บทที่ 968 วัฏสงสารแห่งความตาย
“นึกไม่ถึงเลยว่าที่นี่จะยังมีคนรู้จัก ‘กายวัฏสงสาร’!”
จักรพรรดิแห่งความตายมองตาเฒ่าอิงที่อยู่ไกลๆ แวบหนึ่ง แล้วเมินเฉยไป
“กายวัฏสงสาร?” จ้าวเฟิงอุทานเบาๆ ก่อนจะเข้าสู่ห้วงภวังค์
เมื่อครู่ในตอนที่ทำลายร่างของจักรพรรดิแห่งความตาย จ้าวเฟิงพบว่าร่างชุดดำไม่ใช่ร่างเดิมของฝ่ายตรงข้าม
พลังสมบูรณ์แบบที่ลึกลับบนร่างของคนชุดดำ ทำให้จ้าวเฟิงนึกไปถึงแปดเนตรเทพเจ้า และที่จักรพรรดิแห่งความตาย ‘ฟื้นคืนชีพ’ ขึ้นมา ก็เป็นเพียงแค่วิญญาณเท่านั้น
“เนตรสังสารวัฏ!” จากเบาะแสมากมาย จ้าวเฟิงนึกได้เพียงแค่มรดกสายเลือดดวงตาแปดเนตรเทพเจ้า ดวงเนตรพิเศษนี้เท่านั้น
สำหรับพลังของเนตรสังสารวัฏ จ้าวเฟิงก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่จ้าวเฟิงมั่นใจได้ว่า ร่างอมตะของจักรพรรดิแห่งความตายจะต้องเกี่ยวพันกับเนตรสังสารวัฏอย่างแน่นอน
จักรพรรดิแห่งความตายหยุดอยู่ที่ขั้นจักรพรรดิหลายพันปี จ้าวเฟิงไม่เชื่อว่าหลังจากที่จักรพรรดิแห่งความตายฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้ว จะสามารถก้าวสู่ขั้นปฐมเซียนได้ภายในช่วงระยะเวลาสั้นๆ
“จ้าวเฟิง เจ้าทำให้ข้าต้องอยู่ในสภาพนี้!”
เมื่อร่างที่แท้จริงถูกมองออก จักรพรรดิแห่งความตายส่งเสียงคำรามอย่างโกรธแค้นเศร้าโศก พลังความตายอาฆาตแค้นแผ่ซ่านออกมาจากร่าง
“ข้าไม่ได้อยากเปลี่ยนให้เจ้าเป็นเช่นนี้ ข้าอยากให้เจ้าตายซะ!”
จ้าวเฟิงมองไปยังจักรพรรดิแห่งความตายอย่างเย็นชา นี่คือคำพูดจากใจจริงของเขา
แต่ทว่า จากประโยคที่จักรพรรดิแห่งความตายพูดออกมา จ้าวเฟิงสามารถสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดทรมานที่จักรพรรดิแห่งความตายได้รับ
ตายแล้วฟื้นคืนชีพ มีร่างขั้นปฐมเซียนที่เป็นอมตะ ไยจึงทรมานอยู่เล่า?
น่ากลัวว่า ‘การฟื้นคืนชีพ’ ของจักรพรรดิแห่งความตายจะต้องจ่ายค่าตอบแทนที่ทรมานแสนสาหัสจนจ้าวเฟิงไม่อาจคาดได้ ค่าตอบแทนแสนสาหัสนี้ เกรงว่าคงจะเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าความตาย!
จ้าวเฟิงเชื่อว่าการได้รับพลังอะไรมาก็แล้วแต่ล้วนต้องจ่ายค่าตอบแทนทั้งนั้น
ยกตัวอย่างเช่นหนานกงเซิ่งที่ได้รับพลังเทพปีศาจ หากจิตใจของหนานกงเซิ่งไม่แน่วแน่มากพอ เกรงว่าจะกลายเป็นปีศาจ หนานกงเซิ่งตัวจริงคงตายไปนานแล้ว
“หึ!” จ้าวเฟิงมองไปยังจักรพรรดิแห่งความตาย
เขาฆ่าจักรพรรดิแห่งความตายมาได้แล้วครั้งหนึ่ง ก็สามารถฆ่าได้เป็นครั้งที่สอง!
“เพลิงอัสนีวายุเนตรเทพเจ้า!”
จ้าวเฟิงขับเคลื่อนตาซ้าย ใช้เพลิงอัสนีวายุเนตรเทพเจ้าอีกครั้ง นี่คือวิชาดวงตาที่มีผลกับจักรพรรดิแห่งความตายมากที่สุดในตอนนี้ ส่วนพลังอัสนีเทวะมีผลพอสมควรกับร่างอมตะและวิญญาณของจักรพรรดิแห่งความตาย
“อ๊าก…เปล่าประโยชน์ จ้าวเฟิง!”
จักรพรรดิแห่งความตายร้องทรมาน ด้วยพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งมาก หลังจากรับการโจมตีจากวิชาดวงตาของจ้าวเฟิงแล้วก็พูดขึ้นอย่างปกติ
“ข้าในตอนนี้ใช่แค่ร่างกายเท่านั้นที่เป็นอมตะ แม้กระทั่งวิญญาณก็เช่นเดียวกัน!”
เสียงหัวเราะเย็นเยือกของจักรพรรดิแห่งความตายลอยมา
ใจของจ้าวเฟิงหนาวเหน็บ คิ้วขมวดแน่น ไม่ได้ตอบโต้คำพูดของจักรพรรดิแห่งความตาย
รอยไหม้บนชุดดำของจักรพรรดิแห่งความตายไม่คืนสภาพเดิม
นอกจากนั้นเขายังสัมผัสได้อีกว่า อาการบาดเจ็บที่เพลิงอัสนีวายุเนตรเทพเจ้าสร้างให้กับจักรพรรดิแห่งความตายก็ไม่คืนสภาพเดิมเช่นเดียวกัน เช่นนั้นแล้วทำไมจักรพรรดิแห่งความตายยังพูดเช่นนี้ออกมา
วิญญาณก็เป็นอมตะ?
เป็นไปได้อย่างไรกัน ช่างน่าตลกสิ้นดี!
“จ้าวเฟิง กายวัฏสงสาร แม้แต่วิญญาณก็เป็นอมตะจริงๆ!”
จากที่ไกลๆ เสียงของตาเฒ่าอิงลอยมาอีกครั้ง
จ้าวเฟิงเกือบจะโซเซหกคะเมนลงไปกองกับพื้น!
แม้แต่ตาเฒ่าอิงก็พูดเช่นนี้?
นี่มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน?
“ต่อให้วันนี้เจ้าดับวิญญาณของเขา แต่จักรพรรดิแห่งความตายก็สามารถปีนกลับมาจาก ‘วัฏสงสารแห่งความตาย’ ได้อยู่ดี!”
เสียงของตาเฒ่าอิงสั่นเล็กน้อย มองไปยังจักรพรรดิแห่งความตาย
“ตาเฒ่าอิง? ท่านจำผิดรึเปล่า มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน?”
สืออวี่เหลยที่อยู่ข้างๆ ก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ ขณะมองจักรพรรดิแห่งความตาย ทั้งร่างสั่นสะท้าน
วิญญาณและกายเนื้อเป็นอมตะ จะเป็นไปได้อย่างไร?
นี่คือความสามารถของเนตรสังสารวัฏ? มันจะไม่น่าเชื่อเกินไปแล้ว?
“สืออวี่เหลย ท่านเข้าใจผิดแล้ว!”
ตาเฒ่าอิงถอนหายใจเฮือก จ้องมองจักรพรรดิแห่งความตายอย่างมีนัย ในแววตาแฝงไว้ด้วยความเวทนา
“วิญญาณที่ตกเข้าสู่ ‘วัฏสงสารแห่งความตาย’ จะไม่สามารถไปเกิดใหม่ได้ตลอดกาล อยากตายก็ตายไม่ได้ อยากมีชีวิตอยู่ก็มีชีวิตอยู่ไม่ได้ วนเวียนอยู่ที่ชายขอบของวัฏจักร ร่างที่จักรพรรดิแห่งความตายเข้าสิงอยู่ในตอนนี้ เป็นแค่เพียง ‘กายวัฏสงสาร’ ที่เนตรสังสารวัฏสร้าง ขึ้นก็เท่านั้น เขาในตอนนี้แม้แต่จะเปลี่ยนร่างใหม่ยังทำไม่ได้เลย!”
ตาเฒ่าอิงมีสีหน้าจริงจัง ค่อยๆ รายงานข้อมูลเก่าแก่บางส่วนออกมา
“นี่…” สืออวี่เหลยฟังแล้วใจหวาดผวา
อยากตายก็ตายไม่ได้ อยากมีชีวิตอยู่ก็มีชีวิตอยู่ไม่ได้ ไม่สงบสุขไปชั่วกัลปาวสาน ไปเกิดไม่ได้ชั่วนิจนิรันดร์ ต้องวนเวียนอยู่สุดขอบของวัฏสงสารตลอดไป!
แน่นอนว่าจ้าวเฟิงก็ได้ยินคำพูดของตาเฒ่าอิงเช่นเดียวกัน ในใจสั่นสะท้านยิ่งนัก
เขาก็คิดไม่ถึงว่าค่าตอบแทนของการฟื้นคืนชีพของจักรพรรดิแห่งความตายจะน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ ในเมื่อวิญญาณของจักรพรรดิแห่งความตายไม่แตกสลาย เช่นนั้น ‘คำสาปมรณะ’ ก็ไม่มีทางมีผลจริงๆ
คนที่แม้แต่ตายยังทำไม่ได้ ‘คำสาปมรณะ’ จะส่งผลได้อย่างไร
“อีกทั้งเมื่อวิญญาณตกเข้าสู่ ‘วัฏสงสารแห่งความตาย’ ศักยภาพที่อาจพัฒนาจะลดลงมหาศาล จักรพรรดิแห่งความตายก็แค่โชคดีเพราะมีเนตรมรณะ สามารถบรรลุได้จากความตาย นี่เป็นการพัฒนาขั้นสุดท้ายของเขาแล้ว!”
ใบหน้าของตาเฒ่าอิงก็ตื่นกลัวเช่นเดียวกัน บรรลุได้จากความตาย เกรงว่าจะมีก็แต่ผู้ที่ครอบครองเนตรมรณะเท่านั้น
แต่ต่อให้จักรพรรดิแห่งความตายจะหยุดอยู่แค่นี้ ทั้งเสวียนอ้าวมรณะและพลังแท้จริงที่แข็งแกร่งก็สามารถสยบได้ทั้งต้าเฉียนแล้ว
“จ้าวเฟิง ข้าไม่มีวันตาย ส่วนเจ้า อย่างไรเสียก็ต้องตายด้วยน้ำมือของข้า!”
เห็นท่าทีหวาดหวั่นของจ้าวเฟิง จักรพรรดิแห่งความตายเงยหน้าคำราม ระบายความเคียดแค้นไม่มีสิ้นสุดออกมา
“วิชาเนตรมรณะที่สมบูรณ์แบบ!”
สีหน้าท่าทางของจักรพรรดิแห่งความตายพลันเปลี่ยนไป รอยยิ้มเย็นเยือกเหี้ยมโหดเผยออกมา
ฟู่ วู้ม! ดวงตาทั้งสองของจักรพรรดิแห่งความตายพลันปรากฏคลื่นวนหมุนคว้าง เสวียนอ้าวมรณะมหาศาลหลอมรวมเข้าไปยังใจกลางคลื่นวนดำมืด รอบกายของจักรพรรดิแห่งความตายล้วนดำมืด ราวกับหุบเหวลึกแห่งความตายที่จะทำลายพลังชีวิตให้ดับสิ้น
“เนตรเพ่งมรณะ!”
เสียงเย็นเยือกดังเข้าขึ้นในชั้นวิญญาณ ทั่วทั้งบริเวณนับพันลี้เงียบสงัด
ผ้าคลุมดำบนหัวของจักรพรรดิแห่งความตายพลันร่วงหล่น เผยให้เห็นกะโหลกน่ากลัวที่พันผ้าพันแผลไว้จนทั่ว เนตรมรณะดำมืดเย็นเยือกคู่นั้นแผ่กระจายกลิ่นอายแห่งความตายที่จะทำลายทุกสรรพสิ่ง เย็นชาเหมือนดั่งวิถีฟ้า ‘เพ่งมอง’ ไปยังจ้าวเฟิงนิ่งๆ
ในชั่วขณะนี้ ทั่วทั้งบริเวณ
สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนดุจถูกเงาแห่งความตายพันธนาการเอาไว้ ส่วนลึกของวิญญาณหนาวเหน็บไม่เป็นสุข ไร้หนทางจะขัดขืนพลังที่เหมือนกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์ ได้แต่ปล่อยให้มันกัดกิน
“หึๆ วิธีนี้อีกแล้วรึ? ชั้นวิญญาณของเจ้าและข้าอยู่ในขอบเขตเทวาเร้นลับชั้นแรกเริ่ม วิธีนี้จะมีผลกับข้าไปได้อย่างไร?”
สีหน้าของจ้าวเฟิงตกใจสงสัย แต่ภายนอกหัวเราะเย้ยหยัน
เนตรเพ่งมรณะ วิธีนี้ไม่มีผลกับจ้าวเฟิงตั้งนานแล้ว
จักรพรรดิแห่งความตายไม่น่าจะโง่ถึงขนาดนั้น ใช้กระบวนท่านี้จัดการกับตน
จ้าวเฟิงเตรียมป้องกันอย่างรอบคอบ ขับเคลื่อนพลังดวงตา เตรียมพร้อมรับมือเนตรเพ่งมรณะจากจักรพรรดิแห่งความตาย!
“ฮี่ๆ จ้าวเฟิง จากการที่ข้าผ่านการเวียนว่ายตายเกิด เสวียนอ้าวมรณะของข้าก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น วันนี้เจ้าต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!”
จักรพรรดิแห่งความตายเห็นจ้าวเฟิงทำท่าไม่สะทกสะท้านก็หัวเราะหยันขึ้นทันใด
ตูม! วิชาดวงตาวิญญาณมรณะที่ทรงพลังฟาดลงบนร่างของจ้าวเฟิง
เสวียนอ้าวมรณะมหาศาลพันรัดร่างกายและวิญญาณของจ้าวเฟิงไว้แน่นหนา
จ้าวเฟิงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม กายใจหนาวเหน็บ
“นี่ไม่ใช่เนตรเพ่งมรณะ!”
จ้าวเฟิงตื่นตระหนกทันใด ‘เนตรเพ่งมรณะ’ ที่จักรพรรดิแห่งความตายใช้ในยามนี้ไม่เหมือนกับแต่ก่อน
‘เนตรเพ่งมรณะ’ ในยามนี้ไม่มีพลังในการฉุดรั้งการรับรู้และวิญญาณ
หากแต่กัดกินพลังชีวิตภายในร่างเขารวมทั้งอายุขัยของวิญญาณไม่หยุดหย่อน!
ทั่วทั้งบริเวณนั้น สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่ถูกเศษเสี้ยวคลื่นพลัง ‘เนตรเพ่งมรณะ’ ของจักรพรรดิแห่งความตาย พลังชีวิตจะค่อยๆ ลดลง ต้นไม้ใบหญ้าแห้งเหี่ยว สรรพสัตว์แก่โรยรา ค่อยๆ ก้าวสู่ความตายทีละก้าว ก่อนกลายเป็นเศษเถ้าธุลี
แม้กระทั่งหินผาก้อนยักษ์ก็แตกสลายไปราวกับโดนกัดกร่อนจากกาลเวลาอันเป็นนิรันดร์ ความสง่างามหลุดร่วงจนหมดสิ้น!
โลกทั้งใบประหนึ่งกลายเป็นมิติแห่งความตายที่ทำลายล้างทุกสิ่ง
สุดท้ายแล้วก็จะไม่มีอะไรหลงเหลือ!
“นี่มัน? ไปเร็ว สืออวี่เหลย!”
ตาเฒ่าอิงร้องออกมาทันใด เขาที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบลี้ยังรู้สึกถึงพลังเเห่งความตายอันน่าหวาดกลัวห้อมล้อมพันธนาการเขาเอาไว้ พลังชีวิตภายในกายหลั่งไหลออกไปอย่างรวดเร็ว อายุขัยวิญญาณลดลงไปหลายสิบปี
ฟู่! สืออวี่เหลยและตาเฒ่าอิงรีบร้อนหลบหนีออกมาจากอาณาเขตวิชาดวงตาของจักรพรรดิแห่งความตาย หัวใจเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง
“วิชาเนตรมรณะที่น่ากลัวเช่นนี้ จ้าวเฟิงจะทำอย่างไร?”
สีหน้าของสืออวี่เหลยหวาดกลัว เขาคือยอดฝีมือสายฝึกฝนร่างกาย พลังชีวิตภายในมหาศาล จึงยิ่งสามารถสัมผัสได้อย่างละเอียดถึงวิชาดวงตาอันน่าพรั่นพรึงของจักรพรรดิแห่งความตาย อีกทั้งพวกเขายังโดนเพียงแค่เสี้ยวคลื่นพลังจากเนตรเพ่งมรณะเท่านั้น เช่นนั้น จ้าวเฟิงที่อยู่ภายใต้การโจมตีจากเนตรเพ่งมรณะ จะต้องรับเสวียนอ้าวมรณะแข็งแกร่งมากมายเพียงใด!
“ฮี่ๆ เจ้ามีเนตรเทพเจ้าปกป้อง เนตรเพ่งมรณะของข้าไม่สามารถดึงวิญญาณของเจ้าไปได้เลย ข้าที่บรรลุเสวียนอ้าวมรณะโฉมใหม่ สร้าง ‘เนตรเพ่งมรณะ’ แบบใหม่ขึ้นมาเพื่อเจ้าโดยเฉพาะ!”
จักรพรรดิแห่งความตายหัวเราะเย็นเยือกอย่างได้ใจ ดวงตาทั้งสองขับเคลื่อนอีกครั้ง เสวียนอ้าววิชาเนตรมรณะที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมพุ่งตรงมา
‘เนตรเพ่งมรณะ’ แบบใหม่ คือวิชาเนตรมรณะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาในยามนี้
เป้าหมายที่ถูกเพ่งมอง ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือวิญญาณล้วนก้าวไปสู่ความตายทีละน้อยภายใต้เสวียนอ้าวมรณะ แล้วสลายกลายเป็นฝุ่นเถ้าไปในที่สุด
แต่เนตรเทพเจ้าจะไม่โดนผลกระทบจากเสวียนอ้าวมรณะของเนตรมรณะ!
“ในตอนที่ร่างและวิญญาณของเจ้าสลายหายไปจนสิ้นแล้ว ก็จะหลงเหลือเพียงแค่เนตรเทพเจ้าเท่านั้น!”
เสียงเย็นเยือกของจักรพรรดิแห่งความตาย ดังทะลุเข้าไปในจิตใจของจ้าวเฟิง
‘เนตรเพ่งมรณะ’ แบบใหม่ เตรียมมาเพื่อจ้าวเฟิง แต่ถ้าจะให้ถูกคือเตรียมมาเพื่อแย่งชิง ‘เนตรเทพเจ้าดวงที่เก้า’ โดยเฉพาะ
เป้าหมายของจักรพรรดิแห่งความตายคือ ‘เนตรมรณะ’ มาโดยตลอด
“เสวียนอ้าวมรณะแข็งแกร่งยิ่งนัก ดูท่าแล้ว จักรพรรดิแห่งความตายคงจะพนันไว้ที่กระบวนท่านี้ทั้งหมด!”
ใจของจ้าวเฟิงหวาดกลัวยิ่งนัก
จักรพรรดิแห่งความตายนำพลังวิญญาณและเสวียนอ้าวมรณะรวมไปยัง ‘เนตรเพ่งมรณะ’แบบใหม่ทั้งหมด และในยามนี้ พลังชีวิตของจ้าวเฟิงกำลังหายไปอย่างรวดเร็ว รัศมีของกายสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์หม่นลง
ในขณะเดียวกัน อายุขัยวิญญาณของจ้าวเฟิงก็ลดลง
ต่อให้วิญญาณของจ้าวเฟิงแปรสภาพเป็น ‘กายวิญญาณอัสนี’ ในนั้นแฝงไว้ด้วยพลังอัสนีเทวะมหาศาล ก็ไม่อาจต้านทาน ‘เนตรเพ่งมรณะ’ ได้
“ไม่ได้ จะนั่งรับชะตากรรมแบบนี้ไม่ได้!”
ทั้งร่างและวิญญาณของจ้าวเฟิงขยับไม่ได้เพราะโดนเสวียนอ้าวมรณะเข้าพันธนาการ
ยกเว้นแต่ตาซ้ายของเขา
จ้าวเฟิงสูดหายใจลึก พลังดวงตาสีทองเจิดจ้าปรากฏขึ้นในดวงตาซ้าย
ในดวงตาซ้ายของจ้าวเฟิงมีเกลียวคลื่นวนสีทองลึกจนไม่เห็นก้นบึ้งปรากฏ เชื่อมต่อไปถึงโลกสีม่วงทองที่มีเมฆหมอกลอยวน
“เนตรเพ่งเทพเจ้า!”
แรงดูดถึงแก่ชีวิตลอยออกมาจากดวงตาเทพเจ้าของจ้าวเฟิง
นี่คือสิ่งเดียวที่จ้าวเฟิงสามารถทำได้ในตอนนี้
ขอเพียงแค่ใช้เนตรเพ่งเทพเจ้า ดูดเอาวิญญาณของจักรพรรดิแห่งความตายเข้ามายังมิติตาซ้าย เช่นนั้น ‘เนตรเพ่งมรณะ’ ของจักรพรรดิแห่งความตายก็จะหายไป
กลางอากาศ ร่างวิญญาณดำมืดร่างหนึ่งค่อยๆ หลุดออกนอกกายของคนชุดดำ
“เปล่าประโยชน์ จ้าวเฟิง ชั้นวิญญาณของเจ้าและข้าอยู่ระดับเดียวกัน!”
จักรพรรดิแห่งความตายหัวเราะชั่วร้ายเจ้าเล่ห์
เมื่อเผชิญกับแรงดึงดูดจากเนตรเทพเจ้าของจ้าวเฟิง พลังวิญญาณของจักรพรรดิแห่งความตายต่อต้านสุดฤทธิ์
“ได้รับเนตรเทพเจ้าของเจ้า ข้าก็สามารถหลุดจาก ‘วัฏสงสารแห่งความตาย’ แล้วเกิดใหม่ได้!”