บทที่ 987 ความกดดันของฝูเสีย

“สวี่ชิงหายตัวไป!”

“เผ่ามนุษย์มีโองการ ผู้ที่หาสวี่ชิงเจอจะได้วาสนาเพลิงเทวะ!”

“เผ่านภาคิมหันต์ก็มีโองการเช่นกัน ประกาศต่อเทพทั้งหลายในโลกตะวันออก!”

โองการของเผ่ามนุษย์และเผ่านภาคิมหันต์ ตลอดจนรางวัลของพวกเขา ในเสี้ยวขณะนี้จุดความแตกตื่นฮือฮาให้กับคนทั้งหลาย เกิดเป็นลมพายุแห่งแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์

ลมนี้พัดจากทะเลต้องห้ามแผ่ระลอกไปยังทวีปปักษาสวรรค์ทักษิณและทวีปต้อนรับเสด็จราชัน แปรเปลี่ยนเป็นพายุพัดพาไปทั่วเขตปกครองผนึกสมุทรและแผ่นดินใหญ่คลื่นศักดิ์สิทธิ์ สุดท้ายกลายเป็นลมกรดพัดกวาดไปทั่วแดนตะวันออกแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์

ในแดนตะวันออกแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ แผ่นดินใหญ่ทุกแห่ง เขตปกครองทุกเขต มณฑลทุกมณฑล เผ่าพันธุ์ทุกเผ่า ขั้วอำนาจสำนักทุกขั้ว ไม่ว่าจะธรรมะหรืออธรรม…ล้วนในใจเกิดคลื่นหมื่นจั้ง

ประกาศภารกิจตามหาสวี่ชิงทันที

เพียงพริบตา เงาร่างแต่ละร่างๆ ก็ทะยานขึ้นจากขั้วอำนาจเผ่าพันธุ์ทุกเผ่า พุ่งตรงไปทั่วสารทิศอย่างรวดเร็วเพื่อสืบหา

ทั้งยังมีผู้ที่พลังบำเพ็ญแข็งแกร่งบางคนพกอาวุธวิเศษล้ำค่าของสำนักที่สังกัด ขยายพื้นที่ค้นหาให้กว้างยิ่งขึ้น

บางสำนักและบางเผ่ายิ่งแทบจะออกเคลื่อนไหวทั้งเผ่า เข้าร่วมกับการค้นหา

โลกแดนตะวันออกแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์เดือดพล่านขึ้นมา

ทุกชั่วขณะล้วนมีผู้บำเพ็ญจำนวนนับไม่ถ้วนตามหาสวี่ชิง

กระทั่งว่าต้นไม้ใบหญ้า ขุนเขาสายธาร ฟ้าดิน ตลอดจนสิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพจำนวนนับไม่ถ้วน ในเสี้ยวขณะนี้ล้วนบ้าคลั่ง

โอกาสสำเร็จเพลิงเทวะ เรื่องนี้เดิมก็เป็นวาสนาท่วมท้นอยู่แล้ว

ต้องรู้ว่าจุดเพลิงเทวะขั้นตอนนี้ลำบากยากเข็ญนัก พิธีกรรมยิ่งซับซ้อน ความไม่แน่นอนระหว่างนั้นตลอดจนเวลา วัตถุดิบที่ต้องเตรียมยิ่งมีความแปรผันและเนิ่นนาน อีกทั้งล้ำค่าเป็นอย่างมาก

อย่างบุตรเทวะชื่อหมู่ในตอนนั้น อย่างอุปราชไอศวรรย์เผ่านภาคิมหันต์ ล้วนเป็นเช่นนี้ แต่ก็ยังคงล้มเหลวอยู่ดี

จะเห็นได้ถึงความยากเข็ญของมัน

แต่ตอนนี้ จักรพรรดินีเผ่ามนุษย์ เทพเจ้า 1 ก้าวสู่แท่นเทวะผู้นั้นที่เปลี่ยนจากบำเพ็ญเซียนเป็นบำเพ็ญเทพ คำพูดขององค์ท่านอยู่เหนือกฎเกณฑ์และกฎระเบียบ

เรื่องราวขององค์ท่านแพร่ไปทั่วแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ตั้งนานแล้ว ดังนั้น องค์ท่านบอกว่าจะมอบวาสนาเพลิงเทวะ เช่นนั้นก็เป็นที่แน่ชัดว่าความเป็นไปได้ที่จะสำเร็จมากมายไร้ขอบเขต

และโองการของเผ่านภาคิมหันต์ยิ่งทำให้วาสนานี้เปลี่ยนมาเย้ายวนยิ่งขึ้น ทำให้ตัวตนนับไม่ถ้วนต่างบ้าคลั่งเพื่อมันขึ้นมา

เทพเจ้าระดับแท่นเทวะองค์หนึ่ง ระดับสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ 3 องค์ วาสนาเพลิงเทวะร่วมกันของเหล่าองค์ท่าน…โดยพื้นฐานสามารถยืนยันว่า โอกาสที่จะสำเร็จแทบจะเป็น 10 ส่วน!

ดังนั้น สิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพเหล่านั้น ในเสี้ยวขณะนี้ หลายตนต่างอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงคำรามสะท้านสะเทือนออกมา บินออกมาจากที่ที่อยู่อาศัยในทันที เริ่มออกตามหา

ยิ่งมีเทพเจ้าที่อยู่ในขั้นเพลิงเทวะมากมาย ล้วนเป็นเช่นนี้ทั้งนั้น ตื่นขึ้นจากที่พำนักพักอาศัย แผ่กลิ่นอายเทพออกไป ต่างกวาดไปในแดนตะวันออกแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์

เหล่าองค์ท่านไม่แบ่งแยกดีชั่ว ไม่มีขอบเขตธรรมะ อธรรม สิ่งที่ไล่คว้ามีเพียงความรอบรู้เท่านั้น!

และความรอบรู้จำเป็นต้องอาศัยการยกระดับคุณสมบัติสายเลือดของเทพเจ้า

หาสวี่ชิงเจอก็เท่ากับว่าเส้นทางความรอบรู้ ก้าวไปข้างหน้าแล้วก้าวหนึ่ง

ดังนั้นจึงพูดอย่างไม่เกินเหตุได้เลยว่า แดนตะวันออกของแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ในวันนี้ปะทุขึ้นเพื่อสวี่ชิง!

ไม่มีใครไม่รู้ ไม่มีใครไม่ได้ยิน

รากฐานพลังเช่นนี้ ทำให้ชื่อสวี่ชิงชิงเปลี่ยนจากเดิมที่ดึงดูดสายตาอยู่แล้วยิ่งกลายเป็นพร่างพรายเจิดจ้าเป็นอย่างยิ่ง ประดุจดวงดาวที่สว่างที่สุด กะพริบวูบวาบในแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์

และลมพายุน่าตื่นตะลึงครั่นคร้ามที่เกิดขึ้นทางด้านตะวันออกแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ลูกนี้ ก็ทำให้พื้นที่เก่าแก่ของแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์หลายๆ แห่งรู้เรื่องด้วยเช่นกัน นี่ทำให้ในขณะเดียวกับที่ชื่อของสวี่ชิงยิ่งแพร่กระจายออกไปมากขึ้น ก็ทำให้ขั้วอำนาจทั่วแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ สัมผัสได้ถึงความหมายที่แท้จริงของ…อำนาจสูงสุดแห่งแดนบูรพา

อำนาจนี้ย่อมมาจากเผ่ามนุษย์และเผ่านภาคิมหันต์

ในสายตาของเผ่าแข็งแกร่งอย่างเผ่าเอกภพแดนสีชาด เผ่าราชันประกาศิตอุดร และเผ่ากระดูกต้นกำเนิดแห่งยมโลกเช่นนี้ การตามหาสวี่ชิงเป็นเพียงปรากฏการณ์ที่แสดงออกมาเท่านั้น

ความหมายที่แท้จริงของเหตุการณ์นี้คือการแสดงอำนาจและเจตจำนงของ…พันธมิตรระหว่างเผ่ามนุษย์และเผ่านภาคิมหันต์เป็นครั้งแรก!

ใช้เรื่องนี้ประกาศให้ทั่วทั้ง 8 ทิศรับรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของผู้ครองอำนาจแห่งแดนตะวันออกในแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์!

ความน่าเกรงขามนี้ก็สะท้านไปทั่วทุกฝ่ายจริงๆ

เผ่าเอกภพแดนสีชาดและเผ่าแข็งแกร่งอื่นๆ สัมผัสได้ถึงจุดนี้อย่างรุนแรง

ผู้ที่สัมผัสได้ถึงจุดนี้เช่นกันยังมีแดนศักดิ์สิทธิ์ระดับเหลืองที่ลงมาเยือนยังด้านตะวันออกเหมือนกับแดนศักดิ์สิทธิ์บ่อกำเนิดกาลกิณีอีกจำนวนหนึ่ง

พวกเขาสั่งการทันทีให้สมาชิกในเผ่าเดินทางกลับ พร้อมทั้งสงบเสงี่ยม ไม่กล้าก่อเรื่องใด ๆ ที่จะนำพาความหายนะในช่วงเวลาสำคัญนี้

ดังนั้น ภายใต้การสำแดงอำนาจและเจตจำนงของเผ่ามนุษย์และเผ่านภาคิมหันต์ ลมพายุครั่นคร้ามที่ออกตามหาสวี่ชิงก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เข้าแทนเจตจำนงสวรรค์ แทนที่ซึ่งทุกสิ่ง

คำวิพากษ์วิจารณ์ต่อเรื่องนี้จากขั้วอำนาจฝ่ายต่างๆ ก็เป็นส่วนหนึ่งของลมพายุลูกนี้เช่นกัน

ดังเช่นในเวลานี้ บนทะเลต้องห้าม เกาะเผ่าช้างสมุทรที่ตั้งอยู่ใกล้กับมณฑลรับเสด็จราชัน เผ่าช้างสมุทรที่กำลังพูดถึงพายุครั้งนี้ในตลาดบนเกาะก็เป็นภาพสะท้อนของกระแสการสนทนาที่เกิดขึ้นในแดนตะวันออกของแผ่นดินต้องประสงค์

เผ่าช้างสมุทร แม้มีรูปร่างอย่างมนุษย์ แต่หน้าตาต่างกับเผ่ามนุษย์เป็นอย่างมาก

ส่วนสูงโดยทั่วไปอยู่ที่ประมาณ 1 จั้ง ทั่วทั้งร่างขณะที่เป็นสีเขียวครามก็เต็มไปด้วยเกล็ดแน่นละเอียด เอกลักษณ์ที่เป็นจุดเด่นที่สุดคือจมูกของพวกเขายาวมาก ห้อยย้อยอยู่ที่หน้าอกราวงวงช้าง

นอกจากนี้ บนใบหน้ายังมีรยางค์มากมาย ดูแล้วแปลกประหลาดเหี้ยมเกรียมนัก

แต่นิสัยของเผ่านี้ เทียบกับเผ่าที่โหดร้ายบางเผ่าแล้วอ่อนโยนกว่ามาก รวมกับเผ่านี้ห่างกับมณฑลต้อนรับราชันก็ไม่ได้ไกลมากนัก จึงเป็นจุดเติมเสบียงได้

ดังนั้น ในตลาดของเกาะเผ่าพันธุ์นี้มีผู้บำเพ็ญเผ่าอื่นๆ ไม่น้อย

ตอนนี้ ในตลาดคึกคักมาก เอะอะโหวกเหวก เสียงดังไม่ขาดสาย เพียงแต่เสียงที่ดังออกมาจากในนั้นที่ดังออกมามากที่สุดไม่ใช่เสียงค้าขาาย แต่เป็นข่าวที่เกี่ยวกับพายุลูกนี้และชื่อสวี่ชิง

“สวี่ชิงคนนี้ตอนนั้นพูดได้ว่าชื่อเสียงเลื่องลือไปในทะเลต้องห้ามเชียวนะ!”

“เขามาจากทวีปปักษาสวรรค์ทักษิณ เป็นลูกศิษย์ของยอดเขา 7 สำนัก 7 เนตรโลหิต หลาย 10 ปีมานี้เดินมาทีละก้าวๆ กลายเป็นตำนาน!”

“แต่ก็ยังคงทำให้คนจินตนาการไม่ถึงว่า การหายตัวไปของเขาจะทำให้เกิดพายุเช่นนี้!”

“เรื่องนี้ช่างบ้าคลั่งนัก!”

“คนคนเดียวสั่นคลอนไปทั่วทั้งแดนตะวันออกแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์!”

ในคำวิพากย์วิจารณ์มากมายนี้ ในตลาดมีผู้บำเพ็ญกลางคนเผ่ามนุษย์คนหนึ่ง สวมชุดจอมยุทธ์ หลังแบกกระบี่เล่มใหญ่ แผ่พลังบำเพ็ญระดับสร้างฐานบริบูรณ์ออกมา เดินผ่านไปในกลุ่มคน

เสียงเหล่านั้นดังเข้ามาในหูเขาไม่หยุด สีหน้าของเขาเป็นปกติ ฟังไปด้วย เดินไปด้วย

คนคนนี้ก็คือฝูเสียนั่นเอง

แม้เขาจะอำพรางร่องรอยและผลกรรมเวรทั้งหมดของตัวเอง แต่ก็ต้องการข้อมูลภายนอกบ้างเช่นกัน เพื่อไปรู้ถึงระลอกคลื่นที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตน

ก่อนหน้านี้แม้การค้นหาของวิหคเพลิงสวรรค์จะคว้าน้ำเหลว แต่กลับทำให้เขาสัมผัสได้ถึงวิกฤตรุนแรง

ดังนั้นจึงมาที่นี่

และเมื่อฟังไปๆ ในตอนที่คำวิพากษ์วิจารณ์ในตลาดกล่าวถึงแผนศักดิ์สิทธิ์บ่อกำเนิดกาลกิณี ฝีเท้าของเขาหยุดชะงัก

“แดนศักดิ์สิทธิ์แล้วจะอย่างไร!”

“แดนศักดิ์สิทธิ์บ่อเกิดกาลกิณีก่อนหน้านี้แม้จะได้ทำความดีไว้มากมาย แต่เห็นได้ชัดว่ามีเจตนาซ่อนเร้นอีกทั้งกำเริบเหิมเกริมอย่างถึงที่สุด ถึงขั้นเข้าไปมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่สวี่ชิงหายตัวไปด้วย”

“ช่างโง่งมนัก! ก็ไม่รู้จักดูว่าสวี่ชิงเป็นใคร!”

“วิหคเพลิงสวรรค์ลงไปเยือนเพื่อสวี่ชิง กองทัพเขตปกครองผนึกสมุทรกระจายออกไปช่วยเหลือผู้เป็นนาย ผู้แข็งแกร่งแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราสยบควบคุม กองทัพเผ่ามนุษย์เกรียงไกร เทพทั้ง 3 เผ่านภาคิมหันต์ทรงอำนาจ เทพเจ้า 2 องค์แห่งเผ่ามนุษย์ปรากฏตัว”

“แม้แต่จักรพรรดินียังไปเยือน เพียงฝ่ามือเดียวก็ทำลายเกราะป้องกันของแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ย่อยยับ สยบควบคุมบรรพจารย์ของเผ่านี้ ยิ่งผนึกแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งดินแดน!”

“ได้ยินแล้วใช่ไหม จักรพรรดินีองค์นั้นบอกแล้วว่า สวี่ชิงแตกดับ แดนศักดิ์สิทธิ์ตายตาม!”

“ส่วนประโยคที่จักรพรรดินีพูดมีประโยคหนึ่งที่ยิ่งทรงอำนาจสุดๆ ไปเลย”

“ข้ารู้ว่าที่เจ้าพูดคือประโยคไหน เป็นประโยคที่พูดว่าแดนบูรพาแห่งแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ ผืนนภา ผืนปฐพี แม่น้ำสายธาร ต้นไม้ใบหญ้า สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย สรรพสิ่งทั้งปวง วิถีสวรรค์ เทพเจ้าจงฟังคำบัญชา!”

เสียงวิพากย์วิจารณ์ไม่ขาดสาย คนที่ชอบวิพากษ์วิจารณ์มีมากยิ่งกว่า

แต่ไม่มีใครสังเกตเลยว่า ผู้บำเพ็ญกลางคนในกลุ่มคนคนนั้น ตอนนี้ในดวงตามีระลอกคลื่นอารมณ์อย่างเด่นชัด

“ท่าทางชื่อของเจ้าก็คือสวี่ชิง”

จิตเทพของฝูเสียผสานไปในกระบี่เล่มใหญ่ที่อยู่บนหลังของตน เอ่ยขึ้นเนิบนาบ

ในเจดีย์ผุพัง ดวงตาอันสงบนิ่งทั้ง 2 ของสวี่ชิงลืมขึ้นมา แม้เขาสัมผัสรับรู้โลกภายนอกไม่ได้ แต่หลังจากได้ยินคำพูดของฝูเสีย ในใจก็มีการวิเคราะห์บางอย่าง ดังนั้นจึงตอบกลับไปอย่างราบเรียบประโยคหนึ่ง

“รู้ชื่อของข้าได้ ท่าทางเรื่องที่ข้าหายตัวไปโลกภายนอกรับรู้แล้ว เช่นนั้น…แดนศักดิ์สิทธิ์บ่อกำเนิดกาลกิณีที่เจ้าอยู่ ตอนนี้คงอยู่ในสภาวะที่ไม่เป็นมงคลแล้ว”

ฝูเสียไม่ได้พูดอะไร เรื่องเกี่ยวกับแดนศักดิ์สิทธิ์บ่อเกิดกาลกิณีบ้านของเขา ในขณะที่ทำให้ในใจปกคลุมไปด้วยจิตสังหาร ความกดดันก็มีมากเป็นอย่างยิ่ง

แม้ในตอนที่เขาไล่สังหารสวี่ชิง แม้จะไม่รู้ถึงฐานะตัวตนของอีกฝ่าย แต่จากในเส้นผลกรรมเวรอันน่าหวาดกลัวเหล่านั้น ไม่มากก็น้อยก็ล้วนสัมผัสได้ นี่ก็เป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเขาถึงระมัดระวัง

และมีการเตรียมใจเอาไว้แล้ว

เพียงแต่…เรื่องนี้ในเมื่อทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในแดนตะวันออกแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์เช่นนี้ ทำให้เขาต้องยอมรับว่าตัวเองประเมินเส้นสายความสัมพันธ์ที่มากมายลึกซึ้งจนพูดได้ว่าน่ากลัวชองเผ่ามนุษย์ที่ชื่อสวี่ชิงคนนี้ต่ำไปแล้ว จริงๆ

“สามารถซัดค่ายกลแดนศักดิ์สิทธิ์แหลกละเอียดในฝ่ามือเดียว จักรพรรดินีองค์นี้คงจะมีพลังบำเพ็ญระดับมหาจักรพรรดิ…แล้วก็ยังมีเทพ 3 องค์เผ่านภาคิมหันต์ ไม่รู้ว่าเป็นเทพระดับขั้นไหน”

“ไม่ว่าจะอย่างไร สามารถออกคำสั่งแดนตะวันออกแห่งแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ได้ เรื่องนี้ จัดการยากยิ่งกว่า…”

ฝูเสียในใจยิ่งหนักอึ้ง ยืนอยู่บนเกาะนี้ เขาเกิดความรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาเล็กๆ อย่างน่าประหลาด หันหลังกำลังจะจากไป

แต่ในตอนนี้เอง คิ้วของเขาขมวดขึ้น ทอดสายตามองไปยังที่ไกล

เสี้ยวขณะต่อมา ทั่วทั้งเกาะก็พลันสั่นสะเทือนขึ้น

การสั่นสะเทือนนี้แผ่ไปทั่วทั้งเกาะ แผ่นดินสั่นไหวขุนเขาสั่นคลอน ในยามที่ผู้บำเพ็ญนับไม่ถ้วนหวาดกลัว จากเสียงระเบิดกึกก้องเลื่อนลั่นมากมายที่ดังขึ้น ศีรษะมหึมาศีรษะหนึ่งก็ทะยานขึ้นมาจากในทะเลนอกเกาะ

ศีรษะนี้มองดูแล้วเหมือนหัวของจระเข้ ขนาดเท่ากับครึ่งเกาะ เต็มไปด้วยเกล็ดสีดำ แผ่คุณสมบัติเทพน่าหวาดกลัวออกมา แปรเปลี่ยนเป็นพลังกดดันน่ากลัวปะทะหน้ามา

คลื่นรอบๆ หอบม้วน พลังน่าครั่นคร้ามนัก

เผ่าช้างสมุทรเหล่านั้นเห็นตัวตนน่าหวาดกลัวนี้ต่างเหม่อลอย จากนั้นก็เหมือนนึกอะไรขึ้นได้ แต่ละคนต่างสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมหาศาล ต่างคุกเข่าลงทันที ปากร้องขานเทพเจ้า

นักบวชในเผ่านี้ยิ่งบินออกมาอย่างตื่นเต้น โค้งคารวะอย่างเลื่อมใสศรัทธา

สิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพตนนี้คือเทพเจ้าที่เผ่าพวกเขานับถือศรัทธามาเนิ่นนาน

เพียงแต่ในเวลาเนิ่นนานนี้ ในบันทึกของเผ่า สิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพตนนี้เหมือนเป็นตำนานเล่าขาน ไม่ว่าพวกเขาจะอัญเชิญอย่างไร ก็ไม่เคยขานตอบแม้แต่น้อย

ต่อให้เผ่านี้ในประวัติศาสตร์เผชิญกับวิกฤตหลายครั้งจนจำต้องย้ายเกาะก็ไม่เคยปรากฏตัวออกมา

ทำให้แม้แต่นักบวชคนนั้นก็คิดว่าสิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพที่เผ่านับถือเป็นเพียงแค่ตำนานจริงๆ เป็นบรรพชนแต่งเรื่องขึ้นมา

แต่วันนี้ ท่านนี้…ปรากฏตัวขึ้นแล้ว

ในเสี้ยวขณะที่ปรากฏตัวขึ้น จิตเทพแข็งแกร่งแผ่ซ่านไปทั่วทิศ ดังสะท้อนมาราวคำราม “ตามหา…สวี่ชิง…ให้ข้า!”

จิตเทพนี้เพียงส่งออกมา เผ่าช้างสมุทรทั้งเผ่า นับจากระดับบนจนถึงระดับล่าง ในศีรษะต่างมีสายฟ้าฟาดผ่า ขณะที่คุกเข่าอยู่ก็ตอบรับออกไปตามสัญชาตญาณ

ส่วนสิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพตนนี้จิตเทพเข้มข้นยิ่งขึ้น กวาดหาไปบนเกาะนี้ สุดท้ายก็กลับลงไปใต้มหาสมุทรอีกครั้ง จิตเทพแผ่ออกไปอีกครั้ง เริ่มตามหา

ส่วนฝูเสีย เงาร่างของเขาในพริบตาที่สิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพตนนี้ปรากฏตัวขึ้น ก็รางเลือนหายลับไปแล้ว

ในยามที่ปรากฏตัว เขาก็มาอยู่ส่วนลึกของมหาสมุทรแล้ว สีหน้าอึมครึมเป็นอย่างยิ่ง

ข้อมูลก่อนหน้านี้ทำให้เขารู้สึกว่าจัดการยาก แต่เห็นการค้นหาจากสิ่งมีชีวิตคุณสมบัติเทพกับตาทำให้เขารู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

ดังนั้น ประโยคที่ได้ยินจากเผ่าช้างสมุทรทางนั้น ดังขึ้นมาในสมองของเขา

“ผืนนภา ผืนปฐพี แม่น้ำสายธาร ต้นไม้ใบหญ้า สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย สรรพสิ่งทั้งปวง วิถีสวรรค์ เทพเจ้าจงฟังคำบัญชา…”

ฝูเสียเงียบนิ่ง แต่เสี้ยวขณะต่อมา ในสายตาของเขาก็ฉายประกายเย็นเยือกและความเด็ดเดี่ยว

“เช่นนั้นก็มาดูกันว่าพลังในการตามหาสวี่ชิงของพวกเจ้าจะยิ่งใหญ่แค่ไหน จะบัญชาสรรพสิ่งทั้งปวง สรรพชีวิตทั้งหลายได้จริงหรือไม่!”

(>>>พิสูจน์อักษร By Zank<<<)