บทที่ 1554 คนที่สอง
ทางเหนือของดินแดนเทพรกร้าง
ฟุ่บ! ฟุ่บ!
ลำแสงสองสายหนึ่งดำหนึ่งทองพาดผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทุกสิ่งรอบด้านพังทลายกลายเป็นฝุ่นธุลี
“หนีเร็ว!” นายเหนือหัวเนตรมรณะเคร่งเครียดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
หากเปลี่ยนเป็นยามปกติ เกรงว่าใครก็คงไม่เชื่อว่านายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าจะเผยสีหน้าเช่นนี้ออกมา
ครืน! ลำแสงสีเงินทองด้านหลังแหวกผ่านอากาศไปพร้อมด้วยแรงกดดันไร้เทียมทาน ทุกที่ที่พาดผ่าน สรรพสิ่งต่างศิโรราบ
“ดิ้นรนไปก็ไร้ประโยชน์!” เจ้าสวรรค์แค่นเสียงเย็น หมัดหนึ่งโจมตีออกไป
พลังที่น่ากลัวหลอมรวมขึ้นก่อนจะถูกปลดปล่อยออกมา บดขยี้ไปข้างหน้า
เมื่อเห็นภาพนี้ นายเหนือหัวเนตรมรณะและดับสูญโคจรเนตรเทพเจ้า สำแดงพลังมรณะและดับสูญ ต้านทานการโจมตีของเจ้าสวรรค์ไว้ทันที
ครืน บึ้ม! การระเบิดทำลายล้างหอบม้วนมา
นายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าทั้งสองถอยหนีอีกครั้ง
“แข็งแกร่งยิ่งนัก!” สีหน้าของนายเหนือหัวเนตรดับสูญซีดขาว
ในการต่อสู้กับเจ้าสวรรค์ก่อนหน้านี้ เขาโดนเจ้าสวรรค์โจมตีกระบวนท่าหนึ่ง บาดเจ็บมาสาหัส ระหว่างการไล่สังหารต่อมา เจ้าสวรรค์แข็งแกร่งจนไม่อาจต้านทาน เขาทั้งสองต้านทานสุดกำลังก็ทำได้เพียงแค่รักษาตัวให้รอดเท่านั้น อาการบาดเจ็บค่อยๆ สาหัสขึ้น
ตอนนี้นายเหนือหัวเนตรดับสูญค่อยๆ อ่อนกำลังลง
ในเมื่อตัวเขาเองมีเพียงพลังทำลายล้างที่คนอื่นไม่อาจทัดเทียมได้ แต่ด้านความเร็วและการป้องกันกลับเป็นจุดอ่อน ถึงแม้ทั้งสองหวังว่าในระหว่างทางที่หนีจะได้รับความช่วยเหลือจากผู้แข็งแกร่งคนอื่น
แต่ผู้แข็งแกร่งขั้นต่ำกว่านายเหนือหัวเนตรเจ้า เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าสวรรค์ต่างไร้ซึ่งพลังต้านทาน
ระหว่างทาง ผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในครรลองสายตาของเจ้าสวรรค์ต่างถูกสังหารตามอำเภอใจ
ในนั้นมีอยู่ครั้งหนึ่งที่ราชาเทพสองคนมาช่วยเหลือ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับพลังกดดันของเจ้าสวรรค์ก็หนีไปหนึ่ง ตายไปหนึ่ง ราชาเทพคนนั้นหนีไปได้ ก็เพียงเพราะเป้าหมายของเจ้าสวรรค์คือสองนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้า
“มิติ ทัณฑ์สวรรค์ ชีวิต!”
เนตรเทพวิถีฟ้าของเจ้าสวรรค์พลันสัมผัสได้ถึงเนตรเทพเจ้าทั้งสาม ยามเผชิญหน้าสองเนตรเทพเจ้า เขาย่อมเป็นฝ่ายได้เปรียบ พลังไร้เทียมทาน แต่หากเป็นห้าเนตรเทพเจ้าก็ค่อนข้างลำบากแล้ว ในเมื่อเจ้าสวรรค์ตอนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในช่วงสมบูรณ์พร้อม จะประมาทเลินเล่อไม่ได้
“ย้อนกลับ!” เขาพลันกระตุ้นเนตรเทพวิถีฟ้า ฟ้าดินกลับตาลปัตร
ทิศทางของนายเหนือหัวเนตรมรณะและมิติเปลี่ยนไปในทันใด
เช่นนี้แล้ว ทั้งสองจึงย้อนเปลี่ยนทิศทาง อยู่ห่างจากสามเนตรเทพเจ้าออกไปอีกเล็กน้อย
ในขณะเดียวกับที่ฟ้าดินเปลี่ยนทิศ จ้าวสรรค์ก็เหวี่ยงสองหมัดออกไป
ครืน! ครืน!
ลำแสงสีเงินทองสองสายทะลวงผ่านอากาศ ทะลวงทุกสิ่งไปด้วยความเร็วดั่งสายฟ้า แต่สองนายเหนือหัวเนตรก็ใช่จะจัดการได้ง่ายๆ ในยามที่เจ้าสวรรค์หมุนเปลี่ยนทิศ ก็ตอบโต้ด้วยการหนีย้อนไปอีกทางหนึ่ง
ในเมื่อพวกเขาเจอกระบวนท่านี้มาหลายครั้งแล้ว และในตอนนี้ยังเกี่ยวพันกับชีวิตพวกตน จะประมาทเลินเล่อไปได้อย่างไรกัน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของเจ้าสวรรค์ พวกเขาก็ยังคงยากจะหลบหลีก
ครืน บึ้ม! ทั้งสองโคจรเนตรเทพเจ้า ปลดปล่อยพลังมรณะและดับสูญออกมาต้านทานเอาไว้ แต่การโจมตีของเจ้าสวรรค์ซัดมาไม่ขาดสาย วายุ อัสนี และไฟโหมกวาดอย่างบ้าคลั่งไปทั่วทั้งในมิติ
“ไป!” สองนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าหลบการโจมตีครั้งนี้ได้อีกครั้ง โดยแลกด้วยอาการบาดเจ็บ แล้วจึงหลบหนีไปอีกครั้ง
“แรงดึงดูด!” เจ้าสวรรค์โคจรเนตรเทพวิถีฟ้า เพิ่มแรงดึงดูดอันทรงพลังให้กับฟ้าดินฟากหนึ่ง
สรรพสิ่งทั่วทั้งมิติล้วนหนักอึ้ง
“สลาย!” นายเหนือหัวเนตรดับสูญกระตุ้นเนตรเทพเจ้า ปล่อยแสงเทพดับสูญออกมาหนึ่งชั้น บดขยี้แรงดึงดูดธาตุทองรอบกายจนแหลกลง
ฟิ้ว! ฟิ้ว!
สองนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าหลบหนีต่อไป ส่วนเจ้าสวรรค์ก็ไล่ตามไม่ลดละ
การโจมตีของจ้าวสวรรค์ปะทะมาไม่หยุดยั้ง
หากสองนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าให้ความสำคัญกับการป้องกันก็จะเสียความเร็ว อยากจะหนีไปก็ต้องไม่ให้ความสำคัญกับการป้องกัน ดังนั้นเมื่อเจอการโจมตีของเจ้าสวรรค์ พวกเขาต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสแน่ นอกจากนั้นยังสิ้นเปลืองพลังเนตรเทพเจ้าของพวกเขาด้วย
“เป็นแบบนี้ต่อไป เราสองคนคง…” ใจของนายเหนือหัวเนตรมรณะหนักอึ้งเป็นอย่างยิ่ง ตนเป็นนายเหนือหัวเนตรมรณะ เขาไม่เคยถูกไล่สังหารหรือเจอทางตันเช่นนี้มาก่อน
เขาก็รู้ว่าเนตรเทพวิถีฟ้าของเจ้าสวรรค์มีฤทธิ์เดชมากมาย มีพลังรับรู้และครรลองสายตาที่แข็งแกร่ง ทุกครั้งที่พลิกหมุนฟ้าดิน พวกเขาจะออกห่างจากการช่วยเหลือของผู้แข็งแกร่งคนอื่น แต่ว่าพวกเขาก็ทำได้แค่เดินไปตามทางที่เจ้าสวรรค์กำหนดให้เท่านั้น
“ยังมีความหวังอยู่…”
นายเหนือหัวเนตรดับสูญหอบหายใจ ดวงตาสีทองหมองหม่นลงเล็กน้อย
ตอนนี้เจ้าสวรรค์กลับมาผงาดอีกครั้ง ก็ทำให้ทั่วทั้งดินแดนเทพรกร้างตื่นตัวขึ้นแล้ว จะมีผู้แข็งแกร่งมารวมตัวมากขึ้นเรื่อยๆ ถึงตอนนั้น อาจจะมีผู้แข็งแกร่งมาจากทั่วทุกสารทิศ ต่อให้เจ้าสวรรค์พลิกหมุนฟ้าดินก็ไร้ประโยชน์
“พวกเจ้าไม่มีหวังแล้ว!” เจ้าสวรรค์แค่นเสียงต่ำ
เขาเข้าใจสถานการณ์ของตัวเองเป็นอย่างดี ดังนั้นจะต้องพยายามสังหารนายเหนือหัวเนตรดับสูญให้เร็วที่สุด
ครืน ตูม!
ฟ้าดินฉีกแยกออก แสงอัสนีประกายไฟฟ้าสองสายสอดประสาน บีบเข้าไปใกล้สองเนตรเทพเจ้า
“ลำแสงมรณะ!”
“แสงเทพดับสูญ!”
นายเหนือหัวเนตรทั้งสองจำต้องโคจรเนตรเทพเจ้าเข้าโจมตี ลดทอนการโจมตีจากเจ้าสวรรค์
ครืน ตูม บึ้ม!
ในระหว่างการปะทะ บาดแผลของสองนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าสาหัสขึ้นอีก แต่ว่าตอนนี้เอง สองนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าก็พบว่าฟ้าดินพลันอบอุ่นขึ้นมาก จากที่ไกลโพ้น ราวกับว่ามีดวงอาทิตย์ดวงหนึ่งลอยขึ้นมาอย่างช้าๆ
“…นายเหนือหัวเนตรอาทิตย์!” สองนายเหนือหัวราวกับเห็นประกายความหวัง ตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างยิ่ง
“ข้าเคยบอกแล้ว พวกเจ้าไม่มีความหวัง!”
เจ้าสวรรค์แค่นเสียงต่ำ เสียงที่เย็นชาเกินจะเปรียบจู่โจมมาจากข้างหลัง เห็นเพียงข้างหน้าพลันมีจุดดำสองจุดปรากฏขึ้น
เรือรบสีดำทองขนาดมหึมาสองลำแล่นมาอย่างรวดเร็ว
“นายท่านเจ้าสวรรค์ ให้ท่านรอนานแล้ว!” ผู้คุมกฎจั่วและผู้คุมกฎโย่วที่อยู่บนเรือรบทั้งสองลำเปล่งเสียงออกมาพร้อมกัน
“ไม่…เป็นไปได้อย่างไร?”
นายเหนือหัวเนตรมรณะและดับสูญร้องเสียงหลง
ที่แท้เจ้าสวรรค์วางแผนทุกอย่างเอาไว้ดิบดีแล้ว พวกฝืนชะตาฟ้าที่เหลืออยู่ในระหว่างทางไล่ตามมานานแล้ว
“เปิดอาวุธสงครามทำลายล้าง!” สองผู้คุมกฎบัญชาในเวลาเดียวกัน
อาวุธสงครามทำลายล้างบนเรือสีดำทองทั้งสองลำสะสมพลังเตรียมเอาไว้แล้ว สามารถยิงโจมตีได้ทุกเมื่อ
ครืน ฟู่!
ลำแสงสีขาวระยับที่กินบริเวณไพศาลยิงออกมาจากเรือรบสีดำทอง
ในขณะเดียวกันเจ้าสวรรค์ก็ลงมือทันที กระตุ้นเนตรเทพวิถีฟ้าควบคุมพลังอัสนีและไฟ เพิ่มขอบเขตที่อาวุธสงครามทำลายล้างไม่อาจครอบคลุมไปได้ ทั่วทั้งมิติทุกตารางนิ้วเต็มไปด้วยพลังทำลายล้าง
เช่นนี้แล้ว สองนายเหนือหัวเนตรเจ้าไม่อาจหลบหลีกได้เลย!
“แรงดึงดูด!”
แสงพิฆาตกะพริบวูบวาบ สาดออกมาจากดวงตาที่หว่างคิ้วของเจ้าสวรรค์
แรงดึงดูดที่หนักราวขุนเขาบีบอัดมาในมิติที่เต็มไปด้วยพายุทำลายล้างทันที
อั้ก! ร่างของนายเหนือหัวเนตรดับสูญตัวงอสั่นเทิ้ม กระอักเลือดสดๆ ออกมา
“เนตรเทพดับสูญ!” นายเหนือหัวเนตรมรณะใจสั่นสะท้าน
เขารู้ เจ้าสวรรค์วางแผนสังหารนายเหนือหัวเนตรดับสูญก่อนแล้วจึงสังหารเขา
ถึงแม้ระหว่างเขากับนายเหนือหัวเนตรดับสูญจะมีความสัมพันธ์ไม่ได้ดีอะไรมาก แต่อย่างไรเสียพวกเขาสามนายเหนือหัวเนตรก็อยู่กลุ่มเดียวกัน เป็นสหายที่ไปมาหาสู่กันอยู่นานนม
ตอนนี้เห็นดับสูญกำลังจะถูกคนอื่นสังหาร ช่วงชิงพลังดั้งเดิมเนตรเทพเจ้า เขาเองก็ปวดใจอย่างยิ่งยวด แต่เขาช่วยนายเหนือหัวเนตรดับสูญไม่ได้ ทำได้แค่ฉวยโอกาสหนีไปเท่านั้น
ฟิ้ว! นายเหนือหัวเนตรมรณะแผ่กระจายพลังแห่งนายเหนือหัวเนตรมรณะอันแข็งแกร่งออกมา ทำให้สรรพสิ่งในฟ้าดินโรยรา มุ่งหน้าไปสู่ความตาย
ส่วนเขาก็ฉวยช่องว่างนี้หนีไปอีกทาง “เนตรเทพเจ้าดวงที่สอง ข้ารับไว้แล้ว!”
เจ้าสวรรค์ไม่สนใจนายเหนือหัวเนตรมรณะ เขาหลอมรวมสายเลือด สำแดงการโจมตีที่แข็งแกร่งภายใต้การเพิ่มพลังของเนตรเทพวิถีฟ้า
ในเวลาเดียวกัน พวกฝืนชะตาฟ้าก็โจมตีอีกครั้ง ตรึงนายเหนือหัวเนตรดับสูญเอาไว้
ครืน บึ้ม~
ในตอนนี้เอง กายของนายเหนือหัวเนตรดับสูญปะทุพลังน่าสะพรึงกลัวที่ทำให้ทุกสิ่งดับสูญ ชวนให้คนหวาดผวา
“ระเบิดตัวเอง!” สมาชิกพวกฝืนชะตาบนเรือรบดำทองประหวั่นพรั่นพรึง
การระเบิดตัวเองของนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้า ทั้งยังเป็นนายเหนือหัวเนตรดับสูญที่พลังการทำลายล้างแข็งแกร่งที่สุด เกรงว่าพวกเขาคงยากจะหลบหนีเคราะห์ครั้งนี้
“พันธนาการสังสารวัฏ!” เจ้าสวรรค์กระตุ้นเนตรเทพวิถีฟ้าขึ้นทันที
พลังพิเศษของพันธนาการสังสารวัฏและพลังทำลายล้าง เป็นประเภทที่ข่มกันและกัน
ตอนนั้นที่เผชิญหน้ากับ ‘พันธนาการสังสารวัฏ’ ของนายเหนือหัวเนตรสังสารวัฏ เขาก็ทำได้แค่สำแดงไม้ตายของเนตรเทพวิถีฟ้าถึงจะทำลายลงได้
วู้ม ฟู่ ฟู่! หมอกมืดหม่นเป็นชั้นๆ แผ่ออกมาจากหว่างคิ้วของเจ้าสวรรค์ ราวกับมาจากนรกสังสารวัฏ
หมอกมืดหม่นโอบล้อมไปรอบการระเบิด โอบล้อมมันเอาไว้ข้างใน
ครืน ตูม ตูม! พลังน่าสะพรึงกลัวเข้าปะทะสังหารซึ่งกันและกัน
สุดท้าย หมอกมืดหม่นก็ถูกแสงทองปะทะจนสลายไป แสงทองที่ทำลายทุกสิ่งส่องกระทบทั่วทั้งฟ้าดิน
“คนที่สองตายแล้ว ต่อไปก็คนที่สาม!”
ในโลกแสงสีทอง เจ้าสวรรค์แค่นเสียงต่ำออกตัวไปทันที
การระเบิดตัวเองของนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าถูกลดทอนกำลังไปด้วยพันธนาการสังสารวัฏ ไม่มีพลังที่น่ากลัวอีกต่อไป เขาที่มีทั้งกายเทพมารบรรพกาลและกายวัฏสงสาร จึงยิ่งไม่มีอะไรมาคุกคามได้แล้ว
ฟิ้ว! แสงเลือนรางกะพริบวาบ เจ้าสวรรค์ไล่ตามไป
“ไม่มีพลังต้านทานเลย!” นายเหนือหัวเนตรมรณะใจสั่นสะท้าน
เขารู้ว่านายเหนือหัวเนตรดับสูญรู้ตัวว่าไร้พลังจะหลบหนี จึงระเบิดตัวเองเพื่อช่วยช่วงชิงโอกาสให้เขาหนีไป แต่พลังของเจ้าสวรรค์แข็งแกร่งยิ่งนัก ล้ำหน้ากว่านายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าแล้ว
ทันใดนั้น
“หยุด!” เสียงเลือนรางราวกับว่าแว่วมาจากที่ไกลโพ้นสุดขอบฟ้า
ท้องฟ้าแผ่ระลอกคลื่นรุนแรง ประกายแสงสีเงินส่องกะพริบ ผู้อาวุโสผมขาวคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น
“เนตรเทพมิติ!” ดวงตาของนายเหนือหัวเนตรมรณะเป็นประกาย
“ตายไปแล้วคนหนึ่ง!” นายเหนือหัวเนตรมิติสีหน้าเคร่งเครียดอย่างยิ่ง
เขามาช้าไปก้าวหนึ่ง!
ในขณะเดียวกัน ประกายแสงสีทองแดงร้อนแรงก็สาดส่องมา
เสียงสะเทือนเลื่อนลั่นเสี้ยวขณะต่อมา ชายคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น ปีกสีทองแดงที่โอบล้อมทั่วร่างของเขาแผ่กระจายแสงไฟและความร้อนออกมา
“ฮ่าๆ เนตรเทพมรณะ ชีวิตของเจ้า ข้าค่อยมาเอาครั้งหน้า!”
สายตาของเจ้าสวรรค์เรียบนิ่ง
กวาดตามองนายเหนือหัวเนตรมิติและนายเหนือหัวเนตรอาทิตย์
ไม่ใช่ว่าเขากลัวเกรงสองคนนี้ เพียงแต่เขาตอนนี้ไม่ได้อยู่ในสภาพสมบูรณ์พร้อม การสังหารนายเหนือหัวเนตรสังสารวัฏ ไล่สังหารนายเหนือหัวเนตรมรณะและดับสูญ สำหรับเขาแล้วก็ใช้พลังไปมหาศาล โดยเฉพาะพลังของเนตรเทพวิถีฟ้า เขาใช้มากเกินไปแล้ว
“คิดหนีรึ?” นายเหนือหัวเนตรมิติจ้องเพ่ง ประกายเย็นยะเยือกสาดส่อง
ทันใดนั้น
วู้ม ฟู่ ฟู่! ฟ้าดินสั่นไหว พลังนายเหนือหัวเนตรมิติที่แข็งแกร่งไร้เทียมทานทะลักไปในมิติจักรวาล เห็นเพียงจุดแสงทองเลือนรางในฟ้าดินและอากาศรวมไปยังดวงตาที่อยู่หว่างคิ้วของเจ้าสวรรค์
“พลังของเนตรเทพดับสูญ…” เจ้าสวรรค์กางแขนออก เบิกเนตรเทพวิถีฟ้าออกกว้าง รับพลังดั้งเดิมดับสูญกลุ่มนั้นมา
เงาเนตรเทพเลือนรางทั้งแปดข้างหลังของเขายิ่งเข้มขึ้น เข้ามาใกล้มากขึ้น และเค้าโครงดวงตาลึกลับที่อยู่ใจกลางก็ชัดเจนขึ้นหลายส่วน
กลิ่นอายบรรพกาลที่อยู่เหนือทุกสิ่งแผ่กระจายออกมา สั่นสะเทือนไปทั่วดินแดนรกร้าง ทำให้ทุกสรรพสิ่งต่างศิโรราบ ลำดับขั้นในฟ้าดินสั่นไหว ทุกคนที่นั่นในตอนนี้ต่างตัวสั่นงันงกอย่างประหลาด รู้สึกเหมือนตนเล็กจ้อยด้อยค่า
ณ ที่ไกลโพ้น ชายหนุ่มที่สวมเสื้อผลึกหยกคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น คนคนนี้คือจ้าวเฟิงนั่นเอง
หลังจากที่กลับมายังแดนศักดิ์สิทธิ์ชีวิต เขาก็รู้ความเคลื่อนไหวของเจ้าสวรรค์ แต่ไล่ตามมาทางเหนือเกรงว่าจะสายไป
ด้วยเหตุนี้เขาจึงยืมภาพความทรงจำของผู้แข็งแกร่งคนอื่น แล้วใช้ ‘ส่งวิญญาณ’ มาถึงในทันที
“กลิ่นอายของ…ต้นกำเนิดดวงตา!” จ้าวเฟิงจิตใจสั่นสะท้าน
หลังสังหารนายเหนือหัวเนตรเทพเจ้าคนที่สองเนตร เทพวิถีฟ้าของเจ้าสวรรค์แปรสภาพสู่ต้นกำเนิดดวงตาวิถีฟ้าไปอีกก้าว
ตุบๆ! ตุบๆ! ในมิติดั้งเดิม ลูกทรงกลมสีเงินมายาเต้นไม่หยุด พลังดั้งเดิมมหาศาลตลบอวลมาจากข้างใน
“เฮือก…” เมื่อสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่พุ่งขึ้นมา จ้าวเฟิงกุมตาซ้ายอย่างอดไม่ได้ เขารู้สึกว่าราวกับว่าในลูกทรงกลมมายามีพลังที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าจะทะลวงพันธนาการออกมา