังจะต้านทานแม้แต่น้อย

ในเวลานี้เอง พลังบริสุทธิ์อีกกลุ่มก็พุ่งตรงมา

โครม ผัวะ!

พลังบริสุทธิ์สองกลุ่มปะทะเข้าหากันอย่างรุนแรง ลมพายุพลังเทพที่ทรงอานุภาพหมุนวนออกรอบทิศทาง ในเวลาเดียวกัน จ้าวเฟิงปรากฏกายขึ้นข้างกายจ้าวหยูเฟย และขวางพายุนี้ให้นาง

“กลิ่นอายกลุ่มนี้…จ้าวเฟิง!”

สีหน้าเป่ยหมิงฮุยเคร่งขรึม ดวงตาสองข้างเบิกกว้าง เผยแววตกตะลึง

“พี่เฟิง!” จ้าวหยูเฟยคว้าแขนจ้าวเฟิงไว้ทันที

“ไม่เป็นไร เจ้ามีข้าอยู่!” จ้าวเฟิงก้มหน้าเอ่ยอย่างอ่อนโยน

แต่ในใจเขารู้สึกเสียใจ เดิมคิดว่าเจอจ้าวหยูเฟยก่อนพวกฝืนชะตาฟ้า เรื่องนี้ก็จะคลี่คลายลงได้อย่างสวยงาม

แต่คิดไม่ถึงว่าในช่วงเวลาที่สำคัญนี้ สมาชิกของพวกฝืนชะตาฟ้าจะปรากฏตัวขึ้น หนำซ้ำยังเป็นกลุ่มคนที่คุ้นเคยเสียด้วย

ไม่ไกลนัก ซินอู๋เหินเองรู้สึกเสียดายอยู่บ้าง

พวกเขาและพวกฝืนชะตาฟ้ากำลังตามหาจ้าวหยูเฟยอย่างไม่ลดละ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเจอนางก่อน แต่พวกฝืนชะตาฟ้าก็ตามมาติดๆ

“จ้าวเฟิง คราวนี้ต่อให้เจ้ามีปีกก็ยากจะบินหนีได้!” เป่ยหมิงฮุยแค่นเสียงต่ำ สีหน้าทะมึน

เขาคร้านจะสนใจจ้าวหยูเฟยแล้ว อย่างไรเสีย พวกเขาตามจับจ้าวหยูเฟยก็เพื่อจะบีบให้เนตรเทพเจ้าดวงที่เก้าปรากฏกายขึ้น

“เข้าไป!” จ้าวเฟิงไม่พูดพร่ำทำเพลง นำจ้าวหยูเฟยเข้าไปในอาณาจักรเทพมายาของตนเอง

อีกฟากหนึ่ง ซินอู๋เหินก็ปล่อยพวกจอมเทพชื่อเสวี่ยและถอยร่นไปทันที

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ! หลังจากทั้งสองคนออกไปรวมตัวกับมู่กู่แล้ว ก็หนีไปพร้อมกัน

ความเร็วของจ้าวเฟิงและมู่กู่ ในจอมเทพขั้นสามยากจะมีคนเทียบเทียมได้ ทั้งสองคนพาซินอู๋เหินไปด้วยก็ไม่มีผลอะไรกับความเร็วมาก

พวกเป่ยหมิงฮุยทั้งสามรีบไล่ตามไป แต่กลับพบว่าไม่สามารถไล่ตามพวกจ้าวเฟิงได้ทันเลย

“เจ้านี่ พัฒนาไปถึงระดับขั้นนี้แล้วหรือ?”

เงาหลายร่างด้านหน้าค่อยๆ หายไป เป่ยหมิงฮุยประหลาดใจอย่างยิ่ง

ตอนได้ยินอวี่หลิวผิงพูดว่าจ้าวเฟิงสังหารจอมเทพขั้นสามของเขตดาราชาด เขาก็รู้สึกเหลือเชื่อ แต่จากการประมือกับจ้าวเฟิงเมื่อครู่ บวกกับความเร็วที่ฝ่ายตรงข้ามสำแดงให้เห็น ตอนนี้เห็นทีเขาคงต้องเชื่อแล้ว

ย้อนนึกถึงตอนแรก จ้าวเฟิงไม่มีแรงต่อต้านอะไรด้วยซ้ำในเงื้อมมือเขา คิดไม่ถึงเลยว่าเวลาสั้นๆ ไม่กี่ปี ก็มีพัฒนาการไปจนถึงระดับนี้แล้ว เป่ยหมิงฮุยได้แต่ทอดถอนใจ ไม่เสียทีที่เป็นผู้ครอบครองเนตรเทพเจ้าดวงที่เก้าจริงๆ

“พวกเราตามไม่ทัน ทำอย่างไรกันดี? ท่านทูตสวรรค์!”

จอมเทพเทียนจี้เอ่ยด้วยสีหน้าร้อนรน

“ไม่ต้องกังวล พวกมันหนีไปไหนไม่ได้หรอก!”

เป่ยหมิงฮุยไม่ได้กังวลเท่าไหร่นัก

คนที่มาตามหาจ้าวหยูเฟยไม่ได้มีแค่เขาทูตสวรรค์เพียงคนเดียว ตอนที่เจอร่องรอยจ้าวหยูเฟย เขาส่งข่าวไปบอกสมาชิกทั้งหมดแล้ว

และเป็นอย่างที่คิดเอาไว้

พวกจ้าวเฟิงหนีไปไม่นานเท่าไหร่นัก ด้านหน้าก็มีกลิ่นอายที่แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่งพวยพุ่งออกมา

“ฮ่าๆ คิดไม่ถึงเลยว่าเนตรเทพเจ้าดวงที่เก้าจะปรากฏตัวขึ้น พาตัวเองเข้ามาที่ตาย!”

ชายร่างผอมสูงในชุดขาวผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้นด้านหน้า

“ทูตสวรรค์!” แววตาจ้าวเฟิงหนักอึ้ง

ตอนอยู่ที่อาณาจักรเทพเผ่าความลับสวรรค์ จ้าวเฟิงเคยเห็นทูตสวรรคฺทั้งหมด และจำลักษณะของพวกนั้นได้แม่นยำเหมือนใหม่

ยามนี้ชายชุดขาวที่ปรากฏด้านหน้าก็คือหนึ่งในทูตสวรรค์

“เผ่าแสง!” มู่กู่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายสายเลือดที่คุ้นเคยจากร่างชายชุดขาว

และในวินาทีต่อมา สตรีร่างดำระดับพลังจอมเทพขั้นสองอีกคนหนึ่งเผยตัวขึ้นประหนึ่งแสงสว่างวาบ ดูจากกลิ่นอายพลังน่าจะเป็นเจ้าตำหนักฝั่งพวกฝืนชะตาฟ้า

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ลงมือ!” จ้าวเฟิงตะโกนกร้าวทันใด

ก่อนหน้านี้พวกเขาเผชิญหน้ากับเป่ยหมิงฮุยที่ค่อนข้างเชื่องช้า นับว่ายังพอมีโอกาสหลบหนีได้มาก แต่ทูตสวรรค์ชุดขาวที่เพิ่งมาถึงมีสายเลือดเผ่าแสง เกรงว่าจะสลัดทิ้งได้ยากยิ่ง

ในเมื่อเป็นเช่นนี้จึงเปิดฉากสู้ทันที จัดการคนจำนวนมากด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ฟุ่บ! มู่กู่พุ่งตรงไปหาทูตสวรรค์ชุดขาวผู้นั้น และกระตุ้นสายเลือดเผ่าแสง

เดิมทีเขาเกลียดชังพวกฝืนชะตาฟ้าอย่างยิ่ง และยิ่งเกลียดชังพวกฝืนชะตาฟ้าที่ครอบครองสายเลือดเผ่าแสงอย่างถึงที่สุด

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!

จ้าวเฟิงโบกมือ ปลดปล่อยร่างแยกที่ต่อสู้ได้ออกมา มีจ้าวคง จ้าวหวาง และจ้าววั่น

การต่อสู้ในอาณาจักรเทพเผ่าแสง จ้าวเฟิงสังหารจอมเทพขั้นสามสองคนและขั้นสองอีกหลายคนติดๆ กัน จึงมีทรัพยากรครบถ้วนสมบูรณ์มาก

ทรัพยากรเหล่านี้มีจำนวนนิดนักที่จะมีประโยชน์กับจ้าวเฟิง ส่วนที่เหลือเขาเลยยกให้ร่างแยก มังกรทมิฬล้างโลกา กับเจ้าแมวขโมยตัวน้อยเป็นต้น ด้วยเหตุนี้พลังของคนเหล่านี้จึงมีพัฒนาการสูงมาก

ซินอู๋เหินแยกกันโจมตีจอมเทพป้าหลง จอมเทพเทียนจี้ และสตรีร่างดำเจ้าตำหนักทั้งสามพร้อมๆ กับร่างแยกของจ้าวเฟิง

ส่วนจ้าวเฟิงเป็นฝ่ายตรงไปรับมือเป่ยหมิงฮุย

“กระบี่อัสนีเทวะ!” จ้าวเฟิงไม่พูดพร่ำทำเพลง โคจรพลังบริสุทธิ์ตรง พุ่งทะลวงสังหารทันที

“ฮึ!” เป่ยหมิงฮุยแค่นเสียงเย็น ปลดปล่อยพลังบริสุทธิ์กลุ่มหนึ่ง แล้วพุ่งไปหาจ้าวเฟิง

มาเห็นคนที่เคยอ่อนแอเกินจะเปรียบแข็งแกร่งเช่นตน ได้ครอบครองพลังบริสุทธิ์เหมือนกันกับตน ในใจเป่ยหมิงฮุยรู้สึกแย่ยิ่งนัก

ตูม โครม!

ท่ามกลางสะเก็ดไฟต่างๆ ทั้งสองคนประมือกันสิบกว่ากระบวนท่า พายุพลังที่อลหม่านวุ่นวายพุ่งออกไปรอบบริเวณ ขุนเขาพังทลาย ผืนดินแหลกละเอียด

ระหว่างประมือกันหลายกระบวนท่า ทั้งสองคนก็ออกห่างกัน พักหายใจกันครู่หนึ่ง

“แข็งแกร่งนัก พลังบริสุทธิ์ไม่ด้อยกว่าข้าเลย แต่ในนั้นยังมีพลังอัสนีเทวะด้วย!”เป่ยหมิงฮุยจ้องจ้าวเฟิงด้วยแววตาเคียดแค้น

เดิมเขาคิดว่าตนเองแค่ไม่อาจเอาชนะจ้าวเฟิงได้ แต่คิดไม่ถึงว่าตนเองจะเสียเปรียบในขณะที่ประมือกัน

“โซ่ตรวนรวมศูนย์!” เป่ยหมิงฮุยผลักฝ่ามือออกไป พลังบริสุทธิ์มหาศาลรอบบริเวณทะลักไปหาจ้าวเฟิงจากรอบทิศทาง

ในตอนแรกเป่ยหมิงฮุยก็เคยใช้ประบวนท่านี้จับจ้าวเฟิงมาแล้ว

“หลุมอัสนีพลังบริสุทธิ์!” จ้าวเฟิงสำแดงพลังบริสุทธิ์กับพลังอัสนีเทวะ ก่อร่างขึ้นเป็นหลุมสายฟ้ามืดดำ

ตู้ม! แซ่ด แซ่ด~

พลังบริสุทธิ์ที่ทรงพลังทั้งสองปะทะเข้าหากันอย่างรุนแรง

พลังบริสุทธิ์ของเป่ยหมิงฮุยก่อเป็นกลุ่มแสงขมุกขมัว พยายามจะรัดรั้งร่างจ้าวเฟิงเอาไว้ แต่ว่าจ้าวเฟิงที่อยู่ในหลุมอัสนีบริสุทธิ์ เหมือนเป็นหนามแหลมที่ไม่เพียงแต่ป้องกัน แต่ยังสามารถโจมตีได้ด้วย

พลังบริสุทธิ์ทั้งสองกลุ่มเข้าปะทะกันอย่างต่อเนื่อง พลังเพที่แก่กล้าทำให้อากาศรอบบริเวณนี้เกิดบิดเบี้ยวไปมา จนสุดท้ายพลังบริสุทธิ์ของเป่ยหมิงฮุยก็ค่อยๆ หมดลงไป แต่กลับไม่ได้ทำลายการป้องกันของจ้าวเฟิงลงแต่อย่างใด

“เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร!” เป่ยหมิงฮุยไม่พอใจ

“โซ่ตรวนพลังบริสุทธิ์!”

ในเวลาเดียวกัน หลุมอัสนีพลังบริสุทธิ์ของจ้าวเฟิงกลายเป็นระลอกแสงบริสุทธิ์หมุนวนรอบๆ เป่ยหมิงฮุย

“ข้าเองก็รู้ระบวนท่านี้แล้ว!” แววตาจ้าวเฟิงเย็นชา ประสานมือเข้าหากัน

ทันใดนั้น ระลอกแสงบริสุทธิ์นับไม่ถ้วนก็หมุนวนเข้าหากัน รวมตัวเป็นวงล้อและค่อยๆ หดเล็กลง

“ระลอกพลังรวมศูนย์!” เป่ยหมิงฮุยโคจรพลังบริสุทธิ์ ปลดปล่อยแสงบิดเบี้ยวที่ขมุกขมัวอย่างยิ่ง

โครม ตู้ม! วงล้อมจากโซ่ตรวนพลังบริสุทธิ์ถูกโจมตีจนกลายเป็นหลุมว่างเปล่า แต่ก็ถูกเติมเต็มอย่างรวดเร็ว

“กักเอาไว้!” จ้าวเฟิงตะโกนเสียงต่ำ

ระลอกแสงพลังบริสุทธิ์ที่ล้อมเป่ยหมิงฮุยเอาไว้หดเล็กลงทันที ล้อมเขาเอาไว้ภายใน

“เป็นไปได้อย่างไร!” เป่ยหมิงฮุยลนลาน

ตอนนั้นเขาเคยใช้กระบวนท่านี้รับมือกับจ้าวเฟิง จนถึงตอนนี้ จ้าวเฟิงก็ใช้กระบวนท่าที่คล้ายคลึงกันนี้ล้อมเขาเอาไว้ภายใน

“ข้าไม่มีทางพ่ายแพ้ให้เจ้า!” จู่ๆ เป่ยหมิงฮุยก็ตะโกนออกมาเสียงดัง ในร่างระเบิดพลังสายเลือดที่วุ่นวายออกมา

ตูม! ร่างของเขาอับแสงลงไปช้าๆ ขณะอยู่ในกลิ่นอายสายเลือดกลุ่มนี้ ร่างกายส่วนล่างหายไปทันที ก่อนจะกลายเป็นหมอกแสงที่บิดเบี้ยว

หลังจากกระตุ้นสายเลือดแล้ว เป่ยหมิงฮุยก็ปลดปล่อยพลังบริสุทธิ์ที่แกร่งยิ่งกว่า สลัดโซ่ตรวนพลังบริสุทธิ์ของจ้าวเฟิงออก

“สายเลือดเผ่าทำนุฟ้า…คุณสมบัติและพลานุภาพของพลังบริสุทธิ์กลุ่มนี้เพิ่มขึ้นมากทันที” จ้าวเฟิงทอดถอนใจอย่างอดไม่ได้

แต่ทว่าสายเลือดเผ่าทำนุฟ้าของเป่ยหมิงฮุยก็อยู่ในการคาดการณ์ของเขาเช่นกัน การประมือเมื่อครู่จ้าวเฟิงไม่ได้ทุ่มพลังทั้งหมด ยังมีวิชาอีกมากที่ยังไม่ใช้ออกมา