1655. ราชันย์ปรากฏ!
ร่างฉิงชุ่ยสั่นสะท้าน ดวงตาหมองหม่นปะทุขึ้นมาด้วยพลังเฮือกสุดท้าย เขาสูญเสียครอบครัว สูญเสียอาจารย์ สูญเสียคนรัก สูญเสียสหายทั้งหมดจาก แดนสวรรค์ ท้ายที่สุดแม้แต่หวังหลินก็ยังมาตาย
เขาสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง!
เขาไม่ยอมให้ตัวเองสูญเสียสตรีชุดชมพูเบื้องหน้าไปเด็ดขาด ฉิงชุ่ยสัมผัสกลิ่นอายของวิญญาณลูกสาวจากสตรีผู้นี้ได้
กลิ่นอายนี้ทำให้ฉิงชุ่ยรู้สึกตื่นเต้น เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและเฝ้าดูนางมาหลายครั้ง นางคือเหตุผลที่เขามีชีวิตถึงตอนนี้
นางคือทุกสิ่งทุกอย่าง!
แม้ฉิงชุ่ยจะบาดเจ็บสาหัสและไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้มากกว่าครึ่งชั่วยามหาก ไร้ปรมาจารย์หงซานช่วยเหลือ แต่ในระหว่างหนึ่งชั่วยามที่เขามีชีวิตนี้ จะไม่ยอมให้ลูกสาวต้องทนทุกข์กับการบาดเจ็บเด็ดขาด!
มันคือสิ่งที่เขาต้องทำในฐานะบิดา เขารู้สึกผิดมหันต์ต่อลูกสาวและตามหามานานมาก!
ฉิงชุ่ยส่งเสียงคำรามออกมาจากลำคอดุจสัตว์ป่า ฝ่ามือตีใส่กลางแท่นจนแตกร้าว เกิดเป็นพลังสะท้อนรุนแรงออกมาจากแท่น
เขาหยิบยืมพลังสะท้อนนี้พุ่งตัวออกจากแท่น ทะยานเข้าหาดาวเคราะห์ที่ม่านแสงแตกสลาย!
ภาพทัศนวิสัยของเขาพร่ามัวและไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนอีกแล้ว ยามนี้สิ่งเดียวที่เขาเห็นชัดที่สุดคือร่างของสตรีที่อยู่บนดาวเคราะห์ดวงนั้น!
สตรีชุดชมพูมีใบหน้าซีดเผือด นางเห็นม่านแสงพังทลาย ชายร่างกำยำกำลังพุ่งเข้ามาใส่ด้วยพลังของสายลมและสายฟ้า เหล่าเซียนนับหมื่นพุ่งตามเขามาด้านหลัง
นางสัมผัสได้ว่าดาวเคราะห์เซียนเบื้องล่างที่ยืนอยู่กำลังสั่นไหวรุนแรง ราวกับไม่สามารถทนต้านแรงกดดันของชายร่างกำยำและเหล่าเซียนเบื้องหลังได้ ดาวเคราะห์เริ่มพังเสียหาย
บนพื้นดินเกิดเป็นลำห้วยนับไม่ถ้วนและเริ่มขยับขึ้นลงเหมือนท้องทะเล เหล่าเซียนรอบกายนางทั้งหมดพุ่งเข้าใส่ด้วยดวงตาแดงฉาน พวกเขาเสมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ!
เหล่าแมงเม่านั้นที่จริงแล้วรู้ตัวว่าจะบินไปตายหรือไม่? บางทีพวกมันอาจจะรู้ หรือบางทีก็ไม่รู้!
สายลมกรรโชกรุนแรง สตรีชุดชมพูใบหน้าซีดเผือดแต่มีรอยแดงแต่งแต้ม ในจิตใจยังรู้สึกไม่ยินยอมแต่ก็ตัดสินใจเด็ดขาดและก้าวเข้าหา
ระดับบ่มเพาะของนางไม่ได้สูงแต่นางเป็นหนึ่งในเซียนของดินแดนชั้นใน นางกลัวตายแต่ถ้าหากเป็นการตายเพื่อดินแดนชั้นในนางก็ไม่คิดมาก!
ชายร่างกำยำยิ้มกว้าง ไม่สนใจเซียนดินแดนชั้นในที่อ่อนแอทั้งหมด ฝ่ามือกดลงไปอย่างรุนแรง
ด้ววยฝ่ามือนี้ สายลมทมิฬเปลี่ยนกลายเป็นพายุ ก้อนสายฟ้านับไม่ถ้วนผสมผสานเข้าด้วยกันกลายเป็นมังกรสายฟ้าทมิฬพุ่งเข้าใส่พื้นปฐพีเบื้องล่าง!
คนเดียวที่ขัดขวางเขาอยู่ตอนนี้คือ สตรีชุดชมพู!
ชายร่างกำยำยืนอยู่บนศีรษะมังกรสายฟ้าทมิฬ เขาข้ามผ่านเซียนหลายพันคนและอยู่ห่างจากสตรีชุดชมพูไม่กี่ร้อยฟุตเท่านั้น
“พวกมดแมลง!” ชายร่างกำยำเผยท่าทีดูถูก สตรีชุดชมพูไม่มีค่าพอจะต่อต้าน เป้าหมายของเขาคือการทำลายดาวเคราะห์ดวงนี้และมุ่งหน้าสู่ดาวเคราะห์ดวงถัดไป!
ทว่าในขณะที่เขาอยู่ในระยะร้อยฟุต สีหน้าท่าทางพลันเปลี่ยนไป เขามองไปทางแท่นส่วนลึกใจกลางค่ายกลดาวเคราะห์
เสียงคำรามของสัตว์ร้ายโผล่ออกมาจากแท่นนั้น มันเต็มไปด้วยพลังอำนาจทำลายล้างสวรรค์ มันเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวของพ่อที่สังหารทุกคนที่กล้าทำร้ายสตรีผู้นี้
“ตายไปซะ!!!” ลำแสงโลหิตแล่นวาบ เกล็ดหิมะสีแดงนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นออกมาจากไหนสักแห่ง เกล็ดหิมะหมุนรวดเร็วและฉิงชุ่ยก็พุ่งออกไป
ความเร็วของเขาบรรลุขีดสูงสุด เขาบ้าคลั่งและทำให้แก่นแท้สังหารระเบิดออกมาจากร่าง เสียงดังสนั่นจนผู้คนที่กำลังต่อสู้ไกลๆ ถึงกับหันมามอง
สีหน้าเซียนร่างกำยำต้องเปลี่ยนไปมหาศาล เขารู้จักฉิงชุ่ยและรู้ว่าฉิงชุ่ยแข็งแกร่งแค่ไหน แทบไม่มีใครในเซียนขั้นสวรรค์ดับสูญจะต่อกรกับเขาได้ ยามนี้ชายร่างกำยำจึงหยุดคิดเรื่องดวงดาวและเปลี่ยนเป้าหมายเพื่อเตรียมการต่อสู้กับฉิงชุ่ย
อย่างไรก็ตามความบ้าคลั่งของฉิงชุ่ยนั้นบรรลุถึงระดับที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!
สตรีชุดม่วงอยู่ใกล้กับเขาเกินไป ยามนี้เจ้ามังกรสายฟ้าจึงเชิดศีรษะขึ้นและกำลังจะแตะต้องนาง ไม่มีใครในโลกนี้รู้ความสัมพันธ์ของทั้งสอง แม้แต่หวังหลินก็ไม่รู้ มีเพียงฉิงชุ่ยเท่านั้นที่รู้ตัวเองดี
ตอนนี้ฉิงชุ่ยดวงตาแดงก่ำและเข้าประชิดในชั่วพริบตา เขามาถึงเบื้องหน้าสตรีชุดชมพูที่กำลังงุนงง พลันจับเจ้ามังกรสายฟ้าและเหวี่ยงมันออกไปด้านข้างอย่างโหดเหี้ยม
“ตายไปซะ!”
เมื่อฉิงชุ่ยเข้ามาถึงมังกรสายฟ้าทมิฬ เกล็ดหิมะสีแดงนับไม่ถ้วนรวมตัวกัน เกิดเป็นเสียงแตกร้าว ร่างมังกรสายฟ้าทมิฬถึงกับตัวแข็งทื่อ
จิตสังหารที่แข็งแกร่งที่สุดระเบิดออกมาจากแขนและเข้าสู่มังกรสายฟ้า เสียงดังกึกก้องอยู่ในร่างมันพร้อมกับการแตกสลาย!
ชายร่างกำยำกระอักโลหิตและถอยร่นด้วยความหวาดกลัว แต่ฉิงชุ่ยมาถึงเบื้องหน้าเขาในทันที ฝ่ามือฟาดลงใส่อย่างโหดเหี้ยม!
การฟาดฟันนี้ทำให้ชายร่างกำยำถึงกับความคิดขาวโพลน เขารู้สึกว่าวิกฤติความเป็นตายกำลังใกล้เข้ามา เขารู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย! แขนของฉิงชุ่ยมีแก่นแท้สังหารจำนวนมากมายเกินจินตนาการ
ชายกำยำถึงกับกระอักโลหิตออกมาหลายครั้งก่อนจะกระเด็นกลับไปหลายพันฟุต บาดแผลโผล่ขึ้นจากหน้าผากยาวไปถึงท้องน้อยราวกับกำลังฉีกเขาให้ขาดสองท่อน!
กระนั้นร่างเขาก็ไม่ถูกตัดออกเป็นสองส่วน พลังสังหารที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวพลันอ่อนลงทันทีระหว่างที่โจมตีจนมันถึงกับแตกสลาย
ชายร่างกำยำหน้าซีดเผือดพลางนึกว่าตายไปแล้ว เขามองขึ้นไปเห็นฉิงชุ่ยกระเด็นกลับหลังพร้อมกระอักโลหิตสีดำจำนวนมาก
ฉิงชุ่ยไม่สามารถใช้กระบวนท่าสังหารนี้ได้อย่างสมบูรณ์ ร่างกายเขาไม่สามารถทนไหวอีกต่อไป ตอนนี้เขากำลังจะตายและร่างกายก็กระเด็นมาถึงสตรีชุดชมพู
พอเห็นใบหน้างดงามของลูกสาว หยาดน้ำตาไหลออกมาสองข้าง
สตรีชุดชมพูตกอยู่ในอาการงุนงง นางกัดริมฝีปาก ไม่เข้าใจว่าทำไมฉิงชุ่ยถึงทำเช่นนี้ นางรู้ดีว่าเขาเป็นใคร นางรู้ดีว่าสถานะของเขาสูงส่ง
นางเอ่ยขึ้นเสียงเบา “ทำไม…”
นาทีนี้ชายร่างกำยำถึงกับร้องคำรามพร้อมกับสายลมและสายฟ้า ดวงตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและจิตสังหาร!
ในเวลาเดียวกัน ม่านแสงรอบมู่ปิงเหมยพลันแตกทำลาย ชายหนุ่มหน้าตาชั่วร้ายหัวเราะออกมาพลางก้าวเข้าไปในค่ายกลและเข้าหามู่ปิงเหมยที่กำลังจ้องมองเขาอย่างเยือกเย็น
“คนรักของจ้าวดินแดนปิดผนึกจะทำให้ข้าผู้นี้รู้สึกยินดียิ่งแน่นอน!”
มู่ปิงเหมยเผยแววตามุ่งมั่นก่อนตาย ผู้คนของสำนักเทพเจ้าพุ่งออกไปและเตรียมพร้อมต่อสู้จนตัวตายไปกับศัตรู!
ยามนี้ด้านนอกค่ายกลดาวเคราะห์ ฉิงหลิน สตรีจากดาราจักรอัญเชิญนทีและปรมาจารย์หงซาน ทั้งสามกำลังต่อสู้กับเซียนขั้นแก่นแท้ดับสูญจากดินแดนชั้นนอก พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับการต่อสู้แห่งความเป็นความตายอันใหญ่หลวงที่สุด!
วิกฤติความเป็นความตายอาจจบสิ้นลงในการต่อสู้ครั้งนี้! พลังอำนาจที่สามารถครอบงำได้ทั้งดาราจักรพลันปรากฏขึ้นเหนือค่ายกลดาวเคราะห์ แรงกดดัน แผ่กระจายไปทั่วดาราจักร สั่นสะเทือนความคิดและจิตใจของเซียนดินแดนชั้นใน ทุกคน เหล่าเซียนดินแดนชั้นนอกนับแสนต่างก็ร่ำร้องด้วยความปิติยินดี
รอยแยกขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นเหนือค่ายกลดาวเคราะห์ กลิ่นอายที่โผล่ออกมานั้นมาจากดินแดนชั้นนอก ตำหนักขนาดยักษ์แห่งหนึ่งลอยออกมาจากรอยแยก!
ตำหนักแห่งนี้ถูกเซียนดินแดนชั้นนอกนับไม่ถ้วนให้ความเคารพเทิดทูน นี่คืออารามศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา มันคือ ตำหนักของราชันย์!
ราชันย์เข้าสู่ดินแดนชั้นในด้วยร่างดั้งเดิม! ราชันย์สวมชุดคลุมสีดำและยืนอยู่บนยอดตำหนัก ใบหน้ามิอาจเห็นได้ชัดเจนแต่ยังมองเห็นมือเหี่ยวแห้งของเขาได้ มือนี้เหี่ยวแห้งจนถึงกระดูกแต่สัมผัสกลิ่นอายทำลายล้างที่ปลดปล่อยออกมาได้ชัดเจน!
หลังจากยกแขน เขาจึงกดฝ่ามือลงใส่ปรมาจารย์หงซาน สตรีจากอัญเชิญนทีและฉิงหลิน!
“ทุกอย่างจบสิ้นแล้ว!” เสียงเก่าแก่และโบราณดังออกมาจากราชันย์ ประทับฝ่ามือขนาดยักษ์ปรากฏ
ประทับฝ่ามือปกคลุมไปด้วยแสงจากอวกาศราวกับมันเป็นรูปเป็นร่าง มันตกลงใส่ค่ายกลดาวเคราะห์ด้านล่างทันที!
อวกาศพังทลาย สัมผัสอึดอัดจนแทบหอบหายใจเต็มไปทั่วเซียนดินแดนชั้นในทุกคน สัมผัสนี้ได้เปลี่ยนกลายเป็นความสิ้นหวัง!
ในเวลาเดียวกับประทับฝ่ามือนี้ ชายร่างกำยำได้เข้าประชิดฉิงชุ่ยและลูกสาว! ชายหนุ่มหน้าตาชั่วร้ายเผยรอยยิ้มลามกพร้อมสะบัดแขนพัดทุกคนออกไป แต่เหลือมู่ปิงเหมยไว้คนเดียว เขาเดินเข้าไปหานาง
ทว่าในชั่ววินาทีวิกฤติครานี้ เสียงกรีดร้องแหลมดังออกมาจากชายแดนระหว่างดาราจักรทุกชั้นฟ้าและทะเลเมฆา
เสียงแหลมนี้ไม่ใช่สิ่งที่เซียนจะสามารถสร้างขึ้นได้ มันคือ เสียงเกาทัณฑ์!
เกาทัณฑ์ดอกนั้นบรรจุพลังทำลายล้าง ความโกรธเกรี้ยวและความต้องการสังหาร! เสียงแหลมดังกึกก้องและกดทับเสียงจากฝ่ามือของราชันย์ได้ทั้งหมด นาทีนี้มันแทนที่เสียงทุกอย่างในโลกนี้!
หวังหลินมาถึงแล้ว!