1429. ตกจันทราในบ่อน้ำ
ณ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่านกกระจอกเพลิง หลิวจินเปียวพันท่อยู่กับเส้นใยมากมายกำลังส่งเสียงร้องคร่ำครวญ ฉวี่ลี่กั๋วหวาดกลัวสุดขีดและเรียกหาแต่หวังหลิน
ร่างในเพลิงเจ็ดสีไม่ได้หยุดฉวี่ลี่กั๋วและเอ่ยเพียงคำเดียว
“น่าสนใจ…”
เสียงดังลั่นออกมาจากภายในพายุกระบี่ที่ฉวี่ลี่กั๋วสร้างขึ้น มันราวกับมีพลังทรงอำนาจและจับจ้องไปบนตำแหน่งของฉวี่ลี่กั๋ว พลังอำนาจนั้นฉีกกระชากพายุให้เปิดออก
ราวกับมีแขนยักษ์สองข้างเปิดอากาศและเริ่มฉีกแผ่นเหล็กออกมาเป็นชิ้นๆ เสียงดังสนั่นกึกก้องพร้อมกับพายุพังทลายจากการฉีกแบ่งครึ่ง
เมื่อพายุพังทลาย รอยแยกขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นในอวกาศ มีสายฟ้ากะพริบและเปลวเพลิงมหึมา ร่างหวังหลินก้าวออกมาจากรอยแยก!
ด้วยเรือนผมสีขาวและเสื้อผ้าสีขาว สายตาหวังหลินมีความดุดัน หลังจากปรากฏตัวออกมาจึงมองไปที่ร่างในเพลิงเจ็ดสีนั้น!
“ราชันย์!”
เพลิงเจ็ดสีเผาไหม้อย่างรุนแรงและร่างข้างในลืมตาขึ้นมา สายตาเก่าแก่หนึ่งคู่จ้องไปบนหวังหลิน
“ข้าจำได้ว่าเจ้าชื่อหวังหลิน!” น้ำเสียงพร่ามัวดังกึกก้องในโลก
“ข้าเอง!” หวังหลินไม่ได้ซ่อนตัวตน สีหน้าท่าทางดุร้ายยิ่งขึ้น เขาสะบัดแขนให้อักขระสายฟ้าและเพลิงเก้าสีลอยเข้าหาฉวี่ลี่กั๋ว พาให้กลับเข้าไปในมิติเก็บของ
ขณะที่อักขระสายฟ้าส่งเสียง เปลวเพลิงเก้าสีเข้าใกล้หลิวจินเปียว ก่อเกิดเป็นแขนยักษ์ดึงหลิวจินเปียวออกมาจากกิ่งก้านเหล่านั้นและนำเข้าไปในมิติเก็บของของหวังหลิน
ร่างในเปลวเพลิงเจ็ดสีไม่ได้หยุดหวังหลิน
“เยี่ยมมาก…ข้าเห็นฉิงหลิน ฉิงชุ่ยและกระทั่งซือหม่าโม่ในตัวเจ้า…เจ้ารู้ว่าข้าอยู่ที่นี่และยังกล้ามา ต้องเป็นวิหคศักดิ์สิทธิ์เฒ่านั่นทำให้เจ้ากล้าได้ขนาดนี้…หรือบางทีเจ้าคิดว่าข้าบาดเจ็บสาหัสมานาน และเจ้ามีเจตนาจะมาตรวจสอบว่าข้ายังไม่ฟื้นฟูดีและ…”
“ใช่แล้ว!” ในแววตาหวังหลินกะพริบจิตสังหาร สีหน้าท่าทางดุร้ายยิ่งขึ้น เขาก้าวเท้าและพุ่งเข้าหาเพลิงเจ็ดสี เพลิงเก้าสีในตาซ้ายพุ่งออกมาก่อเกิดเป็นเพลิงไร้ลักษณ์เก้าสีเข้ากระหน่ำใส่เพลิงเจ็ดสี
สายตาในตาขวากะพริบวูบวาบและเกิดอักขระสายฟ้า สายฟ้าเสริมทั้งเก้าเปลี่ยนกลายเป็นมังกรสายฟ้าโบราณเก้าตัว บนแก่นแท้สายฟ้าเกิดรอยแตกเบาบางและนำทางไปสู่ดินแดนสายฟ้าโบราณ!
หวังหลินใช้แขนซ้ายสร้างผนึกและชี้ใส่ท้องฟ้า วินาทีนั้นกลิ่นของต้นหญ้าเต็มไปทั่วโลก เงาต้นไม้มากมายผุดขึ้นมาพร้อมกับจิตวิญญาณไม้โบราณได้ลุกขึ้น มันร้องคำรามและกระโจนเข้าใส่เพลิงเจ็ดสี
แสงโลหิตขนาดมหึมาส่งเสียงหวีดหวิว เพียงแค่หวังหลินชี้นิ้วมันก็พุ่งเข้าหาเพลิงเจ็ดสี
หวังหลินสร้างผนึก ระเบิดระดับบ่มเพาะและสร้างคลื่นกระแทกเข้าไปใกล้เพลิงเจ็ดสี!
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในพริบตา รวดเร็วเกินจินตนาการ พริบตาเดียว หวังหลินได้ใช้วิชาและสมบัติทั้งหมดเพื่อเข้าโจมตีเพลิงเจ็ดสี!
ร่างในเพลิงเจ็ดสีหัวเราะ
“การตัดสินใจของเจ้าถูกต้อง ข้าบาดเจ็บสาหัสและไม่ได้ฟื้นฟูพลัง อย่างไรก็ตามเจ้าพาลูกปัดฝืนลิขิตฟ้ามาที่นี่ทำให้ข้ามีความหวังที่จะฟื้นฟู!” ร่างนั้นยกแขนขวาขึ้นมาแต่กลับพร่ามัว เนื่องจากแขนขวาอยู่ในชุดเกราะ
“ข้าบ่มเพาะมานาน มีหลายคนเกลียดข้าแต่ไม่มีใครสังหารข้าได้ แต่พวกเขากลับถูกข้าสังหาร…เจ้าเก่งกาจแต่เจ้าไม่มีคุณสมบัติพอ…ข้าจะใช้เพียงแค่วิชาเดียวเท่านั้น!”
ร่างในเพลิงเจ็ดสียกแขนขวาขึ้นมาและยื่นไปหาท้องฟ้า!
“โลกใบนี้มองดูเหมือนบ่อน้ำ…”
หลังกล่าวจบ ทั้งโลกสั่นเทาและเกิดระลอกคลื่นลงด้านล่าง หยดน้ำแพร่กระจายออกไป พริบตาเดียวพลังอันไร้ขอบเขตแพร่กระจายออกไปทั่วโลกและเกิดน้ำขึ้น!
หากมองจากเบื้องบนจะเห็นได้ชัดเจนว่าสายน้ำแห่งนี้คือบ่อน้ำ!
“ทุกอย่างอยู่ในบ่อน้ำ วิชาของเจ้า สมบัติของเจ้า และกระทั่งร่างกายเจ้าก็อยู่ในบ่อน้ำ…”
อวกาศที่กลายเป็นน้ำค่อยๆสงบนิ่งลงและระลอกคลื่นหายไป ผิวน้ำสะท้อนทุกสิ่งด้านบน!
สายน้ำสะท้อนพายุเพลิงของหวังหลิน สายฟ้านิรันดร์ จิตวิญญาณไม้โบราณ…รวมถึงสะท้อนร่างหวังหลินที่อยู่ตรงกลาง!
หากเป็นคนอื่นเห็นเช่นนี้คงตกตะลึงยิ่ง น้ำนี้สะท้อนทุกสิ่งนอกจากเพลิงเจ็ดสี!
แค่ชำเลืองมองก็มิอาจบอกได้ว่าสิ่งไหนคือภาพสะท้อนและสิ่งไหนคือของจริง!
วินาทีนี้ร่างหวังหลินหยุดชะงักกลางอากาศ ไม่เพียงแต่ร่างของเขาแต่วิชาและสมบัติทั้งหมดหยุดในอากาศไปด้วยกัน ราวกับวิญญาณทั้งหมดถูกผิวน้ำช่วงชิงไป!
หวังหลินสัมผัสได้ชัดเจนว่าร่างในผิวน้ำนั้นคือตัวเอง! เป็นความรู้สึกที่ประหลาดมากแต่กลับมีความสมจริงเป็นอย่างยิ่ง!
“วิชาของข้าเรียกว่า…ตกจันทราในบ่อน้ำ!”
ในบ่อน้ำไม่มีดวงจันทร์และถึงแม้จะมีก็คงเป็นแค่ภาพสะท้อน อย่างไรก็ตามการสะท้อนธรรมดานี้ได้เปลี่ยนกลายเป็นวิชาสั่นสะเทือนสวรรค์เนื่องจากคำพูดของร่างในเพลิงเจ็ดสี!
“ตกจันทราในบ่อน้ำ!”
ร่างในเพลิงเจ็ดสีลดมือขวาลงและค่อยๆยื่นออกไป น้ำด้านล่างเกิดระลอกคลื่นและภาพสะท้อนของหวังหลินในแม่น้ำได้ถูกตกขึ้นมาเหมือนปลา!
สิ่งที่ตกขึ้นมาไม่ใช่น้ำแต่เป็นหวังหลินที่กำลังดิ้นรน! มีเพียงสายตาหวังหลินที่ดุดัน!
หวังหลินเพ่งสมาธิ
“ข้าคิดว่าดวงจันทร์ในบ่อน้ำช่างสวยงาม ดังนั้นข้าจึงต้องการสักดวง ตอนนี้ข้ามีแล้วหนึ่ง” ร่างในเพลิงเจ็ดสีถอนมือขวาออกมาพร้อมกับมีหวังหลินอยู่ในอุ้งมือ
“เขาคือเจ้า!” เพลิงเจ็ดสีเผาไหม้อย่างรุนแรงเจิดจ้าและแพร่กระจายออกไปทันทีเผยร่างข้างในให้เห็นเด่นชัด!
ชายวัยกลางคนท่าทีสงบนิ่งแต่ใบหน้าซีดเผือด!
เขาหล่อเหลาและมีกลิ่นอายแห่งเหล่าเทพ แทนที่จะมองหวังหลินแต่กลับมองหวังหลินที่จับได้ในบ่อน้ำ
“ดูซะ การฆ่าเจ้าเป็นเรื่องง่ายดายจริงๆ…” ชายวัยกลางคนสวมชุดเกราะสีเทา ชุดเกราะนี้ประหลาดมาก ราวกับมันเกิดขึ้นมาจากร่างเขา
ตกจันทราในบ่อน้ำ สิ่งที่ตกมาได้คือวิญญาณ!
“ดูเหมือนเจ้าจะบาดเจ็บสาหัสจริงๆ…” หวังหลินกล่าวช้าๆ ตอนนี้เขาไม่ได้เผยท่าทีโหดเหี้ยมเหมือนก่อนนี้แต่กลับสงบนิ่ง สายตาของชายวัยกลางคนที่ตกหวังหลินขึ้นมาจากสายน้ำกำลังส่องสว่าง
ภายใต้วิชาของเขา ทั้งหมดที่สะท้อนออกมาจะสูญเสียความสามารถทางกายภาพและไม่สามารถพูดได้! แต่คำพูดของหวังหลินดังเข้าสู่หูเขาอย่างเห็นได้ชัด
เพียงหลังหวังหลินเอ่ย เขาก้าวเท้าและสะบัดแขนขวา ขนนกวิหคศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นในฝ่ามือ!
สะบัดฝ่ามือส่งขนนกให้เปล่งเพลิงมหึมาและล้อมรอบท้องฟ้าในทันทีจนกลายเป็นทะเลเพลิง!
เสียงดังสนั่นกึกก้องอย่างบ้าคลั่ง เปลวเพลิงในท้องฟ้าโหมกระหน่ำพร้อมกับ เผาไหม้อย่างรุนแรง!
ชายวัยกลางคนบีบมือ หวังหลินที่อยู่ในกำมือกำลังกรีดร้องอย่างโหยหวน จากนั้นโดนบดขยี้และตาย!
หวังหลินสั่นเทา ใบหน้าซีดเผือดแต่ไม่หยุดชะงัก ยกแขนขวาขึ้นมาชี้ใส่ท้องฟ้า เริ่มคำรามบทร่ายที่วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นแรกให้มา “ข้าคือวิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่หก ข้าขอใช้ขนนกวิหคศักดิ์สิทธิ์นี้เพื่ออัญเชิญจิตวิญญาณต้นกำเนิดของเผ่าวิหคศักดิ์สิทธิ์ให้จุติลงมาจากดินแดนบรรพกาล!”
โลกดังลั่น วินาทีที่หวังหลินเอ่ยเสียง ชายวัยกลางคนยืนขึ้นทันที ดวงตาส่องสว่างและเอ่ยคำพูดไม่แยแส
“ข้าประเมินเจ้าต่ำไปจริงๆ เจ้าเตรียมการมาอย่างดีก่อนจะมาที่นี่ เจ้าแทนที่ร่างดั้งเดิมด้วยวิญญาณมาร เยี่ยม เยี่ยม!”
หวังหลินเงียบเสียง ก่อนจะมาที่นี่เขาได้ผสานกับวิญญาณของเทียนหยุนและเริ่มทำนายอย่างบ้าคลั่ง เขาเองก็เห็นฉากพร่ามัวเหมือนตอนที่ต่อสู้กับฉุยต้าว
ฉากเหตุการณ์นี้คือวิกฤตแห่งชีวิตและความตายและมันเกี่ยวข้องกับวิญญาณ!
หวังหลินใช้ทั้งชีวิตเผชิญหน้ากับอันตรายและผ่านมาด้วยความระมัดระวัง ตั้งแต่ที่เขากล้าวางแผนจะต่อกรกับราชันย์ที่บาดเจ็บสาหัส เป็นธรรมดาที่เขาจะต้องเตรียมการอย่างเต็มที่ เขากระทั่งเตรียมทางหนีทีไล่ไว้เยอะมากเพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาด เขาลบสติของวิญญาณมารโบราณและวางวิญญาณของตัวเองไปด้วย ทำให้มันกลายเป็นวิญญาณของร่างเขา!
วิชาตกจันทราในบ่อน้ำถือว่าโหดเหี้ยมอำมหิต มีพลังอันน่าตกตะลึง แต่อย่างไรก็ตามวิญญาณที่ตกออกมาคือวิญญาณมารโบราณ ไม่ใช่วิญญาณของหวังหลิน!
มีเพียงหวังหลินเท่านั้นที่เป็นเทพโบราณ สามารถแทนที่วิญญาณตนเองด้วยวิญญาณมารโบราณ หากเป็นคนอื่นคงไม่สามารถทำได้ แม้จะมีระดับบ่มเพาะสูงส่งก็ตามยังต้องพังทลายภายใต้วิชานี้และการแทนที่วิญญาณคงสังเกตออก!
อย่างไรก็ตามเหล่าเทพโบราณและมารโบราณมาจากต้นกำเนิดเดียวกัน ดังนั้นการแทนที่กันถึงทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ!
นอกจากนี้เพราะราชันย์บาดเจ็บสาหัสและประเมินความแข็งแกร่งของหวังหลินต่ำไป ไม่เช่นนั้นหวังหลินคงไม่มีทางสำเร็จ อย่างไรก็ตามแม้จะล้มเหลว หวังหลินก็มีแผนสำรอง ไม่เช่นนั้นคงไม่มาที่นี่อย่างโดยไม่ระมัดระวังแน่!
………………………………………………..