บทที่ 887 คู่ต่อสู้สุดหิน
เงาร่างที่ปรากฏข้างกระแสวน ผมสวยพลิ้วไหว ชุดคลุมสีขาวตัวโคร่งไม่อาจปกปิดรูปร่างโค้งเว้าได้ โดยเฉพาะใบหน้าเล็กงดงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แม้จะเต็มไปด้วยปราณพิฆาต แต่กลับยิ่งทวีเสน่ห์ความสง่างาม
เมื่อนางลงมือ ถ้ำทั้งถ้ำพลันสั่นสะเทือน คล้ายจะมีสัญญาณของการพังทลาย แท้จริงแล้วหมัดของเหยียนเสวียนจื่อ เทียบเท่ากับพลังบำเพ็ญระดับมหาขั้นเตรียมสู่เทวะที่ระเบิดออกมาเต็มกำลังเพราะความแค้น เพียงพอที่จะบดขยี้ทุกสรรพสิ่ง
หมัดเดียว บิดเบือนห้วงอากาศ รบกวนกาลเวลา ทะลุผ่านความว่างเปล่า ทำลายชีวิตและความตาย
แม้แต่สวี่ชิงยังลงมือไม่ทัน ฝั่งนายกองกรีดร้องออกมา ร่างกายกระแทกกับหมัดของเหยียนเสวียนจื่อจนแตกกระจาย สลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
เศษเนื้อชิ้นเล็กชิ้นน้อยมากมาย เศษกระดูก พร้อมกับหมอกเลือด กระจายไปในอากาศหลายสิบจั้ง
จิตสังหารเหยียนเสวียนจื่อพุ่งพล่าน ไม่หยุดยั้งหลังจากปล่อยหมัดออกไป ร่างกายพุ่งทะยาน ตรงไปที่เลือดเนื้อที่แหลกสลายของนายกอง กำลังจะปล่อยหมัดอีกครั้งเพื่อสังหารให้สิ้นซาก
ส่วนสวี่ชิง ในขณะนี้ดวงตาลุ่มลึกดุจน้ำ ชั่วพริบตา ทันทีที่เหยียนเสวียนจื่อกำลังจะปล่อยหมัดที่ 2 เขาก็พุ่งตัวเข้ามา
สภาวะเทพเจ้าของเขาขยายไปสู่ระดับที่ 4 ทันใด เกราะเวทแปลงมาจากนพกาฬ 9 หัวปกคลุมร่างกาย
พลังต่อสู้ปะทุ เทียบเท่ากับพลังบำเพ็ญมหาขั้นหวนสู่อนัตตาขั้นบริบูรณ์
ขณะที่กำลังทำปางมือ พิษต้องห้ามถูกปล่อยออกมา ดวงจันทร์สีม่วงฉายแสง ทำให้วิชาเทพเจ้าอินทนิลปรากฏ แบ่งแยกห้วงสูญตา และปรากฎดาบสวรรค์
เห็นเพียงศาลเจ้าโบราณปรากฏขึ้นในอากาศ ประตูศาลเจ้าเปิดออก เทวรูปเยื้องย่างลงมา ชักดาบฟาดฟัน
แสงดาบดุจรุ้ง ดุจม่านฟ้าเอียงลง ผสานกับพลังการต่อสู้ของเทพเจ้าสวี่ชิง ภายใต้การเสริมพลังของจิ่วหลี ในความผันผวนที่กระจายออกมาจากรอยแยกประตูลับบานที่ 3 ที่เปิดออกนั้นมากกว่าเดิม
พุ่งตรงไปยังเหยียนเสวียนจื่อ
ร่างของเหยียนเสวียนจื่อหยุดชะงัก หมัดที่ตกลงไปในเลือดเนื้อของนายกองก็หมุนไปตามแรง ส่งไปยังดาบสวรรค์ที่มาถึง
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวสะเทือนเทพดังขึ้น
หมัดไม่เป็นไร ทว่าดาบพังทลาย!
พลังการต่อสู้จากเหยียนเสวียนจื่อนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง ความรู้สึกที่สวี่ชิงได้รับนั้นราวกับว่าสิ่งที่เผชิญหน้าไม่ใช่มหาขั้นหวนสู่อนัตตา หากแต่เป็นมหาขั้นเตรียมสู่เทวะที่แท้จริง!
แท้จริงแล้วในมหาขั้นหวนสู่อนัตตา เหยียนเสวียนจื่อในฐานะลำดับที่ 1 แห่งเผ่านภาคิมหันต์ แม้ว่าพลังบำเพ็ญจะยังไม่ถึงที่สุด แต่ความสามารถที่โดดเด่น พื้นฐานที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้นางเหนือกว่าขั้นสูงสุดในด้านพลังการต่อสู้ กำหนดขีดจำกัด!
ในขณะนี้หมัดเดียว ไม่เพียงแต่ดาบสวรรค์จะพังทลาย แต่เจตจำนงอันกล้าแกร่งที่เกิดขึ้นยังพัดพาไปทั่งร่างกายของสวี่ชิง ราวกับภูเขานับไม่ถ้วนพุ่งเข้ามา ราวกับว่าฟ้าดินถล่มลงมาบนร่างกาย
เกราะเวทของเขาแตก แม้แต่สภาวะเทพเจ้ายังสลายไป กลายเป็นเส้นวิญญาณหลายล้านเส้นกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง
สวี่ชิงกระอักเลือดออกมา ถอยหลังออกไปหลายสิบจั้ง
แต่ในที่สุดก็ซื้อเวลาให้กับนายกองได้
กลางอากาศ นายกองที่ถูกต่อยจนระเบิด เลือดเนื้อของเขารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว ในพริบตาก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง โดยอยู่คนละทิศทางกับสวี่ชิง จ้องมองเหยียนเสวียนจื่อที่อยู่กึ่งกลางระหว่างพวกเขา
ในขณะที่สีหน้าเคร่งขรึม จิตสังหารก็รุนแรงขึ้น
“ศิษย์น้องเล็ก พวกเราจัดการไอ้คน 2 เพศนี่กันเถอะ!”
ความบ้าคลั่งในดวงตาของนายกอง ในขณะที่พูด ใบหน้าก็ปรากฏขึ้นในดวงตาทั้ง 2 ใบหน้าในดวงตายังมีใบหน้า จำนวนนับไม่ถ้วน ซ้อนกันเป็นชั้นๆ กลิ่นอายประหลาดแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย
ซ้ำความเย็นยะเยือกนับไม่ถ้วนยังแผ่กระจายออกมาจากร่างนายกอง ในขณะที่มือขวาของเขายกขึ้น เลือดเนื้อที่แขนก็ขยับตาม กลายเป็นดาบน้ำแข็งสีฟ้า
ดาบนี้เพียงแค่โบกเบาๆ ห้วงสูญตาก็แตกออก บ่งบอกถึงความคมของมัน เขาก้าวไปข้างหน้า ตรงไปยังเหยียนเสวียนจื่อแล้วฟันเข้าใส่
และในขณะที่ฟัน มือซ้ายของนายกองก็ทำมือร่ายคาถา แสงสีฟ้าที่พร่างพราวปะทุออกมาจากร่างกาย ก่อตัวเป็นทะเลแสงสีฟ้า พัดพาความเย็นยะเยือกไม่รู้จบ และน้ำแข็งซัดสาดไปตลอดทาง
ทุกที่ที่มันผ่านไป ความว่างเปล่ากลายเป็นชั้นน้ำแข็ง แผ่ขยายไปยังเหยียนเสวียนจื่อด้วยเสียงกึกก้อง
สวี่ชิงเองก็สีหน้าเคร่งเครียดเช่นกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต่อสู้กับเหยียนเสวียนจื่อ แม้ว่าจะเป็นเพียงดาบเดียว แต่หมัดของเหยียนเสวียนจื่อและพลังอันเกินต้านที่แผ่กระจายออกมาในขณะนี้ ทำให้เขาคิดถึงใครคนหนึ่ง
ฉู่เซิ่งอวิ๋น!
ทั้ง 2 คนไม่เหมือนกัน และไม่สามารถเปรียบเทียบได้เลย และเหตุผลที่สวี่ชิงนึกถึงฉู่เซิ่งอวิ๋น เป็นเพราะความรู้สึกที่เหยียนเสวียนจื่อมอบให้เขาในขณะนี้ เหมือนกับตอนที่เขาเผชิญหน้ากับฉู่เซิ่งอวิ๋นในแดนต้องห้ามปักษาราชันเมื่อครั้งอดีต
ทั้งคู่แข็งแกร่งมาก สูงส่งมาก และไม่อาจต้านทานได้!
แต่สวี่ชิงในอดีตเอาชนะฉู่เซิ่งอวิ๋น ขัดขวางเส้นทางไร้พ่ายของฉู่เซิ่งอวิ๋น วันนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเหยียนเสวียนจื่อ เจตจำนงต่อสู้ก็เกิดขึ้นในใจของเขา
เจตจำนงต่อสู้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทะเลความรู้สึกของเขาปะทุ ประตูลับคำราม พลังบำเพ็ญทั่วร่างกายปั่นป่วน สภาวะเทพเจ้าก่อตัวขึ้นอีกครั้ง เกราะเวทหล่อหลอมใหม่ เศียรทั้ง 9 ปรากฏเป็นโคมไฟเลือดเนื้อ 9 ดวง หัวมังกรคำราม
และมีภูเขา 3 ลูกปรากฏ วิหคทองพ่นเพลิงดำกระจายไปทั่ว หอกยาวส่งเสียงแหลมคม สวี่ชิงจับในมือมั่น พุ่งตรงไปยังเหยียนเสวียนจื่อพร้อมกับนายกอง
ในพริบตา ทั้ง 3 ก็ปะทะกัน
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวก้องไปทั่วถ้ำ ราวกับฟ้าถล่มดินทลาย สะเทือนเลือนลั่น
และความแข็งแกร่งของเหยียนเสวียนจื่อ ในขณะนี้ก็ปรากฏออกมาอย่างสมบูรณ์ เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของสวี่ชิงและเอ้อร์หนิว วิธีการรับมือของนางหาใช่พลังพิเศษ หาใช่ของวิเศษเวท แต่ยังคงเป็นหมัดของนาง!
หมัดเดียวทำลายดาบของเอ้อร์หนิวแตกเป็นเสี่ยงๆ
หมัดเดียวพัดหอกยาวถอยกรูด
หมัดเดียวทำลายน้ำแข็งของเอ้อร์หนิว ความเย็นไม่อาจทำอันตรายได้แม้แต่น้อย
หมัดเดียวแยกเขา 3 ลูกที่บดบังท้องฟ้า ภูเขาถล่มดินทลาย!
ดูเหมือนว่าเมื่อเผชิญหน้ากับทุกสิ่ง นางสามารถทำลายได้ด้วยหมัดเดียว ในขณะนี้นางก้าวไปข้างหน้าด้วยที่รัศมีอันแข็งแกร่งและดุดันน่าตกใจ ความน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทุกทิศทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่าทางไม่ย่อท้อกลับรวมตัวกันเป็นเจตจำนงไร้พ่าย พุ่งตรงไปยังเอ้อร์หนิวด้วยหมัดเดียวอีกครั้ง
เมื่อมองดูขณะที่หมัดกำลังจะตกลง เขตติงหนึ่งสามสองก็ปรากฏขึ้นปกคลุมร่างของเขา
เหยียนเสวียนจื่อเต็มไปด้วยพลังไร้เทียมทาน ปล่อยหมัดลงกระแทก เขตติงหนึ่งสามสองก็พังทลายลงทันที ส่วนนางหันกลับมาโจมตีสวี่ชิง
ก้าวเดียวหมัดเดียว ทำลายจิ่วหลี ทำลายสภาวะเทพ สวี่ชิงพ่นเลือดออกมา ล่าถอยอย่างต่อเนื่อง เมื่อมองดูเหยียนเสวียนจื่อที่รุกคืบอย่างจนตรอก ฝ่ายนายกองเองก็อ้าปากพร้อมกับใบหน้านับไม่ถ้วนในดวงตาทั้ง 2 เสียงหวีวแหลมไร้รูปร่าง สั่นสะเทือนจิตใจ ทำลายจิตวิญญาณ
ร่างเหยียนเสวียนจื่อหยุดชะงัก
ดวงตาของนายกองบ้าคลั่ง ส่งเสียงคำรามที่ไม่เหมือนเสียงมนุษย์ ตรงหน้าเขาก็ปรากฏบันไดโบราณลวงตา!
บันไดนี้ปรากฏขึ้นกลางอากาศ มีทั้งหมด 9 ขั้น กลิ่นอายเก่าแก่และผันผวนแผ่กระจาย ราวกับปรากฏจากยุคบรรพกาล นายกองยกเท้า ก้าวขึ้นไปโดยตรง
ร่างกายของเขาสั่นเทาทุกย่างก้าว หน้าอกกระเพื่อม จนกระทั่งหลังจากก้าวที่ 9 มือกระดูกสีฟ้าคราม ก็แหวกเลือดเนื้อออกมาจากอกเขา พร้อมกับพลังสะกดน่าสะพรึงกลัว พร้อมกับกลิ่นอายยุคบรรพกาล และลมแห่งความตาย เอื้อมคว้าตัวเหยียนเสวียนจื่อ!
สวี่ชิงไม่ลังเล ยกมือขวาขึ้น วิถีสวรรค์พุ่งออกมาเป็นตัวดาบ พิษต้องห้ามเทพเจ้าเป็นคมดาบ แสงอรุณเป็นแสงดาบ ภูเขาปีศาจเป็นแท่นฟัน เขตติงหนึ่งสามสองเป็นร่องดาบ!
วิหคทอง ดวงจันทร์สีม่วงเป็นไปตามกาลเวลา ถูกขับเคลื่อนด้วยตะเกียงชีวิตนาฬิกาแดด!
แท่นประหารเทพเจ้าปรากฏ ณ ที่แห่งนี้ ดาบบั่นคอสะท้อนแสง ฟันไปทางเหยียนเสวียนจื่อ
ทั้ง 2 คนลงมือพร้อมกัน ใช้วิชาอันยอดเยี่ยม บรรยากาศน่าตกใจ ไอสังหารอบอวลสุดขีด ผู้แข็งแกร่งเช่นเหยียนเสวียนจื่อยังเผยสีหน้าเคร่งเครียด
แต่เพียงแค่วูบเดียวเท่านั้น!
นางยกมือขวาขึ้นกำแน่น ห้วงความว่างเปล่าพังทลาย
ร่างกายของนางส่องแสงทองอร่ามในขณะนี้ แสงนี้ไหลเวียนไปทั่วร่าง เคลื่อนไปตามกระดูก เจตจำนงอมตะรวมตัวกันที่หมัด กลายเป็น…หมัดจักรพรรดิอมตะ!
หมัดเดียวเล่นงานเอ้อร์หนิว
มือกระดูกสีน้ำเงินระเบิดออก ร่างกายของเอ้อร์หนิว พังทลายอีกครั้ง เนื้อเลือดกระจัดกระจาย
หมัดเดียวกำราบสวี่ชิง แท่นประหารเทพเจ้าที่ไม่เคยพลาด ไม่อาจฟาดฟันได้ มีเพียงเสียงคำรามกึกก้อง ไร้ศีรษะขาดกระเด็น มีเพียงร่างของสวี่ชิงที่สะท้อนกลับ เลือดไหลรินไม่หยุด
แต่ใช่ว่าการโจมตีร่วมกันของสวี่ชิงและนายกองจะไร้ผลเสียทีเดียว ในขณะนี้แม้ว่าหมัดจักรพรรดิอมตะจะสั่นสะเทือนสวรรค์สะท้านแผ่นดิน แต่เหยียนเสวียนจื่อยังหน้าซีดเล็กน้อย เลือดไหลออกจากมุมปาก
จิตสังหาร ความทรงพลังยังคงรุนแรง บัดนี้ก้าว 1 ก้าวพุ่งตรงไปหาเอ้อร์หนิว
เป้าหมายของนาง คือเอ้อร์หนิวมาโดยตลอด
ความตั้งใจที่จะฆ่าเอ้อร์หนิว กลายเป็นความหมกมุ่น
แต่ในขณะที่นางก้าวลงมา ยกหมัดขึ้น เสียงแหบพร่าก็ดังขึ้นจากด้านหลังของนาง
“ฟ้าดินโลกใบนี้ พินิจเปรียบดั่งหนึ่งบ่อ…”
“ในบ่อน้ำมีสรรพสิ่ง…”
เมื่อเสียงนั้นสะท้อนก้อง ห้วงอากาศในถ้ำก็เกิดริ้วคลื่น ปกคลุมทุกสิ่งอย่าง รวมถึงเหยียนเสวียนจื่อ
ร่างของเหยียนเสวียนจื่อหยุดชะงักอีกครั้ง พื้นน้ำก่อตัวขึ้นใต้เท้าของนาง ปรากฏเป็นเงาร่าง
สวี่ชิงที่อยู่ห่างออกไป มุมปากมีเลือดที่เช็ดออกไม่ทันติดอยู่ ดวงตาเต็มไปด้วยเจตจำนงต่อสู้ ยกมือขวาขึ้น คว้าไปยังเงาใต้เท้าของเหยียนเสวียนจื่อกะทันหัน
เหยียนเสวียนจื่อร่างสั่นไหว ความรู้สึกเป็นตายเกิดขึ้นในใจนางเป็นครั้งแรก แต่ในพริบตาเดียว แสงสีทองทั่วร่างของนาง รวมตัวกันในเงาร่างที่สะท้อนในน้ำ
เงาร่างสะท้อนแสงสีทองส่องประกาย กลายเป็นดวงอาทิตย์ พุ่งขึ้นมาจากผิวน้ำฉับพลัน!
ความร้อนอันน่าสะพรึงกลัว ในขณะที่ดวงอาทิตย์ลอยขึ้น เผาไหม้ทุกสรรพสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นความว่างเปล่า หรือผิวน้ำ ก็ระเหยสลายไปในทันใด
ช้อนจันทรากลางบ่อถูกทำลาย!
สมองของสวี่ชิงร้องคำราม ดวงตาแดงก่ำ จิตวิญญาณเจ็บปวดอย่างรุนแรง ทว่าความเจ็บปวดนี้สำหรับเขายังพอทานทน ในขณะนี้เมื่อช้อนจันทรากลางบ่อแตกสลาย ประตูลับที่ 3 ในร่างกายของเขาก็คำราม ลูกทรงกลมสีขาวภายใน กระแทกเข้ากับประตูลับ
นั่นคือพลังแห่งดวงจันทร์ คือพลังแห่งบรรพจารย์จันทรา พลังที่สามารถแช่แข็งกาลเวลา เมื่อพุ่งออกมา ก็รวมตัวกันที่นิ้วของสวี่ชิง กดลงไปยังร่างของเหยียนเสวียนจื่อ
ม่านตาเหยียนเสวียนจื่อหดวูบ ตั้งแต่เริ่มต่อสู้ นี่เป็นครั้งแรกที่นางเลือกที่จะถอย
แต่ในขณะที่นางถอย เลือดเนื้อที่พังทลายของนายกอง ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าในพริบตา กลายเป็นหนอนสีฟ้าหลักแสนตัว
ทั้งหมดวูบหาย มาปรากฎตัวรอบกายเหยียนเสวียนจื่อ แต่ละตัวมีใบหน้าของนายกองซึ่งอ้าปากพร้อมกัน พุ่งตรงเข้าใส่เหยียนเสวียนจื่อ พร้อมพ่นไอเย็นสีฟ้าใส่
ความเข้มข้นของความเย็นนี้ เกินกว่าก่อนหน้านี้ เมื่อรวมกับดัชนีจันทราของสวี่ชิงก็แช่แข็งความว่างเปล่า แช่แข็งกาลเวลา
เสียงกึกก้องดังไปทั่วทุกทิศทาง ก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ เชื่อมต่อกับยอดถ้ำด้านบน เชื่อมต่อกับผนังรอบถ้ำด้านล่าง
ภายในก้อนน้ำแข็ง ร่างของเหยียนเสวียนจื่อ ถูกผนึกอยู่ข้างใน ไม่ขยับเขยื้อน
“กักขังได้ไม่นาน ศิษย์น้องเล็ก คู่ต่อสู้รับมือยาก พวกเรารีบถอยกันดีกว่า ไปกับข้า เส้นทางที่ข้าเหยียบย่ำจะก่อเกิดทางรอดโดยตัวเอง นางนั่นเข้ามาไม่ได้!”
หนอนนับแสนตัวอ้าปากพร้อมเพรียงกัน หดตัวกลับอย่างรวดเร็ว รวมตัวกันเป็นร่างที่ดูอิดโรยของนายกอง พุ่งตรงไปยังกระแสวนที่ 3 เบื้องบน
สวี่ชิงก็ไม่ลังเล รีบตามไปติดๆ แต่เมื่อกำลังจะก้าวเข้าไปในกระแสวนที่ 3 เขาก็เหลือบมองกระแสน้ำวน 7 แววตาแน่วแน่
“ศิษย์พี่ใหญ่ ข้าไปที่นั่น!”
พูดจบ สวี่ชิงก้าวไปยังกระแสวนที่ 7
“อย่าไป…” นายกองตกตะลึง ยังพูดไม่ทันจบ ร่างของสวี่ชิงก็หายไปเสียแล้ว
นายกองจนปัญญา เมื่อเห็นก้อนน้ำแข็งสั่นสะเทือน เขาก็หันหลังพุ่งตรงไปยังกระแสวนที่ 3
“พ่อตายแม่แต่งงานใหม่ ข้าไม่สนแล้ว ต่างคนต่างเอาตัวรอด!!”
และหลังจากที่ร่างของพวกเขาหายไปไม่นาน ความเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นภายในก้อนน้ำแข็งในถ้ำแห่งนี้
ในชั้นน้ำแข็ง ด้านหลังของเหยียนเสวียนจื่อ ปรากฏเงาของโลกขนาดใหญ่ลวงตา!
ในโลกขนาดใหญ่นั้น มีดวงดาว มีฟ้าดิน มีชีวิต
ร่างต่างๆ ในขณะที่โลกนี้ปรากฏขึ้น กลับพุ่งออกมาจากโลกมายานั้น มากถึงร้อยกว่าร่าง และแต่ละร่างกลับเป็นเหยียนเสวียนจื่อ!
ในขณะที่เหยียนเสวียนจื่อร้อยกว่าร่างพุ่งออกมา ต่างก็กำหมัด โจมตีไปยังชั้นน้ำแข็งด้านนอกพร้อมกัน
ก้อนน้ำแข็งระเบิดออกในทันที แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่เหยียนเสวียนจื่อกลับถูกแรงสะท้อนกลับ เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง เผยให้เห็นท่อนบนที่ขาวเนียน…
แต่นางไม่สนใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งหมาดหมายสังหาร พุ่งไปยังกระแสวนอย่างรวดเร็วเพื่อไล่ตาม
(>>>พิสูจน์อักษร By Zank<<<)
