บทที่ 995 ตรารัชทายาท
ไม่เพียงแต่องค์ชายสี่เท่านั้นที่จิตใจสั่นสะท้าน สมาชิกพวกนั้นที่อยู่ข้างหลังเขาก็ตกใจเช่นกัน
สวบ! เห็นเพียงเหยี่ยวเฒ่าสีดำธรรมดาตัวหนึ่ง แผ่กระจายกลิ่นอายบรรพกาลหนักแน่น โยนหยกมังกรคุ้มกันชิ้นหนึ่งลงมา บนนั้นสาดประกายเจิดจ้าพร่างพราย ราวกับแสงขาววาววับ
เหยี่ยวตัวนี้คือปีศาจที่จ้าวเฟิงจับเป็นทาสในห้วงฝันบรรพกาล เพราะมันเป็นสิ่งที่อยู่ในมิติบรรพกาล จึงมีข้อได้เปรียบเฉพาะตัวมากมายในมิติแห่งนี้ สามารถเข้าไปในพื้นที่เสี่ยงอันตรายเพื่อรวบรวมพลังชะตามังกรได้
ดังนั้นจนถึงในตอนนี้ หยกมังกรคุ้มกันชิ้นนี้จึงมีพลังชะตามังกรแฝงอยู่มากที่สุด
ครืน! แสงเรืองรองลายมังกรข้างหลังขององค์ชายเก้าเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสียงมังกรคำรามสะท้านฟ้าพลันดังก้อง
ข้างหลังของเขา มังกรยักษ์แสงอัสนีทองตัวหนึ่งค่อยๆ ทะยานขึ้น พลังของมันยิ่งล้ำลึก
กองกำลังขององค์ชายเก้าฮึกเหิมขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
การผงาดขึ้นหลังจากที่ถูกกดขี่เช่นนี้ ทำให้เลือดทั่วร่างของพวกเขาพลุ่งพล่าน มีความคิดบุ่มบ่ามที่อยากจะทุ่มพลังทั้งหมดเข้าต่อสู้
“แปดจั้ง!”
ข้างหลังองค์ชายสี่ สมาชิกคนหนึ่งตะโกนอย่างตกใจ
“นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน!”
เสียงของจูเก๋ออวิ๋นทุ้มต่ำ แฝงด้วยความสงสัย
นี่คือหยกมังกรคุ้มกันชิ้นที่สิบห้าแล้ว
พวกเขาล้วนเคยเห็นจ้าวเฟิงแย่งชิงหยกมังกรคุ้มกันสิบชิ้นมาจากมือขององค์ชายทั้งสามตอน ‘บุกเมืองชิงอาณาเขต’
มีความเป็นไปได้อย่างมากว่าเฉินจีจื่อที่เชี่ยวชาญค่ายกลทำให้ค่ายกลเคลื่อนย้ายในหยกมังกรคุ้มกันทำงานไม่ได้ ดังนั้นหยกมังกรคุ้มกันพวกนี้จึงยังสามารถอยู่ในนี้
ต่อให้เป็นเช่นนั้น จำนวนหยกมังกรคุ้มกันก็ยังคงไม่เพียงพอ
อีกทั้งหยกมังกรคุ้มกันที่เหยี่ยวดำเพิ่งทิ้งลงมา ปริมาณของพลังชะตามังกรในนั้นมากจนน่าประหลาด ต่อให้ในวันนั้นหลังจากที่จ้าวเฟิงแย่งหยกมังกรคุ้มกันมาได้ แล้วให้สัตว์อสูรไปรวบรวมพลังชะตามังกร ก็ไม่มีทางรวบรวมมาได้มากถึงเพียงนี้
จุดน่าสงสัยมีมากเกินไปจริงๆ
“แสงลายมังกรแปดจั้ง มากกว่าองค์ชายสี่หกฉื่อ!”
เซียนวั่นเหลยพึมพำ
แต่ถึงแม้ว่าพลังชะตามังกรขององค์ชายเก้าจะมากกว่าองค์ชายสี่หกฉื่อ
องค์ชายเก้าก็ไม่ได้มีข้อได้เปรียบมากเท่าไรนัก
ก่อนอื่น ตัวองค์ชายทั้งสองห่างชั้นกันมากเกินไป และสองคือความแตกต่างของสมาชิกข้างหลังองค์ชายทั้งสองยิ่งมากเข้าไปใหญ่
“รีบทำให้จบเร็ว!”
เสียงของจูเก๋ออวิ๋นดังขึ้นในหัวของสมาชิกกลุ่มองค์ชายสี่ทุกคน
การพลิกผันเหล่านี้ จากบุกเมืองชิงอาณาเขต เขาวงกตเคลื่อนที่ จนมาถึงศึกชิงตรารัชทายาทรอบสุดท้าย
ความผกผันทั้งหมดล้วนมาจากจ้าวเฟิง อีกทั้งความผกผันพวกนี้ใหญ่หลวงเป็นอย่างยิ่ง เพียงพอที่จะพลิกสถานการณ์ได้
จูเก๋ออวิ๋นมองมายังจ้าวเฟิงที่ในตอนนี้สีหน้าเรียบนิ่ง ในใจพลันสูญเสียความมั่นใจ
“ตรารัชทายาทเป็นของข้า!”
องค์ชายสี่ยกกระบี่ยาวลายมังกรขึ้นสูง รวบรวมพลังชะตามังกรทั้งหมด
ในขณะเดียวกัน ปรากฏการณ์ประหลาดมากมายก็เกิดขึ้นรอบกายของเขา นั่นคือการสนับสนุนและความช่วยเหลือต่างๆ ที่มาจากสมาชิกข้างหลังเขา
ฟู่!
องค์ชายสี่พลันทะยานออกไป ผืนฟ้าปฐพีทั่วทุกทิศ พลังชะตามังกรไร้รูปร่างหมุนคว้างตามไปด้วย
ฟุ่บ! องค์ชายเก้าก็ทะยานขึ้นไปเช่นกัน เขาในยามนี้มีพลังชะตามังกรมากกว่าองค์ชายสี่แล้ว เขาไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย
แกร๊ง ครืน! กระบี่ทั้งสองปะทะกัน ประกายอัสนีทองสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วฟ้า
เหนือศีรษะของคนทั้งสอง มีมังกรยักษ์สีทองสองตัวปรากฏอยู่เลือนราง พวกมันพลิกตัวคำราม ต่อสู้ซึ่งกันและกัน
“น้องพี่ วันนี้เจ้าทำให้ข้าแปลกใจยิ่งนัก!”
องค์ชายสี่สีหน้าคร่ำเครียด
เขาสู้กับองค์ชายเก้าอย่างตั้งใจ จากการปะทะต่อสู้ เขาเพิ่งสังเกตได้ว่าการควบคุมพลังชะตามังกรขององค์ชายเก้าอยู่ในขั้นที่ละเอียดถี่ถ้วนยิ่ง อีกทั้งวิธีการโจมตีขององค์ชายเก้าก็ล้ำลึกเป็นอย่างมาก
“เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร?”
ยอดฝีมือทั้งหลายข้างหลังองค์ชายสี่ ในใจตกตะลึง
พลังชะตามังกรขององค์ชายเก้าสูงกว่าองค์ชายสี่เพียงแค่หกฉื่อ แต่กลับสามารถต่อสู้กับองค์ชายสี่ได้อย่างสูสี
ต้องรู้ว่า องค์ชายสี่มีขอบเขตพลังขั้นเซียน ส่วนองค์ชายเก้าแค่เกือบถึงปฐมเซียนเท่านั้น
“พี่สี่ ท่านเป็นเป้าหมายที่ข้าต้องการจะข้ามผ่านมาโดยตลอด!”
แววตาขององค์ชายเก้าส่องประกาย ในใจเลือดร้อนพลุ่งพล่าน
การสนับสนุนพิเศษที่จ้าวเฟิงมอบให้ ทำให้เขาควบคุมทุกสรรพสิ่งได้อย่างละเอียดถี่ถ้วน ดังนั้นเขาจึงสามารถควบคุมพลังชะตามังกรได้ดั่งใจยิ่งขึ้น และใช้มันทดแทนระดับพลังที่แตกต่างระหว่างเขากับองค์ชายสี่ อีกทั้ง จากการสังเกตการกระทำทุกอย่างขององค์ชายสี่ เขากระทั่งสามารถคาดเดากระบวนท่าขององค์ชายสี่ และหาวิธีทางแก้ได้
“ความสามารถในการต่อสู้ขององค์ชายเก้า เหมือนจะยกระดับขึ้นภายในพริบตา!”
ตาเฒ่าอิงแปลกใจเล็กน้อย
เขาเข้าใจองค์ชายเก้าเป็นที่สุด แน่นอนว่ามองออกถึงความไม่ธรรมดาของกระบวนท่าองค์ชายเก้า สามารถต่อกรองค์ชายสี่ได้พอสมควร
“จ้าวเฟิง เจ้านี่สุดยอดจริงๆ!”
สืออวี่เหลยในยามนี้เพิ่งจะชมจ้าวเฟิงออกมา
สถานการณ์ตอนนี้เกิดการพลิกผันอย่างน่าตกใจ องค์ชายเก้ามีความหวังอย่างน้อยห้าส่วนในการชิงตำแหน่งรัชทายาท
และยามนี้ ในราชวงศ์ต้าเฉียนยิ่งแตกตื่นฮือฮา
ขั้วอำนาจและยอดฝีมือนับไม่ถ้วน กระทั่งไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่เห็นตรงหน้า
องค์ชายเก้าที่พลังทั้งหมดจัดอยู่ในอันดับเจ็ด สามารถต้านทานองค์ชายสี่ได้ เมื่อประมือกันแล้วยังสูสี หนำซ้ำวิธีเก็บรวบรวมพลังชะตามังกรของจ้าวเฟิงก็มียอดฝีมือจำนวนมากสงสัย
อันดับแรก รวบรวมหยกมังกรคุ้มกันได้มากขนาดนั้น เดิมก็เป็นเรื่องใหญ่อยู่แล้ว
อันดับต่อมา สัตว์อสูรที่ไปรวบรวมชะตามังกร นักฝึกสัตว์ไม่มีทางควบคุมพวกมันได้อย่างถี่ถ้วน ความเป็นไปได้ที่จะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันสูงถึงแปดส่วน
สุดท้าย ลบค่ายกลเคลื่อนย้ายของหยกมังกรคุ้มกันก็เป็นปัญหายาก ปรมาจารย์ค่ายกลทั่วไป หากคิดจะรักษาหยกมังกรไว้ได้อย่างสมบูรณ์โดยทำลายค่ายกลในนั้น ล้วนต้องใช้เวลายาวนานมาก
แต่จ้าวเฟิงกลับแก้ไขปัญหาทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์ไร้ที่ติ
….
“องค์ชายสี่!” เบื้องหลังขององค์ชายสี่ เซียนสองคนพลันก้าวออกมา
ต่อให้เป็นพวกเขาก็ยากจะรับความจริงเบื้องหน้านี้ได้
พวกเขาคือกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุด!
องค์ชายสี่จะต้องชนะ!
วู้ม ครืน! เซียนวั่นเหลยและเซียนอีกคนหนึ่งโคจรเคล็ดวิชาลับทันที ส่งพลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับที่ลึกล้ำสูงส่งจำนวนมากออกไป
ในนั้น พลังที่เซียนวั่นเหลยแห่งวังลอยฟ้าส่งออกมายิ่งเกาะตัวกันมากขึ้น มีรอยผลึกสายหนึ่ง นี่เป็นเคล็ดวิชาฝึกฝนเฉพาะของวังลอยฟ้า
การต่อสู้ขององค์ชายสี่และองค์ชายเก้าเกือบจะถึงเทวาเร้นลับชั้นสูง
ผู้แข็งแกร่งทั่วไป นอกจากจะสำแดงเคล็ดวิชาลับบางอย่างสนับสนุนก็ไม่อาจช่วยอะไรได้ แต่เซียนเทวาเร้นลับต่างออกไป พวกเขาสามารถส่งพลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับปริมาณมากออกไปได้
วู้ม! องค์ชายสี่รู้สึกว่าพลังศักดิ์สิทธิ์ในกายหลั่งไหลอย่างต่อเนื่อง โหมซัดปั่นป่วน แต่ก็ยังบกพร่องอยู่เล็กน้อย นั่นคือมีสิ่งแทรกซ้อนมากเกินไป
แต่ว่านี่ก็เพียงพอแล้ว!
ติง ครืน!
ชั่วขณะที่องค์ชายสี่เคลื่อนไหว คลื่นพลังแข็งแกร่งก็ปะทุออก ปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับออกมาเต็มที่
บึ้ม! องค์ชายเก้าป้องกันการโจมตีทำลายขององค์ชายสี่ไว้ได้ สองมือสั่นเล็กน้อย เคล็ดวิชาป้องกันที่สืออวี่เหลยสำแดงอยู่พังทลายลงทันที
“พลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับ!”
องค์ชายเก้าพึมพำ
ในยามนี้สิ่งที่เขาใช้อยู่ก็ยังเป็นปราณที่แท้จริง นี่คือความแตกต่างอันใหญ่หลวงระหว่างเขาและองค์ชายสี่
มิฉะนั้น แค่อาศัยแสงลายมังกรที่มากกว่าหกฉื่อ เขาก็โจมตีให้องค์ชายสี่แพ้ได้โดยง่ายแล้ว
“จ้าวเฟิง นกอสูรที่เจ้าใช้ในตอนแรกตัวนั้นล่ะ!”
โจวซู่เอ๋อร์ถามอย่างประหลาดใจ
นางจำได้ ในตอนที่เพิ่งมาถึงในสุสานราชวงศ์ จ้าวเฟิงก็สามารถบินได้ทันที อีกทั้งปล่อยนกอสูรโบราณออกมาตัวหนึ่ง
หลังจากที่ชิงหยกมังกรคุ้มกันได้ ก็เริ่มให้สัตว์อสูรรวบรวมพลังชะตามังกร
“อะไรนะ? ยังมีสัตว์อสูรอีก?”
สีหน้าท่าทางของตาเฒ่าอิงตื่นตระหนก ในแววตาแฝงด้วยความยินดี
หากมีหยกมังกรคุ้มกันอีกหนึ่งชิ้น ก็จะชดเชยความแตกต่างของขอบเขตพลังระหว่างองค์ชายเก้าและองค์ชายสี่ได้โดยสิ้นเชิง
“ไม่ดีแล้ว องค์ชายสี่ รีบจัดการเร็ว!”
สีหน้าของเซียนวั่นเหลยเปลี่ยนไปทันที รีบส่งกระแสจิต
การสนทนาของโจวซู่เอ๋อร์และตาเฒ่าอิงไม่ได้ใช้ประสาทสัมผัสจิตวิญญาณ ดังนั้นพวกเขาจึงได้ยินอย่างแจ่มแจ้ง
เขาและเซียนอีกคนหนึ่งรีบถ่ายทอดพลังศักดิ์สิทธิ์เพิ่มออกไป
สีหน้าท่าทางขององค์ชายสี่เคร่งขรึมจริงจัง แน่นอนว่าเขาก็ได้ยินการสนทนาของโจวซู่เอ๋อร์และตาเฒ่าอิง
“แพ้ไปเสีย!”
ท้องฟ้ารอบกายองค์ชายสี่ส่งเสียงดังครืนอยู่ชั่วขณะ แสงเรืองรองลายมังกรทั้งหมดรวมเข้ามาอยู่ในกระบี่ทองลายมังกร พลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับในขีดจำกัดสูงสุด หลั่งไหลเข้าไปในมรดกอาวุธศักดิ์สิทธิ์ในมือ
ติง วู้ม วู้ม!
กระบี่ยาวลายมังกรสีทองเล่มนี้ ราวกับว่าจะรับพลังอันแข็งแกร่งเกรียงไกรไม่ไหว จึงสั่นเทาร้องคำราม
“คมศักดิ์สิทธิ์มังกรทอง!”
มือทั้งสองขององค์ชายสี่กุมกระบี่เอาไว้ ฟาดฟันออกไปสุดแรง
วู้ม โครม!
ลำแสงขาวทองเลิศล้ำพุ่งผ่านผืนฟ้า พร้อมด้วยพลังกระบี่ยิ่งใหญ่ ก่อนฟาดฟันลงมาทันใด ทุกที่ที่ผ่านทำลายทุกสรรพสิ่ง แม้กระทั่งท้องฟ้ายังบิดเบี้ยว
“ไม่ดีแล้ว องค์ชายเก้า!” ตาเฒ่าอิงตะโกนทันใด
กระบี่นี้ขององค์ชายสี่ พลังที่ปะทุออกมา กระทั่งเกินกว่าการโจมตีชั้นยอดจากขอบเขตเทวาเร้นลับทั่วไป
“พลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับรวมพลังของเซียนทั้งสามเอาไว้!”
เสียงของสืออวี่เหลยสั่นเล็กน้อย
หนำซ้ำเซียนทั้งสองข้างหลังองค์ชายสี่ พลังศักดิ์สิทธิ์เทวาเร้นลับที่ถ่ายมาให้ล้วนรวบรวมผ่านวิธีการอันแยบคาย
“มาแล้ว!” แววตาของจ้าวเฟิงส่องประกาย เอ่ยพึมพำเสียงเบา
แต่ในยามนี้ คนทั้งหมดถูกการโจมตีที่วางเดิมพันด้วยทุกอย่างขององค์ชายสี่ดึงดูดเอาไว้
อานุภาพที่การโจมตีนั้นปะทุออก เพียงพอจะกลบทุกสรรพสิ่ง
มีเพียงองค์ชายเก้าที่สัมผัสได้ถึงพลังชะตามังกรอันแข็งแกร่งใกล้มายังเขา
“ดูดซับ!”
ตอนที่หยกมังกรคุ้มกันยังไม่เข้าใกล้องค์ชายเก้า เขาก็ฝืนโคจรเคล็ดวิชาลับของราชวงศ์ ดูดซับพลังชะตามังกรในนั้นไว้
วู้ม ตู้ม!
ยามที่การโจมตีมังกรทองสะเทือนเลื่อนลั่นมาถึงองค์ชายเก้า เสียงคำรามสะท้านฟ้าของมังกรก็ระเบิดออก
เห็นเพียงแสงลายมังกรเบื้องหลังองค์ชายเก้าเพิ่มพุ่งพรวดอีกครั้ง
แปดจั้งหนึ่งฉื่อ….สองฉื่อ….สามฉื่อ….
ห้าฉื่อ!
ครืน! พลังลวดลายมังกรหุ้มล้อมทั่วร่างองค์ชายเก้า กระบี่โบราณอัสนีครามพร้อมด้วยพลังชะตามังกรอันยิ่งใหญ่กวัดแกว่งออกไป
บึ้ม ครืน! การโจมตีรุกฆาตที่เข้ามาใกล้เขาแหลกละเอียดทันใด
พลังมังกรมากมายแผ่กระจายออกมาจากเบื้องหน้าองค์ชายเก้า
ฉัวะ ตุ้บ! องค์ชายสี่ที่เพิ่งทุ่มพลังโจมตีและคิดว่าต้องชนะแน่ พลันถูกโจมตีจนถอยหลังไปหลายจั้ง ก่อนล้มลงบนพื้น
ตอนนี้พลังขององค์ชายเก้าล้ำหน้าเขาไปโดยสิ้นเชิง
ลำพังแค่องค์ชายสี่ต้านทานพลังกดดันกลุ่มนี้ก็รู้สึกล้าเต็มทน
ครืน บึ้ม! องค์ชายเก้ากวัดแกว่งกระบี่ออกไป ฟันตรารัชทายาทจำลองข้างหลังองค์ชายสี่แหลกละเอียดทันที
วู้ม วู้ม! ส่วนตรารัชทายาทจำลองในมือของเขาพลันประทุแสงสีทองสว่างไสว
บนตราสีทองเล็กๆ ลวดลายเล็กละเอียดสีทองนับไม่ถ้วนส่องประกาย ลายมังกรทองมากมายโอบล้อม พลังศักดิ์สิทธิ์ยิ่งใหญ่ก่อตัวขึ้นในนั้น
“ตรารัชทายาท สำเร็จ!”
ผู้อาวุโสมายาพลันเปล่งแสงประกายสีขาว
ในขณะเดียวกัน บันไดและลานต่อสู้ทรงกลมกลางท้องฟ้ากลายเป็นค่ายกลแสงขาวขนาดใหญ่
พรึ่บ! เสี้ยววินาทีต่อมา องค์ชายทั้งสองและสมาชิกของพวกเขากลับมายังวังหลวงของต้าเฉียน
การทดสอบคัดเลือกรัชทายาท สิ้นสุดอย่างเป็นทางการ!
วังหลวงของต้าเฉียนเงียบสงัดไปชั่วครู่ จากนั้นเสียงอึกทึกครึกโครมดังขึ้นทันใด
“เป็นองค์ชายเก้าที่ชนะ!”
“การพลิกผันครั้งสุดท้าย ข้ามองอะไรยังไม่ชัดเลย ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น?”
“ข้าเห็นแค่ว่าอยู่ๆ แสงลายมังกรก็เพิ่มพรวดขึ้น!”
เพราะภาพค่อนข้างเลือนราง รวมกับปรากฏการณ์ประหลาดและแสงสว่างจากการโจมตีขององค์ชายสี่ ทำให้แทบจะไม่มีใครเห็นชัดว่าองค์ชายเก้าชนะได้อย่างไร
ในตำหนักใหญ่ องค์ชายคนอื่นที่ออกมาก่อนยังอยู่ในความตะลึง
“องค์ชายเก้าชนะพี่สี่งั้นรึ!” องค์ชายเจ็ดไม่อยากจะเชื่อ
“เป็นไปได้อย่างไร องค์ชายเก้าชนะแล้ว บ้าเอ๊ย ไอ้จ้าวเฟิงนั่น….”
องค์ชายสิบสามสั่นเทิ้มไปทั้งตัว สีหน้าเหี้ยมเกรียม
“เยี่ยม องค์ชายเก้า จ้าวเฟิง!” หนานเฟิงอ๋องลุกยืนขึ้น ตบมือร้องยินดี
ทั่วทั้งราชสำนักและบนท้องฟ้า มีขั้วอำนาจตกตะลึง มีสำนักกล่าวโทษแค้นเคือง ยังมียอดฝีมือหลายคนและเหล่าองค์ชายรู้สึกไม่ยินยอม ทอดถอนใจ….
ไม่มีใครสังเกตเห็น ในมุมหนึ่งที่ไม่สะดุดสายตา มีจิตสังหารชั่วร้ายแอบซ่อนอยู่
“ฮึๆ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นองค์ชายเก้า!”