บทที่ 979 : 1 กระบี่เคลื่อนลง วิญญาณแตก ร่างสลาย!
เงาร่างของสวี่ชิงยืนอยู่ตรงนั้น ราวกับยืนอยู่บนเส้นแบ่งความเป็นความตาย ราวกับยืนอยู่ในชีวิตของบุตรแห่งฝูเสีย แทนที่โลกของเขา ขัดขวางความหวังของเขา
ทำให้ในใจเขากระตุกอย่างห้ามไม่อยู่
ราวกับหินสวรรค์ตกลงทะเล ใจยกคลื่นสูงเทียมฟ้า
โดยเฉพาะศีรษะที่มือขวาสวี่ชิงถืออยู่ บัดนี้แกว่งไกวตามน้ำทะเล ดวงตาที่ลืมอยู่ กลิ่นอายแห่งความตายที่แผ่ออกมา ถูกมันจับจ้องราวกับนัดหมายความตาย
ที่น่ากลัวกว่าคือรอบเงาร่างสีม่วงของสวี่ชิง เถาวัลย์เทพกำลังแหวกว่ายคืบขยายไปทั่วทิศ แสงดาวที่แผ่จากเถาวัลย์ทำให้สวี่ชิงที่ถูกล้อมอยู่ข้างในยิ่งดูมีความเป็นเทพเพิ่มขึ้น
ยังมีเจ้าเงาที่ผสานกับน้ำทะเลมารวมตัวอยู่ด้านหลังสวี่ชิงในยามนี้ด้วย สุดท้ายถึงกับอาศัยน้ำทะเล ‘ยืน’ ขึ้นมา เกิดเป็นต้นไม้ใหญ่รางเลือน
โลงศพที่แขวนอยู่บนต้นไม้กวัดไกวดุจลูกตุ้ม ดวงตาเป็นคู่ที่ลืมขึ้นจ้องบุตรแห่งฝูเสียด้วยความละโมบและกระหายเลือด
ฉากนี้อยู่ในก้นทะเลแล้วประหลาดอย่างยิ่ง
ขณะเดียวกัน อำนาจเทพเจ้าที่มาจากทั่วทิศก็เปล่งประกายในยามนี้
เสียงถูกควบคุม
ดวงจันทร์มีเจ้านาย
พิษเป็นต้นกำเนิด
ส่วนเคราะห์หายนะ นอกจากสวี่ชิงแล้วก็มีอยู่ทุกที่
ทำให้สวี่ชิงในตอนนี้ราวกับเทพเจ้ามาเยือนโลก
จากนั้น แสงจันทร์พุ่งตรงไปหาบุตรแห่งฝูเสียดุจอาวุธแหลมคมจากสารทิศ
พิษต้องห้ามมาพร้อมในนั้น ราวกับบุกโจมตีถึงไขถึงกระดูก
เสียงก็เช่นเดียวกัน
ยังมีเถาวัลย์ข้างหลังสวี่ชิง มันคำรามพร้อมบิดตัวปราดเข้าไปใกล้บุตรแห่งฝูเสีย
ด้านเจ้าเงาร้อนใจอยากทำผลงาน ไม่ยอมอยู่ข้างหลัง แผ่คลุมสุดกำลังเช่นกัน
พริบตานั้นทุกสิ่งในก้นทะเลราวกับมีเจตจำนง ม้วนจากสารทิศพุ่งไปหาศัตรูร่วม
ข้างหน้าสวี่ชิง เพลิงทมิฬ 7 ตะเกียงก็กำลังส่องแสง ใกล้จะมอดดับ
บุตรแห่งฝูเสียกลัดกลุ้ม แต่สุดท้ายไม่เอ่ยคำสักประโยค ด้วยเสียงคืออาวุธของอีกฝ่าย และตอนนี้ไม่ว่าคำพูดใดก็ไม่มีเหลี่ยมรบมากนัก
อำนาจคุกคามไม่เป็นผล
ขอไว้ชีวิตไม่มีทางทำได้
ทุกสิ่งทุกอย่างกำหนดไว้ตั้งแต่ชั่วขณะที่อีกฝ่ายเปลี่ยนความคิด
หรือกล่าวให้ถูกคือผลกรรมทั้งหมดไม่อาจหลีกเลี่ยงตั้งแต่ตนตัดสินกำลังรบของอีกฝ่ายผิดไป
ดังนั้นพริบตาที่ใจเขารู้สึกกดดัน นัยน์ตาเขาเผยจิตสู้รบเด่นชัด ไฟแห่งการอยากมีชีวิตรอดลุกไหม้ในใจฉับพลัน
มีแต่สู้ถึงจะมีชีวิต
มีแต่ทุ่มสุดแรงถึงจะมีหวัง
ดังนั้น ร่างกายเขาสั่นสะเทือน จิตวิญญาณของเขา พลังบำเพ็ญของเขา เลือดเนื้อของเขาจึงถูกแผดเผาทันทีในชั่วลมปราณนั้นโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
และต้นตอของการเผาไหม้ทั้งหมดคือสายเลือดของเขา!
เป็นถึงสายเลือดชั้นสูงแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์บ่อเกิดกาลกิณี สายเลือดเขาบริสุทธิ์กว่าชาวเผ่าทั่วไป ขณะเดียวกันกายเนื้อของเขาก็ไม่ธรรมดา ตอนนั้นบิดาเขาจ่ายอะไรไปมากมายเพื่อเอามาให้เขา
บัดนี้กลายเป็นเชื้อเพลิงหมดสิ้น
ทำให้ไฟสีเงินระเบิดจากตัวเขาฉับพลัน แผดเผาน้ำทะเลพร้อมกับแผดเผาความบ้าคลั่งของเขา
กำลังรบของเขาพุ่งขึ้นอย่างดุเดือด!
เดิมเขาคือเตรียมสู่เทวะ 2 เขตขั้นที่แสดงกำลังรบได้ 4 เขตขั้น แต่บัดนี้กำลังรบของเขาพุ่งสูงด้วยการเผาไหม้จนทะลวงขีดจำกัดของตัวเอง
กลิ่นอายน่าหวาดกลัวระเบิดจากตัวเขา ผสานเข้ากับไฟสีเงินเกิดเป็นความกดดันสะท้านจิตใจ
นั่นคือเตรียมสู่เทวะ 5 เขตขั้น!
4 เขตขั้นกับ 5 เขตขั้นดูเหมือนต่างกันขั้นเดียว แต่ความจริงคุณสมบัติต่างกันลิบลับ 5 เขตขั้นคือความก้าวกระโดดแรกของระดับเตรียมสู่เทวะ
ก่อน 5 เขตขั้น เตรียมหมายถึงตั้งครรภ์
หลัง 5 เขตขั้น เตรียมหมายถึงเลี้ยงดู
เทพที่อยู่ในครรภ์และเลี้ยงดูไม่ใช่เทพเจ้า หากเป็นเทพก่อกำเนิดที่เกิดจากวิญญาณของตนยกระดับ!
เมื่อเทพก่อกำเนิดปรากฏ เรียกได้ว่าเป็นนายแห่งกฎเกณฑ์
ยามนี้ก้นทะเลพันลี้สั่นสะเทือนฉับพลัน ขณะกลิ่นอายน่าหวาดกลัวเผยจากกายบุตรแห่งฝูเสีย กายเนื้อเขาแห้งเหี่ยวโดยสมบูรณ์ และบนกายเนื้อกลับปรากฏร่างเทพก่อกำเนิดกึ่งโปร่งแสง
นัยน์ตาเทพก่อกำเนิดของเขาเป็นประกาย ร่างเทพก่อกำเนิดทรงพลัง ในขั้นหนึ่งเทียบกับสวี่ชิงตรงหน้าเขาถึงกับมีกำลังเหนือกว่าหลายส่วน
เถาวัลย์เทพที่หมายจะรัดเขาในตอนแรกยังต้องถอยออกมา
ด้านเจ้าเงารีบรุดถอยกลับเช่นกัน
เข็มเล่มนั้นของเขาก็ส่องประกาย ขณะแหวกว่ายป้องกันอำนาจเทพเจ้ารอบด้านอย่างรวดเร็ว มือเทพก่อกำเนิดของบุตรแห่งฝูเสียยกขึ้นชี้ไปทางสวี่ชิง
ด้วยการชี้นั้น กฎมาถึง เกณฑ์มาเยือน เกิดเป็นเส้นไหมนับไม่ถ้วนพุ่งตรงไปหาสวี่ชิง หมายจะรัดรึง หมายจะผนึก หมายจะลงทัณฑ์
ราวกับสิ่งที่มันชี้เป็นศัตรูของวิถี เป็นสิ่งตรงข้ามของเซียน เป็นสิ่งสวนทางของผู้บำเพ็ญ!
ชั่วลมปราณ กำลังรบที่มาจากเตรียมสู่เทวะ 5 เขตขั้นสำแดงเดชเคลื่อนบรรพตพลิกสมุทร ระเบิดพลังกวาดล้างถล่มไปยังสวี่ชิง
ที่รับอยู่หน้าสุดคือเพลิงทมิฬ 7 ตะเกียงนั้น
ชั่วพริบตา เพลิงทมิฬมอดดับ ทว่าไม่ได้นำมาซึ่งความตาย กลับพังทลายลงมา
ไม่อาจต่อต้านกฎเกณฑ์ที่นิ้วนั้นดึงมา ทำให้พายุกฎเกณฑ์ผืนนั้นทับถมให้สวี่ชิงจมอยู่ด้านใน
ดังสนั่นหวั่นไหวไม่เงียบเสียงอีกต่อไป คืบขยายทั่วทิศ
กระทั่งเสียงเย็นเยือกทอดมาจากความเลื่อนลั่น ราวกับเสียงจากสวรรค์มาเหนือทุกสรรพเสียง
“ย้อนคืน”
เมื่อ 2 คำนี้ดังกึกก้อง ในพายุที่เกิดจากไหมกฎเกณฑ์นั้นปรากฏนาฬิกาแดดขนาดมหึมา ยามนี้มันลอยอยู่กลางอากาศ ปล่อยให้ไหมกฎเกณฑ์กวาดซัด ทว่ายากสั่นสะเทือนมันแม้เพียงนิด
บัดนี้เข็มนาฬิกาแดดบนนั้นหมุนย้อนกลับ ตอนแรกยังเชื่องช้า แต่เวลาเพียงไม่กี่ลมปราณความเร็วของมันก็เร็วขึ้นทันที ชั่วพริบตา เวลาในที่แห่งนี้ถึงกับหมุนย้อน
น้ำทะเลไหลย้อน พายุถอยหลัง
ส่วนบุตรแห่งฝูเสีย ทั้งร่างเขาสั่นรุนแรง กฎเกณฑ์รอบด้านที่ถูกควบคุมเมื่อเทพก่อกำเนิดปรากฏตัวหายไปในยามนั้น ร่างเทพก่อกำเนิดของเขายิ่งแตกสลาย
ไม่เหลือร่องรอยในพริบตา ส่วนเลือดเนื้อกายเนื้อที่แห้งเหี่ยวก็ฟื้นฟูตามมา
ทุกสิ่งย้อนกลับไปก่อนที่เขาจะเผาร่างตนเอง!
ยังคงเป็นเตรียมสู่เทวะ 4 เขตขั้น มิใช่เตรียมสู่เทวะ 5 เขตขั้น
ฉากนี้ทำให้ใจบุตรแห่งฝูเสียสั่นสะเทือนรุนแรง เขาสีหน้าเปลี่ยนไม่น้อย กำลังจะเผาอีกครั้ง ทว่าในตอนนั้นเอง…
เงาร่างสวี่ชิงปรากฏบนนาฬิกาแดด แสงไร้สิ้นสุดแผ่ออกจากตัวเขาราวกับเป็นดวงอาทิตย์ ขณะสาดส่องทั่วสารทิศ แสงเหล่านี้ยังรวมตัวกันเป็นลำแสง
มุ่งตรงไปหาบุตรแห่งฝูเสีย
ผ่านบริเวณใดล้วนแหวกความมืดมิด ทะลวงความว่างเปล่า ทำลายทุกสิ่งอย่าง
นั่นคือแสงเซียนตะวันดับของสวี่ชิง
เขาทรงอานุภาพดุจดวงตะวัน พลังเซียนของเขาดั่งเคราะห์มาเยือน
ยามนี้ส่องสว่างปกคลุมอยู่บนกายบุตรแห่งฝูเสีย เสียงโอดครวญน่าสังเวช เสียงเจ็บปวดชวนอนาถรวดร้าวออกจากปากบุตรแห่งฝูเสียอย่างไม่อาจควบคุม
กายเนื้อของเขาเห็นเลือดเนื้อไม่ชัดเจนในพริบตา คนทั้งคนดูสภาพไม่ออก กำลังสลายคล้ายถูกแสงเซียนกำจัด
ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ความบ้าคลั่งในใจบุตรแห่งฝูเสียกลายเป็นเสียงคำรามไม่เหมือนคน “วิชาเซียน เป็นหนึ่งเดียว!”
วิชาเซียนถูกสร้างในยุคจักรพรรดิโบราณเสวียนโยว ถูกจัดเป็นวิชาต้องห้าม บนแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ก็แทบไร้ผู้สืบทอด มีเพียงเศษเสี้ยวเท่านั้น
แต่ชัดว่าในแดนศักดิ์สิทธิ์มีวิชาเซียนเยอะกว่า
บัดนี้เมื่อบุตรแห่งฝูเสียคำรามเสียงต่ำ เข็มมหาจักรพรรดิเล่มนั้นพลันแวววาม ขณะแหวกว่ายรอบตัวเขาอย่างรวดเร็ว เส้นไหมสีแดงด้านหลังถึงกับสร้างเงาร่างออกมาเป็นสาย
เงาร่างเหล่านั้นเหมือนวิญญาณ เป็นผู้คุ้มครอง 9 คนที่ถูกสวี่ชิงสังหารก่อนหน้านี้
แต่กล่าวให้ถูก เงาร่างที่ปรากฏเหล่านี้มิใช่วิญญาณ หากเป็นผลกรรม
เข็มเล่มนี้เย็บผลกรรมของคนตายทั้ง 9 เมื่อยึดโยงพวกมันไว้ด้วยกัน เข็มนี้มุ่งไปหาบุตรแห่งฝูเสียและปักเข้าหว่างคิ้วของเขา
ชั่วลมปราณ อาการบาดเจ็บของบุตรแห่งฝูเสียไม่รุนแรงขึ้นอีก ไฟสีเงินทั่วกายก่อรูปอีกครั้ง
ลุกไหม้ต่อไป
ต่อต้านแสงเซียนของสวี่ชิง
ชั่วขณะหนึ่ง หลังจากเทพก่อกำเนิดของเขาปรากฏตัวอีกครั้ง แสงเซียนก็หม่นลงไปด้วย
ด้วยสิ่งนี้บุตรแห่งฝูเสียที่รอดเคราะห์ถึงแก่ชีวิตมีพลังพุ่งกลับมาอีกครั้ง เขาพลันมองไปยังสวี่ชิงด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม
“ข้าใช้วิชานี้โดยจ่ายด้วยพลังบำเพ็ญเตรียมสู่เทวะตกต่ำตลอดกาล ไม่เชื่อ…ก็ช่วยไม่ได้!” บุตรแห่งฝูเสียคำรามต่ำ รัศมีเทพก่อกำเนิดสว่างเรืองรอง สูงประมาณพันจั้ง ม้วนสะเทือนทะเลต้องห้าม ทรงพลังยิ่งกว่าก่อนหน้านี้
ฝ่ามือใหญ่ควบคุมกฎเกณฑ์อัดไปทางสวี่ชิง
อานุภาพรุนแรงกว่าที่ผ่านมา
เพียงเคลื่อนลงก็ทำให้ก้นทะเลสะเทือนเลื่อนลั่น
การแผดเผาของเขาครั้งนี้ไม่เพียงเผาสายโลหิต ยังทำให้การเผาไหม้นี้ครอบคลุมถึงโชคชะตาโดยมีผลกรรมของ 9 ผู้คุ้มครองช่วยเสริมพลัง
ในขั้นหนึ่งคือการเผาอนาคต
เช่นนี้จะแลกพลังสูงสุดของเตรียมสู่เทวะ 5 เขตขั้นมาได้ชั่วคราว
โดยเฉพาะมีเข็มมหาจักรพรรดิคอยดึงสติ ทำให้กาลเวลาหมุนย้อนลำบากมากขึ้น
นี่คืออุบายสุดท้ายของเขา!
บัดนี้หลังคำรามต่ำ มือใหญ่ของเขาสะเทือนเลื่อนลั่นมุ่งไปหาสวี่ชิง แต่ความว่างเปล่ารอบตัวสวี่ชิงคล้ายถูกอีกฝ่ายผนึกไว้หมดแล้ว ไม่อาจหลบเลี่ยง
“เข็มเล่มนี้น่าสนใจ”
สีหน้าสวี่ชิงยังคงเรียบนิ่ง มองหว่างคิ้วของบุตรแห่งฝูเสียหรือก็คือจุดที่เข็มเล่มนั้นปักลงไป กล่าวคำเรียบนิ่ง
จากนั้นเขาไม่กระทำการใด ปล่อยให้มือของเทพก่อกำเนิดเคลื่อนลงเหนือศีรษะ
ถัดจากเสียงสนั่นหวั่นไหวกระจายทั่วทิศ สวี่ชิงยังคงยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย
ส่วนบุตรแห่งฝูเสีย คนทั้งคนตะลึงอยู่ตรงนั้น จิตใจเกิดคลื่นรุนแรง เขาไม่อยากจะเชื่อ ใจถูกกวาดซัดด้วยคลื่นที่เกิดจากความเหลือเชื่อ
“นี่…นี่…”
เขาคำรามเสียงต่ำ กระตุ้นเทพก่อกำเนิดของตนอีกครั้ง ระเบิดพลัง 12 ส่วนม้วนกฎเกณฑ์อีกครั้ง พลันยกมือเคลื่อนลงไปทางสวี่ชิงด้วยจิตสังหารเทียมฟ้าและความบ้าคลั่งของตน
ตูม!
สวี่ชิงยังคงยืนอยู่ตรงนั้น
บุตรแห่งฝูเสียนิ่งเงียบ พริบตาต่อมา เขาพลันเคลื่อนกายอ้อมสวี่ชิงออกไปพันจั้ง
เขารู้ว่าตนไม่อาจประคองกำลังรบตอนนี้ได้นาน ความประหลาดของสวี่ชิงก็เหนือจินตนาการของเขา ชีวิตนี้เขาไม่เคยได้ยินการมีอยู่เช่นนี้เลย
ยามนี้ก็ไม่อยากไปคิดหาเหตุผล ความตื่นกลัว ความสิ้นหวัง ความพรั่นพรึงเข้าครอบงำความรู้สึกของเขาทั้งหมดแล้ว
ตอนนี้แค่อยากหนี
แต่สวี่ชิงหันกายในยามนี้ มองเงาหลังของบุตรแห่งฝูเสียพลางยกมือขวาโบกแผ่วเบา
ด้วยการโบกครั้งนี้ น้ำทะเลพันลี้เกิดเขตแดน
เขตแดนนั้นคือบ่อน้ำ
น้ำทะเลในนั้นกลายเป็นน้ำในบ่อ
เป็นวิชาช้อนจันทรากลางบ่อนั่นเอง
ร่างของบุตรแห่งฝูเสียพลันหยุดกึก วิชาเวทของเขา ของวิเศษของเขา ทุกสิ่งของเขายามนี้ล้วนสะท้อนอยู่ในน้ำทะเล รวมถึงเข็มมหาจักรพรรดิเล่มนั้นด้วย
และพลังบำเพ็ญที่เขาแลกมาด้วยการเผาไหม้ก็หมดเวลาในยามนี้ สลายไปเองท่ามกลางความหยุดนิ่ง
จากนั้น สวี่ชิงเคลื่อนมือขวาลงไปตักมัน
เข็มเล่มนั้นถูกเขาหยิบออกมา
ทำเหล่านี้เสร็จสิ้น กระบี่ในกายสวี่ชิงคำรนสะเทือนฟ้า
ครู่ต่อมา แสงกระบี่พลันฉายวาบ ปราณกระบี่สะท้านฟ้าสะเทือนดินกระทบทะเลต้องห้าม บดทำลายโชคชะตา ฟันไปยังวิญญาณและกายเนื้อของบุตรแห่งฝูเสียทันใด
1 กระบี่เคลื่อนลง วิญญาณแตก ร่างสลาย!
เสียงกระบี่หวีดคำรามและกลายเป็นอำนาจแห่งเสียงทำลายสนามรบเป็นผุยผง
กายเนื้อและจิตวิญญาณดับสลายพร้อมกัน!
ทำเหล่านี้เสร็จสิ้น สวี่ชิงถอนสายตากลับและเดินไปยังทะเลลึก ต่อมาหลังจัดการเรื่องรบกวนเหล่านี้หมดแล้ว เขาเตรียมรอการมาถึงของยักษ์ลากราชรถ
แต่เมื่อสวี่ชิงเดินออกมาพันจั้ง ฝีเท้าเขาพลันหยุดกักและหันไปทันใด สีหน้าปรากฏความเคร่งขรึมเป็นครั้งแรก เสียงหัวใจเต้นก็เร็วขึ้นคล้ายมีอันตรายใหญ่หลวงกำลังมาเยือน
เขารู้สึกว่าตนถูกสายตาน่าหวาดกลัวสายหนึ่งจับจ้อง!
สายตานี้ไม่ได้มาจากยักษ์ลากราชรถ แต่มาจากที่ที่ฝูเสียเก็บตัวบำเพ็ญมาร้อยปีในแดนศักดิ์สิทธิ์บ่อเกิดกาลกิณี
เงาร่างน่ากลัวที่นั่งขัดสมาธิอยู่ในนั้นกำลังลืมตา
ชั่วขณะที่ลืมขึ้น ท้องฟ้านอกแดนศักดิ์สิทธิ์พลันมืด เมฆดำไร้สิ้นสุดม้วนตัวเข้ามา น้ำทะเลเกิดคลื่นรุนแรงกระทั่งคลื่นใหญ่เทียมฟ้า
พลังไร้สิ้นสุดกวาดม้วนฟ้าดิน ทำให้กฎเกณฑ์ก้มหัวคารวะ
หมู่เกาะทั่วทิศพากันสั่นสะเทือน เผ่าบนทะเลต้องห้ามนับไม่ถ้วนล้วนจิตใจสั่นไหวโดยไร้สาเหตุ เกิดความตื่นกลัวขึ้นมาเอง
ชาวเผ่าในแดนศักดิ์สิทธิ์บ่อเกิดกาลกิณีก็ต่างคนจิตใจสั่นไหว
พลังเจ้าเหนือหัวสะเทือนโลกาในยามนี้ ยังมีเสียงที่เข้าแทนที่อัสนีม้วนจิตสังหารสะท้านโลกมายังทะเลต้องห้าม
“ผู้สังหารบุตรข้า ข้าเห็นเจ้าแล้ว!”
(>>>พิสูจน์อักษร By Zank<<<)