1512. กระดิ่งทอง
หวังหลินส่ายศีรษะ แววตาสงบนิ่งเป็นอย่างยิ่ง ฉุยต้าวยังคงเหมือนเดิมเช่นก่อนหน้านี้ ยังเป็นขั้นสวรรค์ดับสูญระดับต้น แต่วิชาอ่อนแอยิ่งกว่าเดิม เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ฟื้นคืนจากอาการบาดเจ็บเลย
“สังหารเจ้าตอนนี้ไม่เปลืองแรงแม้แต่น้อย!” หวังหลินส่ายศีรษะ วินาทีที่หอกเข้าใกล้มา หวังหลินกำหมัดและโยนกำปั้นออกไป!
“กำปั้นนี้เป็นตัวแทนของจ้าวแห่งดินแดนปิดผนึกที่เจ้าทรยศเขา!”
กำปั้นง่ายๆ แต่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจอันทรงพลัง ความมั่นใจเข้าติดตามกำปั้นไปและทำให้หวังหลินเป็นเสมือนเทพที่สามารถควบคุมได้ทั้งชีวิตและความตาย!
กำปั้นลอยออกไปปะทะกับหอกเพลิงนรกานต์ของฉุยต้าว โลกทั้งใบเปลี่ยนสี ปลายหอกเริ่มแตกร้าว เศษเสี้ยวมากมายหลุดร่วงออกมา ด้ามหอกถึงกับสั่นสะท้าน!
มันถูกชนทะลุผ่านไป!
หอกทั้งด้ามแตกกระจาย คลื่นเสียงกรีดร้องโหยหวนดังกึกก้อง ดวงวิญญาณของเพลิงนรกานต์จำนวนมากตายอย่างโหยหวนภายใต้พลังของกำปั้น ฉุยต้าวกระอักโลหิตและกระเด็นกลับไปด้วยความตกใจ แต่ละก้าวที่ถอยไปทำให้โลกสั่นสะเทือน
ฉุยต้าวถูกบังคับถอยไปด้านหลังถึงเก้ารอบ กระอักโลหิตเก้าครั้ง พลังสายหนึ่งพุ่งเข้าไปในร่างพร้อมกับทำลายอวัยวะภายในร่างกายจนเกิดเสียงปะทุ!
รูปร่างหน้าตาที่เยาว์วัยพลันกลายเป็นมีอายุทันที!
“เป็นไปไม่ได้!! เป็นไปไม่ได้!! เจ้าได้โชคลาภแบบไหนกัน…ถึงมีพลังน่ากลัวขนาดนี้!?”
หลังจากเก้าครั้ง ฉุยต้าวจึงไม่สามารถต้านทานพลังมหาศาลจากร่างเทพโบราณเจ็ดดาวของหวังหลินได้อีก เขากระเด็นกลับไปและกระแทกใส่ใจกลางภูเขา!
ภูเขาสั่นสะเทือนและเกิดรอยแตกร้าวเหมือนใยแมงมุม จากนั้นภูเขาก็พังทลาย!
ฝุ่นผงรูปวงแหวนลอยขึ้นไปในอากาศและกระจายตัวออกไป หวังหลินลอยตัวในอากาศ มองดูฉุยต้าวราวกับมองดูมดแมลง เขาค่อยๆ ก้าวเดินลงไป
อีกด้านหนึ่ง ชายชราชุดดำที่กำลังต่อสู้กับหลิงตงถูกบังคับให้ถอยกลับ ตอนนี้ใบหน้าขาวซีดและลอบดุด่าในใจ เขารู้สึกกลัวหวังหลินที่ไม่แม้แต่จะมองมาทางเขาเลย
‘เขาเป็นใครถึงมีเซียนขั้นที่สามเป็นทาสรับใช้!? ข้าจะไปล่วงเกินคนแบบนี้ได้อย่างไร? ทั้งหมดเป็นความผิดของฉุยต้าว!!’
ยังมีชายวัยกลางคนที่ต่อสู้กับโจวจิน เขาเองก็หวาดกลัว โจวจินทรงพลังเท่ากับเขาแต่มีเพลิงนรกานต์มากกว่า ทำให้เขาเทียบไม่ได้และถูกบังคับให้ถอย กระทั่งต้องนำสมบัติหลายอย่างออกมาต่อต้าน
‘มันไม่คุ้มกันเลย ไม่คุ้มที่จะไปล่วงเกินคนที่มีเซียนขั้นที่สามเป็นทาสรับใช้เพียงเพื่อแลกกับวิชายับยั้ง ข้าในนามจ้าวขอบเมฆา คงต้องสูญเสียมหาศาลเพียงเพราะเรื่องนี้!’
แววตาสงบนิ่งของหวังหลินกะพริบจิตสังหาร เขาก้าวเข้าหาฉุยต้าวและกำลังจะโยนกำปั้นที่สองออกไป!
เสี้ยวนาทีนี้เองฉุยต้าวปาดโลหิตออกจากมุมปากและล้มเลิกจะใช้จ้าวสำนักของสำนักทะลวงสวรรค์เข้าทำลายจิตใจแห่งเต๋าของหวังหลิน สำนักภูตผีก็ดูเหมือนจะไม่สนใจเรื่องข้อเสนอศิษย์หยินหยางและไม่ปรากฏตัว ฉุยต้าวมองขึ้นไปและร้องคำราม
“ไท่หลัว!!” เสียงถอนหายใจดังกึกก้อง คนผู้หนึ่งค่อยก้าวเดินออกจากโลกที่เริ่มจะบิดเบือนจากการสังหาร
ร่างของเขาพร่ามัว ก้าวเข้ามาด้วยฝ่าเท้าเปลือยเปล่า
ร่างเขาไม่มีความผันผวนของพลังดั้งเดิม การปรากฏตัวของเขาราวกับอยู่มาตลอดเวลา ชายผู้เปลือยเท้าไม่ได้มองฉุยต้าวแต่ปรบมือให้หวังหลิน
“เซียนแปลงลักษณ์ ไท่หลัวขอทักทายศิษย์แห่งจ้าวดินแดนปิดผนึก”
หวังหลินชะงักและมองเข้าไป สิ่งที่เขาเห็นทำให้ต้องหรี่ตาแคบ การปรากฏตัวของชายเท้าเปล่าช่างอัศจรรย์เกินไป หวังหลินสังเกตโจวเต๋อและจ้าวขอบเมฆาได้ แต่ไม่อาจสังเกตคนผู้นี้ได้เลย
‘เซียนแปลงลักษณ์…’ หวังหลินไม่เอ่ยออกมาเพียงแต่มองชายเท้าเปล่าด้วยความสงบนิ่ง
“ข้าไม่มีเจตนาจะเป็นศัตรูกับเจ้า หากเจ้าปล่อยผนึกข้า ข้าสามารถทำให้อสูรทั้งหมดในรอยแยกต่อสู้เพื่อดินแดนชั้นใน! ข้าสามารถฆ่าคนผู้นี้ได้เพื่อเจ้าด้วยซ้ำ…” ชายเท้าเปล่าเอ่ยเสียงเบา
ฉุยต้าวสีหน้าเปลี่ยน
“เราจะพูดเรื่องเจ้าทีหลัง” หวังหลินหันกลับมาและไม่ให้ความสนใจคนผู้นี้อีก แต่เขากลับเข้าไปใกล้ฉุยต้าวและโยนอีกกำปั้นนึงออกไปแทน
“กำปั้นนี้ เป็นตัวแทนของจ้าวแห่งดินแดนปิดผนึก เข้าทำลายร่างทาสรับใช้ผู้นี้ซะ!” กลิ่นอายของหวังหลินเคลื่อนไปกับแขนดุจน้ำท่วม โลกสั่นสะเทือนและมีสายลมทรงพลังกวาดเข้าไป ร่างเงาศีรษะผุดขึ้นด้านหลังหวังหลิน กลายเป็นกำปั้นและตกลงมาจากฟากฟ้า!
มองไกลๆ ราวกับทั้งโลกถูกปกคลุมด้วยเงากำปั้นนี้ ฉุยต้าวเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง ด้วยระดับบ่มเพาะของเขาจึงสัมผัสจิตสังหารได้ชัดเจน และกลิ่นอายทรงพลังนั้นทำให้จิตใจสั่นสะท้าน
“แก่นแท้แห่งพลัง มังกรเทพหยินหยาง!” ฉุยต้าวร้องคำราม ใบหน้าซีดและรีบสร้างผนึก วินาทีนี้เส้นพลังงานแก่นแท้สีดำและเส้นสีขาวผุดขึ้นมา พวกมันพุ่งออกไปก่อเกิดเป็นมังกรยักษ์ปะทะเข้าใส่กัน!
สองมังกรร้องคำรามพุ่งใส่กำปั้นของหวังหลิน! เวลานี้ฉุยต้าวดวงตาแดงฉานและพ่นโลหิตออกมาหนึ่งคำ จากนั้นสะบัดแขนเสื้อ ปรากฏเส้นใยนับไม่ถ้วนล้อมรอบร่างกาย!
เส้นใยเหล่านี้เป็นสีขาวและสีดำและก่อตัวเป็นตาข่ายที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายทำลายล้าง มันลอยเข้าหากำปั้นของหวังหลินทันที
หลังจากนั้นไม่นานฉุยต้าวเปิดมิติเก็บของ นำสมบัติจำนวนมากออกมา แสงหลากสีเต็มไปทั่วฟ้าและพุ่งเข้าหากำปั้น!
ของทั้งหมดพุ่งเข้าไปในท้องฟ้าและปะทะกับกำปั้นของหวังหลิน เสียงดังสนั่นคับฟ้าแพร่กระจายไปทั่วทะเลเมฆา
มังกรยักษ์สองตัวกรีดร้องโหยหวนและพังทลายในทันทีเมื่อชนเข้ากับกำปั้น ต่อจากนั้นจึงเป็นตาข่ายยักษ์ มันสั่นเทาและถูกฉีกกระชากทีละชั้น!
จากนั้นจึงกลายเป็นพายุสมบัติมากมายเข้าปะทะกับกำปั้นและพังทลาย! ไม่มีสมบัติใดเลยที่สามารถต้านทานกำปั้นของเทพโบราณเจ็ดดาวได้ พายุจึงพังทลาย!
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังจากทำลายทุกอย่างไปแล้ว กำปั้น หวังหลินจึงกระแทกเข้าใส่ฉุยต้าว! หน้าอกฉุยต้าวเปิดออก หมอกโลหิตสาดกระจายไปทั่ว ร่างกายถูกดันลงไปในพื้นดินอีกที!
ทั้งดาวเคราะห์สั่นไหว ฉุยต้าวยันเท้าเข้ากับพื้น สองฝ่ามือรั้งกำปั้นด้านบน โลหิตไหลลงจากมุมปากและย้อมเสื้อผ้าเป็นสีแดง
แววตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง พอส่งเสียงคำรามออกมา แสงสีทองโผล่จากในปาก กระดิ่งปรากฏขึ้นมาจากแสงสีทอง!
ฉุยต้าวพ่นกระดิ่งนี้เข้าหากำปั้นของหวังหลิน!
พลังปราณสวรรค์อันบริสุทธิ์ยิ่งได้แพร่กระจายออกมา กระดิ่งเปล่งเสียงไพเราะ เมื่อมันชนเข้ากับกำปั้นของหวังหลิน จึงเกิดเป็นระลอกคลื่นสีทองระเบิดออกมา!
ระลอกคลื่นสีทองมีวิชาเต๋าจากแดนสวรรค์โบราณอยู่ด้วย พอมันปรากฏขึ้นจึงแพร่กระจายด้วยความเร็วเกินจินตนาการโดยมีสำนักเทพเจ้าอยู่ตรงกลาง… ทะเลเมฆา พันธมิตรเซียน อัญเชิญนทีและทุกชั้นฟ้าต่างก็ถูกระลอกคลื่นนี้พัดเข้าใส่ ราวกับทุกอย่างที่ซ่อนไว้ในดาราจักรได้เผยตัวตนออกมา
ค่ายกลดินแดนปิดผนึกขนาดยักษ์ที่ผนึกไว้ในดินแดนชั้นในจึงปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรก!
ณ ดาราจักรทะเลเมฆา เซียนหลายกลุ่มกำลังท่องทะยานผ่านในสายหมอก เมื่อระลอกคลื่นสีทองแผ่กระจาย มันพัดพาสายหมอกออกไป เผยเป็นค่ายกลยักษ์ด้านล่างดาราจักร!
ณ ดาราจักรอัญเชิญนที เหล่าเซียนนับไม่ถ้วนกำลังทะยานท่องไปในดวงดาวเพื่อเตรียมตัวสงคราม เวลานี้ระลอกคลื่นสีทองแพร่กระจายราวกับม่านลึกลับถูกปิดออก ค่ายกลดินแดนปิดผนึกปรากฏขึ้นเบื้องหน้าดาราจักร!
ณ ดาราจักรทุกชั้นฟ้า เหล่าเซียนหลายกลุ่มกำลังเคลื่อนย้ายดาวเคราะห์ ทว่าในจังหวะนี้ทั้งหมดตะลึงงันจ้องมองค่ายกลดินแดนปิดผนึกที่อยู่ด้านล่าง!
ในดาราจักรพันธมิตรเซียนก็เช่นกัน กองกำลังเล็กๆ ทั้งหมดในพันธมิตรเซียนต่างหวาดกลัวและหยุดสิ่งที่ตนเองทำอยู่ ทั้งหมดมองตาข่ายสีทองที่ปรากฏขึ้นมาหลังจากระลอกคลื่นผ่านไป!
สิ่งเดียวกันนี้ปรากฏขึ้นทุกที่ในดินแดนชั้นใน!
วินาทีนี้เซียนเกือบทั้งหมดในดินแดนชั้นในจึงได้เห็นค่ายกลดินแดนปิดผนึกที่ ปกคลุมอยู่!
ค่ายกลดินแดนปิดผนึกอันไร้ขอบเขตซึ่งปกคลุมทั้งดินแดนชั้นในต่างก็น่าตกตะลึง สำหรับคนจำนวนมากแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นมัน ทั้งหมดจ้องมองค่ายกลด้วยความตกตะลึงและลืมหายใจ!
“ค่ายกลดินแดนปิดผนึก!!”
“นี่มันค่ายกลดินแดนปิดผนึก!!”
“มันผนึกดินแดนชั้นในมานานตั้งแต่อดีต ค่ายกลดินแดนปิดผนึกที่คงอยู่มาขนาดนี้! นี่…นี่…”
“ดังนั้นดาราจักรที่เราอาศัยอยู่ได้ถูกผนึกไปก็เหมือนสิ่งที่ทะเลเมฆากล่าวเอาไว้!!”
“ทั้งหมดเป็นความจริง!! คนของดาราจักรโบราณอยู่ด้านนอกค่ายกล!!”
ในเขตระดับหนึ่งของทะเลเมฆา ปรมาจารย์หงซานมีสีหน้าเปลี่ยนไปมหาศาล เขาก้าวเท้า ทะลวงผ่านอวกาศและมุ่งหน้าเข้าสู่สำนักเทพเจ้า!
“บัดซบ นี่มันกลิ่นอายของแดนสวรรค์โบราณ ฉุยต้าวมีของแบบนั้นจริงๆ!!”
ณ ดาราจักรพันธมิตรเซียน เสียงคำรามตกตะลึงดังออกมาจากสำนักซากศพ
‘ของที่มาจากแดนสวรรค์โบราณ!! ของเปราะบางนี้จะผสานเข้ากับค่ายกลดินแดนปิดผนึก มันต้องไม่ถูกทำลาย!!’ ร่างเงาของชายชราพลันปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วและพุ่งเข้าหาสำนักเทพเจ้า!