1691. ไม่ควรผิดพลาด?

พลังทำลายล้างทั้งหมดทำให้หวังหลินต้องกระอักโลหิต ร่างกายเริ่มแตกสลายเกิดเสียงดังสนั่น เขาถูกผลักดันอย่างต่อเนื่อง ขณะที่นิ้วชี้ขวายังคงต้านต่อไป หวังหลินใช้แขนซ้ายสร้างผนึกและโบกสะบัด

ดวงดาวสั่นสะท้านและปรากฏประทับฝ่ามือแบบเดียวกันไม่มีผิดเพี้ยน มันคือประทับวิญญาณสงคราม!

มันสะบัดตามมือของหวังหลินและปะทะเข้ากับฝ่ามือของราชันย์

พริบตาเดียวประทับฝ่ามือก็พังทลาย หวังหลินกระเด็นพร้อมกับโลหิตไหลย้อนจากลำคอ แค่การปะทะครั้งแรกกับราชันย์เขาก็บาดเจ็บสาหัสแล้ว

ทว่าประทับฝ่ามือของราชันย์หยุดชะงักไปชั่วขณะก่อนจะเดินหน้าต่อไป หวังหลินเงยหน้าขึ้นและชี้ออกไปด้วยท่าทีดุดัน แสงสีรุ้งระเบิดออกมาเปลี่ยนเป็นหอกพุ่งใส่ประทับฝ่ามือ

ทั้งสองฝั่งเริ่มปะทะกันอีกครั้ง ก่อเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง ร่างหวังหลินถูกสายลมพัดและถอยร่นไปมากกว่าหมื่นฟุต สองฝ่ามือสั่นเทา สองขาชุ่มโชกไปด้วยโลหิต

อย่างไรก็ตามประทับฝ่ามือขนาดยักษ์ไม่ได้สลายไป มันหายไปเล็กน้อยและไม่คงรูปร่างเหมือนก่อน วินาทีนั้นประทับฝ่ามือตกลงใส่หวังหลิน

หวังหลินเต็มไปด้วยสายตาบ้าคลั่ง พลังอำนาจของราชันย์ไม่ได้อยู่นอกเหนือการคาดการณ์ของเขา มันคือพลังของเซียนระดับวิบากแก่นแท้ ขณะที่ประทับฝ่ามือใกล้เข้ามา เปลวเพลิงในตาซ้ายและสายฟ้าในตาขวาของหวังหลินจึงปรากฏ สามแก่นแท้รูปแบบนามธรรมและแก่นแท้สังหารส่งเสียงดังลั่น หกแก่นแท้ในร่างกายก่อตัวเป็นกระบี่มายาหกเล่ม

เพียงสะบัดมือคราเดียว กระบี่ทั้งหกพุ่งออกไปหาฝ่ามือ หวังหลินกัดฟัน แทนที่จะล่าถอย เขากลับพุ่งไปข้างหน้า

หกกระบี่เข้าประชิดประทับฝ่ามือในพริบตาและแทงเข้าใส่ ระลอกคลื่นแผ่กระจายในทันที หวังหลินพุ่งหาด้วยท่าทีดุดันพร้อมกับยกแขนขึ้นมา ดวงตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร

“ผ่าสวรรค์!” วิชาผ่าสวรรค์นั้นหวังหลินเรียนรู้มาจากคู่ต่อสู้ที่อ้างตัวเองว่าเป็นลูกของเย่โม่ หวังหลินคว้าจับอวกาศและฉีกกระชากให้เปิดออก!

อวกาศเบื้องหน้าหวังหลินสั่นเทาและมีรอยแยกถูกฉีกเปิดออกเบื้องหน้า ด้วยพลังการฉีกกระชากของอวกาศ ประทับฝ่ามือจึงถูกฉีกกระชากออกไปด้วย!

เสี้ยววินาทีนั้นร่างเงาบัญชาโบราณปรากฏขึ้นเบื้องหลังหวังหลิน มันแตกต่างจากก่อนหน้านี้ ไม่ปรากฏเพียงแค่ศีรษะเพียงอย่างเดียวแต่มีร่างกายเลือนลางขึ้นมาแล้ว!

ร่างนี้คือร่างของบัญชาโบราณ แม้หวังหลินไม่มีเวลามากพอที่จะหลอมหยดโลหิตทั้งแปดหยด มันก็ยังปรากฏขึ้น

ร่างบัญชาโบราณอ้าแขนออกและฉีกกระชากฝ่ามือตามการเคลื่อนไหวของหวังหลิน!

อาณาเขตดวงดาวสั่นเทาเนื่องจากพลังเกินอธิบายถูกเปิดออก มันเปิดโองการสวรรค์และผ่าเปิดประทับฝ่ามือของราชันย์!

ประทับฝ่ามือพังทลาย!

หกกระบี่แตกสลายไปด้วยเช่นกันและกลับเข้ามาในร่างหวังหลิน สองแขนของหวังหลินชุ่มโชกไปด้วยโลหิต วิชาของเขาจำเป็นต้องพึ่งพาดัชนี!

แม้แต่ร่างเงาบัญชาโบราณด้านหลังหวังหลินก็ยังพังทลาย

หวังหลินกระเด็นกระดอน กระอักโลหิต ใบหน้าซีดเซียวแต่สายตาบ้าคลั่งหายไปและถูกแทนที่ด้วยความสงบนิ่ง

ราวกับทุกสิ่งทุกอย่างเบื้องหน้าเป็นเพียงแค่การเล่น!

‘นี่คือพลังอำนาจของเซียนขั้นแก่นแท้ดับสูญระดับสูงสุดที่ได้เข้าสู่ด่านวิบากแก่นแท้ หากไม่มีคันศรลี่กวง ข้ามิอาจเทียบเทียมได้…’ หวังหลินโซเซกลับไปด้วยความเจ็บปวดรุนแรงเข้าท่วมใส่ร่างกาย วิญญาณดั้งเดิมของเขาได้รับความเสียหายจากคลื่นสะท้อนกลับมา

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นรวดเร็วยิ่ง แม้ประทับฝ่ามือจะหายไปแล้วราชันย์ยังส่งเสียงหัวเราะดัง ในที่สุดหวังหลินก็ไม่มีพลังพอจะรั้งคันศรเป็นครั้งที่สาม ตอนนี้เขาไม่กังวลแล้ว เขาก้าวเข้าหาหวังหลินด้วยรอยยิ้มโหดเหี้ยม

“หวังหลิน ข้าอยากจะเห็นเสียจริงว่าครั้งนี้เจ้าจะหนีไปไหน!! ข้าปิดผนึกอาณาเขตดวงดาวแล้ว เจ้าหนีไปไหนไม่ได้!” ราชันย์เต็มไปด้วยความสุข เขารอวันนี้มาสามปี!

ขณะที่ราชันย์เข้าใกล้ เสียงสายลมหวนดังกึกก้องออกมาไกล ระลอกคลื่นแผ่กระจายและมีนางสนมลำดับเจ็ดก้าวเดินออกมาด้วยท่าทีบึ้งตึง ขณะเดียวกันปรมาจารย์เต๋าเมียวหยินและจอมมารเก้าสวรรค์โผล่ออกมาอีกทิศทาง

สามในห้ายอดปรมาจารย์แห่งดาราจักรโบราณ และนางสนมจักรพรรดิเทพลำดับเจ็ด ไม่ว่าจะเป็นใครก็สามารถสั่นสะเทือนดินแดนชั้นในและดินแดนชั้นนอกได้ แต่ยามนี้ทั้งหมดนี้ออกมาเพื่อสังหารหวังหลิน!

พอเห็นว่าทั้งสี่คนปรากฏตัว สายตาหวังหลินจึงเยือกเย็น เขากำลังรอให้ทั้งสี่คนปรากฏตัวเพื่อที่จะทำให้แผนของเขาสำเร็จในขั้นแรก!

การทำลายดาราจักรโบราณของดินแดนชั้นนอกและทำให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นในโลกแห่งถ้ำเพื่อให้อำนาจไม่สมดุลกันอีก นี่คือแผนขั้นแรกของหวังหลิน แต่เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าตัวเองจะตกลงไปในกับดักในดาราจักรโบราณ?

ดวงตาส่องประกาย ขณะที่ราชันย์กำลังเข้าใกล้ หวังหลินหยุดชะงัก แขนซ้ายยื่นออกมา คันศรลี่กวงพลันปรากฏขึ้นในมือ!

นาทีนั้นสีหน้าท่าทางของราชันย์จึงเปลี่ยนไป เขาหยุดชะงักโดยไม่รู้ตัวและถอยไปพันฟุตทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึงและไม่เชื่อสายตาตัวเอง!

“เป็นไปไม่ได้!! เจ้ามีพลังพอให้ยิงได้สองดอกเท่านั้น ข้าไม่ควรผิดพลาด เป็นไปไม่ได้ เจ้าแค่เอาคันศรออกมาเพื่อหลอกเรา เจ้ารั้งสายมันไม่ได้!” ราชันย์ไม่ยอมรับเรื่องนี้ เขามิอาจยอมรับแผนของตัวเองว่ากำลังผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า พลังการโจมตีนี้ทำให้เขาตายได้จริงๆ และสามารถทำลายความเชื่อมั่น สั่นสะเทือนจิตใจแห่งเต๋า!

ตอนนี้ไม่เพียงแต่ราชันย์จะล่าถอย แม้แต่นางสนมลำดับเจ็ดก็ยังหยุดและไม่ก้าวไปต่อ ปรมาจารย์เต๋าเมียวหยินและจอมมารเก้าสวรรค์ก็หยุดเช่นกัน สีหน้าแต่ละคนเปลี่ยนไปมหาศาล

ราชันย์หน้าซีด จากนั้นดวงตาบ้าคลั่งและคำรามใส่หวังหลิน “เจ้าแกล้งทำเป็นหลอกแน่!!”

ทว่าในขณะที่เขาร้องคำราม พลันหยุดชะงักลงเมื่อเห็นหวังหลินใช้แขนขวาคว้าสายคันศรและดึงอย่างรุนแรง

เกิดเสียงดังกระหึ่ม เสียงไพเราะนี้ทำให้ราชันย์หวาดหวั่นเป็นอย่างยิ่ง ความทรงจำของการตายเมื่อสามปีก่อนกำลังท่วมท้นใส่เขาและมิอาจหักห้ามได้

“เป็นไปไม่ได้!! นี่มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน!! แม้เจ้าจะสามารถรั้งคันศรได้ เจ้าก็ไม่มีพลังเทพกระตุ้นให้เกาทัณฑ์ปรากฏ…” ราชันย์ล่าถอย ใบหน้าซีดเซียว

ในจังหวะนั้นเอง แสงน่ากลัวกะพริบขึ้นบนคันศรที่หวังหลินรั้งเอาไว้ และเกาทัณฑ์ที่สามารถสังหารได้ทุกชีวิตพลันปรากฏขึ้น!

หวังหลินยกแขนซ้ายขึ้น เล็งไปที่ราชันย์และคนอื่นๆ ที่กำลังเข้ามา!

ราชันย์หน้าซีดยิ่งกว่าเดิมหลังจากถูกเกาทัณฑ์ชี้ใส่ การโจมตีที่รุนแรงที่สุดโผล่ขึ้นในใจ แผนของเขาพังทลายครั้งแล้วครั้งเล่าเบื้องหน้าหวังหลิน แม้จะคิดว่าคราวนี้มั่นใจแล้ว ท้ายที่สุดเขาก็พบว่ามันผิดพลาดอีกครั้ง…

“ข้าไม่เชื่อ!! ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก แม้เจ้าจะอัญเชิญลูกศรขึ้นมาได้ เจ้าก็ไม่มีพลังเทพให้ยิงมันออกมา ข้าไม่เชื่อ ข้าจะเดิมพัน!!” ราชันย์เป็นบ้าไปแล้ว แทนที่จะล่าถอยกลับพุ่งใส่หวังหลิน สีหน้าท่าทางบิดเบี้ยว สองฝ่ามือสร้างผนึกเพื่อก่อเกิดประทับฝ่ามือขนาดยักษ์ขึ้นอีกครั้ง

บ่อน้ำมายาขนาดใหญ่ปรากฏด้านหลังประทับฝ่ามือ บ่อน้ำขยายตัวออกและล้อมรอบอาณาเขตดวงดาวจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน

ขณะเดียวกันดวงอาทิตย์สีแดงสว่างปรากฏขึ้นในอาณาเขตดวงดาวที่ถูกห่อหุ้มด้วยน้ำของบ่อน้ำ พลังอำนาจของกฎแห่งต้นกำเนิดกำลังปรากฏขึ้น

ราชันย์บ้าคลั่ง เขาตีหน้าผากตัวเอง กระดูกขนาดเท่ากำปั้นปรากฏออกมาจากหน้าผาก กระดูกนี้เป็นสีเทาและเรืองแสงสีขาว หลังจากปรากฏขึ้นมา พลังอำนาจของราชันย์เพิ่มพูนขึ้นหลายเท่า จากนั้นพุ่งตรงใส่หวังหลิน

“ข้าจะทำให้เจ้าเชื่อ จำเอาไว้ให้ดี!” หวังหลินหลับตาทำให้คนอื่นไม่สามารถเห็นแสงสีทองในสายตาเขาได้ แขนขวารั้งสายคันศรอีกนิดและจากนั้นปล่อยออกไปทันที!

วินาทีนั้นลูกศรพุ่งเป็นลำแสงทลายสวรรค์!

ประทับฝ่ามือถูกลูกศรแทงทะลุไปและพังทลายในพริบตา ระลอกคลื่นดังข้ามผ่านบ่อน้ำ ขณะที่ลูกศรผ่านไป บ่อน้ำจึงแตกสลาย

ส่วนดวงอาทิตย์เองก็ไม่สามารถหยุดยั้งลูกศรได้เช่นกัน ลูกศรทะยานเข้าหาราชันย์ด้วยพลังอำนาจทำลายล้างอันทรงพลัง ราชันย์เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“นี่มันเป็นไป…” ลูกศรรวดเร็วเกินไปและทะลุผ่านราชันย์ในพริบตา ร่างกายสั่นเทาและแตกสลายเป็นเศษเสี้ยวกระเด็นออกไปหลายหมื่นลี้

ปรมาจารย์เต๋าเมียวหยินและจอมมารเก้าสวรรค์กระอักโลหิต ร่างกายแต่ละคนพังทลาย วิญญาณดั้งเดิมกำลังจะหนีแต่หวังหลินสะบัดแขนเสื้อและจับเอาไว้

มีเพียงนางสนมลำดับเจ็ดที่เพียงกระอักโลหิต ลูกศรผ่านไปทำให้บาดเจ็บสาหัส ในฐานะนางสนมจักรพรรดิเทพ นางจึงมีสมบัติช่วยชีวิตและโชคดีที่รอดมาได้

หลังจากลูกศรผ่านพ้นไป เลือดเนื้อของราชันย์ก่อตัวขึ้นมาใหม่และฟื้นคืนชีพอีกครั้ง เขาหน้าซีดและมองหวังหลินด้วยความหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้เขาไม่กล้าพูดว่าสามารถคำนวณอย่างถูกต้องได้อีกแล้ว!

ราชันย์ทะยานหนีไปอย่างบ้าคลั่งโดยไม่หันกลับมา เหมือนเมื่อสามปีก่อนไม่มีผิด

ในจังหวะนี้เอง แสงสีรุ้งมหึมาพรั่งพรูขึ้น! ราวกับมีใครสักคนกำลังใช้แสงสีรุ้งเข้าส่องสว่างในอาณาเขตดวงดาวแห่งนี้!