1047. แรงต้าน

ทว่าสิ่งที่เขาตกตะลึงก็คือไม่เพียงแต่ร่างหวังหลินไม่แตกสลาย แต่เขาไม่ได้ตายในทันที โล่ห์ที่ปรากฏขึ้นมานั้นสามารถสลายพลังเขาไปได้ถึงเจ็ดในสิบส่วน

แต่แค่สามในสิบส่วนก็เพียงพอจะฆ่าหวังหลินได้ และสิ่งที่ปรมาจารย์ชีกงตกตะลึงคือสามในสิบส่วนนั้นแค่ทำให้หวังหลินกระอักโลหิต หวังหลินจบลงแค่บาดเจ็บสาหัสและไม่ตาย!

หวังหลินลอยตัวอยู่กลางอากาศพร้อมระลอกคลื่นโหมกระหน่ำอยู่ในร่างและพุ่งใส่วิญญาณดั้งเดิม แม้จะมีเกราะหนังเทพโบราณหุ้มเอาไว้ แรงสั่นสะเทือนก็ยังทำให้วิญญาณดั้งเดิมซีดเซียว เขากระอักโลหิตออกมาอีกครั้ง ร่างกายถูกโยนกลับไปอย่างรุนแรง

แม้จะมีร่างเทพโบราณก็ยังได้รับความเจ็บปวดสาหัส เขาบาดเจ็บมากแต่สายตายังคงจ้องปรมาจารย์ชีกงอย่างสงบนิ่ง

เมื่อเขาถูกโยนอีกครั้ง เขาร่อนลงใจกลางตรงจุดที่สายตารูปปั้นทั้งสองมองไป

“เจ้าไม่ตาย? มาให้ข้าอีกที!” ปรมาจารย์ชีกงเผยจิตสังหาร รู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติตรงตำแหน่งที่หวังหลินอยู่ เขาเลื่อนแขนขวาขึ้นมาและกระแทกลงใส่หวังหลินอย่างรุนแรง!

ในความคิดเขาคงสังหารหวังหลินได้ด้วยการโจมตีนี้แน่นอน ห้องโถงเกิดเสียงสะท้อนกึกก้อง พายุทรายสีเหลืองปรากฏขึ้นมาและพุ่งใส่หวังหลิน

หวังหลินท่าทางยังคงสงบนิ่งและกระทั่งแฝงการเยาะเย้ยไว้ด้วย เขารู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปรมาจารย์ชีกง หวังหลินรู้สึกว่าคนผู้นี้มีเจตนาร้ายแฝงเอาไว้ตั้งแต่สระฝังเทพแล้ว หลังจากเรียนรู้เรื่องเกี่ยวกับการตื่นของวิหคเพลิง หวังหลินจึงมั่นใจแปดในสิบส่วนว่าคนผู้นี้มีเจตนาสังหารเขา

ตอนนี้พวกเขาอยู่ใกล้กันภายในห้องโถง ปรมาจารย์ชีกงจึงเผยจิตสังหารอย่างแน่วแน่ หวังหลินเข้าใจว่าการต่อต้านเขาด้วยความแข็งแกร่งปัจจุบันไม่อาจได้ผล โชคดีที่เขาค้นพบทางเข้าสู่ชั้นสองได้อย่างเลือนลาง จึงหยิบยืมพลังโจมตีเพื่อโยนมาหาตำแหน่งนี้ อีกทั้งเขาก็ได้สร้างค่ายกลสังหารขึ้นมาได้ในชั่วระยะเวลาอันสั้น เป้าหมายก็คือปรมาจารย์ชีกง!

หากคนอื่นไม่ยุ่งกับเขา เขาก็จะไม่ยุ่งด้วย! หากปรมาจารย์ชีกงไม่โจมตี หวังหลินก็คงไม่ใช้ค่ายกลสังหาร แต่เมื่ออีกฝ่ายโจมตี หวังหลินก็คงไม่ทำอะไรเลยไม่ได้!

‘แม้ข้าฆ่าเจ้าไม่ได้ เข้าก็ต้องทิ้งความประทับใจฝังลึกเอาไว้!’

ฝ่ามือหวังหลินสร้างผนึกแบบเดียวกับสองรูปปั้น วินาทีนั้นลำแสงสีม่วงผุดออกมาจากสายตารูปปั้นทั้งสอง

ลำแสงสีม่วงสองสายพุ่งออกมาและล้อมเป็นวงกลมรอบหวังหลินก่อตัวเป็นวังวน ร่างหวังหลินถูกลากเข้าไปหาวังวนนั้น

อย่างไรก็ตามปรมาจารย์ชีกงบ่มเพาะฝึกเซียนมานาน จึงมีสัญชาตญาณแข็งแกร่งและตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติตรงตำแหน่งที่หวังหลินร่อนลงไป ดังนั้นจึงโจมตีเสริม พายุทรายพุ่งใส่หวังหลินในวังวนด้วย

หากหวังหลินเคลื่อนไปตามความเร็วของหวังหลิน เมื่อนั้นพายุทรายคงมาถึงและหวังหลินคงตายก่อนจะเข้าไปได้

ปรมาจารย์ชีกงพุ่งเข้าหาหวังหลินด้วย

แววตาหวังหลินกระพริบเย็นเยียบ วินาทีที่พายุทรายเข้ามาใกล้ ดวงตาที่สามเปิดออก ดวงตามที่สามเป็นวิชาที่แข็แกร่งที่สุดของหวังหลินและเป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าใช้อย่างลวกๆ ทว่าด้วยการที่ปรมาจารย์ชีกงเข้ามาใกล้และเผชิญเข้ากับจังหวะแห่งความเป็นความตาย หวังหลินจึงเปิดมันออกโดยไม่ลังเล

“ปรมาจารย์ชีกง!!!” แววตาหวังหลินเต็มไปด้วยจิตสังหารพลางร้องคำราม ดวงตาที่สามเปิดขึ้นมาแนวตั้ง ลำแสงสีแดงผุดออกมาดุจใบพัด

ปรมาจารย์ชีกงสงบนิ่งมานานพลันเปลี่ยนสีหน้าเป็นครั้งแรก มันไม่ใช่แค่การเปลี่ยนแปลงเล็กๆแต่ดูเหมือนโลกพลิกกลับตาลปัตร!

“ต้นตอดั้งเดิม!!!” ปรมาจารย์ชีกงไม่เชื่อสายตาตัวเองแต่ก็ปิติยินดี วินาทีนี้เขาลืมเลือนเรื่องพันธมิตรเซียนและสำนักวิหคเพลิงศักดิ์สิทธิ์ สิ่งเดียวตรงหน้าเขาคือต้นตอดั้งเดิมที่โผล่ออกมาจากตาที่สามหวังหลิน

ไม่เพียงแค่นี้แม้แต่สีหน้าชายชุดดำก็ยังเปลี่ยนไปมหาศาล เขาจ้องมองหวังหลินด้วยสายตาเปล่งประกายและไม่เชื่อสิ่งที่เห็น

มีเพียงสตรีคนสวยที่เผยท่าทางประหลาดไม่มีความโลภอันใด นางมองหวังหลินและขมวดคิ้ว

ต้นตอดั้งเดิมเต็มไปด้วยแสงสแีแดง แสงสีแดงปะทะเข้ากับพายุทรายจนพายุสั่นเทา แม้มันจะมีพลังอำนาจของเซียนขั้นทลายสวรรค์แต่กลับสลายอย่างรวดเร็ว

หวังหลินรู้สึกเจ็บปวดระหว่างคิ้ว เดิมทีเขาไม่มีต้นตอดั้งเดิมเหลืออยู่มากนัก มันจึงสูญสลายอย่างรวดเร็วเมื่อเผชิญเข้ากับพายุทราย แต่หวังหลินไม่ได้ถอนมันกลับมาและสายตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร พลังต้นตอดั้งเดิมไหลรินออกมาจากตาที่สาม

หวังหลินรู้แก่ใจว่าพลังต้นตอดั้งเดิมนั้นสำคัญแค่ไหนกับคนที่เข้าไปเห็นขั้นที่สาม ดังนั้นจึงรู้ว่าปรมาจารย์ชีกงจะติดเบ็ดแน่นอน!

แสงสีแดงขยายออกไปมหาศาล พายุทรายแตกสลายทันที ต้นตอดั้งเดิมพุ่งออกมาจากแสงสีแดงและตรงเข้าใส่ปรมาจารย์ชีกง

สีหน้าปรมาจารย์ชีกงเปลี่ยนไปแต่ในแววตายิ่งโลภมากขึ้น เขาต้องหลบหลีกมันแต่ไม่ยอมปล่อยโอกาสหนึ่งในหมื่นนี้ไปหรอก

แสงสีแดงจากดวงตาที่สามของหวังหลินเข้าล้อมรอบปรมาจารย์ชีกง วินาทีนั้นร่างปรมาจารย์ชีกงคล้ายจะถูกลอกออกทีละชั้นและเปลี่ยนกลายเป็นโปร่งใส

‘ต้นตอดั้งเดิม…ต้นตอดั้งเดิม!!’ ปรมาจารย์ชีกงเต็มไปด้วยความโลภ ส่งสัมผัสวิญญาณออกมาและเข้าสังเกตต้นตอดั้งเดิม ตอนนี้เขาไม่สนใจว่าตัวเองอยู่ในการต่อสู้อย่างสิ้นเชิงแล้ว หวังหลินเล็กน้อยในสายตาเขา เขามั่นใจว่าสามารถเข้าใจต้นตอดั้งเดิมนี้ได้และเมื่อทำได้…จิตใจพลันรู้สึกเหมือนอยู่ในวัยเยาว์ ใบหน้าตื่นเต้นยิ่งขึ้น

เขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าจะมาเจอกับต้นตอดั้งเดิมในตำนานที่ลือกันว่าเป็นกุญแจสำคัญในการบรรลุขั้นที่สามและมันเกิดขึ้นมาตอนที่เขาพยายามจะกำจัดเด็กอันตรายในอนาคต!

ร่างหวังหลินค่อยๆจมเข้าไปในวังวนสีม่วง แต่จิตสังหารเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล เขาวางค่ายกลสังหารไปแล้วและปรมาจารย์ชีกงเข้าไปข้างในอีก ตอนนี้เหลือเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นคือรอให้เขาลงมือ!

หวังหลินตบกระเป๋า ฝังกระบี่ปรากฏในฝ่ามือและในฝักกระบี่คือกระบี่เหล็ก! ดวงตาหวังหลินเย็นเยียบพลางจับกระบี่เอาไว้