1509. การต่อสู้ครั้งนี้
ณ เขตระดับเก้าแห่งดาราจักรทะเลเมฆา สำนักภูตผี!
สำนักภูตผีคือสำนักที่ลึกลับที่สุดภายในทะเลเมฆา ศิษย์แต่ละคนหาตัวจับยาก ขณะนี้มีชายชราผู้หนึ่งบ่มเพาะอยู่ในสำนักภูตผี
ชายชราสวมชุดคลุมสีเขียว ใบหน้ามืดมนและถูกล้อมรอบด้วยเพลิงน่ากลัวจนทำให้เขาดูมืดมนยิ่งกว่าเดิม
ขณะกำลังบ่มเพาะ พลันลืมตาขึ้นมาและมองไปข้างหน้า ปรากฏควันขึ้นและเปลี่ยนเป็นเมฆกระเรียน
“ยอดดับสูญแห่งสำนักภูตผี ข้าจะมอบศิษย์หยินหยางจำนวนห้าร้อยล้านคนแก่สำนักมารถ้าหากเจ้าลงมือช่วยสักครั้ง!”
ขณะเดียวกันหินหยกก้อนที่หกของฉุยต้าวได้เกิดระลอกคลื่นรุนแรงขึ้นในดินแดนชั้นใน!
เซียนทรงพลังทั้งหมดในทั้งสี่ดาราจักรที่กำลังเตรียมการรบพลันได้รับข้อมูลในหินหยก บางคนคุ้นเคยกับชื่อนี้และบางคนเพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรก แต่ชื่อเสียงของเขาแพร่กระจายไปทั่วดินแดนชั้นในทันที!
ลูกปัดฝืนลิขิตฟ้าปรากฏขึ้นอีกครั้ง!!
เรื่องนี้มากพอจะทำให้ทุกคนที่รู้เรื่องต่างเกิดความบ้าคลั่ง! ในช่วงเวลาวิกฤตของการเตรียมพร้อมต่อสงคราม ฉุยต้าวได้ทำให้ทุกคนจิตใจหวั่นไหว!
ใครจะเตรียมพร้อมต่อสงครามต่อไปเล่า? แม้คนส่วนใหญ่จะไม่รู้เรื่องลูกปัดฝืนลิขิตฟ้า แต่อีกสามสิ่งที่ฉุยต้าวสัญญาเอาไว้ก็มากพอจะหวั่นไหวได้แล้ว!
คำพูดของฉุยต้าวเต็มไปด้วยความตรงไปตรงมา! หวังหลินเป็นสุนัขรับใช้ของดินแดนชั้นนอก ดังนั้นจึงต้องถูกสังหาร! ข้อความนี้บรรจุรูปร่างของหวังหลินเอาไว้ด้วย แม้จะเมื่อหลายร้อยปีก่อนแต่ก็มากพอจะทำให้ทุกคนจดจำได้!
มีน้อยคนนักที่รู้จักหวังหลิน มีแค่ไม่กี่คนที่ไม่สนใจข้อมูลนี้!
ในดาราจักรอัญเชิญนที บนดาวเคราะห์ดวงหนึ่งเต็มไปด้วยพลังปราณ ยอดภูเขาสูงเสียดก้อนเมฆ บนยอดเขามีสตรีชุดม่วงกำลังนั่งอยู่ ร่างกายพร่าเลือนจนมองไม่เห็นรูปร่าง เส้นผมดุจแพรไหมยาวไปถึงเอว
เดิมทีนางหลับตาสนิท แต่ตอนนี้พลันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ดวงตาเปล่งประกายดุจดวงดาวแต่มีความมืดมนอยู่ภายใน
‘หวังหลิน…ตัวหมากของราชันย์…’
ในดาราจักรอัญเชิญนที มีชายผู้หนึ่งสวมชุดสีเขียวกำลังท่องทะยานไปในดวงดาว เขาหาวหวอดและดูขี้เกียจ บ่นพึมพำไปด้วย
‘สิ่งที่อาจารย์ลุงกล่าวถึงควรจะอยู่ในอัญเชิญนที แต่มันอยู่ไหนกันแน่…’
ขณะนั้นสีหน้าชายวัยกลางคนพลันเปลี่ยนไปราวกับสัมผัสบางอย่างได้ ใบหน้าเผยความประหลาดใจ
‘นั่นใช่สหายน้อยหวังหลินเมื่อตอนนั้นนี่…น่าสนใจ น่าสนใจ!’
ในดาราจักรพันธมิตรเซียน ในแดนสวรรค์พิรุณที่ปิดผนึกไปแล้ว ฉิงหลินลืมตาขึ้นมา ขบคิดชั่วครู่ นึกย้อนเวลาตอนที่อยู่กับหวังหลินอย่างละเอียด
หลังจากผ่านไปสักพัก แววตาเกิดความเย็นเยียบ ยื่นแขนขวาออกไป แดนสวรรค์วายุสั่นเทา หยดสายฝนรวมกันเข้าหาฉิงหลิน ไม่นานมันก็ควบแน่นจนกลายเป็นสายฝน
ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้ซือถูหนานเกิดความกังวล วินาทีที่ลืมตาขึ้นมาจึงได้ยินบางอย่าง สีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปทันทีและเต็มไปด้วยความโกรธ!
“บัดซบ ไอ้สารเลวตัวไหนกล้าพูดว่าน้องชายข้าเป็นสายลับ? ข้าเป็นคนมอบลูกปัดฝืนลิขิตฟ้าให้เขาเอง ไม่ได้หมายความว่าข้าเป็นสายลับด้วยหรือ? บัดซบตัวไหนกล้าพูดแบบนี้? ข้าไม่ยอมปล่อยไปแน่!” ซือถูหนานยืนขึ้นด้วยความโกรธ
ฉิงหลินหวาดสายตาผ่านซือถูหนานและร้องตะโกน “นั่งลง! อาจารย์จะจัดการเรื่องนี้! ฉุยต้าวนั่นไม่ใช่คนสารเลว เขาเป็นคนรับใช้ของอาจารย์ข้า!”
ซือถูหนานจ้องฉิงหลิน เขาไม่ได้ถูกคำพูดของฉิงหลินทำให้หวั่นไหวและเยาะเย้ยออกมา “แม้ท่านจะเป็นอาจารย์ข้า แต่เขาคือน้องชายข้า ข้ารู้จักเรื่องของเขาทุกอย่าง ข้าช่วยเขาก้าวไปบนเส้นทางแห่งการฝึกเซียน! เขาช่วยปลุกท่านและท่านก็ยังไม่เชื่อใจเขาอีก!”
“ไม่ใช่ว่าอาจารย์ไม่เชื่อ…แต่ราชันย์นั่น…” ฉิงหลินมีความคิดซับซ้อนเกินอธิบาย หลังจากเงียบไปสักพักจึงส่งข้อความสัมผัสวิญญาณเข้าไปในสายฝน
“หวังหลินคือศิษย์ข้า ใครกล้าทำร้ายเขา?!” สัมผัสวิญญาณแพร่กระจายออกมาจากแดนสวรรค์วายุและแพร่กระจายข้ามผ่านพันธมิตรเซียน แพร่กระจายออกไปอย่างต่อเนื่องไร้ที่สิ้นสุด
ในดาราจักรทะเลเมฆา ณ หุบเขาที่มีชายชุดแดงอยู่ ปรมาจารย์ลั่วฟู่เองก็อยู่ที่นี่ด้วย เขายืนอยู่อย่างเคารพพร้อมกับคนของสำนักมาร
ชายชุดแดงฟังคำปรมาจารย์ลั่วฟู่อย่างละเอียด แม้จะสงบนิ่งแต่แววตากะพริบเย็นเยียบ
“ดินแดนเจ็ดสีมีดีอะไร! ราชันย์มีดีอะไร!!”
ทว่าในวินาทีนั้นทุกคนในหุบเขาต่างได้ยินข้อความสัมผัสวิญญาณจากสำนัก เทพเจ้าที่แพร่กระจายไปทั่วดินแดนชั้นใน!
“เป็นไปไม่ได้!”
“หวังหลินไม่เคยกลายเป็นเครื่องมือของราชันย์!”
“ตอนนั้นจ้าวแห่งดินแดนปิดผนึกกล่าวด้วยตัวเองว่าจะให้หวังหลินนำทัพดินแดนชั้นในเข้าต่อสู้กับผู้รุกราน!” ปรมาจารย์ลั่วฟู่และจ้าวสำนักมารพลันมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที
ชายชุดแดงมีแววตาเยือกเย็นมากกว่าเดิมและเผยรอยยิ้ม
“ข้า ปรมาจารย์หงซาน ไม่อยากเสียระดับบ่มเพาะก่อนสงคราม…แต่ในเมื่อเขารนหาที่ตาย…เอ๋!” ชายชุดแดงมองออกไปไกล แววตาเย็นเยียบค่อยๆถูกแทนที่ด้วยความชื่นชม
“ในเมื่อสหายน้อยนั่นทำตัวเอง มาดูกันว่าจ้าวแห่งดินแดนปิดผนึกจะลงโทษอย่างไร…อีกทั้ง นี่มันเรื่องภายในไปแล้ว!”
ในเขตระดับเจ็ดของทะเลเมฆา สาขาหลายแห่งของสำนักเทพเจ้าได้มุ่งหน้าเข้าหาสำนักต้นกำเนิดที่อยู่อย่างสงบมาหลายร้อยปี! สำนักต้นกำเนิดไม่สามารถต้านทานได้เลย สมาชิกทุกคนของสำนักถูกจับ พวกเขาถูกเคลื่อนย้ายเข้ามาที่สำนักเทพเจ้าในเขตระดับเก้า
เพียงแค่สำนักเทพเจ้าออกคำสั่ง เหล่าศิษย์สำนักต้นกำเนิดพวกนี้จะถูกสังหารทุกคนทันที!
หลิวหยานเฟยอยู่ในกลุ่มแต่นางเงียบและสงบนิ่ง นางคาดเดาเรื่องราวไว้แต่ก่อนว่าอาจจะมีวันนี้แต่นางก็ไม่รู้สึกเสียใจ ไม่เพียงแค่นางแต่ทุกคนในสำนักต้นกำเนิดต่างก็รู้สึกเหมือนกัน!
เมื่อไม่มีหลิวจื่อฮ่าวหรือไม่มีหวังหลิน คงไม่มีสำนักต้นกำเนิดในวันนี้!
ในสำนักทะลวงสวรรค์ จ้าวสำนักลากสังขารตัวเองออกมาและมองดูสำนักด้วยท่าทีซับซ้อน จากนั้นค่อยๆสงบลงและทะยานเข้าหาสำนักเทพเจ้า
ภายในสำนักเทพเจ้า มู่ปิงเหมยลืมตาขึ้นมาในค่ายกล จากนั้นสะบัดแขนเรียวงามดุจหินหยก เม็ดยาหนึ่งปรากฏขึ้นในฝ่ามือ ฉุยต้าวช่วยนางฟื้นระดับบ่มเพาะเมื่อหลายร้อยปีก่อน แต่คุณค่าในการกินเม็ดยานี้อยู่ในช่วงเวลาที่เหมาะสม!
มู่ปิงเหมยรักษาสัญญาเสมอ นางมองเม็ดยาอยู่นาน นานมาก…
ภายใต้คำสั่งของฉุยต้าว เหล่าศิษย์สำนักเทพเจ้าจึงรวมกันเข้าหาสำนัก ค่ายกลเคลื่อนย้ายทั้งหมดเปิดขึ้นเพื่อกลับมาในระยะเวลาอันสั้น ตอนนี้มีเหล่าศิษย์รวมกันมากกว่าหมื่นคนแล้ว!
เหล่าศิษย์นับหมื่นรวมกันและเริ่มสร้างค่ายกลเก้าสวรรค์ทำลายล้างที่เดิมทีเตรียมการไว้เพื่อต่อสู้กับดินแดนชั้นนอก!
ณ ดาราจักรทะเลเมฆา หวังหลินทะยานไปข้างหน้าด้วยแววตาเยือกเย็นสุดขั้ว เขาไม่รู้ว่าฉุยต้าวกำลังทำอะไรอยู่ แต่ได้ยินสัมผัสวิญญาณในหินหยกชิ้นที่หกได้ชัดเจน
หวังหลินขบคิดพลางทะยานไป จิตสังหารก่อตัวขึ้นข้างในรุนแรงมากขึ้น!
จิตสังหารแทบเป็นรูปเป็นร่างและเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง คราแรกน้ำแข็งขนาดเพียงแค่หมื่นฟุต แม้แต่สายหมอกรอบตัวเขายังแตกระแหงและถูกแช่แข็ง!
‘หลังจากสังหารฉุยต้าว ข้าจึงมีชีวิตสงบอยู่ได้!’ หวังหลินก้าวไปข้างหน้าด้วยความสงบนิ่ง ทว่าภายในความสงบนิ่งนี้มีพายุสั่นสะเทือนสวรรค์ซ่อนอยู่ข้างใน!
เขาต้องสังหารฉุยต้าว!
ไม่มีเจตนาจะหลอมให้กลายเป็นทาสรับใช้ เพราะบางคนก็ไม่คู่ควรต่อการเป็นทาส บางคนเหมาะที่จะถูกสังหารเท่านั้น!
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นและทุกอย่างที่หลี่เฉียนเหมยทำลงไปให้เขาก็เนื่องมาจากฉุยต้าว! หากเขาไม่ตามลูกปัดฝืนลิขิตฟ้าของหวังหลินมาก ก็คงไม่มีเรื่องเหล่านี้เกิดขึ้น!
จิตสังหารมหึมาโผล่ออกมาจากร่างกาย พื้นที่น้ำแข็งขนาดหมื่นฟุตกลายเป็นแสนฟุต! หมอกทั้งหมดที่เข้าใกล้เขาได้กลายเป็นน้ำแข็ง!
มองไกลๆ ทุกอย่างที่หวังหลินผ่านได้กลายเป็นโลกยุคน้ำแข็ง! เขาไม่มีแก่นแท้วารีดังนั้นจึงไม่สามารถสร้างน้ำแข็งจริงๆได้ ทว่าเขามีจิตใจของนักฆ่าและจำเป็นต้อง แก้แค้น ในชีวิตเขานั้นมีกฎอยู่เสมอว่าตราบใดที่คนอื่นไม่ล่วงเกิน เขาก็จะไม่ล่วงเกิน แต่หากอีกฝ่ายล่วงเกินก่อน เขาก็จะฆ่า!
เหมือนหยดโลหิตทั้งเก้าที่ควบแน่นเบื้องหน้าปรมาจารย์ลั่วฟู่ หยดโลหิตทั้งเก้านี้มีหลักการในชีวิตของหวังหลินอยู่ด้วย!
เขาไม่ใช่คนมีคุณธรรมหรืออันธพาลไร้เหตุผล เขาไม่ใช่คนตรงไปตรงมา ไม่ใช่คนเลวทราม เขาคือหวังหลินและหวังเพียงจะไม่ทำสิ่งใดที่ไม่สามารถอยู่รอดในโลกนี้ได้!
หากใครกล้าฝืนหลักการนั้น เขาก็จะฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!
ขณะที่ทะยานผ่านทะเลเมฆา น้ำแข็งขยายตัวอย่างต่อเนื่อง!
น้ำแข็งครอบคลุมทุกที่จนกำลังแช่แข็งดาราจักร หวังหลินพุ่งทะยานเข้าหาส่วนลึกของทะเลเมฆาซึ่งเป็นจุดที่สำนักเทพเจ้าตั้งอยู่!
ยามที่พุ่งไป จิตสังหารของหวังหลินผ่านการเปลี่ยนแปลงอันประหลาด การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นโดยไม่รู้สาเหตุและไม่รู้ว่ามันเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร การเปลี่ยนแปลงได้ทำให้เศษเสี้ยวแก่นแท้ปรากฏขึ้นในจิตสังหาร!
แก่นแท้สังหาร!! ทุกอย่างในโลกนี้กลายเป็นแก่นแท้ได้หมด แต่แก่นแท้สังหารนับว่าเกิดขึ้นได้ยากยิ่ง มันไม่ใช่แค่การสังหารจำนวนมาก แต่การเปลี่ยนแปลงอันประหลาดนี้เป็นสิ่งที่คนอื่นก็ยังไม่เข้าใจถ่องแท้
หวังหลินก้าวทะยานไปข้างหน้าเร็วขึ้น เสียงแตกร้าวดังลั่นพร้อมกับแช่แข็งทุกอย่างจนเข้าสู่ส่วนลึกของทะเลเมฆา เขตระดับเก้า!
เพียงก้าวคราเดียว หมอกทั้งหมดในเขตระดับเก้าเกิดการสั่นเทาและเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง หวังหลินปรากฏร่างอยู่ด้านนอกสำนักเทพเจ้า!!
“ฉุยต้าว!” น้ำเสียงเย็นเยียบสั่นสะเทือนสวรรค์ แพร่กระจายผ่านทะเลเมฆาดุจสายฟ้าฟาด!
“เจ้าสมรู้ร่วมคิดกับดินแดนชั้นนอกและเป็นกบฏกับนายเหนือหัวของเจ้า ตอนนั้นจ้าวแห่งดินแดนปิดผนึกไม่สามารถทำใจสังหารเจ้าได้ แต่วันนี้ ข้ามาที่นี่ในนามของจ้าวแห่งดินแดนปิดผนึกเพื่อสังหารเจ้า!!”
หวังหลินเอ่ยน้ำเสียงดุจอำนาจแห่งสวรรค์และสั่นสะเทือนไปทั่วโลก!
การต่อสู้ที่มีผู้คนมากมายเฝ้าดู!
การต่อสู้ที่มีสัมผัสวิญญาณของเซียนทรงพลังนับไม่ถ้วนเฝ้าติดตามและ เหล่าเซียนขั้นที่สามผู้ทรงอำนาจได้มาถึงแล้ว!
การต่อสู้ที่จะทำให้หวังหลินมีชื่อเสียงโด่งดังในดินแดนชั้นใน!!