1630. วงแหวนผนึกชะตา

ศีรษะบัญชาโบราณปรากฏขึ้นเบื้องหลังของหวังหลิน มันไม่พร่ามัวอีกแล้วและ ดูสมจริง มันส่งเสียงคำรามสั่นสะเทือนสวรรค์ออกมา

เสียงคำรามสั่นสะท้านพื้นที่รอบด้านราวกับหวังหลินเต็มไปด้วยพลังอำนาจอัน ไร้ขอบเขต หวังหลินพุ่งเข้าหายอดเจดีย์และส่งกำปั้นออกไป

กำปั้นครั้งนี้ทำให้ศีรษะบัญชาโบราณด้านหลังถึงกับร้องคำรามอย่างรุนแรงจนอวกาศบิดเบือน เสียงคำรามผสานเข้ากับกำปั้น ก่อเกิดเป็นกำปั้นทรงพลังเต็มไปด้วยพลังโบราณ

พริบตาเดียวกำปั้นของหวังหลินได้เข้าถึงยอดเจดีย์ เกิดเป็นเสียงดังสนั่นกึกก้องและเจดีย์สั่นสะเทือน

หวังหลินถอยมาหนึ่งก้าว แววตาเย็นเยียบ จากนั้นร้องคำรามและโยนกำปั้นครั้งที่สอง

ตรงจุดที่กระแทกกำปั้นใส่เกิดเสียงดังปะทุ รอยแตกละเอียดผุดขึ้นมาในทันที

“เป็นแค่เจดีย์ กล้ามาผนึกข้า?” หวังหลินร้องคำราม กำหมัดและโยนกำปั้น ที่สามออกไป กำปั้นร่อนลงใส่และทำให้รอยแตกร้าวขยายไปมากขึ้น ไม่นานนัก รอยแตกจึงกระจายไปทั่วเจดีย์ทำให้เจดีย์พังทลาย

เศษนับไม่ถ้วนกระจายออกไปทุกทิศทาง หากมองดูจากด้านนอกคงเห็นว่าเจดีย์กำลังพังทลาย เศษแตกกระจายดุจพายุ

ทั้งยังเห็นแสงสีทองเรืองรองออกมาจากภายในเจดีย์แตกสลาย หวังหลินก้าวออกมาจากแสงสีทองโดยเอามือไพล่หลังอย่างสงบนิ่ง

แม้ทัณฑ์สวรรค์จะแข็งแกร่ง หวังหลินก็ไม่สนใจ ในสายตาเขานั้นทัณฑ์สวรรค์ มิอาจลงทัณฑ์เขาได้!

ขณะที่หวังหลินก้าวเดินออกมา เสียงคำรามอื้ออึงโผล่ออกมาจากรอยแยกด้านบน แสงสีทองส่องสว่างและมีสมบัติชิ้นที่สามลอยออกมาจากรอยแยก

สมบัติชิ้นนี้คือวงแหวนสีทอง วินาทีนั้นแสงสีทองจากรอยแยกยิ่งรุนแรงมากขึ้น ปรากฏแรงกดดันทรงพลังยิ่งกว่าเดิม ทั้งยังแพร่กระจายออกไปนอกก้อนเมฆ

ซือถูหนานและพรรคพวกที่อยู่ด้านนอกสัมผัสถึงแรงกดดันนี้ได้ จิตใจแต่ละคน สั่นไหวราวกับกำลังเผชิญหน้ากับอำนาจแห่งสวรรค์อันไร้ขอบเขต

จ้าวเมฆาใต้เปลี่ยนสีหน้าและล่าถอยมากกว่าพันฟุตโดยไม่รู้ตัว หากเขาเป็นแบบนี้คงไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย เหล่าเซียนนับพันรวมถึงซือถูหนานจึงถอยร่นอย่างรวดเร็ว

เซียนบางคนที่ถอยช้าเกินไปและเจอแรงกดดันกระแทกใส่ ฉับพลันนั้นกระอักโลหิต ใบหน้าซีดเผือด จิตใจถูกจู่โจมด้วยอำนาจอันทรงพลัง

‘นี่…นี่มันสมบัติแบบไหนกัน!?’ จ้าวเมฆาใต้ไม่เชื่อสายตาตัวเอง ด้วยระดับบ่มเพาะของเขาจึงบอกได้ว่าแรงกดดันนั้นไม่ได้ออกมาจากเซียนแต่เป็นสมบัติ

คนเดียวที่อยู่นอกก้อนเมฆแต่ไม่ถูกแรงกดดันจากสมบัติเข้าระงับใส่คือผีเฒ่าจางที่อยู่อีกด้าน เรือนผมสะบัดพลิ้ว แววตาเผยแสงประหลาดพร้อมกับจ้องมองเข้าไปในก้อนเมฆ เป็นครั้งแรกที่สายตาเลื่อนออกไปจากหวังหลินและมองเข้าไปในวงแหวน สีทอง

‘วงแหวนผนึกชะตา! นี่คือสิ่งที่เขาวางเอาไว้เป็นสมบัติชิ้นที่สามเพื่อให้เป็น ทัณฑ์สวรรค์…สมบัติชิ้นนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงแม้แต่ในแผ่นดินเซียนดารา น่าเสียดายมันกลายเป็นทัณฑ์สวรรค์ และน่าเสียดาย ร่างกายข้านั้น…’ ผีเฒ่าจางส่ายศีรษะและถอนหายใจ แต่ทันใดนั้นดวงตาส่องสว่าง

‘หากหวังหลินได้สมบัตินี้มา มีโอกาสที่เขาจะกลายเป็นคนที่สามมากขึ้นอย่างมหาศาล…แต่อย่างไรเสียมันก็ได้มาครอบครองยากยิ่งนัก…’

หวังหลินสัมผัสถึงแรงกดดันจากวงแหวนสีทองนี้ได้เช่นกัน ดวงตาส่องสว่างและเริ่มสนใจมันเป็นครั้งแรก

เพียงแค่หวังหลินมองเข้าไป วงแหวนสีทองหยุดกึก แรงกดดันเพิ่มพูนขึ้นอีกหลายเท่าจนก้อนเมฆส่งเสียงดังรุนแรง เหล่าเซียนด้านนอกทั้งหมดรีบถอยอีกครั้งด้วยความตกตะลึง

ขณะเดียวกันวงแหวนสีทองลอยเข้าหาหวังหลินพร้อมกับปลดปล่อยแรงกดดันไปด้วย

วงแหวนทองขยายตัวออกในทันทีและกว้างหลายพันฟุต มันเคลื่อนไหวด้วยความเร็วอันน่าเหลื่อเชื่อ พร้อมห่อหุ้มรอบตัวหวังหลิน จากนั้นจึงหดตัวลงทันที

หวังหลินเผยแววตาเป็นแสงประหลาด เขาไม่ได้หลบเลี่ยงหรือซ่อนตัว แต่ทว่ารอให้มันหดลง พริบตานั้นวงแหวนหดลงจากหลายพันฟุตไปเป็นไม่กี่ฟุต ก่อเกิดเป็น วงแหวนเล็กๆ รอบศีรษะหวังหลิน มันรัดแน่นเข้าใส่เขาเหมือนผนึกวงกลม!

ผนึกวงกลมยึดติดกับเข้าผิวหนังของหวังหลิน มัดบีบแน่นรอบหน้าผาก จากนั้นเกิดระลอกคลื่นที่มองไม่เห็นกระจายไปทั่วร่าง และมีวงแหวนที่คล้ายกันนี้เข้าผนึกวิญญาณดั้งเดิม

ยังไม่จบแค่นี้ หลังจากกำลังผนึกวิญญาณดั้งเดิม ระลอกคลื่นทะลุเข้าไปเรื่อยๆ จนเข้าสู่วิญญาณของหวังหลินและผนึกมัน!

นี่คือ วงแหวนผนึกชะตา!

หวังหลินหลับตา สีหน้าท่าทางสงบนิ่งราวกับวงแหวนบนหน้าผากไม่มีตัวตน อย่างไรก็ตามเพียงแค่หลับตาจึงเกิดเป็นข้อสรุป

เขาจินตนาการถึงสมบัติชิ้นนี้ ดังนั้นจึงใช้ความคิดเพื่อหาโครงสร้างและจุดอ่อนของมัน หนทางที่รวดเร็วที่สุดคือการเผชิญกับมันด้วยตัวเอง!

เขาไม่ได้หลบเลี่ยงทัณฑ์สวรรค์ ยอมให้สมบัติทัณฑ์สวรรค์โจมตีใส่เขาเพื่อหาวิธีการได้มันมาครอบครอง นับตั้งแต่ยุคโบราณกาล มีเพียงหวังหลินที่ทำแบบนี้ด้วยความสงบนิ่ง

เขาเป็นคนกล้าหาญอยู่แล้ว หลังจากพบเจอสถานการณ์ความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน จึงมองทะลุออกไปไกล ตอนนี้ดวงตาปิดสนิท ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกกลายเป็นเรื่องเท็จ ความคิดแล่นเร็วอย่างน่ากลัว

เขาผสานร่างเทพโบราณ ร่างเซียน ห้าแก่นแท้ ระดับบ่มเพาะมากกว่าสองพันปีและด้วยสติปัญญาในฐานะมหาบัณฑิตจนกลายเป็นพลังการคาดคำนวณอันน่ากลัว

ในความคิดเขา ร่างกายหายไปแล้ว สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือวงแหวนสีทองซึ่งสร้างขึ้นจากอักขระนับพันล้านชิ้น อักขระหมุนอย่างรวดเร็วและเพราะพวกมันหมุนเร็วจึงดูเหมือนเป็นของแข็ง

อักขระทุกชิ้นมีกลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์ แต่เมื่อรวมกันกลับเข้ากันได้เป็น อย่างดี พวกมันอาจสามารถผนึกเลือดเนื้อและวิญญาณดั้งเดิม จากนั้นวิญญาณของคนผู้นั้นได้ ซึ่งพอๆ กับการผนึกชีวิตได้เลยทีเดียว

คุณสมบัติของสมบัติชิ้นนี้คล้ายคลึงกับพลังผนึกของเผ่าทำลายผนึกมาก แต่มีบางอย่างที่แตกต่างกันอยู่ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา แต่ในพริบตาเขามองเห็นอะไรได้หลายอย่าง

‘สมบัติชิ้นนี้สำเร็จเพียงครึ่งเดียว…มันถูกใครสักคนผสานให้เป็นทัณฑ์สวรรค์และใช้ทัณฑ์สวรรค์เพื่อทำให้สมบัติสมบูรณ์แบบ สมบัตินี้เกือบสมบูรณ์ บางทีอีกหมื่นปีคงจะสมบูรณ์…น่าสนใจ ข้าดูเหมือนจะเข้าใจทัณฑ์สวรรค์ขึ้นมาบ้าง’ หวังหลินยิ้ม

ทว่าในวินาทีนั้น เสียงคำรามดังออกมาจากรอยแยกได้ชัดเจน ราวกับมันอยู่ข้างหูเขา ขณะเดียวกันร่างขนาดยักษ์ผู้หนึ่งปรากฏขึ้นภายในรอยแยก มันมีขนาดหลายพันฟุตและมีกลิ่นอายของเทพโบราณกระจายออกมา

เมื่อมันก้าวออกมาจากรอยแยกจึงเผยร่างทั่วทั้งตัว มันคือเทพโบราณ! กลางหน้าผากมีดาวเทพโบราณแปดดวงหมุนติ้วและมีท่าทีโหดเหี้ยม อย่างไรเสียดวงตากลับกลวงโบ๋ ดูราวกับมันเสียสติไปแล้ว

ดาวเทพโบราณตรงหน้าผากนั้นแตกต่างจากของหวังหลิน พวกมันหมองหม่นราวกับโดนผนึก

เทพโบราณพุ่งออกมาจากรอยแยก ส่งเสียงคำรามสั่นสะเทือนสวรรค์ก่อนจะพุ่งใส่หวังหลินที่กำลังหลับตา

หลังจากเทพโบราณทะยานออกมา มีเสียงคำรามดังออกมาจากรอยแยกอีก เทพโบราณอีกสามตนขนาดหมื่นฟุตก้าวเดินออกมา พวกมันมีหนังหยาบกร้านเต็มไปด้วยรอยแผลนับไม่ถ้วน พุ่งเข้ามาหาหวังหลินเช่นเดียวกัน

หลังจากนั้นไม่ถึงหนึ่งลมหายใจ พลังมารมหึมาซึ่งหนาแน่นดุจน้ำหมึกได้พุ่งออกมา พลังมารก่อตัวเป็นมารโบราณสี่ตัวซึ่งมีดาวมารโบราณแปดดวง พวกมันเผยความกระหายเลือดและโหดเหี้ยมออกมาพร้อมกับพุ่งใส่หวังหลิน

ยังไม่จบแค่นี้ ต่อจากมารโบราณสี่ตัว ยังมีพลังปีศาจมหึมาพวยพุ่งออกมาและหายไป ปรากฏเป็นปีศาจโบราณระดับแปดดาวจำนวนสี่ตนโผล่ขึ้นเหมือนควันและมีรูปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว เล็บแหลมคมและผิวสีเขียวของพวกมันช่างน่าตกตะลึงยิ่ง

สี่เทพโบราณ สี่มารโบราณ สี่ปีศาจโบราณ เหล่าคนของเผ่าบัญชาโบราณทั้งหมดได้ร้องคำรามและพุ่งใส่หวังหลิน

มันเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ!

หวังหลินยังคงหลับตา ยังสรุปโครงสร้างและข้อผิดพลาดของวงแหวนสีทอง ขณะที่อักขระนับพันล้านกำลังกะพริบวาบผ่านจิตใจ ทุกครั้งที่เขาเข้าใจหนึ่งอย่าง แสงสีทองจากวงแหวนจะหายไปเล็กน้อย

เพียงชั่วเวลาสั้นๆ อักขระหนึ่งพันล้านได้ถูกหวังหลินควบคุมไปมากกว่าสามในสิบส่วน เป็นผลให้วงแหวนสีทองไม่เปล่งประกายเจิดจ้าเหมือนตอนแรก

หวังหลินดูเหมือนไม่ได้รู้ว่ามีจิตสังหารสิบสองแห่งกำลังเข้ามาใกล้เขา ตนแรกที่ปรากฏขึ้นมาคือ เทพโบราณ!